Ik ben het echt even helemaal zat - Liefde, Vriendschap & Familie

Nvm. Ik zal me wel weer aanstellen.

[ bericht aangepast op 16 maart 2018 - 19:59 ]

i wanna die with you once or twice.

Ik heb hier zelf geen ervaring mee (mijn broer en ik worden gelijk behandeld, al krijgt hij soms iets meer gedaan omdat hij de jongste is), maar ik zie dit probleem wel bij mijn papa. Mijn papa en zijn twee broers hebben alle drie enorme last van hun rug. Mijn papa ligt er vaak door in het ziekenhuis en als dat gebeurt, zeggen mijn grootouders 'ja, dat hebben wij ook meegemaakt'. Maar als zijn broer naar de dokter moet voor rugpijn, vergaat de wereld bijna.
Ik denk echt niet dat je je aanstelt. Zeker niet. Ik zou je graag advies willen geven, maar ik weet eigenlijk niet wat je kunt doen Je zou tegen je ouders kunnen zeggen hoe je je echt voelt, maar ik weet niet of dat veel effect zal hebben, aangezien ze in jouw voorbeelden ook zo naar reageren op jouw situatie... Ik hoop dat er misschien andere Q'ers zijn die je iets beter kunnen helpen. Ik wens je iig heel erg veel sterkte met de situatie, want het lijkt me niet makkelijk om zo verder te gaan :c

If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

Ik herken je helaas. Niet in alles, uiteraard, maar ik heb ook vaak het gevoel dat mijn ouders een van mijn zussen altijd heeft voorgetrokken. Of het echt zo is, weet ik niet want ik denk van wel, maar als ik hun erop aan spreek stel ik me aan, volgens hen. Maar nee, ik denk echt niet dat je je aanstelt.

— Inner peace, it's hard to find. —

•

Ik heb zelf geen broers of zussen, dus ik weet niet hoe het voelt dat je zus wordt voorgetrokken.
Zo te horen willen je ouders niet naar je luisteren, dus ik denk dat een gesprek met hen waarschijnlijk niet veel zin heeft. Je zou het desondanks een keer kunnen proberen en vertellen hoe jij je voelt.
Vaak zijn er ook vertrouwenspersonen op school, wellicht kun je navraag doen en je verhaal eens uiten bij hem of haar?
Sorry dat ik je niet veel verder kan helpen. ):
Ik wens je veel sterkte en succes in deze vervelende situatie x

We were the forever that didn't last

Ja...nvm

[ bericht aangepast op 16 maart 2018 - 20:00 ]

i wanna die with you once or twice.

Effy_Stonem schreef:
(...)
Ik snap het wel, maar mijn ouders luisteren dus totaal niet naar ook maar naar iets wat ik zeg -ik bedoel, wat het dan ook is, zelfs complimenten worden dood genegeerd. Als in, ik besta niet eens. Imao. En ik bedoelde trouwens ook niet echt in het hele plaatje, maar vooral op die momenten. Het is ook zowat om mijn hele thuissituatie aan jullie te gaan zitten voorleggen, want daar zit niemand op te wachten.

Ik weet het, ik weet het. Ik weet dat ik dat eigenlijk niet zou mogen zeggen en ik wilde het eigenlijk weglaten, maar integenstelling tot mij, hebben artsen uit alle onderzoeken geconcludeerd dat zij die problemen niet heeft en toch blijft zij beweren dat zij ze wel heeft, terwijl ik de meeste daarvan wel echt heb. Dat is nogal heel erg pijnlijk en kwetsend. Ik weet dat ik het alsnog niet zou mogen zeggen, maar ik vind het wel echt en zij is het meestal ook gewoon met me eens dus meh.

•

-

[ bericht aangepast op 16 maart 2018 - 20:00 ]

i wanna die with you once or twice.

.

[ bericht aangepast op 16 maart 2018 - 20:00 ]

i wanna die with you once or twice.

Mag er een slotje op? (':

i wanna die with you once or twice.

