• Tell me a love story is de titel van de eind musical op een van de meest gewilde high schools in London.
    Dit is de laatste kans die je leven voorgoed kan veranderen. Daarom wil iedereen laten zien wat ze in huis hebben. De avond van de uitvoering zullen namelijk er verschillende sterren en regisseurs van beroemde stukken komen en hun kandidaten kiezen. Zie het maar als een auditie. Je moet jezelf kunnen bewijzen en laten zien dat je de beste bent. Maar wat als heel deze musical misgaat, omdat het werkelijkheid word?
    Liefde, jaloezie, haat, vriendschap, concurrentie, vijanden en drama.



    Lijstje dat je in moet vullen:
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    Welke rol zou je willen spelen in de musical; (De musical zal later verschijnen met de dingen die hier zijn ingevuld)


    Rollen:
    Jongens;
    - Niall James Horan; nessje -> Jongen waar het meisje verliefd op word
    - Louis William Tomlinson; Zianourryx -> Degene die een wijze les verteld
    - Liam James Payne; Little -> Vader van het meisje
    - Harry Edward Styles; Crudelis -> Degene die een wijze les verteld
    - Zayn Javadd Malik; arnepuntcom -> De knappe jongeman
    - Anthony Brandon von MonroeSikowitz -> Dwarsliggende ex
    - Jayy Kilian von MonroeSikowitz -> De rijke arrogante jongen
    - James Julian Mathers BigFatLiar-> Broer van het meisje

    Meisjes;
    - Arianne Rowene Clarke Curlies-> Vriendin van het meisje
    - Chiara Bella Love DamnBieber -> Dwarsliggende ex
    - Rosemary Kingston BigFatLiar -> Meisje die de twee zal volgen tijdens hun reis
    - Tamara Veronica Miller Depay-> Het jonge meisje
    - Cassadee Carstairs -> Moeder van het meisje
    - Ness Allison Lockwood nessje-> Vriendin van het meisje
    - Madelaine Louise Lockwood Zianourryx -> Zus van het meisje
    - Scarlett Britney Jones Crudelis -> Meisje uit het bordeel


    De andere mensen ( bijvoorbeeld styliste, dansers, dramadocent)


    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Niemand schrijft acties voor anderen!
    -Naamsveranderingen doorgeven.
    -Geen perfecte personage's
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Alleen Zianourryx en Crudelis maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.


    Het idee voor de musical;
    Een jong meisje krijgt de keus tussen twee jongens. Een gemiddelde, maar knappe jongeman of een rijke, arrogante jongen.
    Haar twee vriendinnen proberen haar over te halen om voor het geld te gaan. Het verhaal speelt zich af in een hotel. Het meisje zal uiteindelijk verliefd op een arme, minder goed uitziende jongen die koffers verplaatst in het hotel, waardoor ze hun best doen om samen proberen te zijn.
    Helaas zijn haar twee minnaars er minder blij mee en smeden ze een plan, waarbij ze een meisje uit het bordeel inschakelen om de arme jongen te verleiden. De jongen trapt er niet in en blijft bij het jonge meisje. Als haar ouders, broer en zus zich er mee gaan bemoeien en haar uit het hotel willen halen omdat ze eisen dat ze voor het geld gaat, vlucht het meisje met de jongen en reizen ze door een aantal landen, waar ze verschillende personen ontmoeten die ze om de beurt een aantal lessen leert. Uiteindelijk keren ze terug naar haar ouders, trouwen ze en leven ze nog lang en gelukkig.



    Het begin;
    De bel zorgt ervoor dat de pauze voorbij is en iedereen weer gezellig een paar uur aan de slag moet.
    De helft van de mensen zal moeten repeteren voor de musical en zal dus naar de aula vertrekken. De scripts zullen allemaal klaar liggen met je eigen naam erop. De bedoeling is dat iedereen die doorleest en gaat oefenen. De andere helft gaat gewoon naar de volgende les en zal later pas naar de musical repetitie vertrekken.

