[RPG] Binding aan de Roodbloeden. 2 - Speeltopics

Nummer 1: Boem.

Inspringen kan altijd. We geven je korte samenvatting en helpen
je met in het verhaal te komen.
Hoe maak je dan Norfolker of vampier? Want die moet toch gebonden zijn?

- Je kan doen dat je vampier 'zijn' mens nog zoekt of dat ie gefaald
heeft en dus eigenlijk ook weer vrij is.
- Je kan dat ook doen met een Norfolker for sure (:




Op een eiland hier ver vandaan woont een apart volkje, het Norfolk. Het zijn mensen die een soort dorpje hebben gebouwd op een plek in het bos, het zijn mensen die bedreigd worden door een ander volk, Avalonio, mensen die krachten hebben. Behalve de twee volkeren wonen er ook vampieren. Het Norfolk had eeuwen geleden wat op de bedreiging van de Avaloniërs bedacht, ieder pasgeboren Norfolker kreeg een ketting met een klein, rood amulet. Op een dag zou een vampier zich tot het amulet aangetrokken worden en dat was een teken dat ze een 'bond' hadden, de vampier was verplicht het mens te beschermen tegen de mensen met krachten. Sommige vampieren vluchten voor het rode amulet, maar er is gene ontkomen aan.

Paar belangrijke weetjes:
- Hoe Norfolkers en Avaloniërs wonen, het leek me leuk dat ze in van
die boomhutten wonen net zoals in avatar. Zoals hier Op 8.50/11.35 zie je stuk van 't dorpje, op 12.15 binnenkant van hut en 13.05 overzicht dorp 8D En nog een plaatje.
- En ze dragen geen bladeren ofzo, haha, ook weer zoals in avatar of een beetje zoals dit. (: Maar vergeet niet dat ze geen elektriciteit enzo hebben!
- Als een vampier het mens ontmoet dat hij of zij moet beschermen begint het amulet van diegene te gloeien en voelen vampiers zich vreselijk aangetrokken tot het amulet.
- Je moet een beetje denken aan van die Afrikaanse stammen of indianen stammen, lol, met van die houten hutjes enzo.
- Een vampier voelt, als hij eenmaal hem of haar, heeft ontmoet de pijn van diegene die hij moet beschermen.
- De ruzie tussen mensen van Avalonio en Norfolk gaat al tot eeuwen terug, nu is het vooral dat Avalonio de Norfolkers van het eiland willen verjagen zodat ze alles voor zichzelf hebben.
- Je mag enkel relatie met je eigen soort.
- Voor Norfolkers en Avaloniërs; Als het donker is mag je de stam niet verlaten, tenzij er een speciale tocht/jacht is.
- Sommige Norfolkers doneren af en toe hun bloed aan de vampier die
hun beschermt uit dank.

Wat kan je zijn:
- Iemand van Norfolk.
- Iemand van Avalonio (mens met gave).
- Een vampier (Nog vrij of niet meer).

Lijstje om in te vullen
Naam: Volledige naam.
Geslacht:
Leeftijd: Voor vampier oogt als en werkelijke leeftijd
Soort: Norfolker, Avaloniër, vampier.
Innerlijk: Mag kort, mag ook lang ;p
Uiterlijk: Foto mag, niet verplicht.

Rang: Je hebt verschillende rangen, verkenners verkennen omgeving en zoeken betere plaatsen en voedselbronnen etc. Je hebt nog wachters en krijgers/jagers, bij dat laatste zijn vooral mannen, maar een enkele vrouw wordt toegelaten.
Gave: Enkel voor Avaloniërs.
Status: Voor vampiers, gebonden (hebben diegene die ze moeten beschermen al gevonden) of nog vrij (hebben diegene die ze moeten beschermen nog NIET gevonden).
Gebonden aan: Voor de Norfolkers, gebonden aan welke vampier.

