• Tell me a love story is de titel van de eind musical op een van de meest gewilde high schools in London.
    Dit is de laatste kans die je leven voorgoed kan veranderen. Daarom wil iedereen laten zien wat ze in huis hebben. De avond van de uitvoering zullen namelijk er verschillende sterren en regisseurs van beroemde stukken komen en hun kandidaten kiezen. Zie het maar als een auditie. Je moet jezelf kunnen bewijzen en laten zien dat je de beste bent. Maar wat als heel deze musical misgaat, omdat het werkelijkheid word?
    Liefde, jaloezie, haat, vriendschap, concurrentie, vijanden en drama.



    Lijstje dat je in moet vullen:
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    Welke rol zou je willen spelen in de musical; (De musical zal later verschijnen met de dingen die hier zijn ingevuld)


    Rollen:
    Jongens;
    - Niall James Horan; nessje -> Jongen waar het meisje verliefd op word
    - Louis William Tomlinson; Zianourryx -> Degene die een wijze les verteld
    - Liam James Payne; Little -> Vader van het meisje
    - Harry Edward Styles; Crudelis -> Degene die een wijze les verteld
    - Zayn Javadd Malik; arnepuntcom -> De knappe jongeman
    - Anthony Brandon von MonroeSikowitz -> Dwarsliggende ex
    - Jayy Kilian von MonroeSikowitz -> De rijke arrogante jongen
    - James Julian Mathers BigFatLiar-> Broer van het meisje

    Meisjes;
    - Arianne Rowene Clarke Curlies-> Vriendin van het meisje
    - Chiara Bella Love DamnBieber -> Dwarsliggende ex
    - Rosemary Kingston BigFatLiar -> Meisje die de twee zal volgen tijdens hun reis
    - Tamara Veronica Miller Depay-> Het jonge meisje
    - Cassadee Carstairs -> Moeder van het meisje
    - Ness Allison Lockwood nessje-> Vriendin van het meisje
    - Madelaine Louise Lockwood Zianourryx -> Zus van het meisje
    - Scarlett Britney Jones Crudelis -> Meisje uit het bordeel


    De andere mensen ( bijvoorbeeld styliste, dansers, dramadocent)


    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Niemand schrijft acties voor anderen!
    -Naamsveranderingen doorgeven.
    -Geen perfecte personage's
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Alleen Zianourryx en Crudelis maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.


    Het idee voor de musical;
    Een jong meisje krijgt de keus tussen twee jongens. Een gemiddelde, maar knappe jongeman of een rijke, arrogante jongen.
    Haar twee vriendinnen proberen haar over te halen om voor het geld te gaan. Het verhaal speelt zich af in een hotel. Het meisje zal uiteindelijk verliefd op een arme, minder goed uitziende jongen die koffers verplaatst in het hotel, waardoor ze hun best doen om samen proberen te zijn.
    Helaas zijn haar twee minnaars er minder blij mee en smeden ze een plan, waarbij ze een meisje uit het bordeel inschakelen om de arme jongen te verleiden. De jongen trapt er niet in en blijft bij het jonge meisje. Als haar ouders, broer en zus zich er mee gaan bemoeien en haar uit het hotel willen halen omdat ze eisen dat ze voor het geld gaat, vlucht het meisje met de jongen en reizen ze door een aantal landen, waar ze verschillende personen ontmoeten die ze om de beurt een aantal lessen leert. Uiteindelijk keren ze terug naar haar ouders, trouwen ze en leven ze nog lang en gelukkig.



    Het begin;
    De bel zorgt ervoor dat de pauze voorbij is en iedereen weer gezellig een paar uur aan de slag moet.
    De helft van de mensen zal moeten repeteren voor de musical en zal dus naar de aula vertrekken. De scripts zullen allemaal klaar liggen met je eigen naam erop. De bedoeling is dat iedereen die doorleest en gaat oefenen. De andere helft gaat gewoon naar de volgende les en zal later pas naar de musical repetitie vertrekken.

    [ bericht aangepast op 9 feb 2013 - 17:04 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [Waar kan Arianne heen?]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Anthony Brandon von Monroe
    ik lachten toen Harry zei dat hij een wijze les moest voordragen. ''Haha, het is maar goed dat je die les niet zelf hoeft te verzinnen en je een script heb.'' Grijnsde ik. Ik stopte net als hem mijn script in mijn tas en schudden lachend mijn hoofd. ''Ja, zo sneu ben ik namelijk.'' ik stak mijn tong even naar Harry uit. Ik schudden mijn hoofd toen hij vroeg of ik met de auto was. ''Nee, ben met Jayy mee gereden.'' Ik keek Harry even vragend aan. ''Is dat een probleem dan?'' Anders moest ik Jayy vinden en de sleutels op ijzen. maar daar had ik niet zo'n zin in om eerlijk te zijn. want dan moest ik ook weer tijden afspreken om hem hier op te halen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Ik trok een pruillip. "Ik kan genoeg wijze lessen bedenken, hoor." verdedigde ik mezelf, waarna ik hem een gemeende lach schonk. Ik zag het hem ook niet doen, daar was hij veel te lief voor. Als ik hierover bleef nadenken werd de lach op mijn gezicht enkel breder, iets wat me verbaasde en tegelijkertijd ook een goed gevoel gaf. Anthony gaf me een goed gevoel.
    "Juist niet, want dan heb ik een excuus om je straks naar huis te brengen." zei ik grijnzend. En dan kreeg ik geen irritante vragen omdat ik zo vroeg thuis was, stel dat mijn moeder eerder klaar zou zijn op het werk.
    Ik liep met Anthony naar de kluisjes en griste mijn spullen eruit. Hiermee bedoelde ik enkel een agenda, mijn jas en een of andere map met schrijfsels erin staan. Niet dat ik schreef, maar als ik me in de lessen verveelde kleurde ik nog wel eens wat en krabbelde ik stukjes tekst op papier. "Moet jij nog naar je kluis of kunnen we gaan?"


