{Speeltopic} Jumpers - Speeltopics

Regels
- Minimaal 4 regels.
Het liefst meer
- Houd rekening met elkaar
Wanneer iemand bijvoorbeeld te druk is met school of een tijdje weg is of iets dergelijks
- Iedereen speelt met zijn eigen karakter, tenzij je toestemming hebt van de ander.
- Maak je personage geen Gary Stu of Mary Sue
Dit betekent dat je personage niet mag leiden aan het Superman-syndroom. Je personage ziet er geweldig uit, iedereen valt voor hem of haar enzovoort.
- Niet godmoden
Dit betekent dat je alleen je eigen personage bestuurt, en niet die van een ander tenzij je hier toestemming voor hebt.

Jumpers
- Lily Anderson - Macabre
- Vanity Sky Lowland - Jaimes
- Olive Sarah Parker Pebble
- Nicklous 'Nick' Holt WillNotLearn
- Mike Evans - OhMyZiam
- Nog vrij.


Paladins
- Rosean 'Rose' Lilith Delacroix -Macabre
- Nog vrij.
- Nog vrij.
- Matthew Anderson Jolene
- James Jason Kirk LostMagic
- Nog vrij.

Mensen
- hayley Melody Lilian LostMagic
- Isabelle “Belle” McCloud Glucio
- Esmee Hayden Jessiiicaa
- Chase Morgan Michaelson - WillNotLearn
- Oliver Drew Dalton - Jolene
- Nog vrij.

# Gebaseerd op de film Jumper
# Rollentopic

# Praattopic/TalkTopic

[ bericht aangepast op 19 feb 2013 - 19:29 ]

---

Don't be like the rest of them, darling

Jessiiicaa schreef:
(...)

[haha schatje toch. Vakkenvullen is indd kutwerk. Ik werk nu in de housekeeping van een hotel en dat is nóg minder x'D en sorry was ff eten!]

Esmee Hayden || mens

'Doe maar gewoon een glas water,' glimlachte ze en ik knikte. 'Goedkope klant.' Ik grinnikte even en verdween de keuken in. Terwijl ik twee glazen uit de kast haalde, draaide ik de kraan open en deed het eerste glas eronder. Het tweede glas vulde ik met jus d'orange, voor mezelf. Ik trok nog een pak koekjes uit de kast en met mijn handen vol gleed ik behendig terug naar de woonkamer.
'Alsjeblieft.' Glimlachend zette ik de glazen neer en gooide ook het pak koekjes op tafel. 'Neem maar een paar,' zei ik wijzend en ik nam een slokje van mijn drinken. 'Ik zal ondertussen mijn laptop even tevoorschijn toveren, ben zo terug.'
Ik verdween de gang in en trok een sprintje naar boven.

Lily Anderson
''Goedkope klant,'' zei ze, om vervolgens even te grinniken. Ik haalde mijn schouders op en terwijl ik op de bank zat, wachtend op Esmee, liet ik mijn ogen even door de woonkamer glijden.
Hoe ben ik hier in godsnaam beland? Het ene moment liep ik over straat, het andere moment zat ik praktisch bij een vreemde thuis om een filmpje te kijken.
Als reactie op mijn eigen gedachten fronste ik lichtjes. Ach, het zal wel. Waarom ook niet?
Esmee liep weer terug de woonkamer in. Ze zette de twee glazen op tafel en gooide het pakje koekjes er achteraan. ''Alsjeblieft. Neem er maar een paar,'' zei ze, doelend op de koekjes. Ik knikte. ''Dankjewel,'' zei ik met een glimlachje.
''Ik zal ondertussen mijn laptop even tevoorschijn toveren, zo terug,'' zei ze.
Ik knikte. ''Is goed,'' zei ik, en pakte een koekje terwijl Esmee naar boven ging.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Nick
Ze keek me aan met een lege blik, waarschijnlijk door het verdriet en andere dingen. 'Dan martel je me toch weer' sist ze doelend op haar polsen en bovenbeen, en ik hielt me in om te zeggen wat zei zou doen als ze eerst zelf gemarteld werd. 'Mooi dat je -je dat realiseert,' gromde ze, ze vermoorde me niet, de deed niets toen ze met een verduisterde blik langs me liep en naar buiten sjokte. Ik zuchtte, en nu? Het meisje dat mij zo graag dood wil hebben helpen? Ik wierp een blik uit het raam naar buiten om te zien dat het net begon te regenen en pakte een paraplu terwijl ik me naast haar Jumpte, 'Pak mijn hand, als je zo helemaal naar je huis wilt lopen heb je een grote kans dat je doodbloed'

