{RPG} Wolfblood ~04~ - Speeltopics

Link naar nieuwe rollentopic
Link naar oude rollentopic
Link naar het volgende topic

Een klein groepje tieners heeft een groot geheim, niemand mag hier achter komen want als dat gebeurd kunnen er erge dingen gebeuren.
Ze moeten zo onopvallend mogelijk blijven voor hun medestudenten.
Wat hun geheim is vraag je? Ze zijn wolven, die bij volle maan zichzelf niet kunnen beheersen. Ze veranderen in hun werkelijke vorm en moeten er voor zorgen dat ze niet gesnapt worden. Van de alfa krijgen ze allerlei opdrachten. Sommige zijn gevaarlijk, sommige beangstigend.

Voor deze groep tienerwolven is ook een groot gevaar. De Hunters. Zij zijn tieners die undercover zijn om de tienerwolven te vangen en te onderzoeken.
Ze voeren pijnlijke proeven uit om erachter te komen hoe het mogelijk is dat zij bij volle maan in wolven kunnen veranderen. En of ze er iets tegen kunnen doen. De Hunters zetten alles op alles om de tienerwolven tegen te houden, voordat ze uitzaaien en een groter gevaar voor de mens worden dan ze al zijn.

---

De tienerwolven [max 7] ;;
Jongens ;;
1- Tijdelijke Alfa ;; Cooper Henderson. - GleeManiac
2- Memphis Grimmaud - Roane
3- Cyril Nightingale - Eltham
4- Vegangirl
Roedelloos ;; Jack Willows - [qGleeManiac[/q]

Meiden ;;
1- Scarlet Morningstar - Jackxdaniels
2- Ayla Hope Savage - Vesta
3- Gwenx1D

Hunters [max 12] ;; NODIG!

Jongens ;;
1- Beau James Sykes nessje
2-
3-

Bounty hunter ;; Xander Dodge Outcast - Ninuturu

Meiden ;;
1- Marcy Jarvis - Morrowind
2- Aowynn Rune Savan - Vesta
3- Maia Felice Johnson Jaimes
4-

---

Rules;
~Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals; Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, waarnemingen etc.
~OOC graag met haakjes; [] {} () - -
~Er mag best liefde tussen tienerwolven en Hunters ontstaan, maar niet alleen maar die koppels.
~Reserveringen blijven twee dagen staan.
~Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
~Lol hebben, dat is de grootste regel hier!
~De tienerwolven kunnen veranderen in wolven wanneer ze willen, maar als het volle maan is zijn ze blijvend wolf tot de eerste zonnestralen de aarde verlichten.
~Houd rekening met andere, wacht tot vrijwel meer dan de helft gereageerd heeft voordat jij reageert. Het is zo voor mensen die minder vaak online zijn makkelijk om er weer in te geraken.

[ bericht aangepast op 19 maart 2013 - 20:50 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Aurora Elizabeth Morningrose

