Winters Tale |Speeltopic 1| - Speeltopics

Er komt een nieuwe film aan, Winters Tale.
6 jongens en meisjes zijn samen met de hele crew en de schrijver van het boek naar Noorwegen gegaan. Het zijn de acteurs. De film gaat over 12 jongeren die door speciale krachten in deze wereld gekomen zijn. Maar in deze RPG gaat het niet om de film, het gaat om de set. We zien niets over de film zelf, alleen over de jongeren die achter de schermen zitten en oefenen, lol maken, vriendschappen sluiten, proberen ook te leren, hun scripts in hun hoofd stampen, eten, slapen, dus eigenlijk een normaal leven leiden. Jullie zijn die jongeren. Misschien klinkt het nogal saai en simpel, maar ik heb het gevoel dat dit best een leuke RPG gaat worden.

Regels
* Rond de 7 regels, 5 is écht minimaal, er is geen max.
* Het liefst ervaren spelers
* Geen perfecte of "normale" personages, maak iets origineels
* Maak geen posts over hoe je acteert, je mag wel er over praten of er een klein beetje over schrijven, maar hele posts over alleen je acteren en rol wil ik niet.
* 16+ toegestaan, houd het netjes
* Absoluut géén afgesproken liefdes of liefdes na 2 bladzijdes (bij wijze van spreke). Houd het realistisch, die liefdes die meteen opspelen in RPG's zijn dus niet realistisch.
* Negeer niemand, probeer niet steeds met maar 1 iemand op te trekken. Probeer ook groepsgesprekken te houden bijvoorbeeld. Probeer ook te reageren op andermans posts, denk niet alleen aan jezelf.
* Denk er aan, Noorwegen, Sneeuw!!! het kan dus niet dat ze lekker buiten gaan zwemmen of zo.
* Heb veel plezier!! Vragen mag je altijd stellen (:
* Ooc in [haakjes] oid.

Jongens -6-
– Adam Cain Palvin - Anguish
– Gryffyn Robin Sanders - Flitwick
– Zac Edward Smith - Coockies
– Aramis Charles Johnson - Squib
– Nick Mike Forthe - Firebolt
- Beau Peter Brooks - Nessje

Meisjes -6- VOL!
- Hailey Williams - Rider
- Melody Catherine Sanders - Sinistra
- Katherine 'Kate' Amiëlle Dina Cecilya Meaghan McEllison - Kwijt
- Zoë Aimée Palvin - Anguish
- Rosalie Amy Angels - Coockies
- Celeste Charlotte Bouvier Avoire

Dingen over hun verblijf komt er aan!

Huiskamer
Zithoek
Slaapkamer, 3 in een kamer. indeling maak ik.
Badkamer, 1 per slaapkamer

De acteer locatie:
Bos
Andere deel van het bos
Dorp
Geen idee hoe je dit moet noemen. Eh... vlakte? Heuvels?

Wat je aan het begin van het topic ziet is het kamp waar de acteurs, actrices, cameraploeg, schrijver en de rest van de crew verblijft tijdens de opnames.

BEGIN
Je begint dat je aankomt bij het kamp en je je kamer op zoekt. Ik zal in mijn 1ste post een lijst van wie bij wie in de kamer komt. Jongens en meisjes zijn gescheiden. Je kent elkaar nog niet (op je familie na natuurlijk). Deze dag wordt er nog niet opgenomen, dat is pas 'morgen'.

[ bericht aangepast op 4 jan 2013 - 20:02 ]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Gryffyn Robin Sanders
Ik hoorde stemmen uit de gang komen. Langzaam liep ik de gang uit richting de geluiden.
'Hallo?' Ik zag twee meisjes zitten. Voorzichtig liep ik naar ze toe. Misschien kon ik ze helpen. Mijn zelfvertrouwen was niet echt op top, maar hulp konden ze misschien wel gebruiken. Waar Melody was wist ik niet, ik zou haar straks wel even opzoeken. Het maakte me niet echt veel uit. De volgende dagen zouden we voor een groot deel ook gescheiden zijn en dat moesten we accepteren. We waren best close als broer en zus, maar we konden ook wel zonder elkaar. Maar ik moest wel zorgen dat ik meer vrienden zou maken. Het ging me wel lukken, hoopte ik. Ik keek naar de meisjes.
'Kan ik eh... Ergens mee helpen?' vroeg ik en streek even door mijn haar, wat een soort automatisme van me was.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Rosalie Amy Angels