---

Don't be like the rest of them, darling

Rosean 'Rose'
Ik sjokte buiten richting de bossen. Verschillende scheldwoorden rolden over mijn lippen toen het tot overmaat van ramp ook nog eens begon te regenen.
Ik sloeg mijn blote armen over elkaar om nog enige warmte te behouden en met een zachte zucht liep ik wat sneller.
Mijn hart maakte een sprongetje van schrik toen Nick plotseling naar me stond. Ik voelde geen regen meer tegen mijn blote huid aan, wat betekende dat hij een paraplu mee had genomen.
''Pak mijn hand, als je zo helemaal naar je huis wilt lopen heb je een grote kans dat je doodbloed,'' zei hij.
Ik keek hem aan. ''Wat kan jou dat schelen, als ik doodbloed?'' mompelde ik zachtjes. Want laten we even eerlijk zijn; we hadden elkaar liever dood dan levend en eigenlijk zou het mij ook niet eens kunnen schelen als het daadwerkelijk zou gebeuren.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Nick
Ze keek me aan toen ik zei dat ze mijn hand moest pakken, aangezien ze anders waarschijnlijk dood zou bloeden, 'Wat kan jou dat schelen, als ik doodbloed?' Mompelde ze, 'Tsja, misschien iets, misschien niets' Andwoorde ik simpelweg. 'Waarom geef jij zo weinig om je eigen leven?' Vraag ik vervolgens aan haar terwijl het harder begon te regenen. Ik keek haar aan om vervolgens naar mijn shirt te kijken waar voor zover ik kon zien maar één snee zat.

---

Don't be like the rest of them, darling

Rosean 'Rose'
''Tsja, misschien iets, misschien niets,'' antwoordde hij. Ik rolde met mijn ogen.
''Waarom geef jij zo weinig om je eigen leven?'' vroeg hij toen op zijn beurt. Ik wendde mijn blik af.
''Omdat het geen zin heeft,'' zei ik vaagjes. ''Ik leef voor het werk van mijn vader, waar ik klaarblijkelijk in faal,'' voegde ik er nog op zachte toon aan toe. Ik sloeg mijn ogen neer en keek naar mijn jurkje.
Waarom vertelde ik hem dit eigenlijk? Ach, wat boeide het ook. Niks maakte me nog uit, eigenlijk.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Nick
'Omdat het geen zin heeft,' Zegt ze een beetje vaag terwijl de druppels regen op de paraplu vallen ik leef voor het werk van mijn vader, waar ik klaarblijkelijk in faal,' voegt ze er dan nog op zachte toon aan toe, toen ik weer naar haar keek zag ik dat ze naar haar jurkje keek. 'Ook nagedacht om er gewoon mee te stoppen?' Opperde ik, 'Kom, laat me je thuis brengen voordat ik mag uitleggen wat een dood meisje in het bos vlakbij mijn huis doet' Zeg ik en steek mijn hand naar haar uit.

---

Don't be like the rest of them, darling

Rosean 'Rose'
''Ook nagedacht om er gewoon mee te stoppen?'' Opperde hij. Ik keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan.
''En dán?! Dan heb ik helemaal niks meer om voor te leven. Ik wil mijn vader trots maken, ook al..- ook al is hij niet hier,'' mompelde ik.
'''Kom, laat me je thuis brengen voordat ik mag uitleggen wat een dood meisje in het bos vlakbij mijn huis doet.''
Ik keek naar zijn uitgestoken hand. Met een zachte, verslagen zucht pakte ik zacht zijn hand vast.
Ik verklaarde mezelf voor gek, nu. Hij zou dood moeten zijn en ik hou blij zijn handje vast.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Nicklous 'Nick'
'En dán?! Dan heb ik helemaal niks meer om voor te leven. Ik wil mijn vader trots maken, ook al..- ook al is hij niet hier,' Mompelde ze waarna ze naar mijn uitgestoken hand keek en die na een zachte, verslagen zucht vastpakken. Mijn mondhoeken krulden iets op toen ze mijn hand vastpakte, ik won. 'Ik zou nog één keer ademhalen als ik jouw was, Jumpen is iets waar je aan zou moeten wennen.. en ik heb zo'n gevoel dat je het niet eerder gedaan hebt.' Zeg ik voordat ik ons in haar huis Jumpte.

