• Hoi iedereen!
    Eerst maakte Dragneel de topics, maar ik heb hem overgenomen.



    Het land Berk heeft besloten alle tieners met paranormale gaven in een gekkenhuis te plaatsen. Volwassenen kunnen goed met hun gave omgaan, tieners niet. Daarom worden die naar een gekkenhuis gestuurd. Maar een heel stel tieners is het er niet mee eens. Ze vluchten de Fenixbossen in, waar ze elkaar tegenkomen. Ze maken een kamp en bouwen hutten voor steeds 2 personen. De regering wil ze niet gaan zoeken, de bossen bedekken namelijk het grootste deel van het land, en nog belangrijker: het zit vol met mysterieuze en zelfs mythologische dieren. De groep trekt zich daar echter niets van aan. Ze besluiten één grote, hechte groep te worden. Maar of dat altijd goed gaat, ik de vraag..


    Paranormaal mag alles zijn, aura's en geesten zien tot water besturen en teleporteren.


    Regels:

    ~Geen ruzie buiten het verhaal.
    ~Je mag niemand anders het bos uit of dood schrijven.
    ~Probeer niet één keer in de week (of minder) te posten. Zo zorg je ervoor dat anderen ook niet verder kunnen.
    ~Niemand kan ontsnappen uit het bos. Je kunt het proberen, maar dan lig je gelijk uit de RPG, aangezien de landmacht je dan vangt en je in een gekkenhuis stopt.
    ~Geen mens komt verder nog het bos in, behalve jullie --> Tenzij zo besloten
    ~Inschrijven kan altijd.
    ~Het is niet de bedoeling dat, als je wat laat bent met inspringen, je gelijk moet stoppen met de RPG. Je vraagt gewoon een samenvatting en je kunt zo meedoen.
    ~Als je OOC (Out Of Character) praat, doe dat dan tussen haakjes.
    ~ Alle 16+ dingen zijn toegestaan
    ~ GÉÉN One-Liners. Daar moeten we echt mee stoppen. Kun je echt niks verzinnen, schrijf dan over je omgeving ofzo, maar GÉÉN One-liners.


    Vul dit in om mee te doen:
    Naam + achternaam:
    Geboortedatum + leeftijd:
    Gave:
    Man/vrouw:
    Karakter:
    Uiterlijk + foto:
    Extra [single/bezet, verleden, etc.]:
    Invullen bij het inschrijftopic.


    Personenlijst:

    ~Chiya Amorina Hoshi - Aura's & gedachten lezen door Randomness
    ~Nadia Stone - kan mensen pijn laten voelen door Kaien
    ~Brandon Ashton Lovegood - van uiterlijk veranderen & healen door DracoWeasly
    ~Miya Blake - iemand & omgeving bevriezen door x Desire
    ~Jade Sky Dion - dingen doen met energie door HurtedHeart
    ~Violet Deanna Green - kan herinneringen zien & beetje in toekomst kijken door RainbowDay
    ~Maya Cleve - praat met en beïnvloed de wind door thePineapple
    ~Mason Jaden Martin - teleporteren & humeur voelen en veranderen door Randomness Dragneel
    ~ Sarah Alexandra McPark - van gedaante veranderen & gedachten lezen door 4Everdeen
    ~ Sophia Moore - hypnotiseren met haar ogen door Sweetest
    ~ Louize Nuitpourtoujour - Lichaam van ziel scheiden, en zo rondlopen & Ziel binnenkomen van anderen & Geesten zien

    Over de Hutten:
    Je mag je eigen hut maken, of met toestemming in die van iemand anders wonen. Je mag dus zelf bepalen waar en hoe, etc.


    Ik maak de topics! Als het topic vol is en ik ben er niet heb ik waarschijnlijk al een nieuwe gemaakt, dat doe ik namelijk voor het topic vol zit, maar mochten er nou echt problemen zijn, wijs ik zelf iemand aan die de topics voor mij maakt.

    [ bericht aangepast op 9 dec 2012 - 16:27 ]


    Tijd voor koffie.

    louize
    ''een hek! een hek! ze hebben ons opgesloten!'' schreeuwt sarah. van schrik struikelde ik en kwam ik op de vloer van de hut terecht, maar ze sprong meteen op. ''waar heb je het over?'' "Een *hijg* hek, rond het *hijg* bos," en ze verteld wat ze gezien heeft. ''wat!? no way!'' ik begon te ijsberen. ''denken we eindelijk vrij te zijn, zitten we nog gevangen!'' van woede stamte ik op de grond. ''we moeten... vluchten! nee, vechten! nee, jij moet eerst beter worden en daarna moeten we trainen! we moeten onze gaves zien te gebruiken als een wapen!'' langzaam vormden er zich ideeen in mijn hoofd.


    welkome to my garden of fantasy

    Sarah Alexandra McPark
    "Wacht, wacht, wacht. Vechten? Ze deden nog niets- behalve dan met verdovingspistolen op me schieten..." Mijn stem sterft weg, en ik begrijp hoe debiel ik klink. Ik denk aan haar eerdere woorden; 'Mijn gave gebruiken als wapen', het klinkt drastisch, maar, misschien noodzakelijk? Maar hoe? Elke keer als ik aan mijn gave dénk relateer ik dat aan mijn verleden en zit ik vast. Zal ik dus dan nooit meer in staat zijn mijn gaven te gebruiken? Zal ik voor altijd vast zitten in mijn verleden en herinneringen? Ik schud mijn hoofd. Dit is niet precies zoals ik het als kind had voorgesteld. Ik dacht eerder aan prinsessen en Eenhoorns, niet aan opgesloten zitten in een koud bos. "Nog niet vluchten, we zijn niet in het voordeel. Ik durf te wedden dat zij betere dingen hebben tegen de kou; wij hebben alleen vellen en de jacht is weg en de bessen en noten ook!" Ik slik moeizaam, terwijl ik Louize recht aankijk en de laatste woorden uitspreek. "Louize." Pauze, "We zitten vast."