Van het meisje voor me, die waarschijnlijk blind is, krijg ik geen reactie, dus ik ben opgelucht als er nog een jongen aan komt lopen. 'Ja! Oké waar zijn de kamers,' vraag ik hem en pak mijn koffers weer vast. Ik bijt op mijn lip en kijk even naar de jongen en dan naar het meisje. Ik sla mijn armen over elkaar en kijk de gang rond. Verder op hoorde ik geschreeuw. Boswandeling. Ik ril al bij het idee en probeer dan ook niet naar buiten te kijken. Klote sneeuw. Ineens schiet weer een herinnering voor mijn ogen. Gelijk knijp ik mijn ogen dicht en probeer de herinnering weg te dwingen. Niet nu, niet hier. Ik open mijn ogen weer en kijk de jongen aan. Ik bijt op mijn lip en wacht geduldig op antwoord. Oogcontact vermijd ik, dus kijk ik overal heen behalve naar de twee personen en naar buiten. Het moet er vast raar uitzien, maar dat doet me weinig.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Gryffyn Robin Sanders
'Oké, waar zijn de kamers?' vraagt ze en pakt haar koffers. Even kijk ik van haar naar het meisje. Het voelt alsof het meisje me niet ziet. Zou ze... Blind zijn? Het kon, ik had geruchten gehoord dat een van de actrices blind zou zijn, misschien was zij het wel.
'Eh.. Ik ben alleen nog in de jongens kamer geweest waar ik slaap. Daar hangt een plattegrond, naast de kamerindeling.' zeg ik, nog steeds een beetje verlegen. Ik moest sterker zijn, stoerder. Waarom was ik zo moeilijk met nieuwe mensen leren kennen? Het meisje dat stond leek ook niet heel erg op haar gemak. Moest ik vragen...? Nee. Niet doen, Gryff. Ze probeert me niet aan te kijken en ik help haar door ook niet naar haar te kijken. Ik loop naar de plattegrond en de kamer indeling, dan pas bedenk ik dat ik haar naam niet weet dus niet weet in welke kamer ze is. 'Hier staat het. Kamer 1 is die gang, 2 die, 3 en 4 is naar boven.' zeg ik tegen haar, terwijl ik naar de plotseling zeer interessante plattegrond.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Rosalie Amy Angels

'Lijkt me logisch dat je alleen in de jongenskamer bent geweest, wat moet jij in de meisjeskamer?' Ik bijt op mijn lip. Klonk dat bot? Misschien? Ik kijk naar de plattegrond en zucht diep. Dan loop ik er dichter naar toe en zoek mijn naam. Oja joh, laat mij maar weer naar de eerste verdieping lopen met een klote koffer die zwaar is en overal achter blijft steken. Ik heb niet eens een eigen kamer! Geen privacy en ik vind het hier stom. ik wil hier zo graag weg! 'Kamer 4 is de mijne,' zucht ik. Ik kijk de jongen langzaam aan. Moest ik me niet voorstellen? Zou wel aardig zijn toch? Hij zou mijn naam van zelf wel weten... 'Dank je,' zeg ik vlug en kijk de gang uit. Daar zie ik een trap. Ik grijns opgelucht. 'Waar is jouw kamer? Dan weet ik welke richting ik boven op moet of is het maar 1 gang?' Ik kijk de jongen vragend aan. 'Laat maar, ik red het zelf wel. Dank je.' Ik loop richting de trap en kijk moeilijk naar mijn koffer. Klote ding. Ik bijt op mijn lip en begin het ding mee naar boven te trekken. De trap is van hout en hier en daar kraakt hij. 'Klote zooi,' mopper ik en zucht geïrriteerd. Hoe ging ik het hier zolang vol houden? Hopelijk konden ze een beetje acteren en werd de film goed, winnen we oscars en noem maar op, want anders is dit het echt niet waard. 'Kan iemand de kachel aandoen, het is hier koud,' schreeuw ik naar beneden. Ze weten toch niet dat ik het schreeuw. Ik kijk boven de gang rond en loop een willekeurige kant op.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Gryffyn Robin Sanders
Even bekijk ik het meisje. Ze zeult met haar koffer en kijkt bepaald niet vrolijk. Ik wil haar net gaan helpen als het haar lukt die koffer de trap op te hijsen. Ze schreeuwt naar beneden dat het koud is. Ik grinnik onwillekeurig. Ze mag het hier echt niet, dat is wel te merken. Zal ik achter haar aan gaan? Of moest ik haar laten voor wat het was en iets anders gaan doen? Het was mij een raadsel hoe ze zou reageren als ik achter haar aan zou gaan. En was er enige reden om dat te doen? Misschien alleen omdat je dan niet vriendloos hier blijft staan, grinnikte een stemmetje in mijn hoofd. Dat was wel waar. Anders stond ik hier maar met een waarschijnlijk blind meisje dat misschien nog botter zou doen dan het meisje dat net met een ontzettend leuk humeur de trap op was gedenderd. Gelijk schaam ik mezelf. Ik mag niet denken over het meisje van net en over het waarschijnlijk blinde meisje. Met langzame stappen loop ik richting de trap. Mijn voeten maken zachte geluiden op het donkere tapijt van de trap. Ik kom boven aan en kijk in welke kamer het meisje is. Ik blijf niet staan voor de deur maar leun wat tegen de muur en doe alsof ik het schilderij aan de andere muur bekijk. Pas als ze naar buiten komt kan ze me zien, nu ben ik niet zichtbaar voor haar.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Rosalie Amy Angels

