Let's go and write something incredible - One Direction [6] - Speeltopics

Een groep jongeren (16 – 24 jaar), die voor hun beroep schrijven, worden bij elkaar gezet in één huis. Er zijn camera’s in het huis geplaatst, het kan 24/7 online worden gevolgd. Het groepje krijgt de hele dag de kans om te schrijven, maar er is per week één challenge. De bewoners moeten dan bijvoorbeeld binnen drie uur iets schrijven. Ze hebben maar twee uur per dag internet, meer niet.
Elke bewoner heeft een eigen werkkamer, die 24/7 beschikbaar is. De slaapkamer delen ze, net als de keuken, woonkamer en badkamer. Ook is er een kleine opslagkamer voor papier, blocnotes, pennen, potloden en al dat soort bureauartikelen. Voor de songwriters staan er in de werkkamers verschillende instrumenten. Ze mogen maar twee uur per dag buiten zijn in verband met boodschappen, maar ook gewoon om wat te doen om elkaar beter te leren kennen.

Personage
Jongens
Harry Styles - songwriter - Meliourry
Liam Payne - songwriter - Brookie
Louis Tomlinson - songwriter - Jolene
Niall Horan - songwriter - kusjeAxel
Zayn Malik - songwriter - cionegreen
Nathaniel Henry Beaufort - songwriter* - Delevigne
Edward Kye Rodriquez - scriptwriter/acteur - Mygash
Douglas Booth - songwriter/acteur - Jolene

Meisjes
Mackenzie Lou Arretez - schrijfster/journalist - Curlies
Abigail Irene Ellison- songwriter * - xClove
Penelope Charlotte Stone - scriptwriter/actrice * - Pebble

* mag een beroemd persoon zijn

Regels:
- Géén oneliners. Als het moet, minimaal twee regels.
- Maximaal tweepersonages per persoon, maar dan wel 1 jongen en 1 meisje. Geen andere combinaties
- Reserveren mag
- Probeer zo weinig off-topic te gaan. Als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het even als je voor minimaal vijf dagen niet kunt reageren.
- Bij vragen kan er contact op worden genomen met mij, het liefst via privébericht.

nieuwe foto nodig van het huis, de link deed het niet meer!
Als je ideeën hebt over hoe de kamers er uit zien, stuur een foto! (:

[ bericht aangepast op 19 jan 2013 - 15:49 ]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Penelope Charlotte Stone.
Zacht legde hij zijn hand op die van mij, waardoor er een tinteling doorheen schoot. Mijn blik gleed even naar onze handen, ik durfde die niet te bewegen, bang dat hij hem er vanaf zou halen. 'Wat is er? Plots verlegen?' Lachte Douglas en glimlachte naar me. Mijn verlegenheid spontaan vergeten grijnsde ik terug. 'Plaag me niet met mijn onzekerheid, daar kan ik ook niets aan doen hoor,' lachte ik terug en stak mijn tong naar hem uit. 'Jij bent ook een schat,' knipoogde hij en nam opnieuw een slok van zijn koffie. Ook ik nam weer een slok, voordat mijn slagroom zou smelten. Nog steeds lag zijn hand op die van mij, het gaf een fijn gevoel. Mijn hand leek zo fragiel en klein onder zijn grote warme handen. Douglas roerde kort met zijn lepeltje in zijn koffie en haalde een hand door zijn haar. Het was enorm sexy als hij dat deed. Ik betrapte mezelf erop dat te denken en liet mijn ogen even door het café glijden. Penn, wat is dit? Sprak ik mezelf in mijn hoofd toe. Je loopt echt te hard van stapel! Ik keek op toen ik flitsen zag en wierp een korte blik naar buiten. Weer een flits. Het verblindde me even, maar toen zag ik dat het pers was. Wat deden zij hier? En waarom maakten ze foto's? Opeens realiseerde ik me dat Douglas een bekende acteur was en dat had hij zelf volgens mij ook door, want hij haalde zijn hand vlug weg. Een teleurgesteld gevoel trok door me heen, maar ik vond het logisch dat hij dat deed. Ik draaide mijn rug weer naar de pers toe en dronk weer een paar slokken van mijn Frappucino, die nu aardig leeg was. 'Misschien moeten we maar gaan,' zei ik toen de drukte toe begon te nemen en er zelfs een paar naar binnen gelopen kwamen. Het zou niet lang meer duren of ze zouden bij ons aan tafel komen zitten. Jeetje, die pers tegenwoordig. Ik was niet eens bekend en ik ergerde me eraan. Ze verpestten mijn middag, net toen mijn humeur optimaal was. Ik had helemaal nog geen zin om naar het huis terug te keren.