De tranen op mijn wangen vervagen langzaam als ik opmerk dat Memphis langs alle vaste plekken van de roedel aan het rijden is ; zodat ik ze nog een laatste keer van zien en er in mijn gedachten al voorzichtig afscheid van kan nemen. De herinneringen die ik aan deze verschillende plekken heb gebonden liggen vers in mijn geheugen en ik weet dat ik ze op geen enkele plek van de wereld kwijt zou kunnen raken. Inmiddels zijn mijn tranen vervangen door een lichte glimlach wanneer Memphis mijn straat in rijdt, waar hij uiteindelijk – na een langere tijd dan normaal – voor mijn huis tot stilstand komt.
Wanneer Memphis me zorgvuldig heeft meegeholpen met afstappen en het afnemen van mijn helm probeert hij mijn haren wat te fatsoeneren ; de lichte glimlach op mijn lippen verandert niet.
‘Hé, ehm … Ik weet dat Griekse kerels nogal knap zijn, enzo. Maar probeer een goed exemplaar uit te kiezen daar hè, eentje die zorg voor je draagt en die Ares niet aan zijn vuisten voor moet stellen.’
De glimlach waarmee Memphis zijn woorden uitspreekt is overduidelijk geforceerd, waardoor ik in mijn gedachten stiekem moet lachen omdat hij zo verschrikkelijk slecht is in ‘nep – glimlachen’. De situatie waarin het zich allemaal afspeelt is wat minder grappig ; wat ik direct weer denk wanneer Memphis me met zijn arm weer wat dichter tegen zich aan trekt.
‘Zou – Zou het … Makkelijker voor je zijn dat ik nu vertrek? Of wil je dat ik nog even blijf?’
Mijn gedachten en gevoelens schreeuwden op dit moment maar een ding ; blijven, maar voor het bestwil van Memphis en mijzelf schud ik langzaam mijn hoofd en maak ik me los uit zijn omhelzing. Alhoewel ik er overduidelijk moeite mee heb om de woorden uit te spreken, rollen ze uiteindelijk toch – met een aantal haperingen – over mijn lippen.
‘Ik – Ik wil dat je gaat. Bedankt, voor alles ; voor wie je bent, voor wat je hebt gedaan.’
Na een korte aarzeling druk ik mijn lippen zachtjes tegen zijn mondhoek ; niet wetend wat ik verder zou moeten doen om afscheid te nemen. De gedachten om een brief te schrijven aan alle andere roedelleden komt even bij me opzetten, waardoor ik besluit dat ik nog een heleboel dingen voor de boeg heb om vandaag af te handelen wil ik dat alles goed verloopt.
‘Bedankt,’ fluister ik nogmaals, waarna ik me compleet uit zijn omhelzing los maak en op een snel tempo de oprijlaan van mijn ouderlijk huis op loop. Zonder verder nog om te kijken schiet ik door de voordeur naar binnen, negeer de stem van mijn vader die me roept vanuit de woonkamer en ga direct door naar mijn kamer ; waar alleen een luchtbed met een aantal dekens op me staat te wachten. De zachte stof van Scarlet’s jurkje glijdt langs mijn lichaam en valt niet veel later met een korte plof naast het luchtbed op de grond ; dat zou het enige zijn wat ik van de roedel mee zou kunnen nemen.
Enkel nog gekleed in een zwarte bh en bijpassend onderstukje laat ik mijn slaapkamerdeur langzaam dicht vallen, aangezien mijn vader blijft roepen en vragen blijft stellen. De stof van de gordijnen voelen vertrouwd aan in mijn handen wanneer ik ze lichtelijk openschuif om naar buiten te kijken ; om nog een laatste blik op Memphis te werpen. Na een laatste traan die langs mijn wang naar beneden rolt en via mijn nek wordt opgevangen door mijn bh weet ik voldoende ; het jurkje van Scarlet zou niet het enige zijn wat ik mee zou nemen van de roedel, alle herinneringen zouden eveneens bij me blijven.

---

•

(Ik heb serieus met tranen in mijn ogen gelezen haha. Het was leuk om je in de rpg te hebben.)

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

GleeManiac schreef:
(Ik heb serieus met tranen in mijn ogen gelezen haha. Het was leuk om je in de rpg te hebben.)

|| Hahaha, ahwwwww dank je wel. Het was ook super om hier te zijn.
Stiekem blijf ik wel stukjes bij lezen hoor, hier zo. <3 ||

---

•

[Ik ook, Kelly. Ik ga je echt missen, hier. Je was een leuke tegenspeelster. Mocht je nog willen terug keren, dan horen we het wel.]

