• Tell me a love story is de titel van de eind musical op een van de meest gewilde high schools in London.
    Dit is de laatste kans die je leven voorgoed kan veranderen. Daarom wil iedereen laten zien wat ze in huis hebben. De avond van de uitvoering zullen namelijk er verschillende sterren en regisseurs van beroemde stukken komen en hun kandidaten kiezen. Zie het maar als een auditie. Je moet jezelf kunnen bewijzen en laten zien dat je de beste bent. Maar wat als heel deze musical misgaat, omdat het werkelijkheid word?
    Liefde, jaloezie, haat, vriendschap, concurrentie, vijanden en drama.



    Lijstje dat je in moet vullen:
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    Welke rol zou je willen spelen in de musical; (De musical zal later verschijnen met de dingen die hier zijn ingevuld)


    Rollen:
    Jongens;
    - Niall James Horan; nessje -> Jongen waar het meisje verliefd op word
    - Louis William Tomlinson; Zianourryx -> Degene die een wijze les verteld
    - Liam James Payne; Little -> Vader van het meisje
    - Harry Edward Styles; Crudelis -> Degene die een wijze les verteld
    - Zayn Javadd Malik; arnepuntcom -> De knappe jongeman
    - Anthony Brandon von MonroeSikowitz -> Dwarsliggende ex
    - Jayy Kilian von MonroeSikowitz -> De rijke arrogante jongen
    - James Julian Mathers BigFatLiar-> Broer van het meisje

    Meisjes;
    - Arianne Rowene Clarke Curlies-> Vriendin van het meisje
    - Chiara Bella Love DamnBieber -> Dwarsliggende ex
    - Rosemary Kingston BigFatLiar -> Meisje die de twee zal volgen tijdens hun reis
    - Tamara Veronica Miller Depay-> Het jonge meisje
    - Cassadee Carstairs -> Moeder van het meisje
    - Ness Allison Lockwood nessje-> Vriendin van het meisje
    - Madelaine Louise Lockwood Zianourryx -> Zus van het meisje
    - Scarlett Britney Jones Crudelis -> Meisje uit het bordeel


    De andere mensen ( bijvoorbeeld styliste, dansers, dramadocent)


    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Niemand schrijft acties voor anderen!
    -Naamsveranderingen doorgeven.
    -Geen perfecte personage's
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Alleen Zianourryx en Crudelis maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.


    Het idee voor de musical;
    Een jong meisje krijgt de keus tussen twee jongens. Een gemiddelde, maar knappe jongeman of een rijke, arrogante jongen.
    Haar twee vriendinnen proberen haar over te halen om voor het geld te gaan. Het verhaal speelt zich af in een hotel. Het meisje zal uiteindelijk verliefd op een arme, minder goed uitziende jongen die koffers verplaatst in het hotel, waardoor ze hun best doen om samen proberen te zijn.
    Helaas zijn haar twee minnaars er minder blij mee en smeden ze een plan, waarbij ze een meisje uit het bordeel inschakelen om de arme jongen te verleiden. De jongen trapt er niet in en blijft bij het jonge meisje. Als haar ouders, broer en zus zich er mee gaan bemoeien en haar uit het hotel willen halen omdat ze eisen dat ze voor het geld gaat, vlucht het meisje met de jongen en reizen ze door een aantal landen, waar ze verschillende personen ontmoeten die ze om de beurt een aantal lessen leert. Uiteindelijk keren ze terug naar haar ouders, trouwen ze en leven ze nog lang en gelukkig.



    Het begin;
    De bel zorgt ervoor dat de pauze voorbij is en iedereen weer gezellig een paar uur aan de slag moet.
    De helft van de mensen zal moeten repeteren voor de musical en zal dus naar de aula vertrekken. De scripts zullen allemaal klaar liggen met je eigen naam erop. De bedoeling is dat iedereen die doorleest en gaat oefenen. De andere helft gaat gewoon naar de volgende les en zal later pas naar de musical repetitie vertrekken.