    Tijd voor koffie.

    louize
    ''louize... we zitten vast.'' er viel een stilte. ik plofte neer op de vloer. ''kut.'' zij ik, en ik leunde tegen de muur. ''maar trainen kan geen kwaad, toch?'' zij ik na nog een stilte tegen sarah.


    welkome to my garden of fantasy

    Sarah Alexandra McPark
    Ik schud mijn hoofd. "Ik niet. Ik kan het niet." zeg ik stilletjes en bescheten. Ik glij langs de houten muur omlaag. Ik zie langs het raam sneeuwvlokjes vallen, en eentje glijd naar binnen, en beland in het vuur. Een korte sis maakt een einde aan zijn leven.


    Tijd voor koffie.

    {wtf ik zie mijn vorige reactie nie. maarja ik weer overnieuw schrijven.}
    louize
    ik volg het sneeuwvlokje met mijn ogen. ''je kan het wel. ik weet dat.'' zij ik aardig en er viel een korte stilte. ''je moet.'' zij ik daarna.


    welkome to my garden of fantasy

    Sarah Alexandra McPark
    Ik sla mijn ogen neer.
    "Ik kan het niet. Dat weet je," zeg ik serieus. Ik wil nog iets zeggen, maar het blijft steken in mijn keel en er komt alleen een licht gekraak uit mijn mond. Een enkele traan rolt uit mijn ogen, en omdat mijn hoofd gebogen zit, valt de traan meteen op de grond. Het laat een donkere plek achter op het hout.


    Tijd voor koffie.

    louize
    ik zuchtte. ze gaat me nou toch niet vertellen dat ze getraumatiseert is door dat ene ding van die pegasus. ''je moet. je kan het wel, je hebt het eerder gedaan. en dat van die pegasus is toch ook goed afgelopen?''


    welkome to my garden of fantasy

    Sarah Alexandra McPark
    Ik schud mijn hoofd. "Het gaat niet om de Pegasus," zeg ik met een verstikte stem, maar toch schijnen er tranen door. Meerdere tranen stromen nu op het hout. Een korte verstikte snik welt in mijn keel op.


    Tijd voor koffie.

    louize
    ik sta op en ga naast haar zitten, leg een arm om haar heen en kijk voor me uit.


    welkome to my garden of fantasy

    {Synaisthmata --> Tsubaki}


    Tijd voor koffie.

    __________{VANAF NU GEEN ONE-LINERS MEER - INSCHRIJVEN MAG ALTIJD}__________


    Tijd voor koffie.

    Louize

    ik kijk peinzend voor me uit. eerst stopt de regering mensen met een gave in het gekkentehuis, dan ontsnappen ze. de regering kan niet bij de mensen komen, dus sluiten ze ze in. waarom zouden ze ons achterna komen en vermoorden of gevangen zetten? die opwellingen van daarnet over vluchten of vechten leken mij nu volkomen zinloos. waarom moeite doen als we hier goedzaten? en als we willen verhuizen, moeten we in een zomermaand doen. en al die spullen klaarmaken duurt mischien wel jaren voor we echt goed en picobello uitgerust zijn. en we hebben onze huizen hier, warom weggaan? ik hoor een snik en kijk naar sarah. ''hey, waarom doen we gewoon niets en leven we gewoon niet verder, hier?'' vroeg ik.


    welkome to my garden of fantasy

    Sarah Alexandra McPark
    Ik voel de arm op mijn schouder nauwelijks door alle vachten, en door de kou. Ik snuit mijn neus af aan mijn mouw. Eigenlijk was hij kort, maar vlak voor de winter begon, had ik er een stuk aangenaaid. Elody zegt iets, maar het dringt niet tot me door. Ineens begrijp ik het. Ik zit gewoon vast. Vast. Vast in mijn verleden. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan het Gekkenhuis denk. Of mijn vader. Of.. ga zo maar door. Ik moet het loslaten, maar hoe? Hoe kan ik de banden die mij vasthouden doorsnijden en doorgaan met mijn leven? Mijn tranen laten donkere plekken af op het hout onder me. Dan bedenk ik me wat Elody zei. Na een tijdje antwoord ik pas. "Je mag gaan hoor. Ik zal je niet dwingen hier te blijven." Ik merk dat mijn stem op een vreemde manier vervormd is tot een andere stem. De stem die ik dacht kwijt te zijn. De stem die ik altijd opzette tegen mijn vader. Ik had gelijk. Ik zit vast.


    Tijd voor koffie.

    {Tsubaki --> Kwijt}


    Tijd voor koffie.

    louize

    ''wat zech je nou?!'' vroeg ik geschokt. ''nee, waarom zou ik alleen laten?'' ik draaide haar om, zodat ik haar gezicht kon zien. het was betraant, de eenzaamheid en het verdriet in haar ogen schokte me. even kon ik niks zeggen. toen zij ik zacht maar vastberaden. ''ik laat jou niet alleen.'' ik zocht contact in haar ogen. ''we blijven gewoon hier.'' en toen zonder op een antwoord te wachten knuffelde ik haar stevig. ''niemand blijft aleen.'' verluisterde ik nog. er rolde nu ook een traan over mijn wang. ''niemand''


    welkome to my garden of fantasy