[RPG] The Host - Speeltopics

Gebaseerd op het boek "The Host" van Stephanie Meyer.

Zielen zijn buitenaardse wezens die naar planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen de lichamen van de inwoners van de planeet over en leven daar dan in harmonie met elkaar. De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er zijn een paar mensen die het overleefd hebben en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk ontstaat er van alles als je constant op elkaars lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en vriendschap.

Dubbelrol of meer mag, alleen dan ook graag een jongen!

Naam:
Leeftijd:
Innerlijk:
Uiterlijk:
Verhaal:
Extra:
Door:

[ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 18:08 ]

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
Ik keek James dankbaar aan en knikte. Daarna fluisterde ik in zijn oor: 'Voor jou komt er ooit ook iemand.' Ik gaf hem nog een duw tegen zijn schouder en keek toen naar Katherina.
'Zullen wij dan maar eens wat gaan eten?'

"Ignite, my love. Ignite."

James keek naar Dean en glimlachte alleen maar. Hij had daar zelf niet zoveel vertrouwen in. Hij wilde wel samen zijn, maar hij vroeg zich af of dat mogelijk was.

Katherina ging met Dean mee. "Ik val echt haast flauw van de honger." zei ze lachend. "Ik heb nu echt al 24 uur niet gegeten geloof ik."

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Had dat eerder gezegd,' zei ik. 'Dan hadden we eerste gegeten en daarna geslapen.' Ik pakte wat eten voor haar. 'Hier eet maar lekker op.' Daarna schepte ik nog wat voor mezelf op. Veel was het niet en ik begreep ook gelijk waarom James nu op strooptocht wilde. Ik ging met Katherina aan een tafel zitten en begon mijn eten op te eten. Zoals altijd had ik mijn eten eerder op dan Katherina.

"Ignite, my love. Ignite."

Katherina keek hem aan. "Jij viel bijna om van de slaap, ik kon je echt niet nog langer wakker houden." zei ze glimlachend en ze begon rustig van haar eten te genieten. Ze zag dat Dean het al op had en rolde met haar ogen. "Jij bent echt een hongerlap." merkte ze op.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Nee,' zei ik. 'Jij eet heel erg langzaam.' Ik keek haar grijzend aan. Ze was echt terug. Ik dacht aan de woede die ik had toen ik haar wilde dood schieten. Maar goed dat ik dat niet gelijk had gedaan.

"Ignite, my love. Ignite."

Katherina had uiteindelijk ook haar maaltijd op en ze keek hem uitdagend aan. "Ik ben terug van weggeweest en jij loopt gelijk opmerkingen te maken over dat ik langzaam eet." zei ze overdreven nep boos. "Nou daar ben ik mooi klaar mee."

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Kusje om het goed te maken?' Ik gaf haar een kus. 'En nu stel ik voor dat ik je mijn, onze kamer laat zien.' Ik grijnsde en trok haar overeind. De kamer was niet zo ver van de eetzaal en we waren er binnen twee minuten. Ik deed het gordijn op en keek naar het kamertje. Er lagen twee matrassen allebei in een apparte hoek. Hmm, James had beter moeten weten. Ik gaf een trap aan een van de matrassen zodat ze naast elkaar kwamen te liggen. Het leek net op samenwonen. Ik dacht aan ons plan om samen te wonen. Net voordat de zielen onze bevolking overname hadden we ene huisje gekocht. Het was niet groot maar perfect voor ons tweeën. Ik keek naar Katherina en merkte dat ik nog best moet was.

"Ignite, my love. Ignite."

Katherina dacht precies aan hetzelfde als Dean. Aan hoe het was toen ze nog zorgeloos samen leefde. En nu was dit tijd terug. Dean was de gene waar ze voor altijd bij wilde zijn. Ze wilde met hem trouwen en een gezin met hem stichten. Hij was de waren en dat zou altijd zo blijven. Nu was gebleken dat zelfs een ziel niet tussen hen in kon komen. Het leven was perfect. Hij was perfect. Ze sloeg haar armen om hem heen en begon hem liefdevol te zoenen. Alsof ze voor het eerst hun eigen huis inkwamen.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
En ik kon niks anders dan terug zoenen. Ik legde mijn handen op haar heupen.
Katherina was de ware, dat wist ik zeker. Zij was degene voor wie ik mijn leven zou willen geven. Ik dacht aan mijn plan van een jaar geleden. Tijd om te zorgen dat mijn plan slaagden. Ik mijn hoofd begon ik na te denken en opeens wist ik het.

"Ignite, my love. Ignite."

Katherina stopte na een tijdje weer met zoenen en ze keek hem glimlachend aan. "Dean, ik ben zo ongelofelijk blij dat ik hier nu ben met jou. Het liefst zou ik mezelf aan je vastbinden en je nooit meer laten gaan." fluisterde ze in zijn oor. Ze streek liefhebbend door zijn haar.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Dat vast binnen hoeft niet want ik ga nooit meer weg.' Ik begon haar weer te zoenen. Katherina was het mooiste meisje dat ik ooit gezoend had. En ze was van mij. Ik dacht aan mijn plan. Ik moest haar moe krijgen. Ik hield op met zoenen en zag toch vermoeid in haar ogen.
'Je bent moe,' merkte ik op. 'Moet je niet even gaan slapen?'

"Ignite, my love. Ignite."

Katherina keek hem aan en knikte met tegenzin. "Je hebt gelijk.. Ik ben moe.." gaf ze toe. "Maar ik wil niet moe zijn.. Ik wil bij je zijn, van je genieten." ze ging op haar matras zitten en keek hem aan.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
'Ik slaap naast je,' zei ik. Ik ging naast haar zitten en duwde haar om ver. Ik viel mee met haar val zodat ze in mijn armen kwam te liggen.
'Ik moest ook slapen van jou,' herinnerde ik haar. 'En nu moet je dat van mij.'

"Ignite, my love. Ignite."

Katherina glimlachte en ze kroop dicht tegen hem aan met haar hoofd op zijn borst. "Als je maar niet denkt dat ik elke nacht zo gewillig zal zijn." zei ze zacht tegen hem en ze sloot haar ogen. "Ik ben alleen vandaag makkelijk."

PART 2

[ bericht aangepast op 9 dec 2011 - 0:33 ]

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
Ik wachtte totdat ze ver genoeg in slaap was en maakte me toen los uit haar omhelzing. Ik pakte een papiertje en schreef daarop.
Kom zodra je wakker ben naar de eetzaal. I have a big surprise. X Dean.[/s]

Daarna pakte mijn rugzak en sloop ik de kamer uit. Toen ik de eetzaal binnen kwam riep ik iedereen bij elkaar om hulp te vragen. Na een paar uur was de eetzaal helemaal bedekt met prachtige kaarsjes. Normaal mochten ze die niet zomaar op maken maar James was op strooptocht dus hij bracht nieuwe mee.
Katherina zou vast zo wakker worden. Langzaam liepen de mensen de eetzaal uit. Iedereen wensde me succes.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

"Ignite, my love. Ignite."