• Mystic Institue, een instituut voor bovennatuurlijke en magische kinderen tussen de 14 en 20 jaar, gevestigd in Londen. De leerlingen hier zijn stuk voor stuk bijzonder, hebben elk een kracht of bovennatuurlijke identiteit. Hierdoor kunnen ze niet allemaal goed met elkaar overweg, maar door vreemde wezens die af en toe tevoorschijn komen en elke keer een leerling doodt, zijn de leerlingen van Mystic Institute gedwongen een team te vormen. Zal het hun lukken de vreemde wezens te overwinnen? En wie zijn die wezens eigenlijk?



    Meedoen kan altijd, zolang je de regels toepast en dit lijstje even invult:

    Naam:
    Leeftijd:
    Bovennatuurlijke kracht/identitiet:
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk (met foto):
    Uiterlijk bovennatuurlijke kracht/identiteit (als het van toepassing is):
    Uitleg kracht/identiteit:
    Extra:


    Regels:
    - 16+ en schelden mag, maar houdt het netjes.
    - Niet pesten of buitensluiten.
    - Een minimaal van 3 zinnen.
    - OCC altijd tussen haakjes.
    - Je mag maximaal maar 3 personen maken.
    - Bespeel alleen je eigen personage en respecteer anderen.
    - Naam veranderingen en langdurige afkerigheden altijd melden.
    - Reserveringen blijven 2 dagen staan, daarna vervalt hij automatisch.
    - Na 10 rollen zit de categorie vol, je kunt pas weer een jongen of en meisje aanmaken als beide categorieën vol zijn.
    - Denk goed na voordat je hieraan begint, want het heeft geen zin om er na een paar dagen al mee te stoppen.
    - Alleen ik, Pebble maak nieuwe topics aan.




    Meisjes:
    - Pebble - Lillith Aurora Kings - Fee.
    - Coockies - Rosalie Lauren Angels - Zeemeermin.
    - Nibug - Kayleigh Baele - Aura's manipuleren.
    - Material - Aria Magnolic - Dochter van Lucifer.
    - lottttx - Megan Taylor - Beheerst water.
    - 5Boys1Dream. - Brooke Lisa Collins - Shapeshifter.
    - Patholoog - Lily Sharp - Helderziende.
    - DreamerN - Blossom Niënna Jones - Engel/ Beheerst de elementen.
    - HuntedHeart - Jade Maysilee Ruby - Beheerst energie.
    - Sorlembum - Soraya Yune Bryce - Kan in dieren veranderen.
    - ItsMeJanice - Elips Diamona - Godin van hoop en doem.
    - [url=http://huntedHeart]HuntedHeart[/url] - June Carmen Ruby - Schild.
    -
    -


    Jongens:
    - Nyan. - Nickolas Anderson - Soul. (verbonden dier)
    - Basterd - Jayden Tristan Parker - Weerwolf.
    - loulou1997. - Jason Lee - Voorwerpen laten verschijnen/verdwijnen met zijn geest.
    - ChaoticTania - Aleksander Komarovski - Contact met geesten.
    - ChaoticTania - Jamey Marlon - Hypnotiserende kracht/ gedachtes beinvloeden/ gedachtes lezen.
    - Pebble - Eli Stefan Dark - Half vampier.
    - Dashed - Conrad Gray - Beheerst vuur.
    - Basterd - Gabriël Eliah Young - Engel/ genezende krachten.
    - HuntedHeart - Aiden Samuel Dream - Beheerst elektriciteit en metaal.
    - Nyan - Wolf Dunmont - Hallicunaties.
    - Coockies - Kyle Logan Booth - Kan bloed sturen.
    -
    -
    -

    Docenten.
    - Patholoog - Katherine Black - Biologie en Toverdranken - Sirene en manipulatief met haar wil.
    -
    -



    Regels school.
    - Leraren hebben een soort "schild" dus kunnen niet beïnvloed worden.
    - Alle leerlingen hebben een eigen kamer en mogen hem naar hun eigen zin inrichten.
    - Er zijn geen schooluniformen, maar elke leerling moet iets zwarts dragen met daarop het teken van de school.
    - Er mag niet gevochten worden op school.
    - Leerlingen die eruit gezet of een overtreden maken worden moeten minstens 2 uur nakomen.