    [ bericht aangepast op 9 feb 2013 - 17:04 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson
    'Er zou toch iets niet kloppen als je dat niet dacht.'zei ik vrolijk en keek de gangen door. Het verbaasde me hoe rustig het ineens was. De zon zorgde voor een brede glimlach op mijn gezicht, maar dat we niet meer in de school waren zorgde er ook deels voor. 'Ik ben benieuwd, en je mag gerust leuker zeggen. Maar dat word wel een hele moeilijke uitdaging dan.' Dat laatste voegde ik er snel met een grijns aan toe. Die woorden lagen echt gewoon voor de hand. Om dat te weten hoefde je geen hogere wiskunde te hebben. Daarbij had ik nu wel geleerd dat niets onmogelijk was. Rustig liep ik mee het schoolplein over en kon niet wachten op het moment dat ik weer goede koffie in handen had. Dat was te lang geleden.

    ( Oké, eerst eten(A))


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [maar, krijgen we nou nog een rooster?]

    Jayy Kilian von Monroe
    Ik lachte even. ''Ik ga mijn best doen.'' Grijnsde ik. Ik ging even met mijn handen door mijn haar en genoot van het weer. ''Jij hebt toch ook auditie gedaan voor de musical?'' Vroeg ik plots. Ik moest vandaag wel ergens mijn script ophalen, maar had geen flauw idee hoe laat.Ik stak ondertussen een sigaret af en vroeg me toch wel af hoe het met Anthony ging. Al ging ik er vanuit dat hij zich wel kon redden. Dat kon ik immers ook zonder hem. graag even zelfs. Zachtjes begon ik Stupid Boy van T Mills te nurieen. Ik hield echt van die jongen. Hij maakte zulke geniale liedjes en ik werd er vrolijk van. Zachtjes begon ik te zingen terwijl ik weer achterstevoren, voor Louis ging lopen en lachend meebewoog. Dit sloeg echt nergens op, maar dat maakte niet uit.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    ( Nessje zou zorgen voor de roosters, maar zal eens vragen hoe ver ze is )

    Louis William Tomlinson
    'Heel veel succes dan maar' Lachte ik en was benieuwd of het zou lukken. Mijn schooltas duwde in Madelaine haar handen, wetende dat die straks makkelijk te vinden was. Deze nu toch niet nodig en ging hem niet onnodig meeslepen. 'Ja, dat klopt. En jij zo te horen ook.' Met auditie doen was ook alles gezegd, want ik had echt geen idee hoe het verder zat. Ergens had ik het idee dat deze dag nog wel eens gezellig kon worden en het niet heel erg was. Een dagje zonder Harry. Ik luisterde naar Jayy die zachtjes begon te neurien, maar wat al snel overging ik zingen. Het duurde niet lang voor ik lachend mijn hoofd schudde en ook mee begon te zingen. Eigenlijk totaal vergeten dat er net nog een hele discussie over was geweest.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Jayy Kilian von Monroe
    Even stond ik versteld van het feit dat Louis het liedje kenden en ook van zijn stem. ''Je kan goed zingen man.'' lachte ik, toen we bij de starbucks waren en ik was gestopt met zingen. Ik had zelf niet zo'n geweldige stem. Ik kon toon houden, maar daar was ook werkelijk alles mee gezegd.''Ik trakteer, wat wil je?'' Ik pakte mijn portemonnee uit mijn rugtas en bestelde zelf een frappuccino. Die vond ik toch wel het lekkerst en het was er ook nog eens het weer voor. Ik legde alvast wat geld neer en wachten tot Louis ook wat bestelden. Ze hadden wel een goede plek uitgekozen om een starbucks neer te zetten trouwens. al die scholieren die hier na, of onder schooltijd, wat kwam drinken. Nu was het nagenoeg rustig.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Sikowitz schreef:
    Anthony Brandon von Monroe
    Ik twijfelde geen seconde meer. Trok Harry aan zijn Shirt naar me toe en drukte mijn lippen op die van hem. Heel kort en standvastig. Snel liet ik hem weer los en ik glimlachte. ''Je verpest niet alles.'' Zei ik lief en haalde mijn hand door zijn krullen. Ik vond het wel goed zo. Misschien had ik ook wel iets overdreven. ''Kom, curley.'' Glimlachte ik en stopte mijn handen weer in mijn zakken omdat ik wist dat ik anders mijn arm weer in die van Harry zou haken. Maar dat ging sowieso niet gewaardeerd worden. Wat ik ergens wel begreep aangezien we naar school liepen. Ik had nu al helemaal geen zin meer in school.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    (Sorry, mijn zin voor RPG was even weg. ;p Nu nog steeds, trouwens. Dat zal zo wel weer terugkomen. ^^)

    Harry Edward Styles.

