[RPG] Between life and death - O1 - Speeltopics

By xSpookje and Aragog.

Het is zomervakantie, de beste tijd van het jaar. Eindelijk gaan de veertien vrienden op die langverwachte vakantie waar ze al die tijd naar uitgekeken hebben. Gelijk nadat ze hun laatste les er op hebben zitten pakken ze hun spullen die ze van te voren al ingepakt hebben en gaan ze met de auto op weg.
Halverwege horen ze een raar geluid.
Ze stoppen om te kijken wat er aan de hand is en, op het moment dat ze uitstappen, zakt de oude gammele auto in elkaar.
Wat nu? Er is geen verbinding! Ze moeten nu zien te overleven en terug naar huis zien te komen zonder mobieltjes, zonder een kaart en met een beperkte voorraad aan voedsel.
Ze staan op een weg, midden in een groot bos, met aan de ene kant immens grote bergen en aan de andere kant een zee die reikt tot aan de horizon. Omringt door natuur met giftige bloemen en bessen, wilde en gevaarlijke dieren zoals slangen, beren, vossen en wolven en extreem wisselende temperaturen. Overdag is het bloedheet en loopt de temperatuur vaak op tot 35-40 graden Celsius en ’s nachts daalt de temperatuur ernstig tot zelfs vijf graden Celsius.
De irritaties in het groepje bloeien op naarmate ze langer met elkaar vast zitten, en het gevaar loert: zullen ze het overleven en een weg terug naar huis vinden?

[ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 19:18 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Er staat een beer stuk verderop, die van plan is naar de groep toe te komen.]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

[Hmm, ja, Ellie is bang van beren dus ze is met alles dat ze heeft weggelopen de andere kant op xp]

[Ik stem toe, mensen iets kalmer. Ikzelf doe dat ook niet altijd maar als iemand nietens de kans heeft om iets te schrijven vind ik dat wel en beetje aso ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

N4I5 schreef:

[Hmm, ja, Ellie is bang van beren dus ze is met alles dat ze heeft weggelopen de andere kant op xp]

Don't be like the rest of them, darling

{Als we gwn afspreken dat we na een post pas na een minuut of 10 weer opnieuw mogen posten omdat de anderen dan tijd hebben om te reageren??}

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Noah Ackles

Ik schrok mijzelf bijna kapot door hoe de auto met een ruk tot stilstand kwam en door Aurore die met een klap tegen de stoel voor haar kwam met haar hoofd.
'Merde!' vloekte ze luid. Ze ging weer rechtop zitten en met een pijnlijk gezicht wreef ze met haar hand over haar hoofd. Ik keek even om mij heen, net zoals Aurore en zag hoe iedereen al buiten was en wij nog gezellig in het busje. 'Hup, eruit jij,' mompelde ze. 'Dan kan ik er tenminste ook uit zonder over je schoot te hoeven kruipen.' Ze zuchtte en ze wachtte ongeduldig. Ik zelf had totaal geen enkele problemen mee als zij over mijn schoot heen ging. Zeker niet met deze kleren aan. Ik begon rustig naar de uitgang te lopen, maar stond stil toen ik de rest ergens heen zag kijken. Ik fronste iets.
'We hebben niet de hele dag de tijd, Noah,' melde zij mij. 'En ik had gezegd dat je van me af moest blijven,' zei ze vervolgens geïrriteerd. Ik rolde met mijn ogen en besteedde daar geen aandacht aan. Ze had toch geen enkel bewijs dat ik het deed, misschien gebeurde het wel toen ze bewoog, wist zij veel. Ik zuchtte en stapte uit, maar bleef wel bij de deur staan. Ik keek de richting uit waar de rest ook keek.
'Houd je mond even,' siste ik tegen haar. Niet echt de meest aardige woorden die ik zei, ook al zei ik ze liever niet.. Toch moest het nu. Ik bleef even kijken en zag uiteindelijk waar de anderen zo raar over bleven doen. 'De plannen zijn veranderd,' zei ik en ik draaide mijzelf eventjes om naar Aurore toe. 'Daar zit een beer.. Dus wees slim en blijf in de auto.'