Memphis

"Ik – Ik wil dat je gaat. Bedankt, voor alles ; voor wie je bent, voor wat je hebt gedaan."
Ik knik zachtjes, ookal zou ik niets liever willen dan nog even blijven, haar nog even in mijn armen kunnen houden. Met lege, natte ogen staar ik haar aan. Ik heb geen idee wat ik moet zeggen, omdat er geen woorden zijn die kunnen beschrijven wat ik nu voel. Maar de stilte voelt niet onaangenaam. Ik blijf liever zo nog even staan dan dat ik iets moet zeggen. Dat zou het volgens mij ook alleen maar erger maken. De kleine kus die ze in mijn mondhoek drukt is bijlange niet genoeg, maar meer kan en mag ik niet van haar vragen.
"Bedankt."
Als Ro begint te wriemelen, laat ik haar tegen mijn zin los. Met betraande wangen kijk ik toe hoe ze naar haar huis toe loopt en door de deur verdwijnt. Ik blijf staan, compleet leeggezogen van alle energie die ik nodig heb om me om te draaien en op mijn motor te stappen. Mijn ogen blijven op het huis gericht, alsof ik door de waas die mijn tranen veroorzaken doorheen de muren zou kunnen kijken om nog een laatste glimps van Ro op te vangen.
Ik heb het koud en warm tegelijk en het kan me beiden niet schelen. Voor mijn part doe ik zelfs stuipen nu.
Uit de hoeken van mijn zicht, vang ik een vluchtige beweging op uit het raam van de tweede verdieping. Zonder dat ik controle heb over mijn lichaam, komt mijn arm omhoog en zwaait mijn hand zachtjes. Alsof ik een marionet ben, waarvan de touwtjes doorgeknipt zijn, valt mijn arm terug levenloos naast mijn lichaam.
"Ik hou van je," weet ik nog zacht uit te brengen.
Daarna blijft er niks over dan staren. In het uitzichtloze van de situatie, in het verre verleden waarin mijn herinneringen zich lijken te bevinden. Ik ben me er vaag van bewust hoe de regen zich vermengt met mijn tranen, maar ik blijf nog steeds zo onbeweeglijk als een standbeeld staan. Als ik hier vertrek, kom ik nooit meer terug. Net zoals Ro waarschijnlijk nooit meer terug komt. En ik kan het niet over mijn hart krijgen weg te gaan, want dat zou het afscheid zo definitief maken.
Ik heb geen idee hoe lang ik hier al sta, maar wanneer het begint te schemeren besef ik dat ik weg moet. Het is niet eerlijk tegenover Ro dat ik dit moment wil rekken, net zoals het niet eerlijk is tegenover mij dat ik alweer iemand moet afgeven. Hier blijven staan is geen oplossing. Langzaam maar zeker weet ik mijn lichaam wakker te schudden uit de bevroren staat waarin het zich bevindt. Pas wanneer ik me omdraai merk ik dat ik zo doorweekt ben dat mijn kleren aan mijn lijf plakken, en mijn haren aan mijn hoofd. Een longontsteking is het minste van mijn zorgen. Op automatische piloot zet ik mijn helm op en stap op de motor.
In een roes rijd ik naar huis, alsof dit een nachtmerrie is waaruit ik morgenochtend gewoon zal ontwaken. Een eindje voor mijn huis zet ik Darla uit en duw haar naar de oprit, zodat Bonnie me niet thuis hoort komen. Ik sluip de tuin in en ga binnen langs de kelderdeur. Zo stil mogelijk sluit ik ze weer. Ik pel de natte kleren van mijn lichaam en laat ze in een hoopje op de grond vallen. Ik hoef niet ver te zoeken voor ik een fles wodka gevonden heb, en maak het ding in enkele teugen soldaat. Vervolgens neem ik het deken waaronder Aurora en ik eerder gelegen hadden en wikkel mezelf er in. Ik laat mezelf op de bank vallen, zonder intentie om vandaag nog op te staan.
Waar is Cooper als je hem nodig hebt?

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Inderdaad ik sluit me volledig aan bij de goede complimenten van de andere. Als je nog eens terug wilt komen, kom je maar! We zullen je echt missen!]

