• Tell me a love story is de titel van de eind musical op een van de meest gewilde high schools in London.
    Dit is de laatste kans die je leven voorgoed kan veranderen. Daarom wil iedereen laten zien wat ze in huis hebben. De avond van de uitvoering zullen namelijk er verschillende sterren en regisseurs van beroemde stukken komen en hun kandidaten kiezen. Zie het maar als een auditie. Je moet jezelf kunnen bewijzen en laten zien dat je de beste bent. Maar wat als heel deze musical misgaat, omdat het werkelijkheid word?
    Liefde, jaloezie, haat, vriendschap, concurrentie, vijanden en drama.



    Lijstje dat je in moet vullen:
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    Welke rol zou je willen spelen in de musical; (De musical zal later verschijnen met de dingen die hier zijn ingevuld)


    Rollen:
    Jongens;
    - Niall James Horan; nessje -> Jongen waar het meisje verliefd op word
    - Louis William Tomlinson; Zianourryx -> Degene die een wijze les verteld
    - Liam James Payne; Little -> Vader van het meisje
    - Harry Edward Styles; Crudelis -> Degene die een wijze les verteld
    - Zayn Javadd Malik; arnepuntcom -> De knappe jongeman
    - Anthony Brandon von MonroeSikowitz -> Dwarsliggende ex
    - Jayy Kilian von MonroeSikowitz -> De rijke arrogante jongen
    - James Julian Mathers BigFatLiar-> Broer van het meisje

    Meisjes;
    - Arianne Rowene Clarke Curlies-> Vriendin van het meisje
    - Chiara Bella Love DamnBieber -> Dwarsliggende ex
    - Rosemary Kingston BigFatLiar -> Meisje die de twee zal volgen tijdens hun reis
    - Tamara Veronica Miller Depay-> Het jonge meisje
    - Cassadee Carstairs -> Moeder van het meisje
    - Ness Allison Lockwood nessje-> Vriendin van het meisje
    - Madelaine Louise Lockwood Zianourryx -> Zus van het meisje
    - Scarlett Britney Jones Crudelis -> Meisje uit het bordeel


    De andere mensen ( bijvoorbeeld styliste, dansers, dramadocent)


    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Niemand schrijft acties voor anderen!
    -Naamsveranderingen doorgeven.
    -Geen perfecte personage's
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Alleen Zianourryx en Crudelis maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.


    Het idee voor de musical;
    Een jong meisje krijgt de keus tussen twee jongens. Een gemiddelde, maar knappe jongeman of een rijke, arrogante jongen.
    Haar twee vriendinnen proberen haar over te halen om voor het geld te gaan. Het verhaal speelt zich af in een hotel. Het meisje zal uiteindelijk verliefd op een arme, minder goed uitziende jongen die koffers verplaatst in het hotel, waardoor ze hun best doen om samen proberen te zijn.
    Helaas zijn haar twee minnaars er minder blij mee en smeden ze een plan, waarbij ze een meisje uit het bordeel inschakelen om de arme jongen te verleiden. De jongen trapt er niet in en blijft bij het jonge meisje. Als haar ouders, broer en zus zich er mee gaan bemoeien en haar uit het hotel willen halen omdat ze eisen dat ze voor het geld gaat, vlucht het meisje met de jongen en reizen ze door een aantal landen, waar ze verschillende personen ontmoeten die ze om de beurt een aantal lessen leert. Uiteindelijk keren ze terug naar haar ouders, trouwen ze en leven ze nog lang en gelukkig.



    Het begin;
    De bel zorgt ervoor dat de pauze voorbij is en iedereen weer gezellig een paar uur aan de slag moet.
    De helft van de mensen zal moeten repeteren voor de musical en zal dus naar de aula vertrekken. De scripts zullen allemaal klaar liggen met je eigen naam erop. De bedoeling is dat iedereen die doorleest en gaat oefenen. De andere helft gaat gewoon naar de volgende les en zal later pas naar de musical repetitie vertrekken.