    [ bericht aangepast op 9 feb 2013 - 17:04 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Edward Styles.

    Zijn woorden deden lichtelijk pijn. Natuurlijk was het geen probleem. Voor hem niet althans. Mijn hele vriendengroep was het gewend dat ik een verslinder was van meisjes en als ik eruit voor zou komen dat ik op jongens viel kon ik net zo goed mijn reputatie in een meer gooien. Allerlei jaren voor niks gespijbeld, geflirt en gekloot met allerlei dingetjes.
    Anthony stond op en liep op me af, met een ietwat gekwetste blik in zijn ogen. Precies, ik had hem geraakt met het punt dat ik er niet tegen kon dat ik op jongens viel. Dat maakte dat ik iets tegen mezelf had en onbewust ook iets tegen Anthony, maar zo lag het in mijn ogen totaal niet.
    "In jouw ogen is er misschien niets gebeurt." antwoordde ik stilletjes. "In die van mij wel."
    Ik klapte mijn kaken opeen en zocht even naar de juiste woorden om een uitleg te kunnen geven. Het lag voor mij een stuk ingewikkelder om dit uit te spreken, hoor. "Je woorden en je handelingen... ze maakten dingen bij me los. Dingen waarvan ik niet weet of ik ze als positief of negatief moet zien."


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony Brandon von Monroe
    Langzaam liet ik me op de schommel naar Harry zakken en trapten ik mijn sigaret uit. Ik trok de zak chips uit Harry's handen en begon langzaam te eten terwijl ik voor me uitspaarden en naar Harry luisterden. "Wat voor dingen?" Vroeg ik stil. Ik begreep hem niet. Ik snapte dat het moeilijk was, maar hij moest toch echt ets specifieker zijn. Al hoopte ik ergens toch wel dat het positieven dingen waren. Ik wilde Harry's hand vastpakken, maar durfde het niet zo goed, dus keek ik hem enkel vragend aan terwijl ik heel ligt heen en weer veerden. Ik voelde me bijna dom, omdat ik Harry niet begreep. Maar hij liet dan ook niet zo veel los.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    De zak chips werd weer uit mijn handen getrokken, maar daar bekommerde ik me niet bepaald om. Anthony ging naast me zitten op de andere schommel en het gekraak van de chips werd een beetje luider.
    Mijn ogen sloeg ik neer en al snel wendde ik mijn gezicht volledig af, zodat ik hem niet hoefde aan te kijken als ik sprak. Het zou het enkel moeilijker maken. "Verwarring, onzekerheid en niet te vergeten lust."
    Ik was voor mijn gevoel hartstikke duidelijk, maar voor een ander was ik misschien een gesloten boek. Ik draaide er eerlijk gezegd ook een beetje omheen, maar het was gewoon een gewoonte geworden. Ik haatte confrontatie, ik sprak de woorden liever niet letterlijk uit. "Ik bekijk je gewoon op een andere manier, dat ben ik niet gewend."