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Montmartre schreef:
{Als we gwn afspreken dat we na een post pas na een minuut of 10 weer opnieuw mogen posten omdat de anderen dan tijd hebben om te reageren??}

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Montmartre schreef:
{Als we gwn afspreken dat we na een post pas na een minuut of 10 weer opnieuw mogen posten omdat de anderen dan tijd hebben om te reageren??}

Don't be like the rest of them, darling

[Mitshy en ik hebben een makkelijkere regel, anders moet je de hele tijd de tijd in de gaten houden. Je mag pas weer posten als er twee/drie posten na jou zijn geweest.]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Lizor schreef:
[Mitshy en ik hebben een makkelijkere regel, anders moet je de hele tijd de tijd in de gaten houden. Je mag pas weer posten als er twee/drie posten na jou zijn geweest.]

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

David Daniel Casper Mason
Verschrikt merk ik op dat Ellie weg is. Ik kijk Riley angstig aan.
'Ehrm Riley? Eleanor is zeg maar verdwenen,' zeg ik weifelend tegen hem.
'Weet je heel toevallig waar ze heen is gegaan?' Terwijl ik dit zeg kijk ik zoekend om me heen. Dan besluit ik maar te lopen in de enige richting die het me logisch lijkt dat ze op is gegaan, terug naar waar we vandaan komen en weg van de beer. Ik durf haar naam niet te roepen en ik durf ook niet te rennen, bang dat dat enge beest achter me aan komt. Na een tijdje zie ik een zielig hoopje mens op de weg zitten, een zielig hoopje mens dat ik herken als Eleanor.
'Ellie!' roep ik uit, een mengeling van blijdschap en angst weerklinkt in mijn stem, een rare combinatie. Ik loop op haar af en hijs haar voorzichtig overeind.
'Kom je mee terug? Het is veiliger om nu bij elkaar te blijven,' zeg ik tegen haar, 'Je hoeft niet bang te zijn, ik ben bij je en de rest van de groep is er ook, we zullen je heus niet op laten eten hoor! Dat beest moet dan eerst langs mij, en geloof me verder dan mij komt ie niet.'

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Eleanor Bethany Hunt.

"Ellie !" hoorde ik iemand roepen. Ik schoof een stuk op naar rechts en keek verschrikt op. Opgelucht zag ik dat het David was. Ik luisterde naar wat hij te zeggen had, maar bij het laatste keek ik hem droog aan. "Serieus ? Jij ?" vroeg ik, "Je bent even stoer als het Peperkoekenventje uit Shrek" zei ik serieus. Ja, dat was een compliment. Ik had liever een grote man met een klein hartje dan, uhm, iets anders. Ik wist niet te zeggen wat. Ik nam mijn rugzak terug op en zuchtte. "Dus jij beweert dat als een beer, 2 keer zo groot als jij, niet langs jou zal komen om mij te beschermen ? Was het maar waar" lachte ik toen. Ik nam een snoepje uit de zak die in mijn pull zat verstopt en zuchtte opgelucht. Snoepjes maakte me altijd rustig. Ik haalde een hand door mijn lokken en begon rustig te stappen.
"Moeten we niet eens een vuur maken ? Zodat de beer wordt afgeschrikt, dat wij niet doodvriezen en dat we teminste kunnen zien wat er om ons heen gebeurd". Eigenlijk zei ik dat alleen maar omdat ik niet wou vermoord worden door een Scream mannetje, maargoed. Ik keek naar de lucht die langzaam donkerblauw kleurde en rilde zachtjes. Het koelde echt af nu.

Camille Yare Rae Roux
Ik sta nog steeds op een afstand te kijken naar de rest. Ik veeg de tranen weg die onder mijn ogen zijn verschenen. Ik kan dus totaal niet omgaan met situaties als deze en dan word ik ook nog een afgezeikt. Ik kijk om me heen, misschien kan ik een stukje het bos in lopen, maar ik schud de gedachten snel van me af. Dan breng ik mezelf alleen maar meer in de problemen, zoals ik altijd doe.
Ik besluit terug naar de groep te lopen en ga op een van mijn koffers zitten, ze zien maar wat ze doen met die beer. Ik weet niet wat ik moet doen om te helpen en ik ben ook zeker niet sterk en groot genoeg op het tegen die beer op te nemen. Ik haal mijn hand door mijn haar en kijk op mijn mobiel. Nog steeds geen bereik, ik zucht en stop hem weer in de zak van mijn short. Het is al wat later en het begin af te koelen, tijd om zo maar een vestje uit mijn koffer te gaan halen.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

(Ik ga slapen, reageer morgen weer na het avondeten waarschijnlijk ^^)

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

[Welterusten]

New topic

Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

[ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 22:07 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.