• By Lizor and Demustachana.

    Het is zomervakantie, de beste tijd van het jaar. Eindelijk gaan de veertien vrienden op die langverwachte vakantie waar ze al die tijd naar uitgekeken hebben. Gelijk nadat ze hun laatste les er op hebben zitten pakken ze hun spullen die ze van te voren al ingepakt hebben en gaan ze met de auto op weg.
    Halverwege horen ze een raar geluid.
    Ze stoppen om te kijken wat er aan de hand is en, op het moment dat ze uitstappen, zakt de oude gammele auto in elkaar.
    Wat nu? Er is geen verbinding! Ze moeten nu zien te overleven en terug naar huis zien te komen zonder mobieltjes, zonder een kaart en met een beperkte voorraad aan voedsel.
    Ze staan op een weg, midden in een groot bos, met aan de ene kant immens grote bergen en aan de andere kant een zee die reikt tot aan de horizon. Omringt door natuur met giftige bloemen en bessen, wilde en gevaarlijke dieren zoals slangen, beren, vossen en wolven en extreem wisselende temperaturen. Overdag is het bloedheet en loopt de temperatuur vaak op tot 35-40 graden Celsius en ’s nachts daalt de temperatuur ernstig tot zelfs vijf graden Celsius.
    De irritaties in het groepje bloeien op naarmate ze langer met elkaar vast zitten, en het gevaar loert: zullen ze het overleven en een weg terug naar huis vinden?


    Regels:
    -Minimaal acht regels.
    Het is niet erg als je een keer geen inspiratie hebt en een paar regels minder hebt, maar gelieve je hier ongeveer aan te houden. Wij appreciëren geen one-liners. We hebben expres zo'n hoog minimum, i.v.m eventuele gebrek aan tijd en om het spammen te voorkomen.
    -16+ mag.
    Hieronder valt roken en/of alcoholgebruik, seksueel getinte teksten, schelden e.d.
    -Gelieve ruzies buiten deze RPG te houden.
    Breng andere RPG-ers niet tot last met ruzies, aanvallende bedoelingen, prikkelende opmerkingen o.i.d.
    - Gelieve OOC in het speciale praat topic te houden!
    Het praat topic
    -Maximaal één rol per persoon.
    Alleen als we rollen te kort komen op het einde, kan dit aantal worden verhoogd naar twee. Verder geen uitzonderingen.

    -Pas weer posten als er 2 á 3 mensen na jou gepost hebben.


    Wij zoeken zeven vrouwelijke personages en zeven mannelijke. We accepteren alleen RPG-ers die enthousiast meedoen, en niet stoppen na enkele dagen. Het liefst mensen die een beetje ervaren zijn en ook echt in staat zijn om minimaal acht regels te schrijven en die absoluut niemand buitensluiten.


    Meisjes: VOL
    - Camille Yare Rae Roux - Lizor
    - Caitlin 'Cathy' Lilith Samantha Petrone - Demustachana
    - Eleanor Bethany Hunt - N4I5
    - Hayden Noralie Everett - Jaimyhoi
    - Amelia Helen Keaver - Overexposed
    - Josey Elizabeth Willows - Dysis
    - Aurore Noëlle Maréchal - Winchesterr

    Jongens: VOL
    - Ian Alexander MacGreggor - MadEyeMoody
    - Rory Williams - Sylvesti
    - Noah Ackles - Soubi
    - Riley WIlliams - RellyKelinde
    - David Daniel Casper Mason - Montmartre
    - Twaïn Mayras - Wolffire
    - Blaine Anderson - Quin98

    [ bericht aangepast op 29 nov 2012 - 20:37 ]


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    [O daar ben je Perry]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    [Trouwens, Ellie, Mitshy, denk aan de regels!]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    [Prrrrrrrrrrrr]