[Muh, ik wil vooruit met Aowynn en Marcy :')
Als 't goed is zou Jaimes vandaag posten.. ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[Ik ook, maar Nessje zei dat ze binnenkort ook nog zou posten, maar ik weet dus niet of we moeten wachten of niet...]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Binnenkort... Dat kan morgen, maar ook volgende week zijn... We wachten nu toch al best lang op ze, vind ik zelf dan. Wil niet ongeduldig over komen oid :') ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Ik ga nu een post aanmaken, sorry, ik had gisteren gewoon echt geen tijd! Maar hij gaat nu gemaakt worden..

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Maia Felice Johnson || langzame Hunter
Mijn blik glijdt de hele tijd tussen het tweetal heen en weer, om te kijken naar hun interacties en een mening te vormen over hoe ze zijn. Tussen hen zie ik ook onderlinge blikken die waarschijnlijk over Beau en mij gaan, maar dat kan ik begrijpen. Dat soort dingen heb je altijd als je ergens nieuw bent en geloof me, ik ben zeker nieuw met het 'hunters' concept.
'Ik zal er in iedergeval wat informatie over op vragen, maar ik ben voor het feit het gewoon op de ouderwetse manier te doen. Geen rare gassen voor mij.'
Ik heb wel enige oefening gehad, maar dat heb ik allemaal zelf gedaan en ik ben er niet in getraind geweest en gelijk bekruipt me het gevoel of ik misschien niet goed genoeg ben, maar die gedachte laat ik ook al snel weer varen. Eerst maar eens zien hoe ik dit gesprek door kom en of het wel klikt met de anderen, anders ben ik gelijk ook weer weg. Ik moet ze namelijk wel kunnen vertrouwen en dat doe ik echt niet zomaar met mensen, dat moeten ze verdienen.
Hoe langer ik het tweetal observeer, des te meer krijg ik het idee dat het niet helemaal goed met ze gaat. Marcy hinkt heel erg en Aowynn's gezicht vertrekt ook regelmatig en haar houding is een beetje verkrampt. Alsof ze een houding zoekt die het minste pijn oplevert.
Aowynn klapt na een kort knikje op mijn vraag haar map open en zoekt naar iets wat waarschijnlijk onze formulieren zijn. Eigenlijk vond ik het best raar om dat ding op te sturen, aangezien ik dit nu niet echt als een baan beschouw.
‘Hoelang doen jullie dit al?’ vraagt ze en ik zie de bemoedigende glimlach van Marcy. 'Ik neem aan dat jullie wel al enige ervaringen hebben in het jagen?’
'Nog niet zo heel lang,' besluit ik dan het voortouw te nemen. 'Hoogstens een jaar en het zit niet in mijn familie of wat dan ook... De reden dat ik ben gaan hunten, zoals ik ook op het formulier heb ingevuld, is doordat ik bijna ben doodgebeten door mijn ex-vriendje.. Ik besloot dat ik dat soort dingen niet wilde, buiten het feit dat mijn ex best wel een eikel is, maar ook om anderen te beschermen. Dus toen ben ik onderzoek gaan doen, mensen observeren en ook de jongen wezen observeren... En zo ben ik er eigenlijk ingerold.'
Misschien dat ik nu wel een hele stroom aan woorden heb verteld waarvan ik niet weet of het goed of slecht is. Daarom kijk ik gewoon afwachtend naar beiden en peil hun reacties. Gezichtsuitdrukkingen, houding, blikken naar elkaar. Dan weet ik vanzelf wel of het oké is of niet.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Haha, langzame hunter
Ik weet niet goed wat nu te doen, nog even wachten met reageren, of niet? ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[Doorgaan? Anders raken we misschien nog achter. Als ze wil invallen zullen we het wel horen, zeker?]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Ja, denk wel dat we dat kunnen doen. Als we een beetje zorgen voor een opening voor haar om in te vallen. Zal zo een post maken, of jij mag evt ook al reageren met Marcy. ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[Lijkt me een goed plan. En ik heb geen idee wat Marcy te laten doen, dus doe jij maar. (:]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

(Can you, Cybele, make me a new WB topic???? )

Link naar het volgende topic

[ bericht aangepast op 19 maart 2013 - 19:05 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.