    [ bericht aangepast op 9 feb 2013 - 17:04 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Anthony Brandon von Monroe
    Rustig speelde ik het speeltje wat onze togen speelde mee. De rillingen gleden over mijn rug toen Harry's vingers erover heen streken. Ik liet mijn hand afzakken naar zijn nek en mijn andere hand klemde ik in zijn shirt. Ik moest toegeven. Het voelde echt heel goed. Langzaam eindigde ik de zoen en keek ik Harry iets trots aan. "Was dat nu zo eng?" Glimlachte ik en duwde nogmaals ren kusje op zijn lippen. En nog een, en nog een. Ik bleef hem speels kusjes geven. Misschien was dit wel veel beter dan meteen gevoelloze seks in het opberghok. Al ging ik dat toch ook nog een keer opeisen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Zijn hand zakte af naar mijn nek en ik voelde zijn andere hand mijn shirt omklemmen. Helaas werd de zoen langzaam maar zeker beëindigd en opende ik mijn ogen weer, waardoor ik Anthony kon aankijken. Ik schudde mijn hoofd en voelde hoe mijn wangen warmer werden. "Nee..."
    Ik kreeg nog een aantal kusjes op mijn lippen gedrukt en glimlachte kleintjes. Dit was beter. Veel beter dan Chiara die me vandaag nog heel vreemd behandelde, stukken beter dan anderen die ik al zovaak had gezoend. "Wil je teruggaan?" vroeg ik lichtelijk twijfelend. "Ik wil wel die andere lessen nog volgen, ik moet sowieso al nablijven."

    (Nu we het daarover hebben, waar blijft dat rooster?)


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony Brandon von Monroe
    Ik glimlachten en haalde mijn schouders op. "Wat jij wilt." Ik wilde eigenlijk niet terug, maar wist ook wel dat we niet echt een keuze hadden. "Wat heb je nu weer gedaan?" Grijnsde ik en tikte op Harry zijn neus. "Je bent leuk." Concludeerde ik en kuste hem nogmaals waarna ik zuchtend wat afstand nam. Ik pakten de zak chips van de grond en straal daarna nog even door Harry zijn krullen. Ik wist totaal niet wat ik nu moest verwachten. Hoe we nu tegenover elkaar stonden. Wel wist ik dat ik het heel moeilijk ging krijgen om dit niet aan Jayy te vertellen. Maar het was nu ook van belang voor mezelf.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Ik grinnikte zachtjes. "Te laat komen in de lessen. Louis en ik hebben het rooster toch nooit bij." zei ik met een onschuldig lachje, waarna ik breder glimlachte en zijn kus maar al te graag in ontvangst nam. Anthony pakte de zak chips op en streek nog eens door mijn krullen, waardoor ik hem een tevreden blik gaf.
    "Ik zeg niks tegen Louis." zei ik, meer tegen mezelf dan tegen hem. Ik vertrouwde Louis alles toe, maar niet dat ik gezoend had met Anthony en daarbij ook nog eens echt op jongens viel. Dat hoede voorlopig alleen Anthony te weten, verder niemand. Ik wachtte totdat ik zeker ervan was dat hij klaar was en begon uiteindelijk langzaam richting school te lopen, al kon je het eerder sjokken noemen.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony Brandon von monroe
    Ik stopt de zak chips in mijn tas en hees deze weer op mijn rug om daarna met Harry mee te lopen. Mijn handen verborg ik in mijn zakken, omdat ik anders niet wist waar ik ze moest laten. Ik wilde hem zeggen dat hij het ooit moest vertellen en hij het niet voor eeuwig verborgen kon houden. Maar ik wist dat, dat de zweer weer zou verpesten. Dus ik zweeg. mijn voeten sloften over de grond en ik staarde voor me uit. ik tuiten mijn lippen af en toe wat omdat ik niets wist om te zeggen en beet af en toe op mijn lip. Nu Harry het over roosters had, besefte ik me dat ik eigenlijk totaal niet wist wat voor lessen ik vandaag had. alleen dat ik er al eentje gemist had.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Crudelis schreef:
    Scarlett Britney Jones.