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony Brandon von monroe
    Ik glimlachten. Ik wilde wel door Harry thuisgebracht worden hoor. geen probleem. ik Schudden mijn hoofd. Ik heb alles al.'' Ik gebruikte mijn kluisje maar wenig, alleen voor mijn jas. als ik die al aanhad. Mijn boeken had ik toch bijna nooit bij me. ''Dus we kunnen gaan.'' Ik liep was sneller naar buiten als we daarstraks naar binnen liepen. Maar ik liep altijd sneller de school uit dan in. Maar dat leek me logisch. ''Ben je met de auto?'' Ik wist eigenlijk neit eens of harry ubberhaupt een auto was. dus vroeg ik het maar zo.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson
    Ik wiebelde onbewust van mijn ene op mijn andere been en wachtte geduldig af.Ik trok een bedenkelijk gezicht en schudde uiteindelijk mijn hoofd. 'Ook nog niet, maar geef me heel even om iets te verzinnen' zei ik met een vrolijke glimlach. Zodra de ideeën niet kwamen, kwamen ze later alsnog, meestal onverwachts, als je wat aan het doen. Dat was vaak genoeg gebleken als Harry en ik weer geen plannen hadden. De vreemdste dingen kwamen daardoor naar voren. 'Dankjewel' zei ik nadat Jayy van de bekers aan me overhandigde en keek heel even uit het raam. 'Met die weer? Zeker weten.' Ik keek weer naar Jayy en besloot toch de vraag te stellen die de hele tijd al door mijn hoofd spookte. 'Waarom koos je eigenlijk om een dag met mij opgescheept te zitten?'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Edward Styles.

    Met een iets vlotter tempo beende ik achter Anthony aan en pakte ik alvast de autosleutels uit mijn broekzak. Natuurlijk liep hij snel, dat was toch wel te verwachten geweest. Ik liep meestal ook sneller, nee, ik rende af en toe zelfs.
    "Natuurlijk ben ik met de auto, ik ga niet lopen." zei ik grinnikend, voordat ik vanaf een afstandje alvast het grijskleurige voertuig ontgrendelde en er naartoe liep. Het was een goedkope auto geweest, maar hij reed hartstikke goed.
    Ik deed het portier voor Anthony open en keek hem met een speelse blik aan. "Stap maar in, prinsesje."


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louise Lockwood
    'Ness, Ness, Ness toch ik ken je beter dan vandaag. Dit lukt je niet en als het lukt niet zonder moeite.' zei ik lachend en keek verbaasd naar de tas die ik in mijn handen geduwd kreeg. Deze herkende ik uit duizenden en hing hem over mijn schouder. De eigenaar zou het later wel weer op komen halen. 'Laten we daar dan maar naartoe gaan. Hier is ook niemand' zei ik en haalde nog een Skittle uit het zakje. Nog even en zou ook nog verslaafd raken aan die dingen.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Anthony Brandon von Monroe
    "Niet? Dacht wel dat je zo sportief was." Grijns ik. Ik loop achter Harry aan, aangezien ik niet weet welke auto van hem is. Als we er zijn kijk ik even vreemd als hij naar de bijrijders kant loopt. Maar als hij portier opent en me prinsesje noemt. Ik grijns breed en schud lagend mijn hoofd. "Danku, prinsje." Ik kijk hem even speel aan en stap dan in. Harry was echt een schatje. Ik deed mijn roem om en wachten ongeduldig tot Harry ook zou instappen en we konden gaan. Ondertussen smste ik Jayy dat hij niet op me hoefde te wachten vandaag als hij naar huis ging.

    Jayy Kilian von Monroe
    We liepen naar buiten en ik grijnsde even toen Louis me vroeg waarom ik er voor had gekozen vandaag met hem door te brengen. "Heb e er überhaupt iets van meegekregen?" Oke. Het was begonnen als grap, maar alsnog. "Ik wilde er natuurlijk wel wat voor terug als Harry Anthoy wilde hebben. Dus dan jou maar toch." Ik wiebelde even met mijn wenkbrauwen. Mijn telefoon trilden en ik keek vreemd naar het smsje van Anthony. Ik zakten ondertussen neer in het gras. "Ik weet niet wat die twee aan het doen zijn. Maar ik denk dat ik het ook niet wil weten."


