• Nummer 1: Boem.

    Inspringen kan altijd. We geven je korte samenvatting en helpen
    je met in het verhaal te komen.
    Hoe maak je dan Norfolker of vampier? Want die moet toch gebonden zijn?

    - Je kan doen dat je vampier 'zijn' mens nog zoekt of dat ie gefaald
    heeft en dus eigenlijk ook weer vrij is.
    - Je kan dat ook doen met een Norfolker for sure (:





    Op een eiland hier ver vandaan woont een apart volkje, het Norfolk. Het zijn mensen die een soort dorpje hebben gebouwd op een plek in het bos, het zijn mensen die bedreigd worden door een ander volk, Avalonio, mensen die krachten hebben. Behalve de twee volkeren wonen er ook vampieren. Het Norfolk had eeuwen geleden wat op de bedreiging van de Avaloniërs bedacht, ieder pasgeboren Norfolker kreeg een ketting met een klein, rood amulet. Op een dag zou een vampier zich tot het amulet aangetrokken worden en dat was een teken dat ze een 'bond' hadden, de vampier was verplicht het mens te beschermen tegen de mensen met krachten. Sommige vampieren vluchten voor het rode amulet, maar er is gene ontkomen aan.

    Paar belangrijke weetjes:
    - Hoe Norfolkers en Avaloniërs wonen, het leek me leuk dat ze in van
    die boomhutten wonen net zoals in avatar. Zoals hier Op 8.50/11.35 zie je stuk van 't dorpje, op 12.15 binnenkant van hut en 13.05 overzicht dorp 8D En nog een plaatje.
    - En ze dragen geen bladeren ofzo, haha, ook weer zoals in avatar of een beetje zoals dit. (: Maar vergeet niet dat ze geen elektriciteit enzo hebben!
    - Als een vampier het mens ontmoet dat hij of zij moet beschermen begint het amulet van diegene te gloeien en voelen vampiers zich vreselijk aangetrokken tot het amulet.
    - Je moet een beetje denken aan van die Afrikaanse stammen of indianen stammen, lol, met van die houten hutjes enzo.
    - Een vampier voelt, als hij eenmaal hem of haar, heeft ontmoet de pijn van diegene die hij moet beschermen.
    - De ruzie tussen mensen van Avalonio en Norfolk gaat al tot eeuwen terug, nu is het vooral dat Avalonio de Norfolkers van het eiland willen verjagen zodat ze alles voor zichzelf hebben.
    - Je mag enkel relatie met je eigen soort.
    - Voor Norfolkers en Avaloniërs; Als het donker is mag je de stam niet verlaten, tenzij er een speciale tocht/jacht is.
    - Sommige Norfolkers doneren af en toe hun bloed aan de vampier die
    hun beschermt uit dank.


    Wat kan je zijn:
    - Iemand van Norfolk.
    - Iemand van Avalonio (mens met gave).
    - Een vampier (Nog vrij of niet meer).

    Lijstje om in te vullen
    Naam: Volledige naam.
    Geslacht:
    Leeftijd: Voor vampier oogt als en werkelijke leeftijd
    Soort: Norfolker, Avaloniër, vampier.
    Innerlijk: Mag kort, mag ook lang ;p
    Uiterlijk: Foto mag, niet verplicht.

    Rang: Je hebt verschillende rangen, verkenners verkennen omgeving en zoeken betere plaatsen en voedselbronnen etc. Je hebt nog wachters en krijgers/jagers, bij dat laatste zijn vooral mannen, maar een enkele vrouw wordt toegelaten.
    Gave: Enkel voor Avaloniërs.
    Status: Voor vampiers, gebonden (hebben diegene die ze moeten beschermen al gevonden) of nog vrij (hebben diegene die ze moeten beschermen nog NIET gevonden).
    Gebonden aan: Voor de Norfolkers, gebonden aan welke vampier.
    Joiners.
    Norfolkers
    V) Ruby - SoulEater
    M) Zack - The Boss
    M) Kay - Vluuv
    V) Zoë - Progeny

    Avaloniërs
    V) May - MvrLeto
    M) Sam - MvrLeto
    V) Eden - Vluuv
    M)Dean - Adored

    Vampieren
    V) Leah - SoulEater
    V) Melinda - ThatStory
    M) Peter - RainForest
    V) Emilia - Shithead

    'Koppels'
    Ruby - Peter
    Zach - Leah
    Kay - Melinda
    Zoë - Emilia



    Vampiers & Norfolkers worden op einde gebonden.
    Doe ik doormiddel van cijfers geven en dan online te dobbelen xD


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 27 feb 2011 - 17:48 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Zack - Norfolker.