    Hij mompelde iets, maar ik kon niet bepaald verstaan wat. Daarbij was ik geen liplezer. Mijn wenkbrauwen schoten omhoog en mijn hersenen werkte op volle toeren. Ik kon er niet tegen als iets niet duidelijk werd gemaakt, dat was voor mij hartstikke frustrerend. Na zijn woorden werd ik niet veel wijzer en een gefrustreerde kreun ontsnapte uit mijn mond, terwijl ik mijn ogen sloot en er alles aan deed om het maar te snappen. Dat was nou een van de redenen dat ik bepaalde vakken niet meer volgde, ik begreep het niet en dan irriteerde ik me de hele les eraan.
    "Dan moet je er eerst over nadenken." wist ik uiteindelijk te zeggen. Het liefst wisselde ik nu van onderwerp en dacht ik aan iets leuks. "Kunnen we iets leuks gaan doen? Alsjeblieft?" vroeg ik terwijl ik weer opkeek en een zachte zucht slaakte. "Laat mij eens zien wat jij in je vrije tijd doet, de les duurt toch nog wel eventjes."


    James Julian Mathers
    'Dan moet je er eerst over nadenken', zei ze uiteindelijk. 'Kunnen we iets leuks gaan doen? Alsjeblieft?'. Ik dacht na over wat ze leuk zou vinden en ze wou dat ik haar liet zien wat ik in mijn vrije tijd deed. 'Hmm meestal ga ik op meisjesjacht, roken, blowen en nog meer dingen die me niet geschikt lijken voor nu', zei ik. Ik pijnigde mijn hersen om iets leuks te verzinnen wat zei leuk zou vinden en fronsde mijn wenkbrouwen. Ik was hier dus apsoluut niet goed in! 'Wat doe jij dan in je vrije tijd? Leren telt niet!', zei ik uiteindelijk. Hopelijk kon ze iets verzinnen, want ik vond het wel een leuk idee om samen iets te gaan doen.


    Dont say why me, say try me

    Harry Edward Styles.

    In stilte liepen we verder. Ik neuriede het liedje wat Louis vandaag nog voor me had gezongen aangezien ik niet van stiltes hield. Het was dan zo doods.
    "Jij weet toevallig niet waar ik dadelijk moet zijn?" vroeg ik aan Anthony. Het zou toch kunnen dat hij mijn rooster wist. Er was eens een meisje en die wist precies waar ik elke les moet zijn, net een stalker! Toen ik de school zag naderen wierp ik Anthony nog een blik toe, maar ikzelf wist ook weinig te zeggen verder. Wat moest ik zeggen dan? Bedankt voor de ontmaskering en het zoenen in een speeltuintje?

    Scarlett Britney Jones.