    Het is nu de eerste schooldag.

    Rollenstory: klik.
    Topic 1: klik.
    Topic 2: klik.
    Rollentopic: klik.
    Praattopic: klik.
    Rooster totaal: klik.
    Rooster per klas: klik.
    Voorlopige klassenindeling: klik.

    [ bericht aangepast op 17 jan 2013 - 19:17 ]


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Lillith Aurora Kings. - Fee. - Room. -bathroom.
    Gelijk na mijn woorden keek Kyle me aan. 'Lillith,' bracht hij zachtes uit. Zijn stem was vol van spijt en in mijn achterhoofd wist ik waar dit naartoe ging. Hij keek me aan en schudde zijn hoofd. 'Ik weet niet waarom ik dat deed...' Opnieuw keek hij me aan en opnieuw schudde hij zijn hoofd. 'Zeg me dat je niks voor me voelt.' Hij greep mijn pols vast, waar ik naar keek. 'Ik wil je geen pijn doen Lillith, echt niet.' Vanuit mijn ooghoeken zag ik hem weer naar me kijken, maar ik ontweek zijn blik. 'Ik word niet verliefd en ook niet op jou. Misschien wil je die uitzondering zijn, maar... Hoop er niet voor. Het betekende niks voor mij, ik wilde je alleen...' Hij zweeg. 'Ik weet niet, ik wilde je zoenen, maar ik heb geen verliefde gevoelens voor je.' Toen hij zijn lege hand in mijn nek legde, vonden mijn ogen de zijne weer. 'Alsjeblieft... Waarom heb je roze wangen en twinkelen je ogen zo?' vroeg hij zacht. Hij liet me los en zette een stap achteruit. Hij kneep zijn ogen dicht en zuchtte diep. Mijn blik gleed naar de grond en ik schudde zacht mijn hoofd. Ik wist dat dit te mooi om waar te zijn was.
    'Ik...' begon ik zacht. 'Laat maar.' Ik greep het boek van mijn bureau en liep vlug mijn kamer uit, voor hij me kon volgen. Mijn schoenen schopte ik uit en ik greep ze vast, waarna ik naar beneden rende, mezelf ziek meldde bij de administratie en daarna naar buiten rende. Om het gebouw heen, bij een stuk waar bijna niemand kwam, liet ik mezelf tegen de muur zakken. Mijn borst ging hevig op en neer omdat ik zo hard gerend had en tranen vormden zich in mijn ogen.
    Ik wist dat verliefd worden op Kyle geen goed idee was, maar ik kon er niets aan doen. Mijn schoenen en het lesboek liet ik uit mijn handen op de grond vallen en ik sloeg mijn handen voor mijn gezicht, terwijl ik hard op mijn lip beet om de tranen tegen te houden.

    [Met Eli wacht ik tot Lily gereageerd heeft (: ]