---

Don't be like the rest of them, darling

Rosean 'Rose'
''Ik zou nog één keer ademhalen als ik jouw was, Jumpen is iets waar je aan zou moeten wennen.. en ik heb zo'n gevoel dat je het niet eerder gedaan hebt.''
Het volgende moment jumpte hij ons weg. Ik merkte hoe ik duizelig werd; alweer.
Misselijkheid nam de overhand en ik greep naar mijn maag. Toen ik een paar keer de zwarte vlekken voor mijn ogen weg knipperde waren we bij mijn huis; ik leunde tegen de muur aan voordat ik om zou vallen en over mijn nek zou gaan. Ik hapte even naar adem en keek Nick vernietigend aan.
''Fijn dat je dat even eerder had gezegd,'' zei ik schor.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

James Jason Kirk
Ik druk op de knop van de 3de verdieping. De liftdeuren sluiten zich en een irritant vrolijk deuntje vult de kleine ruimte. De lift brengt me omhoog en er klinkt een 'Ping' als teken dat ik er ben. De liftdeuren openen zich en ik haal mijn kamersleutel uit. Binnen gooi ik mijn rugzak in een zetel en haal mijn glock onder mijn shirt vandaan. Ik loop dan naar de mini frigo en haal er een blik cola uit die ik open doe. Mijn gsm gaat en ik pak op. 'Hallo met Kirk?' mompel ik en glimlach even als ik de stem herken van mijn beste vriendin, die tevens ook een paladin is. 'Hi Jade.' grinnik ik. 'Nog nieuws?'

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Macabre schreef:
(...)
Lily Anderson
''Goedkope klant,'' zei ze, om vervolgens even te grinniken. Ik haalde mijn schouders op en terwijl ik op de bank zat, wachtend op Esmee, liet ik mijn ogen even door de woonkamer glijden.
Hoe ben ik hier in godsnaam beland? Het ene moment liep ik over straat, het andere moment zat ik praktisch bij een vreemde thuis om een filmpje te kijken.
Als reactie op mijn eigen gedachten fronste ik lichtjes. Ach, het zal wel. Waarom ook niet?
Esmee liep weer terug de woonkamer in. Ze zette de twee glazen op tafel en gooide het pakje koekjes er achteraan. ''Alsjeblieft. Neem er maar een paar,'' zei ze, doelend op de koekjes. Ik knikte. ''Dankjewel,'' zei ik met een glimlachje.
''Ik zal ondertussen mijn laptop even tevoorschijn toveren, zo terug,'' zei ze.
Ik knikte. ''Is goed,'' zei ik, en pakte een koekje terwijl Esmee naar boven ging.

Esmee Hayden || mens

Ik greep de laptop van mijn bureau en liep in het vervolg traag de trap af. Ik vroeg me af wat ik in godsnaam aan het doen was, een onbekende meenemen naar huis. Maar als mijn gevoel me niet bedroog, moest ze wel een Jumper zijn en ik wilde graag helpen om ze te beschermen. Zij zag eruit als een vechter en dat kon ik wel gebruiken tegen mijn strijd tegen de Paladin's.
Ik liep de woonkamer weer in en ging naast haar zitten, terwijl ik de laptop voorzichtig op de tafel zette. De latop startte zich langzaam op en ik stopte ook een koekje in mijn mond.
'Vind je ze lekker?' vroeg ik, terwijl ik naar het koekje in haar hand gebaarde.

Vanity Sky Lowland || Jumper
Ik zie op welke verdieping de lift eindigt en ik jump er dan heen, zonder me druk te maken of mensen het zien of niet. Nog net kan ik zien hoe Jason een kamer binnen gaat. Langzaam loop ik er heen en blijf even voor de deur staan. Als ik om me heen kijk, zie ik dat het voor de rest leeg is. Dan leg ik mijn oor tegen de deur en luister ik. Ik hoor zacht gepraat, maar kan niet echt woorden onderscheiden. Wie is deze jongen? En waarom wilde hij zoveel weten. Hoewel ik het gaaf vind, dat hij een jumper is, kan ik alsnog niet echt meer enthousiast zijn. Dat uitgestreken gezicht toen ik er vol enthousiasme vertelde over het jumpen, dat leek hij niet te delen. Ik blijf luisteren en bijt op mijn lip.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

