[RPG] Between life and death - O1 - Speeltopics

By xSpookje and Aragog.

Het is zomervakantie, de beste tijd van het jaar. Eindelijk gaan de veertien vrienden op die langverwachte vakantie waar ze al die tijd naar uitgekeken hebben. Gelijk nadat ze hun laatste les er op hebben zitten pakken ze hun spullen die ze van te voren al ingepakt hebben en gaan ze met de auto op weg.
Halverwege horen ze een raar geluid.
Ze stoppen om te kijken wat er aan de hand is en, op het moment dat ze uitstappen, zakt de oude gammele auto in elkaar.
Wat nu? Er is geen verbinding! Ze moeten nu zien te overleven en terug naar huis zien te komen zonder mobieltjes, zonder een kaart en met een beperkte voorraad aan voedsel.
Ze staan op een weg, midden in een groot bos, met aan de ene kant immens grote bergen en aan de andere kant een zee die reikt tot aan de horizon. Omringt door natuur met giftige bloemen en bessen, wilde en gevaarlijke dieren zoals slangen, beren, vossen en wolven en extreem wisselende temperaturen. Overdag is het bloedheet en loopt de temperatuur vaak op tot 35-40 graden Celsius en ’s nachts daalt de temperatuur ernstig tot zelfs vijf graden Celsius.
De irritaties in het groepje bloeien op naarmate ze langer met elkaar vast zitten, en het gevaar loert: zullen ze het overleven en een weg terug naar huis vinden?

[ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 19:18 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Ik ga eteb xx]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Noah Ackles

'Dan kan je toch horen of niet soms?' vroeg ze bot. Ze leek niet echt te merken dat haar rokje omhoog schoof en stiekem was ik daar juist blij mee. 'Het is Sweet Dreams van Eurythmics,' zei ze uiteindelijk. Ik knikte lichtjes. Ik herkende het wel ergens vaagjes, maar de stemmen verwarde mij. Ik kende het namelijk wel, maar dan van iemand anders.. Dit kon gewoon niet de originele zijn. 'Als je een ander liedje wil, kies maar,' zei ze waarna ze haar iPod in mijn schoot liet vallen. Haar rug draaide ze een beetje mijn kant op en sloot dan haar ogen. Een klein glimlachje sierde mijn gezicht. Vanuit mijn ooghoek zag ik David naar ons kijken eventjes glimlachte ik vriendelijk naar hem, waarna zijn blik de andere kant op ging. Een klein glimlachje sierde mijn gezicht. Ik zette het liedje op nieuw. De tekst.. En dan Aurore die hier naast mij gewoon in slaap was gevallen. Everybody looking for someone. Eventjes krulde mijn mondhoek weer omhoog en ging even met mijn vingers langs haar benen. Haar prachtige ontblote benen. Helaas kon ik nu vrij weinig, aangezien we in een overvolle busje zaten. Inhouden Noah... Ik haalde mijn hand voor de zekerheid maar bij haar benen vandaan en liet hem in plaats daarvan voorzichtig door haar haren strelen. Sweet dreams are made of this. Who am I to disagree? Weer kon ik het niet laten om mijn mondhoek eventjes omhoog te laten krullen.

[ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 17:51 ]

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Blaine Anderson

'Misschien wel ja' antwoord Riley met een grijnsje en ik schud lachend mijn hoofd. 'Ow wat dan?' vraag ik lachend en kijk hoe hij het propje tegenhoudt en ik trek een pruillipje.Als hij het terug gooit wordt mijn pruillip groter en veranderd het daarna in een onschuldige glimlach. 'Ik doe toch heel lief?' vraag ik onschuldig. Ik kijk even naar zijn benen op mijn schoot maar besluit dat ze voor deze keer mogen blijven liggen. Als hij met zijn voet in zijn buik duwt komt er even een raar geluidje uit mijn mond en ik kijk hem nep-boos aan. 'vindt je dat normaal of zo?' vraag ik hem en doe mijn best om wat boos te blijven kijken. Daarna begin ik te lachen en gooi het propje tegen zijn hoofd aan. 'Raak!' zeg ik grijnzend als het propje zijn hoofd raakt en glimlach daarna tevreden. Hij wenkt me om te kijken en ik kijk ook. Ik schud lachend mijn hoofd als die Rory's wang likt. 'Wat ben ik blij dat jij mijn tweelingbroertje niet ben zeg!' zeg ik lachend en kijk hem aan. Ik kijk daarna vrolijk naar Rory en schud mijn hoofd. 'Nee' zeg ik lachend. 'ja! Mariokarten!' roep ik vrolijk uit. Ik knik enthousiast op zijn voorstel, dit spel speelden we best vaak. 'ik maak je in!' roep ik grijzend.

