• De Roedels Black and White hebben al eeuwen en generaties lang
    oorlog. Ze vonden elkaar dieven en moordenaars. Om de dag kwamen ze weer naar het strijd toneel om te vechten. Diegene die zou winnen zou het land winnen. De twee Alfa's en de twee Beta's zijn giftig waardoor ze mensen kunnen bijten en zo veranderen, De meeste beten overleven het niet. wie zou er winnen. Black Or White. It is Your Choice


    Ik ben nog vergeten te melden, als je niet kan of je moet weg, meld het wel even.. Dat zou fijn zijn.. Doe het dan gewoon in een quote bij je tekst ofzoiets.^^


    The Black's:
    ZAYNxGIRL-Alexis Roselynn Yearwood [Alfa vrouwtje]
    Bronte -Lucas Michael
    Petal-Frida Lyssin
    HurtedHeart -Jake Ruthh [afla mannetje]
    Leave -Roxanne Ruthh
    Novazembla-Lize Beu
    LOUISISMINE -Brooke Murray

    The Whit's.
    Novazembla-Alex.[de alfa]
    HurtedHeart-Selena Sensorene[Alfa vrouwtje]
    Pocket -Mariana volletta
    Leave -Celeste Aurélie
    Captivity-Dakota Rodriquez

    De rollen spel kan beginnen ^^


    Rollen.

    Dit is mijn aller eerste rpg dus ik ben nog niet helemaal goed, maar ik wil het echt graag willen doen, dus hulp kan ik nog goed gebruiken ^^

    [ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 22:03 ]


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Lucas Michael
    Mijn poten droegen mme over de stevige grond naar het duistere bos waar ik me thuis in voelde. Een onwillekeurige blik hing er in mijn ogen, ik dacht even aan niets, helemaal niets. Behalve mijn ouders, die zo vriendelijk waren geweest om me een tijdslimiet op te leggen om buiten te gaan. Maar ik had tijd, alle tijd van de wereld


    Ex astris, sciencia

    Alex
    Arg wat haat ik dat zeg, om in een mens weer te veranderen, maar het is nodig. In het gebied is er erg veel onrust, ik moet enkel met mijn roedel praten, als mens!!
    De vogels fluiten en het water stroomd hard in de rivier. Ik neem een slok van het koude water, ik droog snel mijn handen af, en ga op het gras zitten.. Rustig wacht ik af tot de andere komen.

    [ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 11:39 ]


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Selena Sensorene
    Rustig oefen ik mijn gave. Rotsen laten splijten en vuur opeens laten opwellen is moeilijk, maar ik kan het wel. Ik grom. Mijn witte vacht wordt niet belicht door de zon. Grote grijze wolken hangen in de lucht en even sluit ik mijn ogen. De zon is waar ik me op concentreer. Na hooguit 4 seconde schijnt de zon en open ik mijn ogen weer mijn smetloze witte vacht krijgt een natuurlijke glans en even ga ik liggen in de zon. De warmte kaatst op de aarde en op mij zodat de warmte mij omhelst. Ik sluit even mijn ogen. Ik vond het niet verkeerd om wolf te zijn. We konden elkaar gewoon verstaan. Dat was altijd makkelijk geweest. Ik zou mijn menselijke uren niet verspillen aan zonnen. Dat kon ik zo ook of slapen. Ik hield van een sociaal leven. Ik hield van winkelen en aan een bar zitten. In het dorp vlakbij onze woonplek was mijn favoriete plek. Ik was het sterkste vrouwtje waar ik tamelijk trots op was. Ik was ook sterker als de meeste mannetjes. De andere Alfa was ook vrij sterk. Als we gingen trainen tegen elkaar won of ik of hij. Het was altijd anders. We zouden dan geen gaves gebruiken. Dat was altijd zo. Met mijn gave zou ik meestal wel winnen. Ik kon je bijna besturen je zintuigen uit zetten je pijn laten voelen. Eigelijk was ik een soort van Moeder Natuur. Dat vond ik wel een speciale rol die ik op me kreeg. Ik hate de Blacks. Nou dat zei ik tegen mijn Clan. Ik snapte niet waarom we dat deden. Misschien waren ze net als ons. Bang om land en familie te verliezen. Daar was ik namelijk ook bang voor. Ik opende mijn ogen weer en keek rond. Ik rolde even op mij andere zijde terwijl ik rond me keek. Dat hoefde eigelijk niet. Ik had geen ogen nodig ik kon ook voelen via de grond. Even voelde ik dat Alex het alfa mannetje bij de rivier stond. Rustig stond ik op en rende ik erheen. Rustig ging ik naast hem liggen in mijn wolf vorm. 'Wat is er Alex.' Vroeg ik hem met een scheef hoofd. Mijn puppy ogen waren zichtbaar. Alex kon gedachtelezen. Daarom hoefde ik gelukkig geen mensenvorm aan te nemen. Hij kon me verstaan in mijn wolven vorm. Gelukkig scheelde mij weer minuten mensenvorm.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Celeste
    Mijn zilverblauwe ogen glijden over de boomtoppen. De wolken pakken samen in één grote, grijze treurlucht. Een zucht verlaat mijn lippen, waarna ik om me heen kijk. Geen andere wolven. Maar zin om te veranderen heb ik niet echt. Dan word ik weer gecomandeert. Ik grinnik, en schud mijn hoofd. Waardoor mijn donkere, grove krullen meebewegen. Ik ga liever op zoek naar wat gezelschap, en duw sluit ik de rits van mijn jas om vervolgens door het bos te lopen.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Alex