    Bowties were never Cooler

    [*zucht*
    Ja, ja, we spamden het laatste even vol :'D]
    Cathy
    Ian opende zijn mond na even gegrijnsd te hebben.
    Mijn tong raakte verwikkeld in een passioneel spel met de zijne.
    De hand die in zijn nek rustte dwaalde af naar zijn borstkas, waar ik hem rustig en regelmatig voelde ademhalen.
    Mijn mondhoeken krulden lichtjes omhoog en ik hield mijn hoofd wat schuiner.
    Dit voelde goed, dus waarom zou ik het stoppen?
    Dat was ik voorlopig sowieso niet van plan, en zo te merken Ian ook niet.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Rory Williams
    Ik keek naar haar. "Al het standaard staat er in. De eetbare bessen, maar ook vallen en het klaarmaken van gevangen dieren." Ik keek even naar het boekje. "Ik ben er zeker geen fan van, maar als het moet dan zullen we ook dieren moeten gaan vangen voor voedsel." Ik wilde er niet aan denken om een konijntje te villen, maar met het eten dat we volgens mij nog over hadden konden we zeker niet meer dan een paar dagen doen. Ik kruip nu helemaal de tent uit en wacht op haar. Eten uit de natuur was risky, dat was iets wat ik altijd had geleerd, maar ik had trek en het bos beloofde zowel eten als zekere dood. Hopelijk pakte we de goede kant. Voorzichtig pakte ik Hayden's hand toen ze eenmaal stond en ik begon met haar naar de bosrand te lopen. Wat vers fruit zou wel lekker zijn, en misschien wat grote bladeren om uit te kunnen drinken. Voor de rest hadden we nog amper iets nodig. Het bos zag er vanaf hier nog best vredig uit, maar ik wist wat voor verschrikkingen erin lagen te loeren: Beren, waarschijnlijk ook wolven, giftige planten en de kans te verdwalen. Mijn hart klopte wat sneller dan normaal, vooral van spanning, ookal was het minder erg nu met Hayden aan mijn zij.


    Bowties were never Cooler

    (Suikerklontje)

    Camille Yare Rae Roux
    Ik knik en loop achter haar aan.
    'Kijk u-,' ze springt al in het water ik zucht, typisch Eleanor. Het kan haar allemaal niks schelen. Ik loop naar de rand toe.
    Voor zover ik kan zien zitten er geen rotsen, ik zucht opgelucht. Daar zou ik ook niet veel aan hebben, dan zit ik hier met een gewonde of misschien wel dode Eleanor en dan moet ik terug zien te komen naar thuis of... naar de andere. Ik zucht diep.
    'Ik ga me ook wassen,' zeg ik hardop tegen mezelf. Ik doe wat voorzichtiger aan en klauter de rotsen af het water in. Het is hier even warm als aan het strand, gelukkig dat het overdag is. 'S avonds is het hier waarschijnlijk steen koud.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    [Chocoladepudding ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Hahaha doe dat Riley zijn shirt heeft laten vallen iets verder het bos in en dat Rory dan geheel in stress raakt? En dan terug.rent en David en Riley al zoenend in de tent tegenkomt? :p]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Hayden Noralie Everett
    Hij zegt dat al het standaard erin staat zoals de eetbare bessen en ook vallen. Hij zegt dat we misschien ook dieren moeten vangen voor voedsel en ik bijt op mijn lip. Het zal wel moeten ja, maar ik vind het echt niet leuk. Het heeft namelijk met de dood te maken. Dan zou ik zelf een dier moeten doden. En ik wil niets of niemand het leven ontnemen. Maar het zal wel moeten. Rory kruipt de tent uit en ik kijk even naar hem en kruip dan achter hem aan en ga naast hem staan. Ik weet echt niet wat ik hiervan moet gaan verwachten. Ik voel dan hoe Rory mijn hand vastpakt en ik kijk er even naar en glimlach dan. We lopen naar de bosrand en ik kijk gewoon goed naar de dingen om me heen. Naar iets wat eetbaar eruit zou kunnen zien. 'We moeten wel oppassen dat wanneer we bessen we ook daadwerkelijk de goede bessen hebben en niet bessen die erop lijken. Trouwens, staat er misschien in het boek waar je die bessen kan vinden in de natuur?' Vraag ik Rory dan en ik kijk hem afwachtend aan. Het begint echt warm te worden nu. Ik loop wel dicht naast Rory want ik ben wel bang voor dat er beesten in het bos kunnen zitten enzo.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    [mijn topics...]


