||RPG|| De vondst van Athene 1 - Speeltopics

DEZE RPG IS AL BEGONNEN ALS JE MEE WIL DOEN MOET JE NAAR DE AANMELDINGS-TOPIC GAAN http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=135843

Regels van deze RPG
-Schelden mag, zolang het over de personages gaat en niet over de quizlet gebruikers zelf
-Ruzie mag, zolang het over de personages gaat en niet over de quizlet gebruikers zelf, en zo lang het niet allen tegen één wordt
-16+ mag
-Boven aan je bericht even de naam van je personages zetten
voorbeeld Jade
-Als jij als quizlet gebruiker zelf iets zegt dan tussen rechte haakje
voorbeeld [Zo dus]

Regels van de school (om het verhaal leuk te houden volgen we die niet altijd op)
-Je slaapt per twee op een kamer
-Je houdt je aan het rooster
-Behandel elkaar met respect
-Je houd je aan de dag indeling

Leraren (de leraar van jou soort is je begeleider/mentor
-Directeur: Khutan Aiung (V)
-Element beheersing: Avatar Aang (Kon niks beter vinden srry)
-Weerwolven en vampiers: Jacob Black en Renesmee Cullen
-Goden etc: Athene zelf
-Wiskunde: Marc Sigfreud
-Engels: Myra Sigfreud
-Je-verzorgen-en-samenwerkings-verbetering-les: Danaé (een een of ander half god)

Dag indeling
-7:30 Opstaan
-8:00 Ontbijt
-8:30 School-vak-les
-12:00 Lunch
-12:45 Kracht-les en dier-les
-15:30 Vrije tijd
-17:30 Avondeten
Na het eten ben je vrij
-21:30 Slapen
In het weekend geld deze hele planning niet, heb je gewoon vrije tijd en mag je naar bed gaan wanneer je wilt (m.u.v van zondag dan ga je om) 21:30 slapen

Leden: Zeg maar even als je er niet bestaat pas ik dat even aan
Wednesday Overleden Eenhoornpoep
Amare Prisoner
Amore -Dit personage is vrij-
Jade BlackAlpha
Sarah Sandybeta
Clair WithDelta
Sherina Maracroft
Beth Eenhoornpoep
Naya -Dit personage is vrij-

Veel plezier

[ bericht aangepast op 15 juli 2012 - 9:50 ]

---

©1998

Sarah

Ik ben blij weer te zien dat Jade weer zo opgeknapt is en geef haar een knuffel. Ik was tegelijker tijd nog steeds blij dat mijn kracht ook werkte op een echt mens. Het had Clair goed gedaan want ze was de afgelopen dagen steeds positief gebleven. ik had verwacht dat ze zou gaan huilen toen ze Jade zag maar dat was niet zo. Het had meer geholpen dan ik dacht. Als ik dit vaker zou doen dan zou ik misschien net zo goed worden als de opper engel. Dat zou fijn zijn want dan hoefde ik nooit meer weg te gaan en zou ik ingeschakeld worden als hulp engel. Ik zou dan worden opgeroepen als iemand me nodig had maar ik zou nooit afscheid moeten nemen van het engel zijn. Deze gedachte maakte me zo blij dat ik een beetje hyper werd.

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Beth

Ik zat onderhand al drie weken zo. Ik was maar zes keer 3 minuten gaan eten en drinken. Ik was van plan om nog een paar weken te blijven zitten. Vijf of vier, misschien. Ik praatte nooit en gaf nooit antwoord. Ik sliep niet, ik bewoog niet. En ik was niet in shock of ziek ofwat. Het was fijn met zulke rust. Niemand die me uitschold, die me pestte, die me lastig viel, die me aanraakte, niemand.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

clair

Ik weet niet wat het was, maar ik voelde me de laatste paar weken veel beter. Vrolijker, het was rustiger in mijn hoofd. Iets in me zei me dat het niet werd bestuurd door mij. Maar ik wist niet zo goed wat ik daar van moest denken en bovendien voelde het te fijn om over te piekeren. Jade werd na 3 dagen ontslagen uit het ziekenhuis met de mededeling dat ze het nog wel een tijdje rustig aan moest doen. (wat ze natuurlijk niet deed) De enige waar ik me nog steeds zorgen over maakte was Beth. Ze zat nu al een paar weken in kleermakerszit op haar bed en bewoog zich niet. Niemand wist wat ze precies aan het doen was

---

ice cream for everyone! YES - camel? yes!

