[RPG] Gifts of doom ~2~ - Speeltopics

Topic 1


Deze RPG is gebaseerd op het boek 'De gave van Katsa'.
De omgeving en het verhaal er rond is zelf verzonnen, maar het idee van de gaven heb ik uit het boek.

In een ver rijk heerste er eens grote welvaart. Dat veranderde op de dag dat de koning stierf. Zijn drie zonen, Roberto, Rover en Jonas geraakten er niet over eens wie het koninkrijk moest leiden. Uiteindelijk kozen ze ervoor het land in drie te splitsen. Zo ontstond er:
Elak, waar Roberto -die ook wel de slechte werd genoemd- de leiding had.
Aslkat, waar Rover -ook wel de goede genoemd- heerste
en Gallardia het rijk van Jonas -de dappere-.
Al deze koninkrijken hadden 1 ding gemeen. Er werden speciale mensen geboren. Mensen met een gave.
Gaven kunnen verschillende vormen hebben. Het kan gaan over dansen, zingen, koken, borduren, vechten....
De bijnamen van de koningen zijn wel duidelijk denk ik. Roberto probeert steeds land, geld,... af te pakken van zijn broers. Hij zit niet verlegen om een oorlog te ontketenen.
Rover probeert hem bij zinnen te brengen, tevergeefs.
Jonas heeft het beste leger. Hij is niet bang om mee te vechten en vindt dat zijn broer het zelf gezocht heeft. Ook al wil Rover Roberto wel nieuwe kansen blijven geven. Volgens Jonas verdient hij die niet meer.
Zo leeft het land al 15 jaar in tweestrijd. Zelfs Rover ziet zich soms genoodzaakt om zich te verdedigen. De begaafden spelen een grote rol in deze strijd. Door hun gaven kunnen ze hun koning dienen. De begaafden hebben twee verschillende ogen.
Vanaf dat er een baby geboren wordt met twee kleuren ogen, moeten de ouders die naar hun koning brengen. Zodat de begaafde op het paleis kan opgroeien en zijn gave kan leren gebruiken in dienst van zijn koning.

Zo jullie kennen nu het verhaal. Pik maar in!

-Elak:
Zoey Carroll (Pijn bezorgen)
Erik Marshall (vuur)
Liam Oliver Sanz (tijd bepalen)
Dean Robin Marias (waanbeelden opwekken)
Esther Bradley (van uiterlijk veranderen)
Jack Starbright
-Alskat:
Chase Young (beïnvloeden)
Alice Redbird (gedachten lezen)
Shireen Lily Homers. (hypnotiseren)
Loren Redcliff (natuur)
-Gallardia:
Damian Green
Amy Jackson (vechten)

[ bericht aangepast op 29 feb 2012 - 19:58 ]

"Ignite, my love. Ignite."

Shireen Homers
Ik hoorde mijn naam en keek op. Loren had me blijkbaar nodig. Een zucht verliet mijn mond en ik begon er heen te lopen. 'Wat is er?' vroeg ik eenmaal aangekomen toch nieuwsgierig.

"Ignite, my love. Ignite."

Loren Redcliff
"Er is iets met haar. Ze doet niks, maar voor zover ik merk is ze niet buiten bewust zijn. Ze staat nog min of meer recht, ze leunt alleen op mij." ik klonk verward.

“To live will be an awfully big adventure.”

Shireen Homers
'Zijn haar ogen open?' vroeg ik. Ik wist wel een manier om er achter komen maar ik haatte die manier. Het was een soort van manier van hypnose die ik een paar jaar geleden had geleerd van een oude vrouw. Het was ziek geweest maar ook wel heel handig.

"Ignite, my love. Ignite."

Loren Redcliff
"Nee ze heeft ze toe geklemd." Plots begon ze te rillen. "En nu is ze aan het trillen."