Oke ik heb het verhaal gemist, maar ik begrijp niet precies waarom je je berichten heb verwijderd. Natuurlijk geheel jouw keuze en weet niet waarom precies, dus ik zal niet judgen, maar als het gaat om niet de reacties verkrijgen die je hoopte, dan leek het me toch dat de users hierboven je echt probeerde te helpen en naar je luisterde. Ik zag echt een paar mensen die met je meeleefden en hun verhaal durfde te delen met je.
Ik weet niet of het iets helpt, maar kritiek op problemen krijg je altijd, maar ze probeerde je wel te helpen met tips. Ik vond het heel lief om te lezen dat ze zelfs vaker nog reageerde en je antwoorden in overweging namen ^^

Iig heel veel sterkte wat de stuggle ook precies was en als het niet was vanwege de reden hierboven, negeer dit dan maar hahaha in dat geval.wil ik je alleen sterkte wensen(heart2)

[ bericht aangepast op 16 maart 2018 - 20:58 ]

Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.

Als je het topic wil sluiten om Zhang's reactie, begrijp ik dat niet helemaal. Ze gaf alleen aan dat andere mensen, waaronder ook je ouders, misschien ook met gevoelens van machteloosheid en onbegrip staan. Ik heb je beginpost niet gelezen maar kan aan de reacties enigszins opmaken wat er aan de hand is, maar mensen zijn enorm begripvol. Niemand zegt dat je je aanstelt, maar het mes snijdt altijd aan twee kanten. Ik zou zeggen, probeer eens met je ouders een rustig gesprek te voeren. Gooi alles op tafel en kijk hoe ze reageren.

Ik heb zelf ook mijn fair share of onbegrip en verdriet binnen mijn gezin op dit moment helaas. Mij heeft het enorm geholpen mijn gevoelens met mijn moeder te delen en ook goed naar haar te luisteren. Communicatie is zo belangrijk. Misschien kun jij ook zo je gevoelens proberen te bespreken, iig met één van je ouders. Je creëert op die manier voor beide partijen zoveel meer begrip.

Ik wens je in elk geval sterkte met de situatie!

ars moriendi

Ah, je hebt je account gedeactiveerd. Nvm. :')

ars moriendi

Ik weet niet wat er allemaal gebeurt is, maar ik had al wel je beginpost gezien en had de intentie om er op te reageren. Eerlijk gezegd snap ik heel goed waar je doorheen gaat. Voor een ieder mens is dat gevoel anders, dus "ik weet wat je voelt en ik voel dat ook" vind ik hier niet op z'n plaats om tegen je te zeggen. Wel wil ik even kwijt wat ik heb meegemaakt. Ook al heb je misschien je account geïnactiveerd, al kom je terug en lees het je later; ik wil het gewoon even kwijt.

Beide kanten ken ik namelijk. Ik heb een periode meegemaakt waarin ik echt in de put zat, het allemaal niet meer wist en continu had ik het gevoel dat mijn ouders alleen maar aandacht hadden voor mijn zus. Zij had het moeilijk. Waarmee precies wist ik niet, want ik had op dat moment meer oog voor mijn eigen verdriet - hoe egoïstisch dat misschien klinkt. Dat is een hele tijd doorgegaan. Jarenlang. Tot mijn zus en ik een ruzie kregen en zij daarin mij beschuldigde voor het krijgen van alle aandacht waardoor zij niet genoeg aandacht kreeg en ongelukkig werd. Toen ben ik na gaan denken en zag ik dingen op z'n plek vallen. Nogmaals; ik ga niet invullen wat jij voelt en of dat hetzelfde is wat ik heb gevoeld. Gevoelens zijn voor een ieder anders en wat mij betreft is er geen goed of fout in..

Hopelijk komen je ouders en jij er samen goed uit en kunnen jullie beiden de eigen kant van het verhaal vertellen. Als beide kanten van het verhaal naast elkaar liggen zie je misschien dingen die je voorheen niet zag en zien zij misschien dingen die zij voorheen niet zagen.

Heel veel sterkte met dit alles. Het is niet makkelijk.

26 - 02 - '16

NEE, HET WAS NIET OM MIRTES/ZHANGS REACTIE.SORRY ALS HET ZO OVERKWAM MAAR NEE DUS ALSJEBLIEFT JUDGE DAAR NIET OVER

DANKU

i wanna die with you once or twice.

Effy_Stonem schreef:
NEE, HET WAS NIET OM MIRTES/ZHANGS REACTIE.SORRY ALS HET ZO OVERKWAM MAAR NEE DUS ALSJEBLIEFT JUDGE DAAR NIET OVER

DANKU

ars moriendi