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Kyle Logan Booth

    Ik kijk haar aan. Nog voordat ik haar kan tegenhouden is ze weg en ik blijf alleen achter op haar kamer. Doodstil en bewegingloos blijf ik staan. Wat had ik gedaan? Ik sluit mijn ogen voor enkele seconde. Ik... Waarom? Ik zucht diep en kijk nog een keer Lillith haar kamer rond. Dan loop ik langzaam haar kamer uit en sluit de deur achter me. Ik wilde met haar pratne, maar ook weer niet. Waarom had ik haar dit aangedaan? Wat bezielde me? Ik wist toch hoe Lillith was, ik wist hoe Feeën waren. Ze hadden overal gevoelens bij, ze waren gewoon gevoelig. Lillith was gevoelig en ik had haar gebroken. Met grote pasen loop ik naar mijn eigen kamer en gooi daar de deur dicht. Normaal zou ik genieten van het feit dat ik iemand gebroken had, dat ik die macht heb, maar nu niet. Nu voelde ik me schuldig en... Alsof een deel van mij kwijt was. Het vrolijke deel. De lach die er twintig minuten geleden was, is verdwenen. Lillith maakte mij vrolijk en nu... Nu is ze weg, mijn vrolijkheid is weg. Zij is ergens alleen, misschien wel in het iets te gevaarlijke bos en ik zit hier, niks te doen. Ik zucht diep. En wat als ik naar haar toe ging? Wat dan? Moest ik haar troosten van iets wat ik had gedaan? Moest ik dan gaan liegen dat ik wel wat voor haar voel? Nou ja, half liegen. Want ik voel wel wat voor haar, maar niet verliefd. ik weet niet eens hoe dat voelt, laat staan dat ik het kan zeggen. Ik zucht diep. Na veel gedoe en twijfel in mijn hoofd, loop ik toch de kamer uit, naar beneden en vervolgens naar buiten. Waar was ze? Ik begin het mensen te vragen, maar de meerderheid schud van nee. Ik zucht diep. Verdomme! Doelloos dwaal ik wat rond, rondom de school


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [Moet naar de tandarts, zodra ik terug kom post ik meteen iets!]


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Lillith Aurora Kings. - Fee. - Room. -bathroom.
    Een korte zucht gleed over mijn lippen toen de ik de eerste traan kon proeven. De zoute smaak gleed mijn mond binnen en ik voelde mijn wangen nat worden. Waarom moest ik dan ook zo vlug gevoelens krijgen voor iemand? Waarom was ik zo gevoelig? Waarom was ik een verdomde Fee die veel te gevoelig was en voor elke leuke jongen viel? Ik haatte het, ik vond het verschrikkelijk! En dan moest ik meteen gaan huilen als ik één keer afgewezen werd! Niet alleen verdriet, maar ook woede en zelfhaat stroomde door me heen.
    Een kleine snik verliet mijn keel en ik liet me via de muur in het gras zakken. Het kon me niet schelen dat mijn jurkje zo vies zou worden, niets kon me nu wat schelen. Ik drukte mezelf nog dichter tegen de muur aan toen ik stemmen hoorde en kneep mijn ogen stijf dicht in de hoop de tranenstroom te remmen. Het werkte niet. Waarom moest ik dan ook voor een jongen vallen die niet in liefde geloofde en nooit van me zou houden?


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    [Ocharm, hopelijk was het niet té erg bij de tandarts..]
    Lily Sharp

    Ik voel bijna hoe Rosalie worstelt met haar gevoelens, hoe het haar knelt. Haar lippen zeiden iets en ik probeerde te lezen wat. Ik kon redelijk goed liplezen, maar omdat het zo onverwacht kwam, lukte het minder goed. '..het niet,' kon ik lezen. 'Ze ontkent iets,' zei ik tegen Eli, terwijl ik naar Rosalie bleef kijken, maar deze zei niets meer. Ze stond weer op en rende weg. 'Ze wil niet in de problemen komen.' Ik keek haar na en draaide me toen om naar Eli. Ergens had ik de aandrang achter haar aan te rennen en ik vermoedde dat Eli dat ook had. 'Ze wil met rust gelaten worden,' zei ik daarom maar. 'Laat haar maar, het komt wel goed.' Ik keek weer in de richting waarin Rosalie verdwenen was. Of het nu aan deze school lag, of niet, mijn krachten werden wel degelijk beter..