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony Brandon von Monroe
    Hoe onzekerder Harry zich ging voelen, hoe groter de glimlach op mijn gezicht werd. Ik liet de zak chips vallen en ging wat schuin op de schommel zitten, waarna ik de schommel van Harry naar me toe trok en zo automatisch hem ook. "Is dat erg dan?" Vroeg ik lief. Ik hield met een hand nog altijd de schommel vast en met mijn andere hand draaide ik Harry zijn gezicht mijn kant op. "Ik zie namelijk nog steeds het probleem niet." Zei ik licht grijnzend. Ik streek rustig met mijn duim over zijn wang. "Weetje wat jij moet doen. Niet zo onzeker zijn." Ik boog me voorover om mijn lippen op zijn neus te duwen en liet toe zijn schommel los waardoor hij weer weg zwaaide. Ik voelde me opeens weer een stuk beter. "Ik vind het anders wel leuk hoor." Zei ik onschuldig en stond weer op.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Ik voelde hoe de schommel werd gedraaid en al snel werd mijn hoofd ook opgeheven, waardoor ik slikte en in de ogen van Anthony staarde. Zijn strelingen gaven me nog steeds rillingen en zijn woorden kwamen amper aan, vooral niet toen zijn lippen mijn neus hadden geraakt. Al snel liet hij de schommel los en zwaaide ik als automatisch weer vooruit, waardoor ik me met mijn voeten stop zette en mijn ogen opnieuw op Anthony richtte.
    "Specifieker?" piepte ik zachtjes om vervolgens op mijn onderlip te bijten. De neiging om hem op mijn schoot te trekken en uiteindelijk zoenend op de grond te belanden werd steeds groter, maar de onzekerheid ebde niet weg. Als ik het al zou durven was ik nog steeds bang voor de reactie van James, en al zeker Louis. Ik kon het toch niet eeuwig verzwijgen als ik dit doorzette, dat was nou eenmaal een feit. "Kom nou eens." wist ik uiteindelijk te eisen. Anthony liep de hele tijd van plek naar plek en ik werd er een beetje moedeloos van, ook al zat dit in zijn karakter.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony Brandon von Monroe
    "Specifieker wat? Wat ik leuk vind? Jou. Het feit dat ik dingen bij je los maak." Zei ik nonchalant alsof het niets was. Ik ging nu eenmaal een stuk makkelijker om met mijn geaardheid dat Harry. Natuurlijk in het Hein was ik ook onzeker en wil je dat niemand het weet. Zou je willen dat er een pilletje tegen was, zodat het over Zou gaan. Maar je leerde er mee leven. Ik ging meteen voor Harry staan toen hij opperde dat ik moest komen. Als een hondje dat door zijn baas geroepen werd. Ik wilde eigenlijk op zijn schoot gaan zitten, maar aangezien hij net had aangegeven dat hij het liefste wilde dat hij me nooit op zijn schoot haar getrokken bleef ik staan. "Ik ben er." Zei ik uiteindelijk.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    "Dat klonk alsof je het enkel plezierig vindt om me te plagen." antwoordde ik stilletjes om vervolgens een zachte zucht uit mijn mond te laten ontsnappen. Wat wilde ik nou eigenlijk? Aan de ene kant wilde ik Anthony zo graag, maar aan de andere kant wilde ik niet toegeven dat ik hem steeds leuker begon te vinden. In principe was dit alles nooit gebeurd als ik hem niet omlaag had getrokken en dat gaf me een bitter gevoel. Je kon aan mijn hele verhaal twee kanten geven en ik zat er tussenin, niet-wetend welke kant ik nou precies wilde nemen.
    "Blijf staan." zei ik na een korte tijd om vervolgens zelf langzaam overeind te komen. Ik bekeek Anthony van top tot teen en liet mijn vingertoppen aarzelend over zijn wangen glijden, waarna ik hoorbaar slikte. Als ik dit deed zou mijn hele leven drastisch veranderen, als ik het niet deed zou ik uiteindelijk terug bij af komen en mezelf nog eens verliezen. Ik moest nu ook voor mezelf kiezen, niet voor mijn vrienden. "Mag ik?" vroeg ik aarzelend terwijl ik Anthony in zijn ogen staarde, maar al snel mijn blik op zijn lippen liet vallen. Ik twijfelde behoorlijk, maar als ik deze stap nu gewoon maakte zou alles uiteindelijk toch op zijn pootjes terecht komen. Tenminste, dat was wat ik hoopte.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Crudelis schreef:
    Scarlett Britney Jones.