Ik mompel een 'eindelijk' als ik de goede kamer in loop. Ik gooi mijn koffer op een bed en bekijk de andere bedden. Waar was iedereen? Ik plof op mijn bed neer en kijk naar mijn kleding. Misschien moest ik dat maar veranderen en iets warmers aantrekken. Vlug pak ik een hoodie van mijn vader. Ik snuif de geur op en trek de mouwen over mijn handen. Ik ga op het bed zitten en zet een foto lijstje op het nachtkastje. Tranen ontstaan in mijn ogen. Met een harde ruk trek ik de gordijnen dicht en sta op. Ik stop oortjes in mijn oren en zet muziek hard aan. Ik wil hier gewoon echt niet zijn. Ik trek de capuchon over mijn hoofd en loop mijn kamer uit. Als ik de hoek om wil lopen knal ik vol tegen iemand aan. Mijn oortjes vallen op de grond en ik val boven op de persoon. Als ik mijn ogen open herken ik hem,
''Wat doe jij hier,' zeg ik verbaasd en sta snel op. Ik trek hem ook overeind met nog steeds een verbaasde uitdrukking. Ik kijk om me heen maar er is niemand anders te zien. 'Whatever,' mompel ik. 'Ik ga de openhaard en de verwarming zoeken.' Ik loop langs hem heen en stop de oortjes weer in mijn oren. Vlug dender ik de trappen af en begin mijn speurtocht naar een verwarming.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[wahaha, Rosalie is geniaal Kan nu niet echt reageren maar dat boeit niet, ik bedenk zo wel wat...]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

[Ga je nog reageren hehe ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Hoe kan ik reageren dan? Ik weet niks ]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

[Meehelpen zoeken met de verwarming? (: ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Wahaha, Ik denk dat ze dan echt totaal flipt. Maar ik zal mijn best doen, w8 moet eerst ff andere RPG beantwoorden]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Aramis Charles Johnson
Ik liep grijzend achter Nick aan. Die gast was, eh, apart. Ik kende niet veel jongens die meteen door het huis zouden gaan schreeuwen. Toen we eemaal buiten aankwamen zag ik al een aantal mensen staan en al hun aandacht was gericht op inderdaad, Nick en mij. Ik keek even kort naar de grond. Ik hield er niet van om in het middelpunt van de belangstelling te staan, niet als mezelf ten minste. Ik vond het oké om in het middelpunt van de belangstelling te staan als ik een rol speelde maar dat was nu in elk geval niet aan de orde. De koude wind deed me rillen en ik zuchtte. Waarom had ik deze rol ook alweer aangenomen? Oh ja, ik vond het een geweldig boek n het leek me gaaf om hier in het koudste punt van Noorwegen die film op te nemen. Dat vond ik nog steeds, begrijp me vooral niet verkerd, maar ik houd nou eenmaal niet zo van vreemden en van verandering.

---

Remember to be ridiculous.

Gryffyn Robin Sanders
'Wat doe jij hier?' vraagt ze verbaasd. Ze trekt me overeind met nog steeds een verbaasde uitdrukking. Ze kijkt om zich heen.
'Whatever,' mompelt ze. 'Ik ga de open haard en de verwarming zoeken.' Ze loopt langs me heen en stop oortjes in haar oren. Vlug rent ze de trappen af en ik kijk haar na. Weer ontglipt mij een grinnik. Wat een interessant figuur. Ik was dus niet de enige hier die anders was dan anderen. Ik weet dat de kans ontzettend groot is dat ze me irritant gaat vinden omdat ik steeds achter haar aanloop. Langzaam loop ik de trap af en ga een willekeurige kamer in. De woonkamer. Er is niemand, maar wat mij wel gelijk opvalt is de open haard. Vuur knettert er in. Er zit een klein rekje voor zodat de blokken hout niet uit de haard vallen. Het is opmerkelijk warmer in deze kamer dan op de gang of andere kamers.
Mijn lach wordt breder. Het meisje, het verbaasd me dat ik haar naam niet eens weet, zocht een open haard of verwarming. Snel liep ik een deur door, op zoek naar het meisje. Ik loop veel kamers door, in eentje vind ik de chauffeurs die koffie drinken voor ze terugrijden, maar verder kom ik niemand tegen. Tot ik een deur open doe en mijn doel heb bereikt. 'O hoi, je zocht toch een open haard? In de woonkamer is er een. Hij staat aan.' Ik draai me al half om om weer weg te lopen, maar bedenk me. Met een paar stappen bereik ik haar en steek mijn hand uit. 'Gryffyn Sanders.' zeg ik. Ik doe het uit principe, mezelf voorstellen. Mocht ze het om de een of andere abstracte reden niet accepteren, dan heeft ze pech.

[iemand voor Melody?]

[ bericht aangepast op 28 dec 2012 - 11:46 ]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

[Reageer straks (: Moet kamer opruimen -___- hahah ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Sorry, maar ik kap ermee.]

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28