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Kyle Logan Booth

    Ik loop nog steeds rond, de neiging om Lillith haar naam te roepen,was groot. Ineens zie ik haar zitten. Ik wil ernaar toe rennen, totdat ik haar toestand zie. Tranen stromen over haar wangen, onophoudelijk. Ik kijk ernaar. Was er niet iemand die die herinnering weg kon halen bij haar? Ik kon hier niet tegen... Het leek alsof mijn hart in kleine stukjes brak. Haar zo gebroken zien.... Ik bijt hard op mijn lip. kom op Kyle, jij hebt dit veroorzaakt, dus dat ga je ook weer oplossen! Ik loop naar Lillith toe en kniel voor haar neer. Ik veeg met mijn duimen haar wangen droog en ga dan naast haar zitten. Ik trek haar op mijn schoot en vouw mijn armen om haar heen. Ik leg mijn hoofd op haar kruin en sluit mijn ogen. Ik weet niks om te zeggen en bijt dan ook hard op mijn lip.
    'Weet je Lillith,' fluister ik zacht. 'Jij bent gewoon heel anders dan mij.' Ik kijk haar even aan. 'Jij durft je open te stellen voor wat je voelt, ik heb het nooit toegelaten. Maar ik zou liegen als ik zeg dat je me koud laat.' Ik kijk haar aan en veeg een plukje haar achter haar oor. 'Maar ik wil je deze pijn gewoon nooit aandoen en mezelf kennende...' Ik kijk haar even aan. 'Lillith het is beter dat je vandaag echt vergeet. Niet omdat ik het wil, ik bedoel ik heb een geweldige dag gehad, maar om jezelf tegen die pijn te beschermen.' Ik kijk haar aan. 'Want ik weet niet wat ik voel en ik ben ook geen persoon die het toe gaat geven, als ik al iets voel.' Ik kijk haar aan. 'Dat hoort niet bij mij, maar mijn vader heeft ook zijn liefde gevonden, dus misschien komt het nog ooit, alleen moet ik het nog accepteren.' Ik kijk haar aan en trek haar weer dicht tegen me aan. 'Sorry,' fluiter ik zacht en leg mijn hoofd tegen haar schouder.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Lillith Aurora Kings. - Fee. - Room. -bathroom.
    Geschrokken keek ik op toen iemand met zijn duimen de tranen van mijn wangen veegde. Ik keek recht in Kyle's ogen. Kwam hij het er nogmaals in wrijven dat hij niet in liefde geloofde? Zwijgend keek ik toe hoe hij naast me kwam zitten en als een klein kind liet ik me op zijn schoot trekken. Hij vouwde zijn armen om me heen en legde zijn hoofd op mijn kruin. Ik liet mijn wang tegen zijn borst glijden en probeerde mijn ademhaling onder controle te houden. Na een tijdje lukte het redelijk en was ik alleen nog maar aan het nasnikken.
    'Weet je Lillith,' fluisterde Kyle zacht. 'Jij bent gewoon heel anders dan mij.' Hij haalde zijn hoofd van mijn kruin en keek me even aan. 'Jij durft je open te stellen voor wat je voelt, ik heb het nooit toegelaten. Maar ik zou liegen als ik zeg dat je me koud laat.' Opnieuw keek hij me aan en veegde een plukje haar achter mijn oor. 'Maar ik wil je deze pijn gewoon nooit aandoen en mezelf kennende...' Ik wist dat hij compleet eerlijk tegenover me was, dat hij alles ervan meende en ik merkte dat hij er best nog moeite mee had zijn gevoelens echt te uiten. 'Lillith, het is beter dat je vandaag echt vergeet. Niet omdat ik het wil, ik bedoel ik heb een geweldige dag gehad, maar om jezelf tegen die pijn te beschermen.' Hij keek me weer aan en ik knikte zacht. 'Want ik weet niet wat ik voel en ik ben ook geen person die het toe gaat geven, als ik iets voel. Dat hoort niet bij mij, maar mijn vader heeft ook zijn liefde gevonden, dus misschien komt het nog ooit, alleen moet ik het nog accepteren.' Hij trok me weer dicht tegen zich aan, zijn warme armen nog steeds om me heen. 'Sorry,' fluisterde hij zacht en legde zijn hoofd tegen mijn schouder.
    Zwijgend bleef ik zitten, wetend dat mijn stem schor zou klinken als ik wat zou zeggen. Ik knipperde mijn laatste tranen weg en veegde de uitgelopen mascara van mijn wangen. Met een kleine zucht liet ik me tegen Kyle aanzakken en na een aantal minuten streelde ik even door zijn haar. 'Ik heb het geprobeerd,' zei ik toen, mijn stem zacht en nog een klein beetje schor. 'Ik heb geprobeerd niet verliefd op je te worden, maar het ging gewoon vanzelf. Dat is gewoon hoe ik ben, ik word verliefd op de minst geringe jongen en mijn hart wordt voor de zoveelste keer gebroken.' Een korte zucht verliet mijn lippen weer. 'En ik weet gewoon dat het bestaat, dat het iedereen overkomt, dat iedereen liefde voelt. Iedereen, zelfs mensen zoals jij. Je wilt het misschien niet geloven of toegeven, maar ooit zal het jou ook overkomen, net als je vader. Ik wil gewoon dat je gelukkig bent, dat je iemand vind die je gelukkig maakt. Want daar draait het uiteindelijk om, niet om seks, of iemand waarmee je veel lol hebt, maar iemand die je gelukkig maakt. En misschien ben ik dat ooit, misschien wel niet, maar dat is het. En ik kom er heus wel weer overheen, al lijkt het misschien niet zo.' Met een waterige glimlach bekeek ik hoe ik erbij zat en keek Kyle toen aan.