Zoey Carroll
Eerst liet ik de stemmen over me heen stromen, maar toen ik iemands pijn voelde -een lichte pijn, alsof die iets niet wou- werd ik me weer bewust van alles.
"Nee, ze heeft ze toe geklemd."
Ik besefte dat dit de moordenaars van Jack en Daman moesten zijn en ik besefte dat ik er tegenaan stond geleund. Zonder dat ik er erg in had begon ik te rillen. "En nu is ze aan het trillen."
Ik schrok opnieuw van de stem en begon zachtjes met mijn ogen te knipperen.

“To live will be an awfully big adventure.”

nu moet Jack's naam bovenaan in de eerste post worden doorstreept

“To live will be an awfully big adventure.”

Shireen Homers
Ik zag haar ogen knipperen en besefte dat het nu of nooit is. Maar eerst wilde ik de belofte van Loren en Chase. 'Beloof me, dat als ik na een kwartier nog steeds niet wakker ben dat je er alles aan doet om me wakker te krijgen.' Ik keek de twee, vooral Loren, door dringend aan.

"Ignite, my love. Ignite."

loren Redcliff
Ik keek haar geruststellend aan.
"Ik beloof het."

Zoey Carroll
Ik wist niet waarom, maar ik werd ongerust van die woorden. Ik begon harder met mijn ogen te knipperen en wanneer ik eindelijk weer zag keek ik schichtig rond. Mijn ogen schoten van de ene jongen waar ik tegenaan stond geleund naar het meisje. Mijn ogen schoten weer weg en ik zag nog een jongen staan.
Alle drie begaafden. Als dat geen reden was om bang te zijn. Ik probeerde me los te maken, maar mijn knieën knikten te veel. Ik moest me meteen weer vastgrijpen aan de onbekende jongen.

“To live will be an awfully big adventure.”

Shireen Homers
Ik ging voor het meisje staan, keek nog een keer bang naar Loren en keek toen het meisje recht in haar ogen. Toen ik haar in trance had zei ik in haar gedachte: 'Laat me je gedachtes binnen.' Het was een bevel.

"Ignite, my love. Ignite."

Loren Redcliff
Ik wou Shireen gerust stellen, maar kon niet aangezien het meisje zich aan mij vastklampte. Shireen keek haar recht aan en plots zakte ze bijna in elkaar. Ik moest nog meer gewicht van haar overnemen en ik vroeg me af wat Shireen deed.

Zoey Carroll
Ik kon niets anders dan haar toelaten. Het gevoel was vreselijk. Stel je voor dat er een wervelwind door je gedachten joeg, ze binnenstebuiten keerde, je grootste geheimen blootlegde.
Rillend verslapte mijn greep op mijn lichaam nog meer.

“To live will be an awfully big adventure.”

moet weg

“To live will be an awfully big adventure.”

Shireen Homers
Ik voelde hoe ik uit mijn lichaam gezogen werd. Mijn lichaam viel levenloos neer op de grond en ik ging de gedachtes binnen van het meisje. Zoey heette ze. Ik vond het niks om zomaar bij iemand anders binnen te gaan. De gedachtes van het ongeluk kwam terug en ik zag het door haar ogen. De pijn, het verdriet, de angst. Ik beleefde het zoal zij het beleefde.

"Ignite, my love. Ignite."

Alice Redbird
Wat gebeurde daar allemaal?Snel liep ik naar de rest en vroeg:"Wat is er?"

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Loren Redcliff
Ik zag Shireen op de grond vallen, maar doordat het meisje zich aan mij vastklampte kon ik niet bij haar. Ik kon alleen kijken en wachten. Ik telde in mijn hoofd.
We waren al vijf minuten verder.
"Ssst. Ik leg het je straks wel uit." mompelde ik gespannen tegen Alice.

[ bericht aangepast op 1 maart 2012 - 17:02 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

Alice Redbird
"ok,ok."zei ik een tikkeltje gefrustreerd.
"Kan ik helpen?" vroeg ik dan maar.

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Loren Redcliff
"Leg Shireen op haar rug, maar stilletjes."
Ik bleef in mijn hoofd tellen. 10 minuten.

“To live will be an awfully big adventure.”