[RPG • 0] Experium || 53 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 16 okt 2022 - 18:27 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Nathaniël keek naar de jongen tegenover hem. "Beoordeel zelf maar," zei hij, terwijl hij een mondhoek optrok. Nathaniel keek naar de jongen tegenover de tafel. Iets klopte er niet. Hij keek naar de persoon die vlak achter Zebediah op de tafel daar had plaatsgenomen. Hij keek hen aan alsof hij buikpijn had. Evil mister nummer 1, met zijn sidekick. Althans, zo leek het net.
      Nathaniel keek naar Zebediah en besloot dat hij hier niet al te lang wilde blijven. "Dus, kun je ons helpen te vinden wie we zoeken of niet?"

[ bericht aangepast op 12 dec 2022 - 19:44 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Je kan Nish en Jes meenemen. Jester praat het slot dan wel open en Nish zorgt ervoor dat hij – of jullie – onzichtbaar zijn?’ opperde Onyx. ‘Zelfs met mijn dronken harses slaagden we daar in, dus zonder mijn sprankelende aanwezigheid moet het toch ook wel lukken.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester meenemen... Dat zat er ergens aan te komen. Maar op zich kon hij daar nog wel over heen komen. Maar Nish? "Ik... ik ken deze Nish helemaal niet," gaf hij met een blos toe. Dus hij wist ook helemaal niet of hij die jongen wel kon vertrouwen met dit.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Het is een goeie jongen,’ antwoordde Onyx. ‘Die al vaker z’n nek voor ons heeft uitgestoken. Ik weet zeker dat-ie wel wil helpen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Prima. Kan ik vandaag mijn gave weer gebruiken?' Het laatste stukje wat ze daar achteraan dacht zei ze maar niet hardop, want dan zag Fersephone vast al helemaal rood voor haar ogen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Ik weet gewoon niet of ik het durf te pakken. Wat als iemand hem gezien heeft?' Jester stak zijn iNet weer in zijn zak en friemelde met de mouw van zijn trui.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin wist nog steeds niet goed of die woorden hem wel gerust stelden. Onyx en Jester vertrouwde hij ook nog steeds niet helemaal, dus hoe moest hij dan vertrouwen op iemand, waarvan iemand zei die hij niet volledig vertrouwde dat hij wel te vertrouwen was? Hij keek even onzeker naar Onyx en toen naar het einde van de kamer. "I-i-ik laat het wel weten. Ik ga even bij Nen kijken of alles goed gaat."
      Om een of andere reden wilde hij hier opeens heel snel weg. Hij keek even achterom naar Onyx in de kamer en glipte toen de gang bij de meiden in.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fersephone lachte spottend. "Maakt het je wat uit wat ik daarvan vindt? Afgelopen dagen kon je het ook weinig schelen." Fersephone nam een hap van haar lunch. "Maar doe wat je niet laten kunt."

---

It's never gonna happen, Guys.

'Nou daarom vraag ik het toch ook,' zei Fayr, toch wel een tikje geïrriteerd. 'Is dat niet wat je wilde? Het is ook nooit goed.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Met haar kaars voor haar neus en alle gordijnen dicht, zat ze weer op haar vertrouwde plekje op de grond. Ze wist niet wat er de vorige keer gebeurd was met haar visioen waardoor het niet uitkwam en eigenlijk was ze er wel een beetje van geschrokken. Het was natuurlijk al wel eens eerder gebeurd, maar Merrin had zoveel hoop in haar gevestigd... Dit was niet het moment voor haar gave om rare dingen te gaan doen. Ze had het zelfs voorzichtig aan haar mentor gevraagd, hoe het kon dat sommige visioenen niet uitkwamen. Die had gezegd dat de toekomst er misschien wel uitzag als een boom met allerlei vertakkingen en dat de kleinste keuze allemaal dingen kon veranderen--en dat haar visioenen daarom vaak ook pas op de echt korte termijn betrouwbaar zouden blijven.
      Yay.
      Nenya fronste tegen zichzelf en deed haar ogen dicht. Kom op, Nen, dacht ze stellig. Focus.

En alles nu was grijs, grijs, grijs.

En alles over een uur.

En alles bij het avondeten.

En—


'Adam hier heeft een borreltje teveel op,' bromde Yrla chagrijnig.'Ik wil de voorkomen dat hij je wakker maakte, maar blijkbaar heeft hij iets belangrijks te zeggen.'
      Adam en Yrla stonden midden in de kamer, en Merrin zat met een slaperig hoofd overeind in de twee bedden die tegen elkaar aangeschoven waren. Adam knikte opgelucht naar Yrla en glipte bij de jongen vandaan en zakte voor het bed op één knie terwijl hij Merrin's hand pakte. Zijn ogen stonden een beetje glazig en zijn wangen waren rood. ‘L-lieve Mer,’ begon hij onhandig. ‘Ik - ik wilde zeggen dat ik constant aan je denk, al sinds het moment dat ik je ontmoet heb. Een glimlach van je laat mijn hart sneller kloppen en…’