    Ik zie Selena als wolven gedaante aankomen lopen. "Mooi je bent er."
    Zo te zien blijf ze als wolf, maar ik verander pas terug als dit klaar was. "Nog even wachten tot de rest komt." Zeg ik.
    Het is beetje fris vandaag, en staar in gedachte naar het water.
    "Dat vertel ik straks, als we helemaal compleet zijn."



    Ik ben vanaaf nu niet meer online, pas vanavond.

    [ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 18:23 ]


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Alright.

    Celeste
    Ze ademde de dampen van het bos diep in, en krulde haar zachtroze lippen om tot een glimlach. Haar zilverblauwe ogen gleden nieuwsgierig rond. Wanneer ze wolf was, leek het bos zoveel kleiner, zoveel minder spannend.
    Ze grinnikte, en haalde een hand door haar speelse, grove zwarte lokken.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Frida lyssin. '[wolf]

    ik kijk verafschuwd naar het pad dat voor me ligt.
    mijn poten zijn al kletsnat van het dauw.
    ik pak een sprintje en gluur door de gleuven van de bomen.
    ik zie schimmige beelden in het donkere bos.
    ik sta stil, ik zou me in moeten houden,
    ik ben alleen, vechten is geen goede optie.
    ik ren de andere kant op, in de hoop nog
    wat wolven van de roedel tegen te komen

    [ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 15:12 ]


    Be who you wanna be.

    Ik ben der weer, er kwam iets tussen dus moest ik weer naar huis -.-


    Alex.
    "Ach, ik vertel het je nu wel." Ik blijf naar het water staren. "De Blacks, hebben verschijnlek weer een plan om ons aan te vallen, maar ik weet het niet zeker." Zeg ik. Ik gooi een steentje in het water, er komen kringen, ze lijken wel te verkleuren.
    Ik laat haar achter, en verander weer terug in wolf. "Ik ga het bos in, opzoek naar voedsel."


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Celeste
    Ze haalde een hand door haar haren, en liet toen haar ogen over het mos glijden, verderop kon ze een wolf zien. Met een glimlachje zong ze de vaste melodie die ze als wolf zijnde altijd zong. Gezien ze hem als mens niet kon ruiken, of goed kom bekijken.

    [ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 18:44 ]


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Alex
    De takjes kraken onder mijn poten, ik snuif de frisse lucht op. In de verte zie ik een wolf staan, wie is dat? Heb ik haar hier nou wel eerder gezien? Soms vergat ik nog wel wat. Ik ga de richting van de wolf.. Als ik iets dichterbij ben, blijf ik rustig staan. Ik kijk even omhoog, ik zie paar vogels staan op een tak, ze fluiten vrolijk een deuntje.


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Celeste
    Ze glimlacht als ze de wolf herkent als Alex, en nu ze mens is noemt ze hem gewoon Alex. 'Hee, Alez.' Glimlacht ze met haar zoete engelsenstemmetje. Door haar wimpers gluurd ze lief naar zijn ogen. Ach, zo was ze gewoon.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Alex.
    Snel ga ik de bosjes in en verander terug in een mens, snel trek ik mijn broek aan en ga de bosjes uit. "Hoi Celeste, ik eh..wist even niet meer wie je was." Zeg ik wat beschaamd. Ze kijkt me liefig aan.
    "Eh het is fris vandaag, vind je niet?"
    Hoe stom kon ik zijn, dacht ik eerst dat ik haar als wolf zag, maar nee ze was toch een mens.. Zeker geen zin om te veranderen?
    Natuurlijk heb ik geen slechte ogen..


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Celeste
    'Inderdaad. Ik hoop dat je het niet erg vind, dat ik liever even mens ben zo nu en dan..' Ze slikt, en bijt op haar onderlip, waarna ze met een onschuldige glimlach in zijn ogen staarde. De wind speelde met haar haren terwijl zij een beetje bibberde. Nooit had een wolf het koud, behalve zij natuurlijk.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    [Ik reageer langzamer, schrijf even aan mijn verhalen.]


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Ohw dat geeft niet.. Ik was eerlijk gezegt even een spelletje aan het spelen


    Alex.
    Eigenlijk is ze best knap, de wint speelde sierlijk met haar haren.. Ik schud hevig met mijn hoofd.. "Nee, hoor dat moet jezelf weten, ik had het wel gemeld dat iedereen naar het meertje moest komen, maar dat hoefd nu niet meer, je zal het nog wel horen." Ik glimlach een klein beetje.
    "Ik ga nu weer, ik heb honger, mijn maag rammelt en ik heb wel zin in een lekker hertje." Grinnikt ik.


    Ik zal zo ook beetje traag reageren, ga weer even verder met mijn story ^^


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.