Joiners.
Norfolkers
V) Ruby - SoulEater
M) Zack - The Boss
M) Kay - Vluuv
V) Zoë - Progeny

Avaloniërs
V) May - MvrLeto
M) Sam - MvrLeto
V) Eden - Vluuv
M)Dean - Adored

Vampieren
V) Leah - SoulEater
V) Melinda - ThatStory
M) Peter - RainForest
V) Emilia - Shithead

'Koppels'
Ruby - Peter
Zach - Leah
Kay - Melinda
Zoë - Emilia

Vampiers & Norfolkers worden op einde gebonden.
Doe ik doormiddel van cijfers geven en dan online te dobbelen

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 27 feb 2011 - 17:48 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
Ik ben rustig mijn sinaasappel aan het eten als ik ineens Zack hoor roepen. "Avaloniërs!" klinkt het hard, met daarop volgend een hoop kabaal. Ik kijk uit het raam en zie hoe iedereen snel wegrent. In het midden staan twee meisjes, de ene met een mes, de ander zonder. Ik ren snel naar de keuken en pak een mes uit de la. Voor het geval dat.

Eden - Avaloniër
Ik knars met mijn tanden als ik het stelletje zie weglopen. "Lafaards." Rana kijkt grijnzend me aan. "Je moet toegeven, die jongen zag er goed uit." Ik kijk haar geschokt aan. "Hoe kun je zoiets zeggen? Het zijn Norfolkers." ik kijk haar walgend aan als ik het zeg, en zie dat ze bijna in de lach schiet. "Hoe dan ook, fijn dat je bent gekomen. Ik kan wel wat hulp gebruiken. Wat doen we nu? We kunnen moeilijk elk huis binnendringen om naar het beeld te zoeken." Rana kijkt me twijfelend aan. "We kunnen het gewoon aan iemand vragen.. Of we gaan die jongen achterna." Ze gaat met haar tong langs haar lippen en wiebelt met haar wenkbrauwen. Ik zucht. "Je bent hopeloos. Laten we maar een van de huizen binnenvallen."

Zack - Norfolker.

Ik laat de doek waar ik hem op gelegd heb en strek voorzichtig de benen. Mijn intuitie zegt dat die Avaloniers ons niet zijn gevolgd, maar ik kan er net zo goed naast zitten. Wie weet zitten ze doodstil in het bos te wachten tot we op komen dagen. Daarom een reden te meer om ons voorlopig even koest te houden.
Als ze zegt dat het in een uurtje genezen is kijk ik haar oprecht verbaasd aan.
'Een uur? Jezus, had ik die mazzel maar. En hoe zit het dan als ik een verwonding heb? Duurt dat langer?' Ik voel even aan mijn schouder. De pijn heelt snel en ik heb er alleen last van als ik rare bewegingen ga uitvoeren. Dan vraagt ze hoe oud ik ben. Ik grijns. 'Pasgeleden 22 geworden. Ik weet het, zo gedraag ik me niet. Maar ach, je bent zo oud als dat je je voelt niet waar? Ik snap overigens nog helemaal niet over welke beelden die Avaloniers het hadden en hoe ze het voor elkaar hebben gekregen om hier zo makkelijk te komen. Die wachters van tegenwoordig moeten eens wat beter hun werk gaan doen,' sis ik.

[ bericht aangepast op 15 maart 2011 - 20:13 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Emilia - vampire

Starend naar de zon dacht ik aan Zack. Hij en Leah waren nu wel heel lang weg, er zou toch niets gebeurt zijn. Ik kreeg opeens een heel benauwd gevoel. Ik hoopte echt dat er niets gebeurt was, maar ik had het idee dat ik het mis had. Zo snel als ik kon liep ik naar Zoë's hut. Ik had een voorgevoel dat er iets ging gebeuren. En dat betekende niets goeds.

---

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

In 1e topci staat dat ie 22 is
(Ja, ik ging even opzoeken hoe hij eruit zag. Man, die dude komt me bekend voor.)

