Let's go and write something incredible - One Direction [6] - Speeltopics

Een groep jongeren (16 – 24 jaar), die voor hun beroep schrijven, worden bij elkaar gezet in één huis. Er zijn camera’s in het huis geplaatst, het kan 24/7 online worden gevolgd. Het groepje krijgt de hele dag de kans om te schrijven, maar er is per week één challenge. De bewoners moeten dan bijvoorbeeld binnen drie uur iets schrijven. Ze hebben maar twee uur per dag internet, meer niet.
Elke bewoner heeft een eigen werkkamer, die 24/7 beschikbaar is. De slaapkamer delen ze, net als de keuken, woonkamer en badkamer. Ook is er een kleine opslagkamer voor papier, blocnotes, pennen, potloden en al dat soort bureauartikelen. Voor de songwriters staan er in de werkkamers verschillende instrumenten. Ze mogen maar twee uur per dag buiten zijn in verband met boodschappen, maar ook gewoon om wat te doen om elkaar beter te leren kennen.

Personage
Jongens
Harry Styles - songwriter - Meliourry
Liam Payne - songwriter - Brookie
Louis Tomlinson - songwriter - Jolene
Niall Horan - songwriter - kusjeAxel
Zayn Malik - songwriter - cionegreen
Nathaniel Henry Beaufort - songwriter* - Delevigne
Edward Kye Rodriquez - scriptwriter/acteur - Mygash
Douglas Booth - songwriter/acteur - Jolene

Meisjes
Mackenzie Lou Arretez - schrijfster/journalist - Curlies
Abigail Irene Ellison- songwriter * - xClove
Penelope Charlotte Stone - scriptwriter/actrice * - Pebble

* mag een beroemd persoon zijn

Regels:
- Géén oneliners. Als het moet, minimaal twee regels.
- Maximaal tweepersonages per persoon, maar dan wel 1 jongen en 1 meisje. Geen andere combinaties
- Reserveren mag
- Probeer zo weinig off-topic te gaan. Als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het even als je voor minimaal vijf dagen niet kunt reageren.
- Bij vragen kan er contact op worden genomen met mij, het liefst via privébericht.

nieuwe foto nodig van het huis, de link deed het niet meer!
Als je ideeën hebt over hoe de kamers er uit zien, stuur een foto! (:

[ bericht aangepast op 19 jan 2013 - 15:49 ]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Liam James Payne

Ik nam ook mijn frappuccino aan, betaalde voor ons beide en liep Mackenzie achterna. 'Hij gaat vast wel weg' glimlachte ik, waarna ik naast Mackenzie ging zitten. En ja hoor. Net toen ik een slok had genomen, kwam een meisje binnengestormd en keek even rond. Ze zag mij en Mackenzie, waarbij ze gelijk op ons afrende. 'Liam!' zei ze. Een fan. Dat kon er ook nog wel bij. Even later zette ik een handtekening en nam een foto met haar. Ze keek vrolijk naar Mackenzie en zwaaide naar haar. 'Hoi Mackenzie!' zei ze. Ze werd geroepen door geloof ik een vriendin van haar en gebaarde dat ze weg moest. Hm, best een leuk meisje.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Het valt me nu pas op dat ik de karamel frappuccino half-Nederlands en half-Engels spel. Achja, hij's wel lekker.]

[ bericht aangepast op 12 jan 2013 - 22:26 ]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Ik glimlachte naar het meisje. "Ik ken wel een geheim plekje in London. Als je daar heen wilt, tenminste." Glimlachte ik. "Geen pers, geen fans. Alleen jij en ik." Ik streek met mijn vingertoppen zijn wang en glimlachte breder. Ik was echt toe aan een momentje privacy samen met Liam dan. Dan werd ik weer het gelukkigste meisje op aarde. Ik nam een slokje van mijn drinken en glimlachte weer.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

'Zeg maar waar' grinnikte ik. Ik was benieuwd. Alle plekken in Londen hadden wel iets. Bij de Big Ben en de London Eye was het natuurlijk druk, netzoals bij de winkelstraten. Zoals in elke wereldstad waren er ook krottenwijken, alleen dan in de buitenbuurt van het centrum. Maar geen één, geen één plekje kende ik die niet bomvol mensen zat. En natuurlijk waren ook weer niet op elke plek van de wereld fans. Dat was haast onmogelijk.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Ik grinnikte even en keek Liam weer aan. "Midden in het bos ligt een meer en het is werkelijk prachtig. Niemand komt daarheen. Het is vrij onbekend. Ik kwam daar als klein kind als ik een momentje alleen nodig had." Glimlachte ik. "En op dit moment kan ik het ook wel gebruiken.. Maar ik rijd. Jij weet de weg niet." Grinnikte ik. Even weg van alle camera's kon geen kwaad, voor mij niet tenminste. En ik miste de plek ook best wel, alleen ik wist ervan, niemand anders. Maar dan ook niemand anders wist ervan.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