[ bericht aangepast op 11 jan 2013 - 23:30 ]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Harry Styles.
Ik knikte maar reageerde niet. Ik dacht altijd meer negatieve dingen dan positieve. 'Tot zo, boo,' murmel ik zachtjes en giechel als ik zijn lippen op mijn wang voel. Ik volg hem helemaal totdat hij weg is in de badkamer en ik de douche hoor. Met een zucht laat ik mezelf onderuit zakken en nu laat ik de tranen gewoon over mijn wangen lopen, ik hoef er niet eens moeite voor te doen, het komt automatisch.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis Tomlinson

Ik was mijn haar met lekker geurende zeep en geniet van het warme water dat over me heen stroomt. Door het water dat op mijn gezicht terecht komt valt het niet op dat ik af en toe wat tranen laat. Ik schrik op als ik zie dat het water bij mijn voeten licht roze kleurt. Mijn zeep was wit... Ik breng mijn hand naar mijn neus en schrik op als ik bloed zie. Ik had nooit last van bloedneuzen. Ik veeg al het bloed direct weg en wacht onder de douche tot het bloeden gestopt was. Harry hoefde dit niet te weten.

Douglas Booth

Ik zucht geïrriteerd. 'laten we maar gaan.' zeg ik somber. Ik haal een zonnebril uit mijn tas en geef die aan haar. 'ik ben al gewend aan de flitsen' leg ik uit. 'Mr. Booth kunt u ons vertellen wie dit is en waarom jullie zo'n leuk onderonsje hadden?' vraagt iemand en kijkt me gretig aan. 'geen commentaar' ik zeg ik enkel en loop door. Ik help Penelope in stappen en negeer alle pers die blijf vragen. Als ik in de auto zit nemen ze meer afstand voor foto's en laten me dan eindelijk met rust om weg te rijden.

Penelope Charlotte Stone.[/b
Ik hoorde Douglas geïriteerd zuchten en ook mij werkte de situatie op mijn zenuwen. 'Laten we maar gaan,' zei hij, met een sombere klank ik zijn stem. Ik dacht er precies hetzelfde over. Ik knikte. 'Ja, dat moet dan maar,' mompelde ik zachtjes en pakte de zwarte RayBan van hem aan, waarna ik hem op mijn neus zette. 'Ik ben al gewent aan de flitsen,' legde hij uit. Werd hij vaker zo bestormd dan? Ik pakte mijn tas en greep Douglas' arm om zo door de menigte en nieuwsgierige mensen heen te lopen. 'Mr. Booth, kunt u ons vertellen wie dit is en waarom jullie zo'n leuk onderonsje hadden?' De man keek hem gretig aan, anderen riepen dingen naar mij. 'Geen comentaar,' was het enige wat Douglas zei en bij zijn auto aangekomen hielp hij me met instappen. Ik slaakte een lange zucht zodra we wegreden. De zonnebril stak ik in mijn haar. 'Nou, dat liep goed af,' mompelde ik en keek naar hem.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Harry Styles.
Ik hoorde geen gerommel meer in de douche. Het liefste was ik direct overeind gekomen en naar de badkamer toegerend, maar mezelf proberen te kalmeren bleef ik gewoon liggen. 'Lou?' Fluisterde ik angstig. 'Gaat alles goed? Moet ik je komen helpen?' Oke, die laatste zin had ik niet willen uitspreken... Maar het floepte er gewoon uit. Ik snapte best als Louis genoeg van me kreeg, ik zat er ook zo achteraan...

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis Tomlinson

Ik schrik op als Harry me roept en vraagt of ik hulp nodig heb. 'N-nee alles gaat goed' hij mocht niet binnen komen. Ik open de kraan en spoel de resten bloed weg en maak mijn gezicht schoon. Dan kleed ik me aan en haal een hand door mijn haar.  Ik neem een slok water en open dab de badkamer deur. 'niets aan de hand.' zeg ik en glimlach kleintjes. Ik loop langs hem naar de tas naast mijn bed en haal er wat gell uit zodat ik als mijn haar gedroogd is ik het in model kan brengen

Douglas Booth

Ik zucht en glimlach dan naar haar. ' sorry dat je daar door heen moest.' excuseer ik me en zet de radio zachtjes aan. 'ik hoop dat je het niet te erg vond' zeg ik. Ik stop voor het stoplicht en draai me naar haar toe. 'er zullen wel wat verhalen verschijnen maar ik hoop dat je je er niets van aantrekt' zeg ik en kijk haar verontschuldigend aan. 'ze verdwijnen wel weer en als je een rol hebt inde film zullen ze wel begrijpen hoe het zit' ik glimlach en trek weer op als het stoplicht groen word. In nog geen tien minuten zijn we weer thuis en parkeer ik de auto voor ik de deur voor haar open doe zodat ze kan uit stappen.