Leah ~ Vampire, Zach.
''Hé, vampier zijn is niet makkelijk hoor.'' zei ik toen hij verbaasd was over hoe snel 't zou genezen. ''En bij jou duurt 't even lang als gewoonlijk.''
Ik plukte aan mijn jurkje en keek naar hem, 24 dus.
''Pasgeleden nog? Nog gefeliciteerd dan. Als ik geld had, had ik wel iets voor je gekocht.'' mompelde ik. Toen hij het had over dat je zo oud was als je je voelde knikte ik begrijpend. In werkelijkheid was ik 53, maar zo voelde ik me natuurlijk niet. Ik voelde me altijd nog een adolescent, zoals ze dat vroeger zo mooi konden zeggen.
''Moet je tegen hun zeggen, niet tegen mij.'' zei ik met grijnsje toen hij begon over hoe slecht die wachters hun werk deden.
''En inderdaad, dat over die beelden was nogal vreemd en nog vreemder dat ze daarvoor achter ons aankwamen.'' ik zuchtte en hoopte dat ze niet kwamen. Ik had een vermoeden dat het meisje dat als tweede verscheen krachtig was en het was ook niet fijn vechten tegen iemand die toch wel direct genas.
''Wat heb jij eigenlijk voor rang?'' hij was waarschijnlijk geen wachter en verkenner was niks voor hem. ''Krijger? Ik heb gehoord dat de mensen die krijger zijn best veel aanzien hebben.'' sprak ik door, als ik niet aan de wond in mijn been dacht voelde ik het ook niet zo. Nu ik zo alleen met Zack in 't donker zat en ik prima kon kijken, maar hij waarschijnlijk minder, nam ik mooi de gelenheid om hem eens goed te bekijken.

Ruby ~ Norfolker, Peter.
Ik luisterde zwijgend naar zijn verhaal dat wel logisch klonk, toen ik opstond om mee te lopen bleef hij ineens staan.
'hier blijven, er is iemand pijnlijk gevallen of er is iets aan de hand' zei hij. Ik hoopte e dacht dat het het eerste was, er gebeurde vrijwel nooit wat boeiends in Norfolk en als dat wel zo was wilde ik er juist graag heen. Andere Norfolkers helpen en vechten voor 't dorp, niet hier blijven omdat 't veilig was.. Maar ik wist dat ik peter er weinig mee hielp.
''Best.'' zuchtte k daarom maar.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zoë - Norfolker.

Als ik dan net ligt te slapen, zoals Emilia zei dat ik moest doen, komt uitgerekend zíj me wakker maken met haar geluid.
Slaapdronken gooi ik mijn kussen naar haar toe en begraaf mijn gezicht weer in de lakens.
'Wat kom je doen? Ik sliep net,' zucht ik, niet boos, wel moe. 'Als je weer advies moet hebben, niet van mij. Dat leek me wel duidelijk.'

---

everything, in time

Emilia - vampire

'Nee, ik wil geen advies ,ik heb een voorgevoel dat er iets gaat gebeuren Zoë, en dat voorspeld niets goeds' zei ik terwijl ik zenuwachtig uit het raam keek.
Alsjeblieft laat er niets met Zack zijn, hoopte ik terwijl ik moest vechten tegen mijn emoties. Als er nou iets zou gebeuren, als de avaloniërs misschien zouden komen dan mocht ik niet aan Zack denken, het zou me teveel afleiden.

---

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Oeps, dan was t 22 :'D Zit weer in de war met die piraatjes.
Ja, die kerel is Kraven uit Underworld 8]

---

No growth of the heart is ever a waste

Haha, achja, verandert toch niks aan mijn reactie :'D
Ik raak soms ook in de war hoor x) Maar de meeste
snappen het dan wel en denken;
Ooh, ze bedoelt die persoon of dat etc.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zoë - Norfolker

'O,' antwoord ik kortaf. Shit, nu moet ik alweer mijn exuses aanbieden, mooi niet.
'Vampiers hebben toch zo'n gave? Is dat jouw gave? Dingen aanvoelen of zo?' Mwuh, dat vind ik een gave van niets. Ja, je weet dat er iets slechts is. Maar verder kom je er heus niet mee.
Sorry, Emilia, denk ik dan. Nee, dat dacht ik niet. Snel ergens anders aan denken, Zoë, je gaat géén sorry zeggen.

---

everything, in time

Emilia - vampire

Ik schud mijn hoofd. 'Het klopt dat sommige vampiers die gave hebben, een goede vriend van vroeger bijv., ik heb een andere gave, die ikzelf een stuk fijner maar ook gecompliceerder vind.' 'Ik kan gedachten lezen, bijna bij iedereen met hier en daar een uitzondering.' 'Het is handig, maar soms ok verwarrend en irritant, in het begin kon ik er totaal niet mee overweg en hoorde ik allerlei gedachtes door elkaar, maar inmiddels heb ik geleerd te focussen op één gedachte, één persoon.