Jade

Ik zit op mijn bed, mijn benen hangen over de rand. Ik kijk naar Beth, die er nu al een paar weken zit. Het is en blijft een apart mens. 'Clair zit achter de computer en de rest zit beneden in de aula een paar mensen krijgen vandaag bezoek. Ik besluit, aangezien ik me verveel, ook maar naar beneden te gaan. Ik pak mijn skateboard bij de deur weg. Clair draait zich om. 'Jade!' zegt ze streng. 'Je moet rustig aandoen.' 'Maar dat doe ik Clair, in plaats van het hele eind te lopen rij ik overal heen.' Vervolgens loop ik naar beneden en rol naar de anderen toe. 'Hey, hallo.' Iedereen zit met zijn bezoek aan een tafel en de mensen die geen bezoek hebben, hebben elkaar opgezocht. Ik voeg me ook bij hen. Een eindje verder op, zitten twee mensen, een man en een vrouw, waarschijnlijk iemands ouders te wachten tot hun kind komt. 'Wie zijn dat?' fluister ik. 'Weten wij ook niet, ze zitten er al een tijdje.' 'Misschien, kunnen we ze vragen voor wie ze komen.' Met een paar mensen staan we op een vragen wie ze zoeken. 'Wij komen voor Beth, kennen jullie die. Klein, verlegen...' 'Ja, we kennen haar. Op het moment is ze in trans en ik weet niet of ze daar nu uit wil komen...' 'Ik loop wel even mee naar boven.' zegt Sarah. Ik voel dat iemand tikt op mijn schouder, met een ruk draai ik me om. Het is Naya en ze wijst naar de deur opening. 'Jake!' roep ik, ik ren op hem af en val hem in zijn armen. 'Ik hem je zo gemist.' zegt hij. 'Ik jou ook.' Als ik kon huilen zou ik dat nu doen, maar dat kan ik niet, dus huil ik niet. 'Ik ben zo blij dat je er bent!' zeg ik.

---

©1998

Naya

'Vandaag, weer geen bezoek.' wie zou ik überhaubt moeten verwachten, ik zucht ik verveel me en ga maar naar boven om te computeren. Samen met de anderen zit ik vaak op Quizlet een site, waar je verhalen, quizzen, polls, gedichten, en berichten op het forum kunt plaatsen. Echt een te gekke site. Ik doe het voornamelijk in mijn vrije tijd, wanneer ik niks te doen heb

---

©1998

Beth

Ik hoorde dat er een paar mensen binnenkwamen. 'Beth!' hoorde ik iemand zachtjes zeggen. Mijn ogen schoten open en ik stapte voor het eerst in drie weken om iemand uit mijn kleermakerszit. 'Beth!' hoorde ik nog iemand zeggen. 'Zarantha? Taylor?' vroeg ik zachtjes. 'Bethje!' piepte mijn moeder. Ik werd opgetild door iemand, waarschijnlijk mijn vader. Mijn moeder en vader knuffelden me lang, en zetten me daarna weer neer. 'Hoe is het hier?' vroeg mijn vader. 'Leuk, alleen ik moet mijn kracht vaak gebruiken vanwege....' fluisterde ik. 'Wat is er?!' vroeg mijn vader onmiddelijk. 'Niks, papa. Ik heb Jade, Clair, Sarah, Naya etc. Maar mensen vinden me niet leuk omdat ik blind ben' fluisterde ik. Ik voelde mijn vader verstijven en schudde hevig 'nee'. 'Niks doen, Taylor! Zo word het erger' zei ik. 'Maar als ze je pijn doen..' besloot mijn vader. 'Okee, tijd om leuk te kletsen!' zei ik snel.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Sarah

Ik liep weer naar beneden en ging weer bij het groepje 'wij verwachten geen bezoek' zitten. Tja, wie zou ik moeten verwachten. Ik ben in principe toch dood. Mij maakt het niet uit. Ik ben nog steeds blij over het feit dat ik Clair heb kunnen helpen en was van plan om dat misschien ook uit te proberen op Beth. Al was dat wel gevaarlijk want als ze haar kracht aan had dan zou ik mijn ergste nachtmerrie nog maals beleven. Ik ga dan maar weer naar boven want hier is het niks aan. Ik ga naast Naya zitten en we hebben een virtueel gesprek.