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    "Ik heb andere methodes om aan mijn spieren te werken." zei ik terwijl ik met mijn wenkbrauwen wiebelden. Een zachte lach ontsnapte uit mijn mond na zijn woorden en ik sloot het portier, voordat ik naar de bestuurderskant liep en instapte. De motor ronkte toen ik de sleutel in het slot had omgedraaid en al snel drukte ik het gaspedaal in, om zo naar mijn huis te rijden.
    "Je hebt grote kans dat Gemma thuis is." attendeerde ik Anthony alvast erop, waarna ik hem een blik gaf. "Laat haar wel met rust." Ik was af en toe nog wel eens overbeschermend over mijn zus, ook al was ze ouder dan mij. Maar goed, mijn familie stond nou eenmaal op de eerste plek voor me.


    Reading a good book is like taking a journey.



    En topic nummer 2

    [ bericht aangepast op 13 feb 2013 - 19:05 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson
    Een 'uhh' geluid verliet mijn mond na de vraag van Jayy en probeerde me het gesprek te herinneren. Toen ik niets meer kon verzinnen, schudde ik opnieuw mijn hoofd. 'Nee, eigenlijk niet. Maar het gesprek van ervoor nu weer wel.' Het was vast weer een moment dat ik te diep in gedachten verzonken was. 'Ah, op die manier dus. Maar ben wel blij om dat te horen' zei ik lachend en ging in het gras zitten. Een dag iets anders kon ook geen kwaad. 'Volgens mij kan je alles verwachten van die twee. Al ben het wel met je eens.' Je kon het nooit met zekerheid zeggen, want zelfs de vreemdste dingen zijn eigenlijk normaal geworden. 'Maar het zorgt nog een voor verassingen.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Anthony Brandon von Monroe
    "hmm, misschien moet je me die methodes dan maar eens leren." grijns ik en kijk onschuldig voor me uit. ik trok mijn wenkbrauw op als Harry over Gemma begint. Ik wist niet eens wie Gemma was, waarschijnlijk zijn zus. "waar zie je me wel niet voor aan aan." piepten ik zogenaamd beledigt. Waarom zou ik naar Iemand anders kijken als ik met Harry was. Ik beet even op mijn lip en keek naast me naar Harry. "als ik haar niet mag lastigvallen, moet jij me maar vermaken." zei ik onschuldig, waarna ik me weer op de weg voor me richten.

    Jayy Kilian von Monroe
    Ik lachten. ik wilde het niet eens weten. ik kende Anthony langer van vandaag en wist dat hij tot van alles is staat zou zijn. Het was dat Harry niet op jongens viel. Anders wist ik het wel. Ik viste mijn zonnebril uit mijn rugtas en kauwde rustig op mijn rietje. Het was vreemd zo zonder Anthony. Ik wiebelde heen en weer en ging in kleermakerzit zitten. "en, al een idee, van wat we kunnen doen?" ik was zelf inspiratieloos, maar had geen zin om stil te zitten. Dat kon ik gewoonweg niet. Ik stopten mijn mobiel terug en besloot Anthony niet terug te smsen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    (Misschien kun je het rooster ook in de beginpost zetten? Anders moeten we hier steeds gaan zoeken. ;p)

    Harry Edward Styles.

    Ik keek voor een kleine seconde naar Anthony na zijn woorden. "Dat zal ik doen, ja." zei ik bloedserieus om vervolgens weer naar voren te kijken en mijn schouders even op te halen. "Ik waarschuwde je alleen maar."
    Lichtelijk verveeld zette ik de radio aan en neuriede ik mee met het liedje, ook al moest ik even grinniken om zijn woorden. "Ik zou je mijn methodes toch gaan leren, hm?"
    Ik draaide een soepele bocht naar links en parkeerde uiteindelijk voor het derde huis in de straat. Gelukkig was het niet ver rijden naar mijn huis. Zoals verwacht stond Gemma's zwarte auto al op de oprit. Mijn ouders waren er niet, mooi. Gemma verried me toch nooit, vooral niet als ik vrienden meenam.


    Reading a good book is like taking a journey.

    (Crudelis >> Praelectio.)


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony Brandon von Monroe
    Ik haalde nonchalant mijn schouders op. "We zouden ook neuken in een opberghok nadat we chips zouden halen. Dat is ook niet gebeurt." Dus wie zei dat Harry zich nu wel aan zijn word zou houden. Harry zetten de radio aan en net als hem neuriede ik mee. Totdat hij de auto parkeerde. Ik keek even naar buiten. Er stond een auto op de oprit, dus we zouden inderdaad niet alleen zijn en ik zou die Gemma waar Harry het had gaan zien. "Prinsesjes maken geen deuren weetje." Grijnsde ik en klikten mijn riem los, waarna ik toch zelf het portier opengooiden.


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''