---

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Zoë - Norfolker

Shit, ze kan gedachten lezen. Van alle gavens die er zijn krijgt zij juist dit. Argh, nu zal ik nooit meer wat privé kunnen denken. Je moet vanaf nu opletten, Zoë. Je mag niet meer zomaar wat denken. Niet meer denken dat je jaloers op haar bent en al helemaal niet meer in je gedachten je excuses aan haar aanbieden. Wat denk ik nou? Jezus, verdomme en al die andere scheldwoorden. Dit wordt helemaal niets. Stop met denken! Lalalalalalalalalalalalalalalalalala.
'O, dat is echt vervelend voor je, fijn dat je er nu beter mee om kunt gaan,' die reactie klonk te aardig. Kut, nu denk ik weer.
'Als je maar uit mijn hoofd blijft,' beter, denk ik zelfingenomen. Lalalalalalalalalalalalalalalalalalalalalalalalalalalalalalala.

---

everything, in time

Waar is RainForeeeest.
En lol, ik moet elke keer lachen om Zoë (':


Leah ~ Vampire, Zach.
''Hé, vampier zijn is niet makkelijk hoor.'' zei ik toen hij verbaasd was over hoe snel 't zou genezen. ''En bij jou duurt 't even lang als gewoonlijk.''
Ik plukte aan mijn jurkje en keek naar hem, 24 dus.
''Pasgeleden nog? Nog gefeliciteerd dan. Als ik geld had, had ik wel iets voor je gekocht.'' mompelde ik. Toen hij het had over dat je zo oud was als je je voelde knikte ik begrijpend. In werkelijkheid was ik 53, maar zo voelde ik me natuurlijk niet. Ik voelde me altijd nog een adolescent, zoals ze dat vroeger zo mooi konden zeggen.
''Moet je tegen hun zeggen, niet tegen mij.'' zei ik met grijnsje toen hij begon over hoe slecht die wachters hun werk deden.
''En inderdaad, dat over die beelden was nogal vreemd en nog vreemder dat ze daarvoor achter ons aankwamen.'' ik zuchtte en hoopte dat ze niet kwamen. Ik had een vermoeden dat het meisje dat als tweede verscheen krachtig was en het was ook niet fijn vechten tegen iemand die toch wel direct genas.
''Wat heb jij eigenlijk voor rang?'' hij was waarschijnlijk geen wachter en verkenner was niks voor hem. ''Krijger? Ik heb gehoord dat de mensen die krijger zijn best veel aanzien hebben.'' sprak ik door, als ik niet aan de wond in mijn been dacht voelde ik het ook niet zo. Nu ik zo alleen met Zack in 't donker zat en ik prima kon kijken, maar hij waarschijnlijk minder, nam ik mooi de gelenheid om hem eens goed te bekijken.

Ruby ~ Norfolker, Peter.
Ik luisterde zwijgend naar zijn verhaal dat wel logisch klonk, toen ik opstond om mee te lopen bleef hij ineens staan.
'hier blijven, er is iemand pijnlijk gevallen of er is iets aan de hand' zei hij. Ik hoopte e dacht dat het het eerste was, er gebeurde vrijwel nooit wat boeiends in Norfolk en als dat wel zo was wilde ik er juist graag heen. Andere Norfolkers helpen en vechten voor 't dorp, niet hier blijven omdat 't veilig was.. Maar ik wist dat ik peter er weinig mee hielp.
''Best.'' zuchtte k daarom maar.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zack - Norfolker.