    Het verbaasde me niets wat James allemaal deed in zijn vrije tijd, totdat hij aan mij vroeg wat ik deed. Ja, wat deed ik in mijn vrije tijd?
    "Lezen." was mijn antwoord. Brieven lezen van mijn broer, boeken die ik al duizenden keren had gezien. Ik leerde en las vrijwel alleen, verder wist ik niets te verzinnen. "En schaken."
    Ja, ik schaakte veel in mijn vrije tijd. Ik vond het leuk om in mijn hoofd te puzzelen en zover mogelijk te kunnen komen ermee. Het was niet leren, dus commentaar verwachtte ik niet.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony Brandon von Monroe
    Ik grinnikte even. "Waarom zou ik moeten weten waar jij les heb? Ik weet mijn eigen rooster niet eens." Grijnsde ik en wierp mijn blik op de krullenbol. Ik had opeens zo'n idee dat ik inderdaad maar een van die personen was waar hij gewoon me zoenden en daarna nooit meer gedag zei. Zo afstandelijk liepen we tenminste naast elkaar. Maar ik durfde het niet te vragen. Ik begon langzamer te lopen en hield uiteindelijk halt. Ik risten mijn tas open en duwde de zak chips in Harry zijn handen. "Dus dit was onze dag dan al?" Vroeg ik met opgetrokken wenkbrauwen. We hadden beide les al wisten we niet waar en misschien zaten we wel bij elkaar. Maar zoals het nu naar uit zag. We zeiden niet eens wat tegen elkaar en ik wist niets te zeggen ook. En ik had altijd wat te zeggen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Ik haalde mijn schouders op. "Kan altijd, toch?"
    Ik merkte dat Anthony een blik op me wierp, maar ik negeerde die. Ik wist niet waarom, ik had niet echt de behoefte om hem nu aan te kijken. Totdat Anthony halt hield.
    Mijn hoofd draaide zich als automatisch zijn richting uit en ik kreeg de zak chips in mijn handen gedrukt. "Niet als je dat niet wilt." zei ik stilletjes. Ik wilde in principe niet dat 'onze' dag voorbij zou zijn, want ik voelde me best wel op mijn gemak bij hem. Aan de andere kant was de sfeer op dit moment snijdend. "Zit je ergens mee?" hij was inderdaad best stil geworden, eigenlijk. Normaal was hij net zoals Jayy hyper, en nu zweeg hij in duizenden talen.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony Brandon von Monroe
    Dus hij wilde de dag wel stoppen alleen als ik het niet wilde niet. Nou. Dan wist ik ook meteen waar ik stond. Mijn gezicht trok even uit zijn plooi. En al helemaal toen Harry vroeg of er iets was. "Nee hoor." De sarcasme was iets te vinden in mijn stem. "Ik ben het enkel niet gewent dat mensen me praktiseren doodzwijgen nadat ze me gezoend hebben. Maarja. Dat zal wel de mentale gang van zaken zijn bij jou." Het was eruit voordat ik er erg in had en ik beet even op mijn lip. Nee. Ik had geen spijt van mijn worden. Het was toch zo. Ik werd alleen niet graag gebruikt. Niet dat is wist wat ik dan had verwacht wat er zou gebeuren na de zoen. Maar toch niet dit. "Sorry." Mompelde ik uiteindelijk toch en ik draaide me weer vooruit om verder te lopen.

    [ bericht aangepast op 12 feb 2013 - 16:03 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Het sarcasme drong tot diep in mijn hersenen door en ik kreeg een verbeten trek rond mijn mond. Vooral na zijn woorden knapte er iets in me. Van anderen verwachtte ik deze woorden nog wel, maar niet van Anthony.
    "Wat wil je dan dat ik doe? Dat ik de hele tijd over koetjes en kalfjes ga praten?" vroeg ik hem met opgetrokken wenkbrauwen. Als ik geen gespreksstof had kon ik moeilijk iets zeggen. Zo draaide het bij mij helemaal niet, echt niet. Het was ook nooit mijn bedoeling geweest om hem een gevoel te geven dat hij niet wilde, wat dat ook mocht zijn.
    Zijn excuus slikte ik verder maar en hij draaide zich weer om zodat hij verder kon lopen, waardoor ik hem ongelovig aankeek. Kregen we dit weer, fijn... "Nee, het spijt mij." gromde ik uiteindelijk, verder ging ik er niet op door. Ik had verschillende woorden op mijn tong liggen, maar als ik alles eruit zou gaan gooien konden we net zo goed onze vriendschap meteen beëindigen.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony Brandon von Monroe
    Mijn kaken verstrakten iets. Het werd duidelijk weer als mijn schuld gezien. Ik draaide me met een ruk om vanwege Harry zijn sorry. ''Sorry van wat? van de zoen? Want weetje Harry. Ik heb er helemaal geen spijt van. Ik zou het zo weer doen namelijk.'' Ik probeerde mijn stem kalm te houden, maar ik schoot af en toe wat uit. ik zuchten en sloot mijn ogen even, waarna ik met mijn handen door mijn haar ging. ''Zeg het gewoon. Zeg gewoon dat het niets voor je betekende.'' Ik keek hem strak aan. Ik wist dat het pijn ging doen als hij het zou zeggen, maar dat weerhield me er niet van om de waarheid te horen. Want ja. Misschien vond ik hem wel leuk. kreeg ik kriebels in mijn buik toen we zoenden en kon ik mijn ogen niet van hem afhouden als hij lachten.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Ik voelde een stekend gevoel in mijn onderbuik opkomen. Zijn woorden leken me toch wel iets te doen, terwijl ik bij anderen niks voelde. Om de een of andere reden bleef ik staan en ging ik een discussie aan, terwijl ik bij anderen ijskoud zou zijn weggelopen.
    "Het betekende wel iets voor me." zei ik standvastig, waarna ik mijn hoofd ophief en Anthony aankeek. "Die zoen betekende genoeg, meer dan je denkt." Als ik niets gevoeld zou hebben stonden we nu al gevoelloze seks te hebben in een of andere ruimte. Toch wilde ik hem dat niet aandoen, niet Anthony. "Het spijt me eerder dat ik alles verpest."