    Eleanor Bethany Hunt.

    Met een zachte zucht blies ik de lucht uit die in mijn longen zat. Het was ijskoud, enkel en alleen omdat ik te lui was om droge kleren aan te doen na een halfuur in het water te hebben gelegen. Ik legde mijn handen op mijn gezicht en beet op mijn lip. Het was ongelooflijk wat een vakantie-ongeval met je kon doen. Moest er nu een boot komen om ons te redden, dan zou ik er direct opspringen, ik zou iedereen achter laten, want weg wou ik hier, zeker weten. Ze moesten later maar terug komen, of nog boten hierheen sturen, genoeg mogelijkheden. Ik likte over mijn lippen heen en stond op om naar mijn rugzak te kruipen. Ik haalde er kleren uit en trok die aan. Oké, 1, hier zag niemand me dus echt letten op mijn kledij moest ik niet en 2, ik had het ijskoud, dacht je nu echt dat ik even ging kijken wat er allemaal op elkaar paste, maar toch op een manier zodat ik nog altijd een warme outfit verkreeg ? Op dit bedankte ik vooral mijn mama, omdat ze mijn lekker warme Uggs er nog had ingestopt, ze moest een glazen bol hebben staan zij. Ik ging terug op mijn gat zitten, op mijn rugzak want die rots was zo hard, en keek naar het wateroppervlak. "Cam, ik wil weg, wel van deze stomme plaats, ik wil terug opnieuw beginnen met andere vrienden niet niet een fucking mes in je rug steken, dus alsjeblieft zeg me dat hier vroeg of laat wel een boot voorbijkomt".

    Camille Yare Rae Roux
    Ik kijk haar aan en slik.
    'Ik wil ook weg,' zeg ik zacht, 'maar ik weet niet of er een boot langs komt, ik hoop het heel erg, maar ik kan je niks verzekeren.'
    Ik bijt op mijn lip en kijk haar aan.
    'Ik wil hier heel graag weg en dat nieuwe vrienden maken lijkt me nog niet eens zo'n heel slecht idee, alleen wil ik sommige vrienden wel houden... zoals Hayden bijvoorbeeld,' geef ik toe. Ik ga op de grond zitten.
    'Gaan we verder lopen of blijven we wachten op een boot?' vraag ik aan haar. Ik kijk naar de horizon, hier komt waarschijnlijk nooit een boot langs. Tenminste dat lijkt me sterk.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    (iemand voor Blaine?(A))


    Eleanor Bethany Hunt.

    "Nah, ik wil hier blijven" zei ik. Ik deed mezelf zoveel pijn aan. De gedachte dat ik hier was, was omdat ik hoopte dat David van gedachten zou veranderen als hij me opnieuw zag, maar zulke dingen gebeuren alleen in slechte slijmfilms. "Hey, het was toch totaal niet lang lopen ha ? Ik ga een tentje gaan stelen, ben zo terug". Ik stond op en deed mijn haren samen. In een snelle looppas zodat ik zeker op tijd terug was liep ik naar het kamp en keek even rond. Camille sliep alleen, dacht ik dan, en anders had de persoon die in haar tentje sliep pech. Alhoewel, sliep ze niet in de auto ? Ik haalde mijn schouders op en nam een tentje. Voorzichtig brak ik die af om niets te breken en probeerde alles zo goed mogelijk te onthouden. Ik had een goed geheugen als het daarop aankwam.