James Jason Kirk
Ik ga in de zetel zitten en glimlach terwijl ik naar haar luister. 'En jij?' vraagt ze dan. 'Wel, ik heb een jumper ontmoet.' zeg ik. 'Heb je haar vermoord?' hoor ik haar door mijn gsm zeggen. 'Nee volgens mij is het een groentje, ze weet niet eens wat Paladin's zijn.' Het is even stil. 'Ze kan gevaarlijk zijn, ze denkt dat ze niet gestopt kan worden. Waarom heb je haar niet vermoord?' 'Ze leek me onschuldig en mijn gedachten stonden er niet helemaal naar. Kom je naar Londen vanavond?' vraag ik haar dan. Ze zucht. 'Nee sorry James. Ik kan niet, er zijn hier Jumpers gesignaleerd die een bank hebben leeg gehaald.' Ik zucht teleurgesteld. 'Oke bye dan....' mompel ik en druk af.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Macabre schreef:
Rosean 'Rose'
''Ik zou nog één keer ademhalen als ik jouw was, Jumpen is iets waar je aan zou moeten wennen.. en ik heb zo'n gevoel dat je het niet eerder gedaan hebt.''
Het volgende moment jumpte hij ons weg. Ik merkte hoe ik duizelig werd; alweer.
Misselijkheid nam de overhand en ik greep naar mijn maag. Toen ik een paar keer de zwarte vlekken voor mijn ogen weg knipperde waren we bij mijn huis; ik leunde tegen de muur aan voordat ik om zou vallen en over mijn nek zou gaan. Ik hapte even naar adem en keek Nick vernietigend aan.
''Fijn dat je dat even eerder had gezegd,'' zei ik schor.

Nicklous 'Nick' Holt
Toen we in haar huis aankwamen zag ik dat ze haar armen om haar maag sloeg en een tijdje met haar ogen knipperde, toen ze zag dat we bij haar thuis waren leunde ze tegen de muur en leek ze bijna over te geven. 'Fijn dat je dat even eerder had gezegd,' Zegt ze schor, 'Ik dacht dat ik dat ik het ruim op tijd had gezegt' antwoord ik en kijk even om me heen, het huis was niet heel veel verandert zins de laatste keer.. Waarschijnlijk bestede ze er ook weinig tijd aan, ik keek nog even naar Rose en maakte vervolgens aanstalten weer weg te Jumpen.

---

Don't be like the rest of them, darling

IanOshea schreef:
(...)
(ja ik merkte het)

Jared Bruce O'Shea || Jumper

"Aha ze bestaan dan toch," zeg ik meer tegen mezelf dan tegen het meisje.
"Ja, vindt ik ook, Maserati is geweldig, " zeg ik dan me meer op hun richtend. Ik bekijk de twee kritisch, zoals ik dat altijd doe bij nieuwe mensen. Het meisje heeft donker haar en opvallende ogen die opvallen, de jongen had kort warrig haar hij was hooguit 19 of 20 jaar schatte ik. Ik kijk naar de grond. oeps, remsporen, dat had ik beter niet gedaan.
"En jij had wel geluk dat je iemand had die je kon helpen kerel," zeg ik nu tegen de jongen met het warrig haar en bezorg hem een knikje.

(Chase, where are you?)

Isabelle "Belle" McCloud

'Aha ze bestaan dan toch.' Ik keek even fronsend naar de blonde man met de blauwe ogen, maar zei er niks op, aangezien het niet echt tegen mij leek gericht. 'Ja, vindt ik ook, Maserati is geweldig,' zei hij uiteindelijk wel tegen ons en ik merkte dat hij ons kritisch bekeek. Ik wipte even heen en weer van mijn ene voet naar mijn anderen. Ik hield er niet bepaald van als ik zo bekeken werd, het maakte mij zenuwachtig. Hoe logisch het ook was dat hij dat deed, aangezien hij ons voor het eerst zag. Wacht, ik wist van beiden niet eens de naam. Wat onbeleefd om mij niet voor te hebben gesteld.
'En jij had wel geluk dat je iemand had die je kon helpen kerel,' zei de blonde tegen de motorgast, waarop ik even grinnikte. Ik haalde mijn haar naar achter en keek even naar de bibliotheek. Eigenlijk moest ik zo wel weer terug, maar Clarissa zou mij nu vast nog niet missen.
'Weet je, ik heb mij helemaal nog niet voorgesteld. Ik ben Isabelle, maar iedereen noemt mij Belle,' zei ik uiteindelijk maar tegen de heren. 'En het is niet mijn favoriet maar Maserati is ook geweldig. Hoe kom je er in godsnaam aan?' ging ik verder op te auto.

---

Happy Birthday my Potter!