• Jumpers

    Anywhere.
    Anything.
    Instantly.



    Eeuwenlang hebben Jumpers onder ons geleefd - speciale personen met de mogelijkheid om te teleporteren of 'jumpen' naar bijna overal in de wereld. Voor bijna net zo lang, hebben de Paladins, een geheime en machtige orde, ons beschermd tegen deze gevaarlijke en onvoorspelbare individuen, en offeren ze alles om de mensheid veilig te houden.

    Jumpers
    Jumpers zijn eigenlijk gewoon mensen zoals jij en ik, die 'speciaal' zijn door de ene kracht die ze hebben. De kracht om te teleporteren of Jumpen zoals dat word genoemd, Jumpers leven vaak niet meer thuis bij hun ouders en de verstandige Jumpers houden zich gedeisd en proberen zo weinig mogelijk aandacht te trekken.

    Paladins
    Paladins hebben er alles voor over om de Jumpers uit te roeien en zijn dan ook constant bezig met het vinden van Jumpers. Domme Jumpers zijn in het algemeen makkelijk te vinden, hierbij kun je kijken naar rare gebeurtenissen zoals een bankoverval zonder dat er ook maar een deur geopend is. Maar de wat slimmere Jumpers die ook al van het bestaan van de Paladins af weten zijn wat moeilijker te pakken te krijgen, ze verweren zichzelf en zoeken andere Jumpers op.



    Regels
    - Minimaal 4 regels.
    Het liefst meer
    - Houd rekening met elkaar
    Wanneer iemand bijvoorbeeld te druk is met school of een tijdje weg is of iets dergelijks
    - Iedereen speelt met zijn eigen karakter, tenzij je toestemming hebt van de ander.
    - Maak je personage geen Gary Stu of Mary Sue
    Dit betekent dat je personage niet mag leiden aan het Superman-syndroom. Je personage ziet er geweldig uit, iedereen valt voor hem of haar enzovoort.
    - Niet godmoden
    Dit betekent dat je alleen je eigen personage bestuurt, en niet die van een ander tenzij je hier toestemming voor hebt.


    Jumpers
    - Lily Anderson - Macabre
    - Vanity Sky Lowland - Jaimes
    - Olive Sarah Parker Pebble
    - Nicklous 'Nick' Holt WillNotLearn
    - Mike Evans - OhMyZiam
    - Nog vrij.


    Paladins
    - Rosean 'Rose' Lilith Delacroix -Macabre
    - Nog vrij.
    - Nog vrij.
    - Matthew Anderson Jolene
    - James Jason Kirk LostMagic
    - Nog vrij.

    Mensen
    - hayley Melody Lilian LostMagic
    - Isabelle “Belle” McCloud Glucio
    - Esmee Hayden Jessiiicaa
    - Chase Morgan Michaelson - WillNotLearn
    - Oliver Drew Dalton - Jolene
    - Nog vrij.


    # Gebaseerd op de film Jumper
    # Rollentopic

    # Praattopic/TalkTopic

    [ bericht aangepast op 19 feb 2013 - 19:29 ]


    Don't be like the rest of them, darling

    [Mijn topics. Wat heb ik gemist en waar kan ik invallen?]