[ bericht aangepast op 12 jan 2013 - 16:47 ]

Liam James Payne

'Zo is Danielle bij me weggegaan, daar ben ik een paar dagen geleden pas achtergekomen. Ik wil niet dat, dat bij jou ook gebeurd. Al helemaal niet nu je zwanger bent' fluisterde ik, waarna ik een kusje op haar buik drukte. 'Ik wil dat je gelukkig bent. Al moet ik alles voor je opgeven, Mackenzie' beloofde ik haar en ik keek haar menend aan. Mackenzie betekende nu alles voor me, nog meer dan wat of wie dan ook.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Ik beet op mijn lip. ''Ik zou je voor geen goud verlaten. Wat me ook in de weg staat.'' zei ik. Eigenlijk was ik gewoon bang voor alles, alle mensen en de toekomst. Hoe alles zou gaan uitpakken. Ik glimlachte waterig en keek Liam aan. ''Ik weet nu toch al zeker dat jij diegene bent waar ik oud mee wilt worden. Ik houd zielsveel van je. Dat zal ook niet gaan veranderen.'' fluisterde ik zacht. Ik beet weer op mijn lip en keek naar de grond. Aan de andere kant was ik wel benieuwd wat er al allemaal over mij gezegd werd, maar dat zou pijnlijk voor mij zijn. Dacht ik.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

'Mooi zo' lachte ik zachtjes. Ik dacht na wat er allemaal over Mackenzie gezegd werd. Het was vreselijk. Ik zou Mackenzie het nooit aan doen om het te laten lezen. 'Ik snap best dat je het wilt lezen' begon ik, toen ik Mackenzie's ogen zag. 'En ik houd je ook niet tegen. Maar als je kijkt, moet je er niks van geloven of wat dan ook' zei ik, en ik tilde haar kin op met mijn vinger.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Ik slikte. ''Aan de andere kant wel. Aan de andere kant niet. Maar ik durf het niet.'' mompelde ik. Ik keek recht in zijn ogen, wat me een beetje bang maakte. Ik zuchtte en kuste Liam op zijn voorhoofd. ''Als jij wilt kijken dan ga ik meekijken. Zo niet. Dan niet.'' glimlachte ik. Het leek wel alsof we in zo'n soapserie zaten, wat me nog meer bang maakte. Raar genoeg. ''En wat gaan we doen nu?'' zuchtte ik.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

'En nou... Ik heb eerlijk gezegd geen idee. Ik kijk alleen als jij het wilt' grinnikte ik en ik zette Mackenzie van de kruk af. 'Dit klinkt misschien alsof ik wil dat je, je slecht voelt, maar als we al die dingen nu niet lezen zullen we ze vroeg of later moeten aanhoren. En dat komt harder aan dan het lezen' zuchtte ik en ik rende op en neer zodat ik binnen één minuut mijn laptop beneden had. Ik nam Mackenzie mee naar de bank en gebaarde dat ze in moest loggen op Twitter.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Ik knikte. Het zou inderdaad beter zijn als we het nu gewoon gingen lezen, anders kwam het harder aan. Liam rende in no time de trap op en neer op zijn laptop te pakken. Hij gebaarde dat ik in moest loggen op Twitter en ik nam de laptop van hem af. Ik logde in en liet de mentions laden totdat ze vol waren. Zelf durfde ik niet te kijken, dus gaf ik de laptop weer aan Liam. ''Kijk jij maar eerst.'' zei ik en keek naar Liam in plaats naar de laptop. Ik durfde gewoon niet. Om de nervositeit een beetje weg te werken begon ik Stereo Hearts te neuriën.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

Ik beet op mijn lip. Het was zelfs erger dan gedacht. Allemaar dreigingen, over dat ze het kind en Mackenzie zouden vermoorden, over dat ik veel beter kon krijgen etc. Onvoorstelbaar. Het was puur jaloezie. 'Wat erg' mompelde ik, terwijl mijn glimlach wegging. Dat mensen zoiets dachten. Zelfs waren er een paar die zeiden zodra we uit het huis waren, of ook maar één voetstap met z'n tweeën eruit zetten, dat ze op haar stonden te wachten. Dat was tegelijk ook eng. Mijn mond viel bijna open, van verbazing. De helft steunde ons tegelijk.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Ik zag de blik in Liam's blik en weer pakte ik de laptop van hem af. Mijn mond viel open van de verbazing. ''Hoe kan ik zo een echo laten maken over een paar weken?!'' riep ik boos. Ik moest me inhouden om niet boos te worden op mezelf of op de mensen zelf. De laatste was al mislukt. ''Stelletje.. Zielige mensjes.'' mompelde ik en klapte de laptop dicht. Mijn emoties raakten door elkaar. De ene kant was ik kwaad op de fans die zoiets over mij en Liam zeiden en aan de andere kant was ik gewoon verdrietig. Ik moest het negeren, maar dat lukte gewoon niet. Zonder iets te zeggen liep ik naar boven en sloot mezelf op in de badkamer. Ik moest afkoelen, even. Tranen rolden al gelijk over mijn wangen terwijl ik het nog geen eens wilde. Het werd oneerlijk.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

[Sorry, was cupcakes aan 't maken]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."