    'Teiltje? Waarvoor?' vraag ik met oprechte verbazing als weer buiten zijn. Dan zegt ze dat ik er niet te veel aan moet denken als ik bij Emilia ben. Ik slaak een voorzichtige zucht. 'Ik denk dat ik Emilia maar moet schrappen. Ik heb geen zin om tussen twee vuren te gaan zitten. Al helemaal niet tussen twee vampiers. Als ik me op een afstand hou dan loopt alles wel goed. Voor hen dan. Niet dat die kus niks voorstelde.. nee, absoluut niet. Het voelde goed. Meer dan goed, het voelde júist. Maar ik denk dat haar hart bij die Peter ligt. Enfin, uiteraard ga ik mee kleding zoeken. En natuurlijk- hé! Wat is er?' Ineens zie ik hoe iemand voor ons springt met een pijl en boog. Ik zie hoe Leah vliegensvlug haar mes trekt. Ook ik haal in een snelle beweging mijn mes tevoorschijn en richt het op haar.
    "Meekomen," hoor ik haar zeggen. 'Dacht het niet, schatje,' sis ik kil terug.


    No growth of the heart is ever a waste

    Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
    "Eh, okay. Tot later dan maar." Ik zwaai nog even en doe dan zuchtend de deur dicht. God, dat heb ik weer lekker verkloot. Ik pak de sinaasappel op die ik aan het pellen was en haal de resten van de schil weg.

    Eden - Avaloniër
    Fijn, nu zijn er twee met een mes. "Ik heb jullie gewaarschuwd." zeg ik nog, voor ik mijn pijl loslaat, die zich met een enorme vaart in het bovenbeen van het meisje boort. Onmiddelijk span ik een nieuwe pijl op mijn boog en kijk de jongen aan. "Als je doet wat ik zeg raken er niet nog meer mensen gewond. Kom mee."

    Leah ~ Vampire, Zach.
    (neem aan dat ze niet meer kon ontwijken? ;'D)
    Ik was maar twee seconden afgeleid door Zack die een mes getrokken had en die tijd had ze goed gebruikt want voor ik het wist boorde zich een pijl in mijn been. Heel even vertrok mijn gezicht an de pijn, maar ik herstelde gauw. Vliegensvlug trok ik de pijl eruit e gooide 'm op de grond.
    ''Was dat alles wat je hebt?'' vroeg ik, nu flink geïrriteerd. Ik trapte de pijl en boog uit haar handen en duwde haar tegen het gebouw aan, mijn mes zette ik op haar keel.
    ''Als ik jou was zou ik vertrekken.'' ik keek haar kwaad aan en om haar te laten merken dat ik het meende drukte ik het mes wat harder tegen haar keel. Ik zou haar zeker niet doden, daar had ik nog geen reden voor, maar als ze zo door ging kwam ze zeker niet ongeschonden weg.

    Ruby ~ Norfolker, Peter.
    Ik lachtte toen hij zei dat ze gisteren niet echt nuchter waren.
    ''Klopt, ze zijn nogal.. apart.'' ik keek 'm glimlachend aan. ''En weddenschappen, doen, durven of waarheid en bier zijn hier zeer geliefd in dit dorp.'' zei ik en stond op.
    ''Ik zal je eerst 't dorp laten zien, maar 't is best wel zonnig buiten..'' mompelde ik nadat ik een blik naar buiten had geworpen.
    ''De boomtoppen houden de meeste zon wel buiten, maar toch.'' ik keek 'm aan en vroeg me af of we wel naar buiten konden.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
    "Eh, okay. Tot later dan maar." Ik zwaai nog even en doe dan zuchtend de deur dicht. God, dat heb ik weer lekker verkloot. Ik pak de sinaasappel op die ik aan het pellen was en haal de resten van de schil weg.