    Athene Clarisse Valentin - Paladin - Chelmsford, Groot-Brittannië.
    Athene keek Jace ziedend aan. Ze kon hem wurgen op die moment en dat zou ze ook doen mocht dat ene stemmetje in haar hoofd niet steeds 'doe het niet' zeggen. Dat stemmetje kon ze ook wurgen. "Omdat ik nu eenmaal niet de meest sociale Paladin ben."
    "Misschien moet je proberen het slimmer te spelen, Athene. Misschien moet je er eens over denken om niet altijd meteen zo gemeen tegen mensen te doen. Ooit al eens bedacht dat dat veel impact op je leven kan hebben?" sprak Jace hard en koud. Athene keek hem niet aan.
    "Misschien werkt dat bij jou, Meneer ik-ben-zo-geweldig. Maar niet iedereen heeft die natuurlijke charme en die aantrekkingskracht." Ze hoopte vurig dat haar stem giftig klonk en onverschillig, maar Athene had een vermoeden dat dat niet zo was. "Ik hoop dat je stikt in je eenzaamheid, Jace. Je bent een klootzak." Athene gooide de deur open en beende naar buiten. Ze wilde de deur had dichtgooien in het gezicht van de man, maar die hield dat gemakkelijk tegen en leunde tegen de deurpost. Toch liep Athene verder en negeerde hem volkomen. Ze hoopte dat hij zou zwijgen, maar helaas.
    "Oh ja, helemaal vergeten." Athene hoorde Jace' stem luid en duidelijk en de giftigheid was goed te verstaan, ook al bevond ze zich al op een afstand van hem. "Jij bent een achterbakse trut. Je hebt geen idee hoe je vriendelijk moet zijn. Aangezien je me toch zo'n klootzak vindt, waarom ging je dan niet meteen alleen naar Nederland? Of heb je geen geld? Ben je bang? Kan je het niet alleen aan? Geef me één goeie reden waarom ik mijn hele plan voor een paar dagen moet laten varen, alleen maar om met jou mee te gaan. Ik kan even goed een andere Paladin voor je bellen. Ik ken er genoeg."
    Athene hield abrupt op met lopen en bleef staan met haar rug naar Jace toe. Ze zocht naar de juiste woorden, maar kon die niet meteen vinden. Ze openende haar mond en sloot die toen weer. Na een aantal seconden wist ze dan toch een antwoord en traag draaide Athene zich om.
    "Omdat je mijn enige vriend was, Jace. Of tenminste, dat dacht ik." De eerste paar woorden hadden er triest uitgekomen, maar de laatste eerder hatelijk. "Misschien weet ik inderdaad niet hoe ik vriendelijk moet zijn. Maar met vriendelijkheid bereik je niks. Je had gelijk; ik had niet moeten komen. Ik ruim die Jumpers wel zelf uit de weg."


    kindness is never a burden.

    [Je hebt niet echt iets gemist, hier en daar is er een kleine confrontatie geweest tussen een Jumper en Paladin, maar voor de rest zijn de anderen een beetje bij elkaar aan het rondhangen ^^ dus je kan gewoon iemand meeten or something]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    [ö Athene's like Azula. "Trust is for fools. Fear is the only reliable way." Kinda...

    OKAY, IK GA SLAPEN.]


    help

    |Haha! Goodnight Marthe. (: |


    kindness is never a burden.

    [KNOCK KNOCK KNOCKIN' ON HEAVEN'S DOOR.]

    Jace Alexander Herondale || Paladin || Chelmsford, Groot-Brittannië.

    Een jongen van een jaar of vijftien was blijven staan en staarde naar het tafereel alsof hij het liefst van al een bak popcorn erbij zou willen nemen. Jace schonk hem een ziedende blik en de jongen leek te besluiten dat het beter was om misschien gewoon door te lopen.

    "Misschien werkt dat bij jou, Meneer Ik-Ben-Oh-Zo-Geweldig. Maar niet iedereen heeft die natuurlijke charme en die aantrekkingskracht," had Athene gezegd voordat ze naar buiten was gestormd. Haar stem klonk niet echt sterk. Zou ze er iets mee bedoeld hebben? Jace liet de gedachte maar weer varen, aangezien hij geen zin had om na te denken over iets dat Athene dacht over hem. "Ik hoop dat je stikt in je eenzaamheid, Jace. Je bent een klootzak," had ze nog gezegd.