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Sherina

Het was tijd voor bezoek, maar ik verwachtte niemand. Ik voelde me altijd alleen rond deze tijd. Ik keek naar een man die er een beetje wild, maar vriendelijk uitzag. Hij vroeg wat en iemand anders wees naar mij. Gedachten schoten door mijn hoofd en ik keek achter me. Ik zat tegen de muur... De man liep naar me toe en vroeg of ik Sherina was. Ik knikte en hij ging bij me zitten. "Ik moet je iets belangrijks vragen." Opeens ging mijn telefoon af. "Oh, het spijt me," zei ik. Ik liep naar de gang en nam op. "Hallo?" Ik hoorde een mannelijke stem, het klonk bang en gehaast. Op de één of andere manier voelde het nostalgisch. "Als een man je vraagt om mee te gaan, om welke reden ook, doe het niet! Een man met een baard en een vriendelijk gezicht. Hij zal je om een bedachte reden mee vragen, beloof me dat je niet mee gaat oké?" Ik werd een beetje bang. "Wie ben j-" "Oké?!" Het klonk alsof hij fluisterde. "Oké..." Er werd opgehangen. Ik liep verwilderd terug naar de man, die in een stiller hoekje was gaan zitten. "Wat ik wou zeggen, jij hebt toch ooit een jongen gekend die Orey heet? Hij vertelde me dat hij-" "Is hij bij u?" vroeg ik gehaast. "Ja, hij kwam op een dag bij mij thuis aankloppen en hij zei dat hij was ontvoerd en ontsnapt. Die arme jongen was uitgehongerd, dus ik nam hem in huis. Volgens mij is hij een beetje de weg kwijt geraakt, maar hij had het steeds over jou. Kun jij hem misschien naar zijn thuis brengen?" Ik was eerst opgewonden, maar ik dacht aan het telefoontje. Ik dacht diep na. "Nee." "Nee?" De man kijkt verbaasd. "Nee, breng hem zelf maar naar huis. Hij is een verstandige jongen, hij weet heus wel in welk dorp, u kunt hem veel sneller brengen." De man kijkt mij bijna geschrokken aan. "Geef jij dan zo weinig om je ontvoerde-" "Meneer, ik zou hem dolgraag willen helpen, maar ik kan het niet en..." Tranen kwamen in mijn ogen. "Het spijt me..." Ik veegde het weg en probeerde weer lullig te klinken. "Ik zou voor hem mijn dromen opgeven, want hij is mijn droom. Ik ga niet met u mee, want dan stort zijn wereld in." De man snapt er niks meer van. "Ik vertrouw u voor geen cent, ga alstublieft weg." De man kijkt me vuil aan, staat op en loopt weg. Allerlei gedachten schieten door mijn hoofd. 'Wat als ik Orey echt kon helpen? Heb ik hier goed aan gedaan? Leeft Orey nog?' Ik kan er niet meer tegen, leg mijn hoofd op mijn armen op tafel en gooi alle tranen eruit.

---

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

Beth

'Wij gaan weer, sorry dat we maar heel even konden komen, Bethje. We missen je' zei mijn moeder en ik knikte begrijpend. Mijn ouders knuffelden me nog en gingen toen weg. Ik besloot maar midden in de kamer in een kleermakerszit te gaan zitten met mijn ogen dicht en mijn handen op mijn knieën. Ik deed mijn kracht aan en bewoog me niet.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Jake en ik besluiten een wandeling te nemen door de tuin, om lekker bij te praten. Ik gebaar naar de anderen dat ik even weg ben en we lopen hand in hand naar buiten. Ik vertel hem alles wat er de afgelopen tijd is gebeurt en aan het eind wil hij toch wel even mijn vrienden ontmoeten. Eerst gaan we even naar boven, dit zijn Beth, Sarah, Naya en Clair. Iedereen begroet Jake even en dan lopen we met z'n allen naar beneden. We zien dat Sherina tegen de muur op de grond zit en Amare troost haar. 'Wat is er aan de hand?!' roepen we bezorgt.

[ bericht aangepast op 16 juli 2012 - 19:49 ]

---

©1998

[Uh, BlackAlpha, slaat dat wel aan bij mijn verhaal? Sorry...]

---

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

MaraCroft schreef:
[Uh, BlackAlpha, slaat dat wel aan bij mijn verhaal? Sorry...]

[neej, zal ik dat eens ff aanpassen?]

---

©1998

[x'D Ik bedoelde sluit... Maar goed, bedankt, dit lijkt me iets logischer.]

Sherina

Ik vertelde mijn verhaal en probeerde diep in en uit te ademen. Ze zeiden dat alles wel goed kwam, dat ik veilig was en Orey ook. Ik werd kalmer en Jade stelde Amare en mij voor aan Jake. Hij leek me een aardige jongen. Ze pasten ook goed bij elkaar. Jade en Jake liepen weg en Amare en ik gingen naar boven.

---

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

BlackAlpha schreef:
Jake en ik besluiten een wandeling te nemen door de tuin, om lekker bij te praten. Ik gebaar naar de anderen dat ik even weg ben en we lopen hand in hand naar buiten. Ik vertel hem alles wat er de afgelopen tijd is gebeurt en aan het eind wil hij toch wel even mijn vrienden ontmoeten. Eerst gaan we even naar boven, dit zijn Beth, Sarah, Naya en Clair. Iedereen begroet Jake even en dan lopen we met z'n allen naar beneden. We zien dat Sherina tegen de muur op de grond zit en Amare troost haar. 'Wat is er aan de hand?!' roepen we bezorgt.

[Beth zit midden in de kamer in haar "trans" dus begroeten gaat moeilijk. Btw wie na mij reageert is de laatste in dit topic ]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

clair

Ik zat rustig op mijn bed met een boek in mijn handen. Ik was altijd al dol geweest op lezen. Het is fijn om een tijdje iemand anders te zijn, om te ontsnappen naar de ellende van een ander en te beseffen dat je niet de enige met problemen bent. Mijn moeder had beloofd dat ze vanmiddag ook even zou komen ik verheugde me erop. ik mistte haar


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

ice cream for everyone! YES - camel? yes!