    Ik glimlachte zwakjes toen ik zijn lippen kort, maar bondig tegen die van mij voelde. Een zachte zucht glipte uit mijn mond en ik knikte schaapachtig. "Goed, niet alles dan." gaf ik toe, maar verder zei ik niks meer erover. Ik had geen zin meer in discussies, zo was het wel goed geweest. Ik wist niet waarom, maar door de bijnaam luisterde ik vrijwel meteen en liep ik weer trouw verder, net alsof ik aan een onzichtbaar lijntje naast Anthony liep. Niets vreemds aan eigenlijk, ik kon wel vaker aanhankelijk gedrag vertonen als ik daar zin in had. Meestal niet, maar nu dus eventjes wel.
    "Weet je, wat als ik nou alleen maar naar die repetitie ga en de rest van de dag oversla? Dan hoef ik ook niet na te blijven." opperde ik, meer tegen mezelf dan Anthony. Daarbij zouden ze me morgen toch wel vergeten, zo slim waren ze daar nou ook weer niet.


    Reading a good book is like taking a journey.

    [maakt niet uit, doe rustig aan. ;3]

    Anthony Brandon von Monroe
    ik grinnikte even nar Harry zijn worden. ''Wat zullen we d..'' Ik viel even stil. Hij zou spijbelen zei hij. niet wij. Ik slikte even. ''Wat ga je doen dan?'' verbeterde ik mezelf. Ik was het gewoon gewent om niets op mezelf te doen. Als Jayy spijbelden. spijbelden ik ook en andersom. zo makkelijk was het. Dus daar ging ik nu automatisch ook vanuit. maar misschien wilde Harry me wel gewoon weg hebben. We liepen ondertussen het schoolplein op en meteen zag ik mijn kleine rode beste vriendinnetje alweer. Ze kwam aanwaggelen op haar veelte hogen hakken, omdat ze ander nog kleiner was en zonder waarschuwing kreeg ik eek knuffel. Met een schuin hoofd ging ze voor Harry staan en Sonny glimlachte breed. ''Ik vind jou krullen schattig.'' lachte ze vrolijk. Ze duwde een kus op mijn mondhoek, zwaaiden en was weer weg. Typisch Sonny. ze was heel de dag alleen maar mensen gedag aan het zeggen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Na zijn woorden draaide ik mijn hoofd naar hem toe. "Ik verwachtte niet dat je ook zou willen spijbelen, maar je mag heus bij me blijven. Graag zelfs." zei ik met een zwakke glimlach toen ik merkte dat hij zijn woorden had ingeslikt. Ik vergat mensen wel vaker bij mijn plannen te betrekken, egoïstisch. Maar dat gaf ik dan ook toe, dat ik af en toe verschrikkelijk egoïstisch kon zijn.
    Opeens kwam de roodharige Sonny -Ja, ik had haar naam onthouden- aangelopen en knuffelde ze Anthony, waarna ze voor me ging staan en opperde dat mijn krullen schattig waren. Ze drukte nog een kus op de mondhoek van Anthony en beende al snel weer weg, waardoor ik zachtjes begon te lachen.
    "Awh, ze is wel een schat, hoor." zei ik grinnikend toen ze uit het zicht was, waarna ik Anthony onschuldig aankeek. "Alleen een beetje... vreemd." misschien was dat een vooroordeel geweest, maar ze leek me in ieder geval niet de normaalste hier.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony brandon von Monroe
    ''Alleen als je wilt.'' mompelde ik nog snel. Ik wilde mezelf niet opdringen. Ik keek Sonny achterna die alweer bij Dylan en Mabel stond. ''Ze is echt geweldig. Vreemd, maar geweldig.'' Sonny was volgens de meeste gewoon doorgedraaid en hoorde in een gesticht thuis. Maar het was het liefste meisje wat er bestond en ze was altijd over enthousiast. ''Nee, die twee van jou waren lekker normaal.'' Grijns ik en geef Harry een lichte por in zijn zei. Mijn vrienden mochten dan misschien raar zijn. dat waren die van Harry ook niet. En wij zelf denk ik ook niet. ''Maar, wat wilde je nu gaan doen dan?'' Vroeg ik, om terug te komen op waar we het over hadden.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    "Nee, daarom zeg ik het." zei ik grijnzend, waarna ik beamend knikte. Ik mocht Sonny tot nu toe wel, zolang ze maar niet te druk werd, want daar kon ik af en toe heel slecht tegen.
    Ik wierp Anthony een quasi beledigde blik toe. "Fay is gestoord, ja. Maar Noa is doodnormaal hoor." verdedigde ik het zwartharige meisje met de gifgroene ogen. Man, ik hield van die kleur... Daarbij was ze heel makkelijk in de omgang, des te simpeler voor mij.
    Ik haalde langzaam mijn schouders op en zette een serieuze blik op. "Huiswerk maken totdat we naar de repetities moeten, en daarna wil ik nog langs de bibliotheek." zei ik met een kalme ondertoon, terwijl ik mijn best deed om niet te grijnzen. "Of je laat me jouw vriendengroep eens zien."