    De jongen die buiten stond te kijken, was weer even gestopt met lopen en leek te twijfelen of hij wel echt zou weggaan.
    "Oh ja, helemaal vergeten," zei Jace, hij gebaarde met zijn hand naar haar en liep de trapjes voor zijn huis even af. "Jij bent een achterbakse trut. Je hebt geen idee hoe je vriendelijk moet zijn. Aangezien je me toch zo'n klootzak vindt, waarom ging je dan niet meteen alleen naar Nederland? Of heb je geen geld? Ben je bang? Kan je het niet alleen aan? Geef me één goeie reden waarom ik mijn hele plan voor een paar dagen moet laten varen, alleen maar om met jou mee te gaan. Ik kan even goed een andere Paladin voor je bellen. Ik ken er genoeg."
    Jace zuchtte wanneer hij bemerkte dat de jongen nog steeds niet weg was. "Wat sta jij te kijken?!" schreeuwde hij. "Keep on walking." Uit de toon in zijn stem viel te verstaan dat hij geen tegenspraak duldde. De jongen leek eindelijk te beseffen dat het beter was om misschien toch gewoon verder te lopen.
    Athene was opgehouden met lopen en bleef staan. Jace wilde zijn trapjes weer oplopen en naar binnen gaan, wanneer ze zich omdraaide.
    "Omdat je mijn enige vriend was, Jace," zei ze. Haar stem liep over van het verdriet, wat Jace' standvastigheid deed wankelen. "Of ten minste, dat dacht ik." De laatste woorden klonken hatelijk. "Misschien weet ik inderdaad niet hoe ik vriendelijk moet zijn, maar met vriendelijkheid bereik je niets. Je had gelijk; ik had niet moeten komen. Ik ruim die Jumpers zelf wel uit de weg."
    Jace zuchtte opnieuw gooide zijn hoofd even in zijn nek, sloeg zijn ogen ten hemel. Hij haalde een hand door zijn haar.
    "Ik ga hier zo'n spijt van krijgen..." mompelde hij tegen zichzelf. "Komt terug naar binnen, ik trek wel iets anders aan."


    help

    Jared Bruce O'Shea

    Ik zoek een plekje waar ik kan wegjumpen. Ik zit nog steeds mezelf te vervloeken om mij gedrag. Ik had me veel te afstandelijk gedragen. Het leek of ik illegale dingen had gedaan, wat eigenllijk wel zo was. ik had hem gekocht en daarna was ik mijn cash-geld gaan terughalen. Die advocaat was rijk genoeg. Ik reed terug naar mijn afgelegen huis. Ik bedacht me dat ik is een nieuw plekje zou moeten zoeken. De Paladins zouden me ooit op het spoor komen en zij liefst zo snel mogelijk. Niet werken en enorm veel geld hebben is raar. Hetzij een erfenis, maar ik wist dat ze alles zouden uitpluizen tot het kleinse detail. En dat beangstigde me mateloos. Ik hoop dat ik genoeg tijd zal hebben. Ik dacht aan Tokyo of toch in die richting. Veel volk dus moeilijker om op te sporen.


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    [whoela, ik kan niet RPG'en, ik wacht tot er gereageerd wordt op mijn postjeee.]

    Jessiiicaa schreef:
    [whoela, ik kan niet RPG'en, ik wacht tot er gereageerd wordt op mijn postjeee.]

    Sawwy, ik reageer zo snel mogelijk! D: Mijn inspiratie laat me nogal in de steek en ik heb heel erge hoofdpijn. :/ Sorry!


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Macabre schreef:
    (...)
    Sawwy, ik reageer zo snel mogelijk! D: Mijn inspiratie laat me nogal in de steek en ik heb heel erge hoofdpijn. :/ Sorry!