    Eden - Avaloniër
    (Lol, sorry XD Denk het :3)
    Mijn overwinning is van korte duur, want voor ik het weer heeft het meisje haar mes op mijn keel. Ik maak een grommend geluid en trap haar in haar buik van me af. Het kost me flink wat moeite, omdat ze sterker is dan ik dacht. Ze weet nog net in mijn bovenarm te snijden, maar gelukkig is de snee niet diep. Ik gris mijn dolk te voorschijn en kijk ze aan. "Fine. Als jullie niet meewerken doen we het zo."

    Emilia - vampire

    Ik had echt gedacht dat Zoë vrienden wilden worden en me niet meer als haar beschermer zou zien. Maar aan haar gedachten te horen had ik het mis. 'Nou, ik ga er weer vandoor, rust jij maar lekker uit' zei ik terwijl ik opstond en naar de deuropening liep. 'Ik loop buiten ergens rond dus roep me maar als je me nodig hebt.' Zuchtend liep ik naar buiten. Er was werkelijk niets te doen, en dat zorgde er alleen maar voor dat mijn gedachten de vrije loop hadden. Too bad.


    A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

    Peter vampier

    als ze opmerkt dat het buiten nogal zonnig is schud ik mij. Hoofd 'het is goed, ik kom vaker overdag buitn' als je elke dag 5 minuutjes in de zon zit en het dan opbouwt leer je ertegen te kunnen. Zouden meerdere moeten doen. 'Emilia die kan volgens mij ook gewoon naarbuiten ' terwijl ik het uitkraam vraag ik me pas af waarom ik Emilia erbij haalde, waarom ik überhaupt hier naartoe kwam voor Emilia. Misschien was het lot -ik had Rudy anders nooit ontmoet- of voelde ik iets voor haar, die gedachte schudde ik gelijk weg. Liefde kan alleen maar pijn brengen. 'kom op' mompel ik terwijl ik aanstalten maak naar buiten te lopen. Als ik mijn neus naar voren duw komt gelijk de geur van bloed me tegemoet welliswaar niet dichtbij, maar voor mij reden genoeg Ruby binnen te houden. 'hier blijven, er is iemand pijnlijk gevallen of er is iets aan de hand' mompel ik rustig.

    [ bericht aangepast op 14 maart 2011 - 22:56 ]


    Trust me. I'm the doctor

    Leah ~ Vampire, Zach.
    Het meisje trapt in mijn buik waardoor ik naar achteren val, ik weet nog net een kras in haar arm te maken en wist me vervolgens ook staande te houden.
    ''Kom maar op.'' zei ik tegen 't meisje, uitdagen was één van de dingen die je niet bij mij moest doen, ik zou doorgaan tot 't uiterste. En waarschijnlijk had ze niet zo'n geweldige kracht, anders had ze die al gebruikt.. of wilde ze hem bewaren voor verrassingsaanval? Opletten dus. Vlug wierp ik een blik op mijn been, gemene wond.. Gelukkig zou 't snel genezen want ik voelde het bloed over mijn been sijpelen en dat was niet bepaald prettig.

    Ruby ~ Norfolker, Peter.
    Ik luisterde zwijgend naar zijn verhaal dat wel logisch klonk, toen ik opstond om mee te lopen bleef hij ineens staan.
    'hier blijven, er is iemand pijnlijk gevallen of er is iets aan de hand' zei hij. Ik hoopte e dacht dat het het eerste was, er gebeurde vrijwel nooit wat boeiends in Norfolk en als dat wel zo was wilde ik er juist graag heen. Andere Norfolkers helpen en vechten voor 't dorp, niet hier blijven omdat 't veilig was.. Maar ik wist dat ik peter er weinig mee hielp.
    ''Best.'' zuchtte k daarom maar.

    [ bericht aangepast op 15 maart 2011 - 16:55 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Zoë - Norfolker.