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    [Ja hoor, alles was prima (: ]

    Eli Stefan Dark. – Halfvampier. – room
    'Ze ontkent iets,' zei Lily tegen me terwijl ze richting Rosalie bleef kijken, maar die rende weg. Verontwaardigd bleef ik staan, eigenlijk wilde ik haar achterna. 'Ze wil niet in de problemen komen.' Ik scheurde mijn blik weg van het meisje wat van ons wegrende en zag hoe Lily zich naar me toe gedraaid had. 'Ze wil met rust gelaten worden,' zei ze. 'Laat haar maar, het komt wel goed.' Een diepe zucht verliet mijn mond en ik knikte nors, terwijl ik mijn handen even tot vuisten kneep, mezelf tegen houdend niet achter Rosalie aan te gaan. 'Best,' zei ik. 'Dan zal ze maar naar mij toe moeten komen om te praten, zodra ze haar stem terug heeft.' Ik greep mijn rugzak van de grond en hing die over een schouder. 'Eli! Hè, goed je te zien!' Een oud klasgenoot, Chris, kwam naar ons toegelopen en ik gaf hem met een grijs een typische jongenshanddruk. 'Chris, man, lang geleden!' Hij leek in mijn quasi vrolijke gedrag te trappen en begon vrolijk te grappen dat hij de leraren hier zo gemist had tijdens de zomervakantie. Toen leek hij Lily op te merken. 'Wel, hallo uwe schoonheid,' zei hij en maakte een sierlijke buiging. Zijn bruine puppy-ogen gleden over haar gezicht en zijn mond was vertrokken tot een warme grijns, die zijn witte tanden blootlegde.
    Aan de puntoren die uit zijn warrige, donkerrode haar staken was te zien dat Chris een elf was. Hij was dan ook niet zo groot en kwam tot mijn schouder. Chris was altijd al een charmante, vriendelijke jongen geweest. Hij was ontzettend aardig, warmhartig en had geen enkele kwaad in zin, wat maakte dat hij, ondanks dat hij niet heel erg aantrekkelijk was, maar toch goed verzorgd - goed in de smaak viel bij de meisjes. Jammer genoeg voor hem vaker als vriend dan als mogelijke liefde. Het was onmogelijk je ongemakkelijk te voelen bij Chris, hij sleepte een veld van een kalmerende sfeer mee. Helderziend als Lily was zou ze dat vast wel inzien en hem ook aardig vinden. Grijnzend keek ik van Chris naar Lily en terug.