    [haha topper! Mijn inspiratieniveau is ook behoorlijk gezakt en daarom ben ik juist weer begonnen met RPG'en :P]

    Esmee Hayden || mens

    Ik greep de laptop van mijn bureau en liep in het vervolg traag de trap af. Ik vroeg me af wat ik in godsnaam aan het doen was, een onbekende meenemen naar huis. Maar als mijn gevoel me niet bedroog, moest ze wel een Jumper zijn en ik wilde graag helpen om ze te beschermen. Zij zag eruit als een vechter en dat kon ik wel gebruiken tegen mijn strijd tegen de Paladin's.
    Ik liep de woonkamer weer in en ging naast haar zitten, terwijl ik de laptop voorzichtig op de tafel zette. De latop startte zich langzaam op en ik stopte ook een koekje in mijn mond.
    'Vind je ze lekker?' vroeg ik, terwijl ik naar het koekje in haar hand gebaarde.


    Lily Anderson
    Ik hoorde weer voetstappen de trap af komen en merkte dat ze langzamer liep dan dat ze naar boven was gesneld.
    Uit verveling pakte ik een tweede koekje en werkte deze naar binnen; op dat moment kwam Esmee aangelopen. Ze zette de laptop voorzichtig op tafel; ik smeet er altijd mee, maar goed, dat was ik gewoon.
    Ze ging naast me zitten en terwijl haar laptop opstartte, at ze zelf ook een koekje op.
    ''Vind je ze lekker?'' vroeg ze, gebarend naar mijn koekje. Ik knikte.
    ''Koekjes zijn altijd lekker,'' zei ik met een kleine grijns. Op dat moment startte haar laptop op. Ik nam een slokje van mijn water en wachtte af.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Vanity Sky Lowland || Jumper
    Al snel word ik weer helemaal gestoord van mijn omgeving. Het enige wat ik doe, is een beetje voor me uit kijken tegen een muur aan, omdat ik niets beters te doen heb. Mijn broer klopt weer op mijn deur.
    'Rot op, Jules, ik ben niet in de stemming,' zucht ik dan.
    Ik lig achterover op mijn bed ondertussen en kijk naar het plafond. Het is te wit, er is niets om je op te concentreren. Een zucht verlaat weer mijn mond en ik ga dan recht staan. Even denk ik eraan om mijn gitaar te pakken, maar die laat ik dan toch staan. Ik hoor niemand op de gang, dus besluit ik dat als mijn kans om weg te gaan. Om weg te jumpen. Ik ben niet in de stemming om me te concentreren, dus voordat ik er erg in heb, jump ik en ga ik door tijd en ruimte heen. Het is en blijft een geweldig gevoel. Het gevoel dat je aantrekt, dat je ergens heen gaat op wat een onmogelijke manier lijkt. Er is alleen éen probleempje... Doordat ik niet gestuurd heb met het jumpen, kom ik op een willekeurige plaats uit en laat ik precies nu struikelen. Ik struikel de poort uit en bots dan tegen een meisje voor me op. Mijn ogen worden iets groter.
    'O shit,' mompel ik.
    Dit was namelijk niet de bedoeling, wat ze gezien heeft. Even krab ik aan mijn hoofd en ik sta dan gauw op. Het is een meisje wat blond haar heeft en ik zie een mooie kleur blauw in haar ogen.
    'Sorry, gaat het?' vraag ik dan maar aan haar. 'We zijn hier bezig met een opname voor een film,' verzin ik willekeurig, 'wat je net meemaakte was een special effect. De crew en ik hadden alleen niemand hier,' geen idee waar hier is, 'verwacht.'
    Zou ze het geloven? Vast wel, want ik jumpte en een mens heeft geen weet van dat het mogelijk is. Daarom heb ik haar een reële verklaring gegeven.
    'En de camera's zijn verborgen... Daarom zie je die ook niet.'
    Ik vertel het gewoon vol overtuiging en kijk haar dan aan.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Jacqueline Emelie Grantaire || Jumper || Frankrijk, Parijs, Champs-Elysees.
    Jackies gsm trilde in haar broekzak. Ze haalde het ding eruit en bekeek even het bericht dat ze had gekregen. Adrien en Aimée probeerden de aandacht op hen gevestigd te houden. Adrien had een veel te homo vestje aangetrokken en poseerde nu voor de camera van zijn zus.
    Er was niet echt veel volk in de brede winkelstraat vandaag, wat vreemd was, aangezien er altijd wel veel volk was. Jack moest even glimlachen vanwege haar vreemde vrienden.
    Adrien was een jongen met blond, krullerig haar en van die uitzonderlijke groene ogen die je haast nergens zag. Hij was zeker niet lelijk en al helemaal niet zo verwijfd als hij nu deed. Af en toe deed hij zo. Hij had een goed gevoel voor humor. Het gebeurde zelden dat Jackie niet moest beginnen lachen als ze in zijn buurt was.
    Adrien was ergens wel een beetje meisjesachtig, aangezien hij echt geen seconde zijn mond kon houden. Zelfs als er niemand luisterde. Jack was lang op hem verliefd geweest. Hij deed haar altijd lachen en ze werd er verlegen van in zijn bijzijn. Dan was er dat ene jaar geweest... Ze waren bijna een jaar samen geweest.
    Uiteindelijk bleek dat het 'vuurwerk' verdwenen was en ze hadden besloten om gewoon vrienden te blijven. Het was wel een groepje, Adrien, Aimée en Jack. Aimée vond haar broer een idioot. Dat vond Jack ook. Dat vond iedereen. Maar hij was een lieve, schattige, knappe idioot.
    Jack stopte haar gsm weer weg. "Jongens, ik moet gaan," meldde ze een beetje zachtjes. Het duurde even tegen dat ze door hadden dat Jack wat had gezegd. Aimée en Adrien keken haar aan alsof ze net voor de eerste keer gejumpt had. Ze wisten dat ze een Jumper was. En ze vonden het verschrikkelijk cool.
    "Waar moet je heen?" vroeg Aimée uiteindelijk.
    "Naar huis, mama heeft gekookt." Jack woonde niet meer thuis, maar het was haar verjaardag vandaag, dus had haar moeder voor haar gekookt. Dat was ook de reden dat ze was gaan shoppen met haar vrienden. Jack gaf niet veel om verjaardagen, maar het was leuk om haar moeder eens te bezoeken. Ze was een geweldige kokkin.
    "Tot ziens dan, lieve jarige," zei Adrien. Hij trok haar even tegen zich aan en drukte een kus op haar wang, bij wijze van afscheid. Ze waren alledrie nogal typische Fransen.