    Fijn, nu had ik haar weggejaagd. Lekker bezig Zoë, wil er eindelijk iemand goede vrienden worden, duw je haar weg. Ik kan prima omgaan met de andere bewoners uit dit drop. Nou, de meeste dan, maar échte vrienden zijn het niet.
    Wacht, heb ik dat niet altijd al gedaan? Wegduwen? Ik haal diep adem en drink mijn blikje bier leeg. Niet meer aan denken nu, ga rusten, zoals Emilia zei. Als ik terug naar mijn bed loop werp ik een blik naar buiten waar ik Emilia zie lopen. Eigenlijk moet ik mijn excuses aanbieden, dat weet ik ook wel. Maar ik bied nooit mijn excuses aan en daar gaat Emilia geen verandering inbrengen.
    Ik loop door en spring met een kleine duik in het bed. Vervolgens kruip ik onder de dekens en doe mijn ogen dicht, dan val ik in een onrustige slaap.


    everything, in time

    Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
    "Eh, okay. Tot later dan maar." Ik zwaai nog even en doe dan zuchtend de deur dicht. God, dat heb ik weer lekker verkloot. Ik pak de sinaasappel op die ik aan het pellen was en haal de resten van de schil weg.

    Eden - Avaloniër
    Ik voel hoe de wond op mijn schouder meteen dichttrekt, en begint te helen. Mijn gave helpt me dan wel niet met aanvallen, ze is toch erg handig in gevechten. Ik wil een aaval maken op het meisje als een geluid van achteren me afleid. "Whaaaajaaaa!" hoor ik een stem schreeuwen, en twee seconden later ploft er iemand naast me neer. Rana, mijn buurmeisje. Ze is het tegenovergestelde van wat ik ben. Ik ben verlegen, terughoudend en meestal verstandig. Zij is wild, sociaal en roekeloos. Ze knipoogt naar me. "Sorry dat ik zo laat ben." Ik glimlach naar haar. "Maakt niet uit." Dan draaien we ons allebei om naar de Norfolkers. Rana's gezicht staat op onweer terwijl ze ze aankijkt. "Kom maar op, vieze vuile beeldenjatters!" Ik vind het fijn dat ze is gekomen, ook omdat ze een sterke gave heeft. Ze kan mensen verlammen, in hun hele lichaam of bijvoorbeeld in alleen hun benen. Maar als ze iemand verlamt neemt ze de energie van diegene in zich op. Daardoor is ze dus altijd heel druk. Gelukkig voor haar slachtoffers is het verlammen tijdelijk, maar desalniettemin is het een krachtige gave die handig is tijdens gevechten.

    Zack - Norfolker.

    In een flits zie ik hoe Leah de Avalonier aanvalt en het gevecht gaat te snel voor me om te volgen. Als ik eindelijk een gaatje zie om de vrouw aan te vallen schiet er een tweede tevoorschijn. Dit kan lastig worden, heel lastig.
    'Beeldenjatters? Waar heb je het over?' vraag ik met een buitengewoon kille stem. Mijn humeur is nu om te schieten en bovendien ben ik nog deels onder invloed van de alcohol. Dit kan een probleem worden. Toch raast de adrenaline door mijn lijf en ben ik allerminst van plan me gewonnen te geven aan de vijand. Ik moet een manier vinden om hem te smeren hier, zo snel mogelijk. Ze willen ons duidelijk meenemen. Laten we het ze wat lastiger gaan maken.
    'Avaloniers!' schreeuw ik zo hard als ik kan en geloof me, dan is mijn stem indrukwekkend. Er breekt een totale chaos uit in de winkelstraat en iedereen rent door elkaar heen. Ik trek Leah aan een arm mee en ga op in de menigte. De grot is het dichtste bij en het meest onwaarschijnlijk waar die ellendelingen gaan zoeken. We vliegen gauw langs een zaak de jungle in en ik gebaar waar we heen kunnen.
    'De grotten, Leah. Daar gaan ze ons niet vinden.'