Ik haal de schouders op.
'Ach, ik moet toch bij iemand mijn gezeik kwijt. Stilletjes in een grot gaan zitten is ook niet echt wat. Tenzij het 't verschil maakt tussen hier levend vandaan komen of gespiest worden. Ik heb het vermoeden dat ze ons als gijzelaars wilden. En ik moet bekennen dat we de laatste tijd niet bepaald alert zijn. Ik word verrassend weinig opgeroepen voor een training en daarom heb ik het vermoeden dat we akelig verzwakt zullen zijn als ze aanvallen. Maar om antwoord te geven op je vraag: ja, ik ben een krijger. Of althans, dat moet ik voorstellen. Eigenlijk had ik er niet veel zeggenschap over, het was meerendeels een beslissing van mijn vader. Maar goed, soms moet je de dingen nemen zoals ze je komen aanwaaien. En soms moet je de touwtjes in eigen handen nemen.' Ik probeer in haar richting te kijken, maar ik zie werkelijk geen hand voor ogen. 'Zullen we het er zo op wagen? Wegrennen is trouwens geen gewoonte van me, het leek me alleen het meest praktische handelen. Ik had namelijk zo'n voorgevoel dat die Avaloniërs behoorlijk krachtige gaven hadden en als ze mij pijn doen.. nou ja, dan ben jij dus ook de pineut.' Ik staar nu zwijgend voor me uit.

---

No growth of the heart is ever a waste

Leah ~ Vampire, Zach.
Terwijl ik luisterde naar zijn verhaal probeerde ik niet te veel te letten op zijn bleodgeur, nu ik zo dicht bij hem was en we alleen waren viel zijn geur extra op.. En ik moest toegeven dat het heerlijk rook. Leah, niet kwijlen, je krijgt zijn bloed niet sprak ik mezelf toe. Ik had het idee dat Zack's vader de towutjes nogal graag in handen wou hebben als het om Zack ging, maar ik zweeg erover.
''Ik vreesde ookal dat ze krachtige gaven ahdden. Die eerste kon in ieder geval zichzelf genezen, wat het vechten nogal irritant had gemaakt. En van die andere had ik ook geen goed gevoel.'' ik keek Zack aan toen hij het had over dat ik de pijn ook zou voelen als hij gewond raakte. Grijnzend woelde ik door zijn haren.
''Zit niet in over mij, geloof me, ik ben wel wat gewend.'' zei ik hem en dat was waar. Ik was pijn behoorlijk gewend en had zelfs een keer op het randje van leven en dood gestaan, ook de reden dat ik vampier was gewonden. Wat overgens ook een zeer pijnlijke transformatie was, eentje die ik niemand toewensde.
''En ik denk wel dat we kunnen gaan, ze zijn niet in de buurt namelijk.'' zei ik, nadat ik nog eens goed de geuren van de omgeving in me op had genomen. Ik vroeg me af of ze nog een keer aan zouden komen, maar ergens had ik het idee dat ze dat lef niet hadden.

Ruby ~ Norfolker, Peter.
Ik luisterde zwijgend naar zijn verhaal dat wel logisch klonk, toen ik opstond om mee te lopen bleef hij ineens staan.
'hier blijven, er is iemand pijnlijk gevallen of er is iets aan de hand' zei hij. Ik hoopte e dacht dat het het eerste was, er gebeurde vrijwel nooit wat boeiends in Norfolk en als dat wel zo was wilde ik er juist graag heen. Andere Norfolkers helpen en vechten voor 't dorp, niet hier blijven omdat 't veilig was.. Maar ik wist dat ik peter er weinig mee hielp.
''Best.'' zuchtte k daarom maar.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
Ik ben rustig mijn sinaasappel aan het eten als ik ineens Zack hoor roepen. "Avaloniërs!" klinkt het hard, met daarop volgend een hoop kabaal. Ik kijk uit het raam en zie hoe iedereen snel wegrent. In het midden staan twee meisjes, de ene met een mes, de ander zonder. Ik ren snel naar de keuken en pak een mes uit de la. Voor het geval dat.

Eden - Avaloniër
Samen met Rana ren ik door de straten. Ik wijs haar een van de huizen aan, en snel rennen we naar binnen. Ik span een pijl op mijn boog en richt die op de inwoners. Twee meisjes, deze keer. De ene zit slaperig kijkend in een bed, en de ander kijkt geschrokken om. "Breng me naar jullie leider." zeg ik dreigend. Rana staat naast me, en dat geeft me een veilig gevoel. Ze kunnen niet van ons winnen, we zijn te sterk.