    Wanneer Jack het huis van haar moeder bereikte, deed ze de garagedeur open en ging ze naar binnen. Ze wilde net roepen dat ze er was, totdat er iets vreemds gebeurde. Jack sprong direct achteruit en stelde zich verdedigend op, totdat ze besefte dat het een Jumper was geweest. Ze ging recht staan en keek het meisje even vreemd aan.
    "Sorry, gaat het?" vroeg het meisje haar. Ze was niet echt groot en had kort, bruin haar.
    "Ja, best wel," zei Jackie argwanend. Haar accent had in die drie woorden al sterk door geklonken.
    "We zijn hier bezig met een opname voor een film," loog het meisje. Jackie moest even grinniken en fronste haar wenkbrauwen. "Wat je net meemaakte was een special effect. De crew en ik hadden alleen niemand hier."
    Jack moest even geamuseerd grinniken en sloeg haar armen over elkaar. Het meisje was geen bedreiging, aangezien ze niet wilde dat Jackie wist dat ze een Jumper was.
    "En de camera's zijn verboren... Daarom zie je die ook niet." De stem van het meisje klonk vol overtuiging. Het was lachwekkend. Ze keek Jackie aan.
    "Leuke special effects, hoor. Vooral omdat je in mijn moeders garage staat. Ben je nieuw met Jumpen of zo?" vroeg Jackie sceptisch.