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony brandon von monroe
    ''Als jij het zegt.'' mompel ik als hij het opneemt voor zijn vrienden. Ik kende ze verder ook niet zo goed, dus ik wist het verder niet. Huiswerk maken? ik had niet eens boeken bij me. Ach. ik zou wel gaan tekenen zeker. Of inderdaad even mijn vriendengroep laten zien. ''Kom.'' Glimlachte ik en nam Harry mee de richting in, waar Sonny ook naartoe was gehuppeld. Dylan was een joint aan het draaien, maar aan zijn ogen te zien had hij al genoeg op. ''Hi.'' Kwam er enkel uit zijn mond, terwijl hij even vreemd naar harry keek. ''Antz. ik wil tip.'' Hij stak zijn hand al uit en ik zocht in mijn tas naar tip, die ik hem vervolgens overhandigden. ''Jongens, dit is Harry. Harry. Sonny, Dylan en Mabel.'' Mabel haar vel blauwen ogen keken niet op van haar tekenblok. Haar witten krullen met blauwe dip dye, -het was dezelfde lichte kleur blauw als haar ogen. golfden mooi neer op de wint en de muziek die door haar speakers heenzetten was zacht. ''Waar is Jayy?'' Vroeg ze stil. Het was altijd eng hoe ze alles opmerkten, zonder het te zien. ''weet ik niet.'' Nu keek ze wel op. haar ogen schoten bijna dwars door me heen. ze blies een kauwgombel en richten zich weer op haar blad. Sonny kwam met een zak drop voor mijn neus staan en duwden een dropje tussen mijn lippen, waarna ze hetzelfde bij Harry deed. Ja, hij had gelijk. Mijn vrienden spoorden echt niet.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Ik knikte aarzelend en liep nonchalant achter Anthony aan, waar ik werd voorgesteld aan Dylan en Mabel. Sonny kende ik al.
    "Hey." zei ik met een glimlach, waardoor de kuiltjes in mijn wangen weer zichtbaar werden. Af en toe kwamen ze goed uit, aangezien ik er dan een stuk charmanter en onschuldiger uitzag. Tenminste, dat was wat me verteld werd.
    Ik staarde het meisje dat me aan een zeemeermin liet denken verbaasd aan toen ze opmerkte dat Jayy er niet was, en dat zonder op te kijken. Ik vond haar een beetje eng, maar ze leek me enigzins aardig.
    Ik had niet eens de kans om iets te zeggen of Sonny duwde een dropje tussen mijn lippen, waardoor ik haar verbaasd aankeek en het maar liet gebeuren. "Dank je." zei ik terwijl ik kauwde en de drop uiteindelijk door slikte. Ik probeerde mezelf een comfortabele houding te geven en bekeek het groepje nog eens. Dylan was zo stoned als een garnaal, Mabel leek net een meermin in het water en Sonny... was Sonny.
    "Wat teken je?" vroeg ik uiteindelijk maar aan Mabel, niet-wetend wat ik anders zou moeten doen of zeggen. Misschien schreef ze wel, wist ik het. Mijn interesse lag niet bij tekenen.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony Brandon von Monroe
    Ik legde heel even bemoedigend mijn hand op Harry's schouder. Als hij het niets vond, zouden we zo weer weg zijn. Maar ik glimlachte toen hij contact zocht. Mabel keek op na Harry zijn vraag en dat keer staarden haar kijkers naar Harry. Een glimlachje verscheen op haar zacht roze lippen en ze stak haar teken lok uit naar Harry. Mabel tekende vooral gezichten van mensen. Ze was nu bezig met Sonny. Ze had Jayy en mij ook al vaak genoeg getekend. Zo vond het feit dat we zo weinig verschilden interessant. Ook tekende ze enorm vaak Johnny depp en zijn vele karakters uit films. ze had een fascinatie voor die man. Ik zag hoe Mabel haar ogen Harry zijn gezicht scanden. "Mabel, je laat het." Ik wist wat ze ging vragen. Haar ogen schoten even afkeurend naar mij en weer terug naar Harry. "Mag ik jou ook een keer tekenen?" Ik kreunden even. Harry moest nu helemaal wel denken dat ik met gestoorde mensen omging.