    No growth of the heart is ever a waste

    Leah ~ Vampire, Zach.
    Ik was verbaasd dat haar wond zo gauw heelde, blijkbaar was dat haar gave. Ineens sprong er nog een meisje met een schreeuw naast haar, ze leken elkaar te kennen en ik zuchtte.
    ''Gaan we het zo spelen? Met zijn 2en?'' vroeg ik en hield mijn blik op ze gericht, wat zou haar gave zijn? Dit was pas mijn 2e keer dat ik met Avaloniërs vocht en ik irriteerde me nu al aan hun gaven. Vampiers waren sterk, érg sterk en bijna niet te vermoorden, maar die Avaloniërs konden ook erg krachtig zijn, mochten ze een sterke gave hebben die ze ook nog onder controle hadden.
    ''Kom maar op.'' ik stond in de aanvalshouding en wierp kort een blik op Zack, ik zou hem koste wat het kost beschermen. Plotseling schreeuwde hij dat er Avaloniërs waren en er brak een totale chaos uit. Zack pakte mijn arm en trok me mee.
    'De grotten, Leah. Daar gaan ze ons niet vinden.' zei hij me, ik knikte en rende met hem mee. ik vertrouwde erop dat hij wist wat hij deed. Ondertussen vroeg ik me af wat ze bedoelde met beeldenjatters, de Norfolkers hadden niks gedaan toch?

    Ruby ~ Norfolker, Peter.
    Ik luisterde zwijgend naar zijn verhaal dat wel logisch klonk, toen ik opstond om mee te lopen bleef hij ineens staan.
    'hier blijven, er is iemand pijnlijk gevallen of er is iets aan de hand' zei hij. Ik hoopte e dacht dat het het eerste was, er gebeurde vrijwel nooit wat boeiends in Norfolk en als dat wel zo was wilde ik er juist graag heen. Andere Norfolkers helpen en vechten voor 't dorp, niet hier blijven omdat 't veilig was.. Maar ik wist dat ik peter er weinig mee hielp.
    ''Best.'' zuchtte k daarom maar.

    [ bericht aangepast op 15 maart 2011 - 18:24 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Zack - Norfolker.

    Zo lenig als een kat en met de snelheid van een tijger ren ik voor Leah uit door de jungle richting de grot. Aan de buitenkant lijkt het een normale grot, maar ik ken een spleet helemaal achterin waar je doorheen moet kruipen en na een hele afdaling bij het ondergrondse stelsel komt.
    'Snel, hierin.' Ik ga haar voor de grot in met geboden voorzichtigheid. Want ik weet dat als we te snel gaan dat de vleermuizen opschrikken, wat zorgt voor extra lawaai. 'Hier, door deze spleet,' zeg ik na een flinke klautertocht en ik maak me dun en weet me door de spleet te wurmen. De ingang is nauwelijks zichtbaar en het zou me verbazen als die Avaloniers ons nu nog weten te vinden. De gang leidt naar beneden, maar ik ga meteen linksaf, waar zich een kleine ruimte bevindt waar we ons schuil kunnen houden.
    'Nu naar boven.' Ik zet een voet op een uitsteeksel van de muur en zo klimmen we naar boven, tot we bijna bij het plafond van de grot komen, waar een plateau is waar we op kunnen zitten. Als we ver genoeg naar achteren kruipen kunnen ze ons niet vinden. Toch hou ik het mes in de aanslag mochten ze komen opdagen.
    'Kunnen vampiers goed horen en ruiken? Dan kun jij weten of ze in de buurt zijn en wanneer ze vertrekken.' Het is compleet donker in de grot en daarom vind ik het nog behoorlijk goed werk dat ik puur op de tast deze schuilplaats heb kunnen vinden.


