• De Roedels Black and White hebben al eeuwen en generaties lang
    oorlog. Ze vonden elkaar dieven en moordenaars. Om de dag kwamen ze weer naar het strijd toneel om te vechten. Diegene die zou winnen zou het land winnen. De twee Alfa's en de twee Beta's zijn giftig waardoor ze mensen kunnen bijten en zo veranderen, De meeste beten overleven het niet. wie zou er winnen. Black Or White. It is Your Choice


    Ik ben nog vergeten te melden, als je niet kan of je moet weg, meld het wel even.. Dat zou fijn zijn.. Doe het dan gewoon in een quote bij je tekst ofzoiets.^^


    The Black's:
    ZAYNxGIRL-Alexis Roselynn Yearwood [Alfa vrouwtje]
    Bronte -Lucas Michael
    Petal-Frida Lyssin
    HurtedHeart -Jake Ruthh [afla mannetje]
    Leave -Roxanne Ruthh
    Novazembla-Lize Beu
    LOUISISMINE -Brooke Murray

    The Whit's.
    Novazembla-Alex.[de alfa]
    HurtedHeart-Selena Sensorene[Alfa vrouwtje]
    Pocket -Mariana volletta
    Leave -Celeste Aurélie
    Captivity-Dakota Rodriquez

    De rollen spel kan beginnen ^^


    Rollen.

    Dit is mijn aller eerste rpg dus ik ben nog niet helemaal goed, maar ik wil het echt graag willen doen, dus hulp kan ik nog goed gebruiken ^^

    [ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 22:03 ]


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Slaaplekker xx

    Celeste
    Ze zingt een zachte melodie, terwijl haaer ziverblauwe ogen over de boomtoppen glijden. Haar poten zakken weg in de sneeuw, terwijl ze steeds harder gaat rennen om de sneeuw voor de blijven. Helaas is tijd een onbegonnen zaak. Net als liefde, trouwens.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Selena Sensorene. (Waarom voelen jullie die aardbevingen enzo niet? XD.)
    Rustig schuif ik mijn poten door de sneeuw. Druppels tranen glijden uit mijn ogen de sneeuw in. Hoe kon hij. Hoe kon Celeste. Weer jankte ik hard zodat iedereen in omstreken me kon horen. Ik had geen zin om iets te voelen. Dat was een grote fout. Een knal was hard te horen ne als de honden. Ik was groter als die honden. Een stuk groter. De man met het jachtgeweer schoot nog is en miste met de milimeter. Ik jankte nog harder. Ik liet mijn gejank overgaan in gegrom en liet de aarde beven. Een goot die zeker 20 meter diep was zat tussen mij en de jager. Nog even jankte ik zachtjes daarna rende ik weg. De aardverschuiving voelde ik nog terwijl ik een kilometer van de scheur af was. Ik was bijna thuis. Ik was net op het niemandsland. Waar we altijd vechtte. Daar liep Celeste de wacht te houden. Ik zat nog met tranen in mijn mooie gouden ogen. Ik liet een kort gegrom horen. Ik wist dat ze gezoend hadden. Ik had ze de hele tijd in de gaten gehouden via de aarde. Ik zag waar ze waren en dat ze twee keer gezoend hadden. Dit liet me no meer tranen vallen. Ik rende naar mijn huis waar Alex ook in verbleef. Celeste was grijs wit of zoals ik het noem vies wit. Ikzelf was Spierwit met geen vuiltje aan mijn vacht. Zo wit als onaangeraakt sneeuw. Ik zag nu ook Alex lopen. Meer tranen stroomde over mijn wolven wangen. Hoe kon hij. Hij liep richtig Celeste. Tot hij mij hoorde denken. Wat had hij ook een stomme gave. Ik kon aan niets anders denken dan. 'Waarom. (snik) Waarom deed hij dat...'


    I'm finally back, Finally after a Year break

    (oeps was dit forum helemaal vergeten *0* ik schrijf vanavond nog een stukje want moet nu naar school)


    On wednesdays we wear black

    Alex
    Ik voel de grond trillen onder mijn poten.. Selena!! Shit ze heeft het door, ik hoor haar gedachte.. Waarom deed hij dat? "Ik ben straks terug." Fluister ik en ren weg, opzoek naar Selena toe. Ik moest haar spreken en het uitleggen.