    Ik wilde net aanstalte maken om weg te lopen, maar de wanhopige ondertoon in James' stem zorgde ervoor dat ik bleef staan. Zachtjes zuchtte ik en op mijn hakken draaide ik me weer naar hem toe om vervolgens te blijven staan waar ik stond. Zitten ging ik niet meer.
    "Je leek me anders niet echt te mogen vanaf het begin." mompelde ik, maar ik ging maar niet door met mijn zoekende acties naar antwoorden. Ik zou er alleen maar ruzie mee veroorzaken en daar was ik het type niet voor. En met James wilde ik geen ruzie krijgen, echt niet.
    Ik schudde nog eens mijn hoofd en keek naar het muntgeld op het tafeltje. Dan gaf hij het maar weg als fooi, het maakte mij weinig uit. Mijn ogen waren peinzend gericht op het tafelblad en ik vond mezelf een beetje koppig overkomen op dit moment, waardoor ik uiteindelijk toch maar weer ging zitten om te tonen dat ik dat niet was. Wel, ik was koppig, maar op sommige momenten had ik het niet door.
    "Wat wil je dan, James? Als je me nou eens vertelde wat je wilt is het allemaal een stuk minder ingewikkeld."


    James Julian Mathers
    'Je leek me anders niet echt te mogen vanaf het begin', zei ze. Ik beet op mijn lip, dat was voor ik haar kende. Nu leek alles zo anders. 'Wat wil je dan, James? Als je me nou eens vertelde wat je wilt is het allemaal een stuk minder ingewikkeld'. 'Jou', mompelde ik zachtjes. Ik hoopte zo hard dat ze dat niet had gehoord, het was een beetje te direkt volgens mij. Snel begon ik er overheen te praten. 'Ehm ik weet het zelf niet helemaal. Het is nou eenmaal niet zo makkelijk'. Dit klonk niet veel beter en was niet helemaal waar. Het was wel zo dat het nou eenmaal niet makkelijk was, maar ik wist wel wat ik wilde. Ik wou het alleen niet aan iemand toegeven of aan mezelf.

    [ bericht aangepast op 12 feb 2013 - 3:11 ]


    Dont say why me, say try me

    Anthony Brandon von Monroe
    "Ik hou van plagen, maar hier maak ik gaan grapjes over." Wees ik Harry op de feiten. Langzaam stond de jongen op, terwijl hij opperde dat ik bleef staan. Ik deed wat me gevraagd werd en het was maar goed dat hij het zei anders ha ik weer begonnen met rondjes lopen. Ik liet me bekijken en Harry worstelen met zijn eigen gedachten. Ik bleef staan. Deed niets en staarde enkel naar de jongen voor me en glimlachten. Hij was zo schattig. Ik liet Harry rustig zijn ding doen, maar moest me inhouden hem niet gewoon te zoenen. Zijn vingertoppen gleden over mijn wang en ik Staarde de jongen aan. Langzaam knikten ik. "Doe maar." natuurlijk was het goed. als ik seks met hem wilden in een opberghok, mocht hij me toch zeker ook wel zoenen. maar Ik snapte echt wel dat dit op Harry zijn tempo moest en daarom deed ik zelf nog even niets. Harry moest dit doen.

    [ bericht aangepast op 12 feb 2013 - 6:35 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Scarlett Britney Jones.

    Hij mompelde iets, maar ik kon niet bepaald verstaan wat. Daarbij was ik geen liplezer. Mijn wenkbrauwen schoten omhoog en mijn hersenen werkte op volle toeren. Ik kon er niet tegen als iets niet duidelijk werd gemaakt, dat was voor mij hartstikke frustrerend. Na zijn woorden werd ik niet veel wijzer en een gefrustreerde kreun ontsnapte uit mijn mond, terwijl ik mijn ogen sloot en er alles aan deed om het maar te snappen. Dat was nou een van de redenen dat ik bepaalde vakken niet meer volgde, ik begreep het niet en dan irriteerde ik me de hele les eraan.
    "Dan moet je er eerst over nadenken." wist ik uiteindelijk te zeggen. Het liefst wisselde ik nu van onderwerp en dacht ik aan iets leuks. "Kunnen we iets leuks gaan doen? Alsjeblieft?" vroeg ik terwijl ik weer opkeek en een zachte zucht slaakte. "Laat mij eens zien wat jij in je vrije tijd doet, de les duurt toch nog wel eventjes."


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Edward Styles.