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Kyle Logan Booth

    Ik kijk haar aan en leg mijn armen om haar middel en houd haar stevig tegen me aan. Ik bijt op mijn lip en kijk haar aan. 'Misschie heb je gelijk,' fluister ik. Quasi verontwaardigd kijk ik haar aan. 'Minst geringe jongen?!' Ik kijk haar aan en grijns dan even. Ik kijk haar aan. 'Luister Lillith, we zullen zien wat de tijd brengt en of de liefde mij gegunt is.' Ik kijk haar aan. 'Maar het enige wat ik weet is dat ik niet minst gering ben, dat je hart niet gebroken is, want ik blijf wel gewoon je beste vriend, dat ik van je houd, als beste vrienden en misschien ooit meer. Ik weet dat jij dat misschien niet wilt, maar meer kan ik je op dit moment niet geven,'zeg ik zacht en kijk haar aan. Ik druk een kus op haar wang. 'En ik geef om je Lillith.' Ik kijk haar aan. 'En ik weet dat jij mij als een van de weinige kan opvrolijke als ik somber ben of kwaad. Jij krijgt me kalm en aan het lachen. Niet iedereen kan dat.' Ik kijk haar aan. 'Ik wil je niet kwijt, echt niet . Op welke manier dan ook.' Ik kijk haar aan en glimlach zwakjes. Dit was wel weer genoeg emoties opengesteld. Ik beweeg mijn benen even en strek ze vervolgens. Ik zucht diep en sluit mijn ogen voor een seconde. 'Dus zet die mooie glimlach weer op je gezicht.' Ik grijns even en kijk haar aan.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Lillith Aurora Kings. - Fee. - Room. -bathroom.
    'Misschien heb je gelijk,' fluisterde hij. Daarna keek hij me quasi verontwaardigd aan. 'Minst geringe jongen?!' Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht toen hij naar me grijnsde. Mijn verdriet begon langzaamaan weg te ebben. Kyle keek me aan. 'Luister Lillith, we zullen zien wat de tijd brengt en of de liefde mij gegund is. Maar het enige wat ik weet is dat ik niet minst gering ben, dat je hart niet gebroken is, want ik blijf gewoon je beste vriend, dat ik van je houd, als beste vrienden en misschien ooit meer. Ik weet dat jij dat misschien niet wilt, maar meer kan ik op dit moment niet geven,' zei hij zacht. Hij drukte een kus op mijn wang. 'En ik geef om je Lillith. Ik weet dat jij mij als een van de weinige kan opvrolijken als ik somber ben of kwaad. Jij krijgt me kalm en aan het lachen. Niet iedereen kan dat.' Hij keek me opnieuw aan. 'Ik wil je niet kwijt, echt niet. Op welke manier dan ook.' Hij glimlachte zwakjes. Ik voelde hoe zijn benen bewogen en ze strekte. Hij zuchtte en sloot zijn ogen voor een seconde. 'Dus zet die mooie glimlach weer op je gezicht.' Grijnzend keek hij me aan.
    Door de peptalk die hij me gegeven had verscheen er een stralende glimlach op mijn gezicht en ik drukte ook een kus op zijn wang. 'Ik weet dat jij niet gering bent, ik wilde er gewoon mee aangeven dat ik op elke knappe jongen hier op school wel een crush gehad heb. Ik houd ook van jou Kyle. Misschien was het gewoon een vlaag. Ik wil niets liever dan beste vrienden met je zijn en ik wil jou ook niet kwijt. Je bent belangrijk voor me en ik voel me veilig en op mijn gemak bij jou. Dat is het gewoon.' Ik zuchtte even zacht. 'Gelukkig leer ik hier op school hoe ik mijn gevoelens beter in toom kan houden, het is af en toe zo ontzettend irritant,' lachte ik zacht en prikte daarna in Kyle's buik. 'Ik ben ervan verzekerd dat liefde jou wel gegund is, hoewel het misschien tijd nodig heeft.' Opnieuw zuchtte ik, zodat alle nare gevoelens van me af waren. 'Oké, ik ben klaar met dat verdrietige gedoe. Zie ik eruit als een monster met mijn uitgelopen make-up?' Geschrokken keek ik naar Kyle zodra ik door had dat mijn make-up waarschijnlijk helemaal uitgelopen was en ik er uit zou zien als Bruidzilla. 'Ik kan me zo echt niet vertonen hoor!' Lachend bracht ik mijn handen naar mijn gezicht en keek hem met puppy-ogen aan.