    @Pocket. Het geeft niets ;)

    @HurtedHeart Ohw, sorry ik had het eigenlijk echt door (A)


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Selena Sensorene
    Ik rende door de sneeuw zodat het sneeuw omhoog sprong en weer zachtjes neer zou dalen. Het water was mooi helder met een paar stenen boven het water. Ik kan wel weglopen.. dacht ik even bij mezelf. Ik liet het water sneller stromen en hoger staan zodat de stenen onder water kwamen. Ik sprong verder naar het andere stukje land. Ik gromde. Snel liet ik een aardbeving plaatsvinden die een gat in de aarde maakte. Een streep van zeker 5 meter breed en 10 meter diep kwam tussen mij en het water in. De wind wapperde door mijn haren. Tranen vielen nog meer uit mijn ogen. Ik rendeharder en harder, verder en verder. Tot ik iets rook. Een stank zo groot. De massa van de geur was erg hoog tot ik het zag. Ik had zeker 10 minuten op volle snelheid gerend. Ik zag het nu. Ik was bij het kamp van de Blacks......


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Alex.
    De aarde trilt weer, ik ik zie dat er een gaat onstaat, ze is me te snel af, ik kan haar makkelijk inhalen, misschien is dit wel het beste, ik moet haar de tijd gunnen. Ik loop met gebogen kop terug naar Celeste toe.. De sneeuw laat mijn afdrukken na.. Ik hoop dat Selena niet te ver gaat, dat ze niet terecht komt bij de Blacks!


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Celeste
    De aarde beeft, en kerft een scheur in de grond tussen haar poten, waardoor ze geschrokken naar achter stapt, en dan rondkijkt. Verderop ziet ze wazige beelde van een wolf. Saai wit, dat moet de betweterige Selena wel zijn. Ze knijpt haar ogen tot speeltjes en kijkt dan opzijj richting alex.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Jake Ruthh (Alfa Black)
    Ik Trek mijn ogen tot spleetjes. Mijn Zusje speelde verstoppertje met me. Ik hield zo ver van haar. Ik rook aan de sneeuw voor haar geur, maar niets was van haar te ruiken. Dat was een van haar gaves. Ze kon haar eigen sporen wissen. Ze kon bijna onzichtbaar worden. Haar geur werd bemaskerd. Ik spitste mijn oren en zag een witte wolf te voorschijn komen. Ik gromde naar de wolf. Ze hoorde niet bij ons. Misschien was ze een echte wolf, maar aan de glans in haar ogen kon ik zien dat ze dat niet was. Ze was een White Hoe durfde ze. Ik rende op haar af en zachtjes begon ze te janken. Ik gromde. Ik kon niets tegen haar zeggen ze zag niet in mijn groep. Anders konden we met elkaar praten. Dreigend keek ik aar aan. 'Ga weg..' Laat ik in haar hoofd galmen.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Ik vul straks Rox in, zit nu op mn telefoon x')

    [ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 16:21 ]


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    (lieve schat die Ga weg was voor Selena bedoelt. omdat Selena op hun terotorium zit. Ik wacht juist tot jij Rox hebt gemaakt :p dan kan die daarop antwoorden. ;))


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Pneh(x


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Leave schreef:
    Pneh(x

    (Plzmaak rozy :P xD dna kan Celientje hiero verder :P)


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Julian
    Mijn boek vliegt uit mijn handen, ik zie de pagina's in een glimp van het zonlicht oplichten, voor ze weer aan hun weg naar beneden beginnen.
    "Mitch, jij bent het," zicht ik opgelucht as ik mijn boek red uit de klauwen van het groene en natte gas. "Ik dacht dat het mijn vader was." Ik leun terug tegen de boom, wiens takken me stevig droegen.


    Ex astris, sciencia

    Roxanne
    Als ze na een paar minuten nóg niet gevonden is, stapt ze uit de bosjes, richting de plek waar ze Jake voor het laatst gezien heeft. ‘Jake?’ Roept ze zacht, waarna ze met een fronsje zijn blik richting een meisje met een witte vacht volgt. Die hoorde toch niet bij hen? Ze kende haar in ieder geval niet.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Selena
    Ik schrik als ik opeens een grote wolf voor me zie. Hij is veel groter als mij en even jank ik kort. Ik kruip zachtjes tegen een boom aan. De wolf zijn ogen hebben een zwarte glans terwijl mijne een witte glans hebben. Dit maakte me nog banger. Hij toerde boven me uit terwijl ik tegen de boom half op de grond lag. 'Alex help asjeblieft.' Dacht ik naar hem. Hopend dat hij het zou horen. Ik kijk naar de een stuk kleinere wolf. Vast een jonkie. Door mijn angst begint er mist op te trekken en wordt het vrij koud.

    Jake
    Ik kijk grommend op haar neer. Ik hoor Roxanne achter me en zwiep met mijn staart. 'Een indringer. Een White.' Zeg ik tegen haar. Ik grom als ik haar hoor denken. Ik had geen last van white's ze moesten alleen van ons land afblijven. Ik grom harder naar haar. Als ik de mist zie opkomen grom ik nog harder. Dat deed zij. Ik voelde Roxanne naast me. En ik gromde even naar haar dat ze weg moest blijven, maar natuurlijk zal ze zoals gewoonlijk niet luisteren.


    I'm finally back, Finally after a Year break