'Vind ik goed. Geen mensen om ons heen, lijkt me een perfecte plek' glimlachte ik. ondertussen was mijn fappuccino toch al bijna op, dus nog snel dronk ik de laatste slokken op om de beker vervolgens weg te gooien. 'Wil je nu gaan?' vroeg ik haar. Ik kon Mackenzie nu wel eeuwig bedanken. Ze wist niet hoveel dat voor me betekende. Het klonk overdreven, maar als je weet hoe het is om iemand die twee jaar geleden nog geen eens bekend was in zijn dorp, en nu ineens bekend is en in een band zit, te zijn. Ja, dan praat je wel anders.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Ik knikte en nam de laatste slokken van mijn frappucino en gooide die vervolgens weg. Met een snelle pas rende ik naar de auto en trok aan de portier. Oh ja, Liam had de sleutels. Ik rende weer half naar binnen om niet bestormd te worden door de pers. "Ik heb de sleutels niet. Jij wel, toch?" Zei ik glimlachend. Wat was ik blij dat ik een paar maanden geleden mijn rijbewijs had gehaald. Anders kon ik werkelijk nergens heen.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

Ik moest lachen om Mackenzie. 'Wat ben je toch een doos' grijnsde ik en ik gaf de autosleutel aan haar. Ik liep met Mackenzie naar buiten, en zag dat er weer fotografen et cetera kwamen. Het boeide me echter niets. Ik drukte mijn lippen op die van haar en glimlachte tussendoor. Die foto's die er zou staan zouden toch niks uitmaken. Het was niet nieuw.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Ik glimlachte toen Liam zijn lippen op die van mij drukte. Het was best wel ironisch op een manier. Maar de foto's zouden toch wel komen, dus wat had ik te verliezen? Ik haalde mijn lippen van die van Liam af en glimlachte. Mijn lippen bracht ik naar zijn oor. "Gaan we nog?" Grinnikte ik. Ik wilde gewoon weg van London en de drukte. Weer mijn oude vertrouwde bos in en het meer. Daar wilde ik heen. Ik stapte alvast de auto in en deed mijn gordel om. Ongeduldig tikte ik op de stuur.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

Ik stapte dit keer in de auto op de bijrijdersstoel. 'Ik geloof er nog niks van' lachte ik zachtjes. 'Het is gewoon onmogelijk. Maar ik zal het wel zien' mompelde ik met een grijns. Vanwege dat de zon fel scheen, wat een wonder was hier in midden Londen, zette ik mijn zonnebril op en keek uit het raam, wat nu door mijn ogen helemaal verduisterd was.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Louis Tomlinson

Ik glimlach als hij me kust en zegt dat ik lekker ruik. 'Dankje Hazza' antwoord ik en draai mijn hoofd om hem te kunnen kussen. Elke keer als we kuste leek het alsof onze lippen perfect op elkaar te kunnen passen. Ik draai me helemaal om en leg mijn armen in zijn nek en speel met de krullen in zijn nek. Als we elkaar los laten glimlach ik naar hem. 'ik hou van je Harry Edward Styles'

Harry Styles.
Louis draaide zich om en sloeg zijn armen in mijn nek, waar ik heb voelden spelen met mijn krullen, ik slaakte een genietend geluidje. 'Ik hou ook van jou, Louis William Tomlinson. Zielsveel.' Ik duwde mijn voorhoofd tegen die van hem aan, plaatste mijn handen om zijn middel en drukte een liefkozend kusje op zijn neus.
[Kunnen we niet een weekje skippen? Anders word het zo langdradig voor ons. ^.^]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Mackenzie Lou Arretez

Ik grinnikte weer en reed weg van de Starbucks. Mijn mondhoeken krulden steeds ietsje omhoog bij alle herinneringen de ik had bij het meer. Ik reed iets uit London, in de richting van mijn huis. Daarna reed ik het bos in, we hadden geluk; de zon scheen fel door alle takken heen. Ik stopte bij een groot meer en stapte uit. Zuchtend liet ik me op het bankje vallen en keek naar het meer. Deze plek had ik erg gemist. Te veel zelfs. Mijn laatste keer hier was de dag dat ik vertrok om naar het huis te gaan. En nu, drie weken later zit ik hier. In een relatie en zwanger.

(Ik viel in slaap ;x )

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

[Ik reageer pas morgen weer. Ik vermaak me wel met de slapende Catherine]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

(Je gaat vandaag toch terug naar Nederland? )

---

I don't want you to die, I want you to suffer.