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Lily Sharp

    Grijnzend keek Eli me aan terwijl Chris bij ons kwam staan. 'Chris, o waw, ik heb je ontzettend gemist,' lachte ik en gaf hem een knuffel. 'Hoe gaat het met de liefde? En met jou btw? Je weet toch dat je bij mij altijd welkom bent. Enfin, Eli en ik zijn eigenlijk -tsja, ik weet het niet. Er speelde zich net iets .. af.' Ik keek Eli even aan voor versterking. 'Nou in ieder geval, er was wat commotie, dat is nog, maar ergens anders.' Ik pauzeerde even en keek Chris van top tot teen aan. 'Je ziet er werkelijk geweldig uit vandaag. Het zal de zomer wel zijn geweest.' Ik lachte vrolijk en gaf hem nog een knuffel. 'Vind je ook niet dat hij mooier is geworden, Eli?'


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    [Ik ga morgen ochtend vroeg een week skieen, dus ben er een week niet. ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Coockies schreef:
    [Ik ga morgen ochtend vroeg een week skieen, dus ben er een week niet. ]

    [Oké, veel plezier! (: ]


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    [dankjee! (: ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Nyan schreef:
    Wolf Dumont
    Blossom glimlachte en nam mijn hand vast ,waarna ze me zachtjes achter haar meetrok.
    Ze sloot haar kamer deur nog ,voordat we de gang opgingen.
    Haar hand in de mijne voelde best raar aan op een goede manier. Ik weet ook dat ze het puur vriendschappelijk bedoeld.
    Ze schudde lichtjes haar hoofd ,waardoor ik haar even vragend aankijk,maar algauw weet ik dat het iets met daarnet te maken had.
    "Waar hebben we eigenlijk les ? Ik weet nog wel dat de lokalen vaak verschillen per semester en jaar." vroeg Blossom me dan en ik haalde mijn gsm uit.
    Ik had het lessenrooster erop gezet ,zodat ik het niet zou verheten."In lokaal ..."begon ik ,maar ik was zo slim geweest de lokaalen er niet bij te zettenn."Oh ,dan op een andere manier." ik stak mijn gsm weer weg en maakte een dwaallichtje ,het zou ons voor een groot deel de weg wijzen.
    "kom."zeg ik dan ,waarna ik haar zachtjes meetrek.
    We passeren een paar gangen en dan verdwijnt het lichtje weer dat wil zeggen dat in deze gang het lokaal moet zijn.


    {Wow.... Really really sorry voor mijn late reactie :s }

    Blossom Niënna Jones ~ Engel

    "In lokaal..." Begon Wolf nadat hij zijn mobiel erbij had gepakt, maar toen zag ik even iets over zijn gezicht heen schieten. "Oh, dan op een andere manier."
    Blijkbaar kon hij de lokalen niet op zijn mobiel vinden, maar nu was ik wel benieuwd geraakt naar zijn andere manier.
    Zodra hij zijn mobiel ook maar weer weggestopt had maakte hij een lichtje, een lichtje dat ik herkende als een dwaallichtje.
    Het licht begon al snel door de gangen heen te zweven.
    "Kom." Zei wolf waarna hij mijn hand vastpakt en me zachtjes met zich mee trekt achter het dwaallicht aan.
    Trappen of en bochten om, het dwaallicht leidde ons door meerdere gangen heen tot het bij het begin van een gang verdween als een hele kleine nova.
    Deze gang moeten we dus hebben.
    Mijn voeten begonnen automatisch te lopen en nu trok ik Wolf achter mij aan.
    Eigenlijk was er in deze gang maar één logisch lokaal, de andere waren allemaal veel te klein of te dik bepakt om de lessen magie in te hebben.
    Mijn andere hand strekte zich uit naar de deurklink, die onder mijn hand naar beneden zakte en de deur open deed zwaaien.
    Zoals ik al wel verwacht had was er nog niemand, zelfs de spullen van de docent stonden er nog niet.
    "Ik zou zeggen, kies een plek." Grijnsde ik naar Wolf voordat ik naar binnenliep.


    Credendo Vides