    Anthony wees me er nog op dat hij hier geen grapjes over maakte, iets wat me geruststelde. Al die tijd lang was hij netjes blijven staan en nu ik de toestemming kreeg om hem te zoenen sloeg de twijfel weer toe. Wat als het heel anders was? Wat als ik iets verkeerd deed? Een gefrustreerde zucht ontsnapte uit mijn mond en ik sloeg mijn ogen voor een moment neer, terwijl er een frons op mijn voorhoofd was te zien. Het kon in principe niet anders zijn, het kon niet. Dus ik kon ook niets fout doen, toch?
    Langzaam keek ik op en beet ik even op mijn onderlip, voordat ik mijn gezicht een stukje dichterbij bracht. Ik bekeek de contouren van zijn gezicht nog eventjes en drukte uiteindelijk aarzelend mijn lippen tegen die van Anthony aan. De gevoelens die aanwakkerden waren nu aan het los komen, het was goed zo.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony Brandon von Monroe
    Het was duidelijk dat Harry weer twijfelden en ik beet op mijn lip. Hij maakte mij al bijna net zo onzeker als hij zichzelf voelden. Alsof ik toch niet goed genoeg was of zo. Ik staarden Harry aan en toen ik net besloten had hem dan maar zelf mijn lippen op die van hem te drukken deed hij het zelf al. Voorzichtig zetten ik iets meer druk op zijn lippen. Het was nog zo aarzelend. voorzichtig legde ik mijn hand op zijn wang en kuste ik hem zachtjes. niets te overhaast.
    En dat voor een jongen die bekend stond dat hij met elk meisje zoenden die hij tegenkwam. Misschien omdat ik een jongen was? maar zoenen, was zoenen toch. Ook al hoopte ik niet dat hij me gewoon als een van die meisjes zag.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    De druk op mijn lippen werd heviger, maar voorzichtig. Ik voelde al snel zijn koele vingertoppen op mijn wang en de kus was zacht, intiem.
    Mijn handen liet ik na een tijdje naar zijn heupen zakken, voordat ik mijn armen om zijn middel sloeg en me ontspande. Dit was goed, er zat weinig verschil in. Het enige verschil was dat meisjes een stuk zoeter roken van de overdosis parfum, een geur die ik af en toe als misselijkmakend beschouwde. Anthony daarin tegen rook niet zoet, eerder naar een soort kruid. In ieder geval rook het lekkerder dan al die bloemengeuren.
    Ik opende mijn mond een beetje en kon zo op zijn onderlip bijten, vragend om toegang tot zijn mond. Nu ik ietsjes zekerder van mijn zaak werd, wilde ik meer. En ik wist vrijwel zeker dat Anthony me dat zou geven.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony Brandon von Monroe
    Langzaam voelde ik gewoon doe Harry iets zekerder werd. Zijn armen die om mijn middel werden geslagen zijn tanden die hij zachtjes in mijn onderlip zetten. Ik glimlachten tegen zijn lippen aan, voordat ik mijn mond ook een klein stukje openden. Ik trok Harry nog iets dichter naar me toe tot hij echt tegen me aanstond en liet mijn tong tussen zijn lippen glijden. Zijn lippen waren zacht. smaakte zout van de chips. Nog steeds iets voorzichtig, bang dat ik toch te snel zou gaan liet ik mijn tong langs die van hem glijden. zijn huid was warm onder mijn vingertoppen en het voelde echt heel goed.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Een glimlachje tegen mijn lippen aan was niet te missen, voordat Anthony zijn lippen een stukje van elkaar haalde. Ik voelde hoe ik iets dichter tegen het lichaam van Anthony werd getrokken voordat zijn tong zich een weg naar binnen vond. Een ontspannen zucht wist ik nog net uit mijn mond te krijgen voordat zijn tong langs die van mij streelde, waardoor er alsnog een enkele rilling over mijn rug liep. Ik gaf toe aan de gevoelens die zich ontwikkelden in mijn onderbuik en begon een intiem spelletje met zijn tong te spelen, terwijl mijn vingers over zijn onderrug streken.


    Reading a good book is like taking a journey.