    Reading a good book is like taking a journey.

    Sikowitz schreef:

    Jayy Kilian von Monroe
    Louis stond net voor mijn neus stil en ik lachte even. ''Weetje wat ik gehoord heb.'' grijnsde ik terwijl ik hem tegen me aantrok. ''Dat je enorm sexy ben zonder kleding. Ik trok nonchalant zijn shirt een stuk omhoog en bij het zien van zijn bovenlichaam knikte ik goedkeurend. ''Harry had gelijk.'' Ik tikte op Louis zijn neus en zetten me weer af van de muur. ''Kom cutie. Ik wil koffie.'' hiermee bedoelde ik niet die smerige drap van de kantine, maar de Starbucks om de hoek.


    Louis William Tomlinson
    Een vrolijke maar nieuwsgierige twinkeling was in mijn ogen te vinden en mijn hoofd schudde. 'Maar dat ga je me nu vast vertellen.'
    Ik beet op mijn lip en trippelde met mijn vingers over zijn borstkas toen Jayy me tegen zich aantrok. 'En wie is degene die jou dat heeft verteld?' vroeg ik. Een zacht gegrinnik verliet mijn mond toen hij een goedkeurend geluidje maakte bij het zien van mijn bovenlichaam. De volgende woorden beantwoordde mijn eerder vraag gelijk en knikte alleen maar. Het antwoord verbaasde me eigenlijk niet heel veel.
    Doordat Jayy zich weer van de muur afzette, zette ik automatisch weer een stap naar achteren. 'Wat staan weer hier dan nog? Op naar de Starbucks.' Tenminste dat leek me het meest logisch aangezien je de koffie hier geen koffie kon noemen.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Anthony Brandon von Monroe
    Ik twijfelde geen seconde meer. Trok Harry aan zijn Shirt naar me toe en drukte mijn lippen op die van hem. Heel kort en standvastig. Snel liet ik hem weer los en ik glimlachte. ''Je verpest niet alles.'' Zei ik lief en haalde mijn hand door zijn krullen. Ik vond het wel goed zo. Misschien had ik ook wel iets overdreven. ''Kom, curley.'' Glimlachte ik en stopte mijn handen weer in mijn zakken omdat ik wist dat ik anders mijn arm weer in die van Harry zou haken. Maar dat ging sowieso niet gewaardeerd worden. Wat ik ergens wel begreep aangezien we naar school liepen. Ik had nu al helemaal geen zin meer in school.

    Jayy Kilian von Monroe
    ik lachte even en haakte mijn arm in die van Louis. ''precies wat ik dacht.'' grijns ik en speel Jayy mee de gangen door naar buiten. Ik had echt zin in Koffie. Ik genoot van de zon die meteen op mijn gezicht branden toen we buiten stonden en ademde even de frisse lucht in. Veel beter dan die muffe school geur. ''Ik ga je vandaag laten zien, dat ik net zo leuk kan zijn als Harry.'' Ik wilde eigenlijk zeggen leuker. maar daar was Louis het vast niet mee eens. en hoe kon iemand nou leuker zijn dan je beste vriend? op een rustig tempo liepen we het schoolplein over en ik begroeten Dexter die vuilnis stond te prikken. Die jongen had ook werkelijk altijd straf.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''