    [ bericht aangepast op 12 feb 2013 - 23:51 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles.

    Ik keek even naar Anthony en gaf hem een knikje, als teken dat ik het niet erg vond om hier te zijn. Ik mocht zijn vrienden eigenlijk wel, ook al moest ik wennen aan de verschillende types. Ik bekeek de tekening en knikte goedkeurend, waarna er een grijns ontstond rondom mijn lippen. "Mooi."
    Ik werd wel een beetje zenuwachtig van haar ogen, die me leken te scannen alsof ik een buitenaards wezen was. Na haar vraag hoorde ik Anthony een gefrustreerde kreun slaken, maar ik daarentegen kreeg een twinkeling in mijn ogen. "Ja, waarom niet? Ik ben benieuwd."
    Zolang mijn krullen maar normaal uitkwamen op de tekening vond ik het best. Mabel was aan de ene kant eng, maar ze was wel oké. Nog steeds vergeleek ik haar met een meermin, maar nu ook gedeeltelijk een elfje. Ik wist niet waarom, ze leek op een sprookjesfiguur.
    "Je hebt interessante vrienden." zei ik met een glimlach tegen Anthony. "Hier kunnen die van mij nog wel wat van leren."


    Reading a good book is like taking a journey.

    Anthony Brandon von Monroe
    Ik was opgelucht dat Harry het niet erg vond. Mabel staarden nog even naar hem. Nam hem goed in zich op waarna ze terug in kleermakerzit ging zitten en als automatisch vloog haar potloot ver het papier. Ik glimlachten oprecht na Harry zijn worden en keek hem met twinkelende ogen aan. "Beetje een raar groepje is het wel: maar ik hou van ze." Glimlachten ik. Ik was blij dat Harry ze wel mocht. De wietgeur kwam naar vrij toen Dylan uiteindelijk zijn joint opstak. "Blow je ook?" Vroeg Dylan aan Harry. Dylan vond het altijd sociaal om te delen. Sonny ook en die propten daarom nog maar wat dropjes in mijn mond. Als ik straks dan weer met Harry zou zoenen zou ik ook zo smaken. Oke, niet doen. Ik nam snel een hijs van Dylan voor de smaak en staarden toen naar Mabel haar tekening. Zonder nog op te kijken had ze al Harry's contouren al neergezet. Maar nu vlogen haar ogen wel weer naar de krullenbol. "Je bent knap." Concludeerde ze zacht, terwijl ze daarna gewoon rustig doorging met tekenen. Ze had gelijk. Harry was echt heek knap.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''