[eten x]

N4I5 schreef:

Eleanor Bethany Hunt.

Ik lachte. "Waarom kan jij wel knipogen ?" vroeg ik verbaasd, "Als ik het probeer zit het er echt belachelijk uit".
Ik sloeg mijn armen over elkaar en ging naast hem zitten op de bank. Aangezien mijn lengte was dat compleet mogelijk. Mijn rug leunde tegen het raam maar mijn benen lagen nog wel over zijn schoot. "Met mij gaat trouwens alles goed, wees maar blij dat ik zo'n goed humeur heb nadat ik heb geslapen". Ik knikte even om het effect te versterken en haalde nog een zakje met snoepjes uit mijn zak. Ik had echt veel honger nu.
"Kijk wat ik nu heb, nog snoepjes" zei ik waarna ik mijn tong eventjes uitstak naar hem omdat hij nu wel heel lief moest vragen of hij een snoepje mocht.

David Daniel Casper Mason
Ik grinnik om haar opmerking.
'Jij ziet er nooit belachelijk uit,' zeg ik tegen haar terwijl ik haar weer zachtjes tussen haar ribben pook.
'Kijk wat ik nu heb, nog snoepjes,' zegt ze ineens en ze steekt haar tong plagerig uit. Oh my god ik wil snoepjes! Het ligt niet echt in mijn aard om haar netjes om snoepjes te vragen, maar kom op, het zijn snoepjes!
'Ellie,' zeg ik dan terwijl ik heel liefjes onder mijn wimpers door naar haar kijk, 'Wil je mij ook een van die overheerlijke snoepjes geven?' vraag ik dan aan haar. Ik laat een van mijn allerliefste, ietwat scheve, glimlachen zien en probeer mijn ogen te laten smeulen. Hopend op een snoepje blijf ik haar zo lief mogelijk aankijken. Dan begin ik voorzichtig met haar mooie haren te spelen, ik laat ze tussen mijn vingers doorglijden en maak ze een beetje in de war.
'Mij geef je toch wel een snoepje, Ellie, je vind me toch wel aardig?' vraag ik dan nog maar een keer.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

{Srry k reageer niet zo snel, ik moet ook Latijn maken =S}

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

[Sorry dat het kort is, volgende wordt langer, promise !]
Eleanor Bethany Hunt.

Ik maakte een vreemde beweging toen hij me weer tussen mijn ribben porde, "Ahw, dat is lief van je" zei ik waarna ik mijn wijsvinger over zijn kaaklijn liet glijden. Ik beet zachtjes op mijn lip toen hij begon met zijn smeekbede. God dat was het schattigste wat ik ooit had gezien. Zijn vingers begonnen met 1 van mijn lange lokken te spelen wat me deed glimlachen. Ik beet terug zachtjes op mijn lip en zuchtte zachtjes. Hij keek me vanonder zijn wimpers aan. God, dit was echt veel te schattig gewoon. Ik keek even een andere kant op, in de hoop dat het zou werken, maar nee hoor. Zijn vingers bleven met mijn lokken spelen waardoor ze nu wat in de war waren. Mijn tanden zetten zich voor de zoveelste keer in dit korte moment in mijn onderlip waarna ik zuchtte. Oké, ik deed het wel.
"Je bent veel te schattig om nee tegen te zeggen" gaf ik toe waarna ik hem het zakje voorhield. Ik kon het weten dat hij alles voor zijn snoepjes zou doen. Hij had nog nooit zo lief en schattig en koddig tegen me gedaan.

[ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 18:19 ]

David Daniel Casper Mason
Snel gris ik het hele zakje uit haar hand. Missie volbracht, denk ik tevreden terwijl ik een grote hand snoepjes in een keer in mijn mond stop.
'Dank je,' zeg ik met mijn mond vol tegen Ellie. Dan begin ik random snoepjes door de auto te gooien. Ik voel me net zwarte piet. Genietend van mijn mond vol snoepjes geef ik het half lege zakje terug aan Ellie.
'Ik vond dat de rest ook wel wat snoepjes mocht hebben,' zeg ik grijnzend tegen haar, wat moeilijk is met een mond vol overheerlijke, zoete snoepjes. Een voor een kauw ik de snoepjes door en laat ik ze in mijn keelgat glijden. Ik besef dat ik zojuist meer snoepjes heb gegeten dan mijn dieet toelaat, maar dit kan me niet zo veel schelen. Ik besluit dat ik me in deze korte vakantie eventjes te buiten mag gaan. Ik kan wel af en toe trainen en de rest werk ik in de rest van de vakantie wel weer bij. Met deze onverschillige houding verras ik mezelf, maar ik ben blij met het besluit dat ik genomen heb. Ik knik even zachtjes en tevreden naar mezelf en strek me dan zo goed en kwaad als het kan genietend uit.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Eleanor Bethany Hunt.

Mijn mond zakte een stukje open. Hij deed wat ? Mijn blik volgde alle snoepjes die door de bus werden gegooid. Oh, dat had hij niet moeten doen. Daar zou hij nog spijt van krijgen. Ik was misschien klein, maar ik was dapper. Of ja, eigenlijk kon ik gewoon goed slaan. David had dat al een paar keer ondervonden, en straks zou hij dat ook wel ondervinden. Maar, nee, ik ging hem niet slaan. Ik ging hem iets aandoen waar hij niet tegenkon. Maar echt iets waar hij niet tegenkon, waardoor hij zolang zou proberen totdat ik zou toestemmen. Ik zou hem negeren. Boem. Ik haalde mijn benen van zijn schoot af en liet mijn vingers door mijn lokken glijden. Ik nam een zakdoek uit mijn broekzak en snoot mijn neus. Ja, ik was ietjes verkouden, maar dat was typisch voor mij, verkouden worden in goed weer. Ik stak de zakdoek terug en richtte mijn blik naar buiten. Mijn vingers speelden met de onderkant van mijn pull die lekker warm was. Oké, in de bus was het ook warm, en buiten was het ook warm, maar wie weet hoe warm het was waar we op vakantie gingen. Ik was te lui geweest om dat op te zoeken, dus had ik in mijn trekrugzak voornamelijk kleren gestoken waarbij ik het warm kon hebben en dan ook weer wat verkoeling kon hebben. Dus eigenlijk veel pulls met topjes, daar kwam het op neer.

{eten }

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

[Plies iets minder snel? Ik wil ook nog met Riley reageren ;')]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Riley Williams

Ik meende nog vanalles te horen maar het kwam niet tot mij door. Ik keek alleen maar naar David en Eleanor.
Wanneer David snoepjes door de bus heen gooit zie ik dat Eleanor haar benen van die van hem haalt en hem besluit te negeren. Iets waar hij niet tegen kon, dat wist ik wel. Maar als ik hém nou eens aandacht zou geven?
"Ik ben zo terug, denk ik." zeg ik en sta op. Ik loop moeilijk naar David toe, door de drukte in de bus, en laat me droogjes op zijn schoot vallen.
"Sorry, de bus is vol," zeg ik met een onschuldig lachje en kijk hem aan. Droogjes leg ik mijn arm achter zijn nek langs en trek en wenkbrauw op.
"Hmm, je schoot zit heerlijk." zeg ik en snuif wat van zijn geur op. Heerlijk!
Ik kijk even naar Rory en Blaine en grinnik. Die twee verdenken wel wat dingen, maar wat maakt mij dat uit? Ik ben openlijk Biseksueel en iedereen mag het weten van mij.
Ik richt me weer op mijn 'doel'. Ik kijk David recht aan en glimlach,

[Puh! ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

(ik ga naar de film. Ik zie wel waar jullie zijn als ik terug ben)

Bowties were never Cooler

Sylvesti schreef:
(ik ga naar de film. Ik zie wel waar jullie zijn als ik terug ben)

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.