    help

    Athene Clarisse Valentin - Paladin - Chelmsford, Groot-Brittannië.
    Athene keek naar de jongen die voor het huis stil stond en keek alsof hij het een fantastische film vond. Ze trok de hoek van haar lip dreigend op en Athene wilde er haar jas op wedden dat ook Jace niet gediend was met de jongen, want hij liep verder.
    "Oh ja, helemaal vergeten," sprak Jace. "Jij bent een achterbakse trut. Je hebt geen idee hoe je vriendelijk moet zijn. Aangezien je me toch zo'n klootzak vindt, waarom ging je dan niet meteen alleen naar Nederland? Of heb je geen geld? Ben je bang? Kan je het niet alleen aan? Geef me één goeie reden waarom ik mijn hele plan voor een paar dagen moet laten varen, alleen maar om met jou mee te gaan. Ik kan even goed een andere Paladin voor je bellen. Ik ken er genoeg."
    Dat jongen had weer halt gehouden en net zoen Athene haar mond wilde openen was Jace haar voor. "Wat sta jij te kijken?! Keep on walking." Athene volgde de jongen met een emotieloze blik terwijl die uit het zicht verdween. Vervolgens draaide ze zich om en keek naar de man die het huis terug in liep.
    "Omdat je mijn enige vriend was, Jace." Athene hield haar handen even hulpeloos op en liet die toen langs haar lichaam hangen. "Of ten minste, dat dacht ik. Misschien weet ik inderdaad niet hoe ik vriendelijk moet zijn, maar met vriendelijkheid bereik je niets. Je had gelijk; ik had niet moeten komen. Ik ruim die Jumpers zelf wel uit de weg."
    Athene liep het pad af en bereikte nu eindelijk de staat. Ze wenste dat er nu een auto op haar af zou komen en ze opslag dood zou zijn. Probleem opgelost en dan zou Jace alsnog de Jumpers moeten vermoorden. Athene zette net een stap op de straat toen ze Jace' stem terug hoorde,"Komt terug naar binnen, ik trek wel iets anders aan."
    Even was ze verbaasd. Jace leek eerder een type die gewoon zijn schouders zou ophalen en weg lopen. Athene wist even niet wat ze zou doen; onafhankelijk zijn en weglopen, of haar zwakte tonen en blijven. Ze bedacht zich dat haar scherm allang afgevallen was en draaide zich terug om.
    "Best." was het enige antwoord die de vrouw had. Ze liep terug over het pad naar het huis en ging voor de deur op de verhoging zitten.


    kindness is never a burden.

    Jace Alexander Herondale || Paladin || Chelmsford, Groot-Brittannië.
    Athene leek nogal twijfelachtig te blijven staan, maar draaide zich uiteindelijk terug om.
    "Best," was het enige antwoord dat het meisje had. Ze liep terug over het pad naar het huis en ging op de verhoging zitten. Jace rolde even kort met zijn ogen en sleurde haar met gemak naar binnen, waarna hij de deur dicht deed en de trap op liep om een douche te nemen.
    De badkamer was groot, net zoals de rest van het huis. Er zat een rond bad in de vloer, een sauna die Jace nooit gebruikte en er was een hypermoderne inloopdouche die met een paneel werd bediend. Het leek wel alsof je in een badkamer van het Capitool uit de Hongerspelen stond.
    Jace ging onder de douche staan en stelde de temperatuur van het water in, dat eigenlijk gewoon uit het plafond kwam als regen uit de lucht.
    Nadat hij terug uit de douche was gestapt, haalde hij even snel een handdoek door zijn haar en droogde hij de rest van zijn lichaam af. Hij trok een simpel, zwart overhemd aan en een jeansbroek, met daaronder All Stars. Hij ging terug naar beneden om wat spullen te pakken.

    Jaimster? :/

    Sorry voor de kortheid, trouwens.

    [ bericht aangepast op 27 feb 2013 - 13:36 ]


    help