      De vloer van de gang kraakte toen er iemand langsliep en Nenya schrok op uit het visioen, en vloekte daarna hartgrondig. Ze probeerde het daarna nog minstens tien keer, maar het beeld kwam niet meer terug. Echt veel had ze er ook niet echt van begrepen. Adam was er geweest, hier, in de campus, op hun eigen kamer, maar hij had er een beetje van slag uitgezien. Niet alsof hij net een hele lange tijdsprong achter de rug had, of erger. En wat had Yrla daar gedaan? Ze had nu eigenlijk alleen nog maar meer vragen, maar ze doofde alsnog de kaars en liep naar de deur. Buiten op de gang stond Merrin al te wachten en ze schrok verrast een beetje terug. 'Hé.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het was ook niet goed. Want wat ze nu ook zei, Fayr zou het toch niet begrijpen. Er waren zoveel woorden die ze naar Fayr haar hoofd wildes schreeuwde, roepen, smeken. Maar er was niets waarvan ze ook maar dacht dat haar zusje iets zou kalmeren. Er was maar een ding wat Fersephone begreep, en dat was dat Fayr haar onmogelijk begreep, haar angsten totaal niet kende en er dwars over haar grenzen heen rende. Maar ze had de afgelopen dagen al niet willen luisteren, dus wat zou het nu anders maken? Daarnaast, Fersephone wilde het wel proberen het van haar kant te zien, maar dit gevecht. Ze had er gewoon de puf niet voor.
      Opeens schoot er een brok naar haar keel en brandden er tranen achter haar ogen. Waar het plotselinge verdriet, misschien wel angst, vandaan kwam, wist ze niet zo goed. Maar ze weigerde dat alles aan haar zusje te laten zien. Haar zusje, waarvan ze had gehoopt en had gedacht dat misschien zij het juist wel zou begrijpen. Fayr was altijd zo vredelievend geweest en Fersephone vroeg zich af hoe het kwam dat ze zo lijnrecht tegenover elkaar waren komen te staan.
      Fersephone stond op en pakte haar kom met lunch in haar handen. Ze wilde niet praten. Niet met Fayr, niet met iemand. Ha, als er al iemand was om mee te praten. Sinds Dezi er niet meer was, had ze geen vrienden meer over. En voor het eerst miste ze haar beste vriendin. In alle hevigheid. Niet dat ze dit waarschijnlijk met Dezi had gedeeld, maar het was fijn geweest om gewoon met iemand stoom te kunnen afblazen. Fire was er dan wel, maar dat was ook... Anders. En Jester was al druk genoeg met de rest van hun huis. "Bedankt voor de heads up," mompelde ze naar Fayr. Ze was gewoon te moe om dit nog een keer op te rakelen. Ze wilde geen ruzie maken.

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin kwam gehaast overeind. Hij sloeg zijn armen achter zijn rug, ging op een been staan en wiebelde met zijn voet. "Hee... Heb ik je gestoord?" vroeg hij schuldbewust. "S-s-sorry als dat zo was. H-het werd me een beetje t-teveel in de kamer. Met O-Onyx."

---

It's never gonna happen, Guys.

'Nou, doei dan hoor,' zei Fayr verontwaardigd. Juist nu ze expres haar best gedaan had om even te vragen of het oké was dat ze weer met haar gave bezig ging, gedroeg Fersephone zich haast alsof Fayr haar had geslagen. Dit was toch precies wat haar zus wilde, dat ze rekening met haar hield?
      Fayr snapte er nu helemaal niets meer van, en daar werd ze zelf ook boos van. Wat wilde Fersephone dan nog meer van haar? Goed, misschien had ze een béétje pinnig geklonken, maar ze had er gewoon geen zin in gehad om weer een preek over verantwoordelijkheid over zich heen te krijgen. Natuurlijk begreep ze best dat het hartstikke eng geweest moest zijn, die uitbarsting, maar dat Fersephone haar daar steeds de schuld van bleef geven schoot ondertussen echt in het verkeerde keelgat. En dan had ze het er nog helemaal niet over gehad dat het voor haarzelf óók eng geweest was om zoveel van haar gave te gebruiken, om een stervende jongen onder haar vingers te hebben--alweer! Maar daar werd natuurlijk met geen woord over gerept. Nachtmerries of niet. Ze was er klaar mee om alle snedige opmerkingen zomaar te slikken, en als Phone scherp deed, dan deed Fayr gewoon net zo scherp terug.
      Als ze op die manier met Romeo omgegaan zou zijn, in plaats van zo verschrikkelijk naïef, was alles vast ook niet zo afschuwelijk afgelopen. Domme, blonde Fayr, die kon je een trap geven en dan zei zíj sorry. Nee, daar had ze schoon genoeg van. En als mensen het er niet mee eens waren dat ze eindelijke eens voor zichzelf opkwam, dan hadden ze pech.
      Waarschijnlijk merkte Phone er trouwens niet eens wat van. Ze hadden altijd wel iets kunnen doen zonder dat de ander daar invloed van ondervond, maar speciaal voor de zekerheid had Fayr haar zus opgezocht om het te kunnen vragen. Om toch nog die stap te zetten. En nou kreeg ze zo'n reactie. Dan zocht Fersephone het maar uit ook, dacht ze gefrustreerd bij zichzelf. Het was niet alsof haar zus zich ooit in haar probeerde in te leven.

[ bericht aangepast op 12 dec 2022 - 21:13 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Nenya fronste een beetje verward en aarzelde op de drempel van haar kamer. 'Ik heb wel iets gezien net, maar het was een beetje vaag. Heb je... heb je liever dat ik het je hier al vertel? Wat gebeurde er met Onyx dan?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"N-n-niks. Je weet wel. Gewoon O-onyx," zei Merrin een beetje beschaamd. Merrin haalde zijn schouders op. "Uhm.. Ja- dat mag."

---

It's never gonna happen, Guys.