The Golden Trophy. - Uitkomsten

Ryan, the football player. (63 x uitgekomen)

"Ryan, the handsome football player!" giechelde madame Povar kinderlijk en beet op haar onderlip toen Ryan met veel kakofonie naar voren stormde. Gelijk begon het publiek de schoolslied te zingen, de beroemde song wanneer een football wedstrijd begint, en Ryan hield 'liefdevol' twee vingers in de lucht toen de kroon op zijn hoofd werd gezet. Hij droeg een roetzwarte smoking, in zijn zakje had hij een blauwe bloem en met een grijns van hier tot Tokyo keek hij je vol lust aan. "Well, if you want to," begon Jennifer aarzelend en kuchte ongemakkelijk in de microfoon, wat een akelige echo veroorzaakte. "You can kiss your Queen now." Ryan liet dat niet twee keer zeggen en hij stormde als een dolle stier op je af, nam je in zijn armen (maakte tegelijkertijd een klein rondje) en kuste je vol genegenheid op je roze gestifte lippen, je blauwe jurk om je heen fladderend. Een duidelijk hoorbare 'aawh!' ging door het publiek en je plaatste voorzichtig je handen op zijn brede schouders. Zijn grote lichaam is niets vergeleken met jouw tengere body, en ook als een klein meisje zette hij je bescheiden weer op de grond. Hij aaide nog even door je haar, maakte het door de war, en sloeg dan zijn armen om je heen, om elke jongen in de zaal te laten weten dat jij zijn koningin bent.

Levi, the dude from chemistry (33 x uitgekomen)

Je gitzwarte jurk leek extra strak om je heen te zitten wanneer ze de volgende naam zei. "Congratz Levi!" gilde Jennifer hyperactief en trappelde op haar kilometes hoge 'glazen' hakken en wapperde met het kaartje waar Levi's naam op stond, de jongen uit scheikunde. Met lome passen kwam hij aanzetten, in zijn ogen kon je al zien dat hij het 1) niet verwacht had en 2) er ook helemaal geen zin in heeft. Het pak dat hij aan had, paste precies bij zijn karakter, smooth and mysterious, en toen hij eindelijk naast je op de podium stond, kon je nog een zwarte roos in zijn zak herkennen. Je hart klopte luidkeels in je borstkas. Je had altijd al enige affectie voor hem gehad, vanaf dag 1 om precies te zijn. En om nu naast hem te staan, zijn koningin te zijn, bracht oneindig veel vlinders in je buik. "You can kiss him now," zei Jennifer met een dikke knipoog erachter aan en grinnikte om haar eigen humor, die alleen zij bleek te snappen. Een beetje verlegen stapte je dichter naar Levi toe, voelde sterk zijn aanwezigheid om je heen en ook hij leek je op te merken, hoe ironisch. Hij glimlachte toen hij je zag, liet zijn ogen over je lichaam heen glijden en knikte toen je zo dicht bij hem stond, dat je zijn leven kon inademen. Voorzichtig drukte je je lippen tegen de zijne, voelde de warmte die zijn lichaam uit stoot en gelukzalig krul je je armen rond zijn nek toen hij de zijne rond je middel krulde. Veelste te snel beïndigde hij de kus en fluisterde in je oor: "Tonight. You. Me. Chemistry."

Noah, your crush. (20 x uitgekomen)

Je hart leek uit je borstkas te springen toen ze zijn naam zeiden, Noah. Je hoorde je vriendengroep luid joelen en gillen, vooral je vriendin want ze wist dat je al jarenlang een crush op Noah had, en nu eindelijk leek je droom uit te komen. De groene jurk die tot op je knieën kwam, was strak om je lichaam heen gewikkeld en met zwetende oksels stond je te wachten totdat Noah eindelijk het podium had beklommen en de zilveren kroon op zijn haardos had gezet. "[insert name] and Noah sitting in the tree, K-I-S-S-I-N-G!" gilde het publiek en je voelde dat je rood aan liep. Noah sloeg trots zijn arm om je heen en kuste je wang om vervolgens iets naar de zee van jongeren te schreeuwen. "Come on, guys! Don't be so hard on her!" "That's what she said!" schreeuwde iemand van achterin en je kon het niet laten om te lachen, wellicht van de zenuwen. Noah grijnsde breed en draaide je toen om zodat je voor hem stond. "Well, it's now or never," zei hij nog snel voordat hij ein-de-lijk zijn lang verloren lippen op de jouwe plaatste. Ze waren zacht, zo zacht als babybilletjes en gewillig bewoog je mee met zijn bewegingen. Zijn klamme handen gleden met je vrouwelijke rondingen mee, rustten uit op je heupen en knepen er zachtjes in. Jouw handen daarentegen gingen naar boven, vlochten in zijn honingblonde haren en je wou dat dit moment voor eeuwig kon duren. Maar niets bleek minder waar te zijn, want luttele secondes erna haalde hij zijn lippen van je af. "How did you know that green was my favorite color?"

Dylan, unknown. (35 x uitgekomen)

"Dylan! Come up here and kiss your Queen!" riep Jennifer als een gillende keukenmeid en sprong op haar torenhoge hakken. Het publiek ging uit zijn dak en joelend kwam de zogenoemde Dylan aanlopen. Je kende hem niet, en dit was de eerste keer dat je de zwartharige jongen zag. Een zwarte smoking sierde zijn gespierde lichaam en een bloedrode roos schitterde in zijn borstzakje. Hij had een bekende kwajongensachtige glimlach op zijn gezicht getoverd en, althans in jouw ogen, met walging werd de zilveren kroon op zijn hoofd gezet. "Kiss! Kiss! Kiss!" riep het publiek luid, gevolgd met blaaskusjes en giechelende meiden, en natuurlijk camera's om dit moment vast te leggen. Dylan kwam akelig dichtbij, maar ondanks de fatale druk die op je werd gezet, was je toch gevleid door de jongen. Hij legde voorzichtig, alsof hij eerst toestemming moest vragen, zijn handen op je wangen en gradueel kwam zijn gezicht dichterbij. Zijn handen voelden klam aan, maar je had niets te klagen, want zodra je je ogen sloot, voelde je twee zijdezachte lippen je lippen strelen. Je hield een kreun binnen en verplaatste onopmerkzaam je handen richting zijn borst. Bescheiden opende je je mond om iets meer van zijn binnenste te verkennen, maar Dylan trok zich van je weg en grijnsde ondeugend, waardoor de toeschouwers opnieuw joelden en juichten. Een onbekende drang in je buik maakte plaats toen hij weer dichterbij kwam, een kusje op je wang plaatste en in je oor fluisterde: "We can continue later."