    No growth of the heart is ever a waste

    Leah ~ Vampire, Zach.
    Ik was zeer blij dat ik niet gebonden was aan een stuntelige bangeschijterd, dit maakte alles een stuk gemakkelijker. Al gauw liepen we een grot binnen en na wat klauteren eindigde we op een klein plateau.
    ''Wauw, hoe heb je dit hier gevonden?'' ik gleed met mijn vingers langs de wand, het was vrij donker, maar ik kon nog alles zien met mijn vampiersogen.
    'Kunnen vampiers goed horen en ruiken? Dan kun jij weten of ze in de buurt zijn en wanneer ze vertrekken.' vroeg hij en ik knikte.
    ''Vampieren hun zintuigen zijn flink versterkt, ik waarschuw wel als ze in de buurt komen.'' ik stopte mijn mes weer terug onder de band die ik rond mijn been had onder mijn jurk. Ik ging op het plateau zitten en leunde met mijn rug tegen de muur, ik zuchtte zachtjes en keek naar de wond op mijn been.
    ''Geweldig.'' mompelde ik, mijn stem verdrenkt met sarcasme. Hopelijk kwamen die Avaloniërs hier niet, ik had geen zin om nog meer wonden op te lopen, ookal genazen ze snel, het bleef pijnlijk en irritant.

    Ruby ~ Norfolker, Peter.
    Ik luisterde zwijgend naar zijn verhaal dat wel logisch klonk, toen ik opstond om mee te lopen bleef hij ineens staan.
    'hier blijven, er is iemand pijnlijk gevallen of er is iets aan de hand' zei hij. Ik hoopte e dacht dat het het eerste was, er gebeurde vrijwel nooit wat boeiends in Norfolk en als dat wel zo was wilde ik er juist graag heen. Andere Norfolkers helpen en vechten voor 't dorp, niet hier blijven omdat 't veilig was.. Maar ik wist dat ik peter er weinig mee hielp.
    ''Best.'' zuchtte k daarom maar.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Zack - Norfolker.

    'Een eerder spel doen durven of waarheid. Ik moest de grot in klimmen en dat deed ik,' zeg ik glimlachend als antwoord op haar vraag. Mijn blik glijdt naar Leah en ik neem voorzichtig haar bloedende been ik handen. 'Laat mij maar,' zeg ik zacht en vis een zakdoek uit mijn broekzak. Het zal niet veel helpen tegen de pijn, maar het zal op z'n minst het bloeden stelpen. Ik leg het er met alle voorzichtigheid op en strijk het glad. Goh, wat voelen haar benen eigenlijk zacht aan. Zack, grote lul. Aandacht erbij! Ik den weer terug aan Leah in mijn gekozen lingeriesetje. Dat was pas goed werk. Er is een kleine kans dat ze me nu goed kan zien in het donker, dus ik kan naar hartelust zwijmelen.


    No growth of the heart is ever a waste

    even douchen :x 15 minuutjes ofzo.. Of misschien mijn recordtijd
    10 minuten 8D

    Leah ~ Vampire, Zach.
    Opeens pakte hij me been in zijn handen en legde er een zakdoek op, hij deed zo voorzichtig dat het me verbaasde. Ik had altijd gedacht dat jongens alles ruw en ruig deden, maar dat deed hij totaal niet. Hoe lief ik het ook vond, ik verkreeg het woord dankje niet over mijn lippen.
    ''Het is okay, over een uurtje ofzo is het denk ik wel weer genezen..'' zei ik zachtjes en glimlachte flauwtjes. Nu ik hier toch met hem zat te wachten kon ik mijn tijd ook een beetje benutten.
    ''Hé, hoe oud ben je eigenlijk?'' vroeg ik uit 't niets, het was een van de vragen die eerder in me opgekomen waren. Het voelde alsof we elkaar al ajren kende, maar ik wist amper iets van hem.

    Ruby ~ Norfolker, Peter.
    Ik luisterde zwijgend naar zijn verhaal dat wel logisch klonk, toen ik opstond om mee te lopen bleef hij ineens staan.
    'hier blijven, er is iemand pijnlijk gevallen of er is iets aan de hand' zei hij. Ik hoopte e dacht dat het het eerste was, er gebeurde vrijwel nooit wat boeiends in Norfolk en als dat wel zo was wilde ik er juist graag heen. Andere Norfolkers helpen en vechten voor 't dorp, niet hier blijven omdat 't veilig was.. Maar ik wist dat ik peter er weinig mee hielp.
    ''Best.'' zuchtte k daarom maar.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.