Met wat jij afgelopen weekend, en ook soms verder terug in het verleden, gedaan en gezegd heb, heb jij serieus mijn gevoelens voor jou voor een groot gedeelte vernietigd en op brute wijze vermoord. Je hebt mij teleurgesteld en diep gekwetst.
Volgens jou ben ik saai, onzelfstandig, toon ik geen initiatief, ben ik niet creatief genoeg om zelf dingen te ondernemen, heb ik geen verstand van het echte leven en waar jij allemaal onder te lijden hebt en telt de mening van je familie over mij meer dan jouw mening over mij, of is dat jouw mening? En wat nog wel het ergste is wat jij gezegd hebt, is dat ik, mocht het misgaan tussen ons, niet terug kan naar mijn ouderlijk huis. BULLSHIT!
In jouw ogen ben ik misschien saai, maar dat ben ik. Ik ben ik en ik blijf ook trouw aan mezelf. ALTIJD! Als ik iets niet doe, is het mijzelf te veranderen voor een ASSHOLE!
Ik ben misschien een beetje onzelfstandig, maar ik ontwikkel mij nog in zelfstandigheid. Ik maak mijzelf GVD nog maar net echt los van mijn ouders. FUCK YOU! Wij zitten in twee verschillende fases van het leven. Ik ben nog bezig met mijn studie, jij gaat al uit huis.
Ik toon wel degelijk initiatief. Jij ziet het misschien niet, maar eigenlijk ben ik diegene die veel plant. Misschien in jouw ogen niet, maar ik heb wel degelijk initiatief in mij. Dat moet ik wel hebben in mijn werk. Ik wil het je gewoon altijd naar de zin maken. Nou, reken maar dat ik dat dus niet meer ga doen!
En wat heeft creatief te maken met dingen ondernemen? Niet creatief genoeg om mijn pc te pakken en te kijken wat er mis mee is? Sorry, maar creatief betekend voor mij toch echt schrijven, knutselen, tekenen en ontwerpen, niet een probleem onderzoeken. En als ik mijn vader erbij wil halen, DAN DOE IK DAT! Ik heb er niet zoveel verstand van. Hetzelfde geldt voor mijn fiets. Welke ik trouwens binnenkort wel even naar de fietsenmaker moet brengen, gezien dat ik op jouw niet rekenen hoef. KLOOTZAK!
Ik heb wel degelijk verstand van waar jij onder te lijden hebt. Jij hebt je hypotheek, stroom, gas, water en al die zooi. De verbouwingen en al het andere. SO? Niemand heeft je gezegd dat je het huis moet kopen. NIEMAND. Ja, ik heb soms financiële moeilijkheden, maar die heb ik vooral sinds jou. Kan ik er wat aan doen dat het van Groningen naar Assen vijf euro is en dus per weekend mijn reiskosten 10 euro zijn? Dat ik nog andere rekeningen heb en ook zo mijn behoeftes heb? SERIOUSLY...
En wat betreft die klote mening van je familie, again...FUCK YOU. Ik ga niet opeens op kamers, zodat ik meer verstand heb van jouw situatie, voor zover ik daar door op kamers te gaan verstand van kan krijgen (om in jouw bekrompen denken te blijven) en zodat jouw STIEFMOEDER mij opeens aardiger vind en ik PLUSPUNTEN bij haar heb. Ben ik nou dom, of jij?
En het allerlaatste. JIJ MOET JE GROTE BEK HOUDEN! Ik kan ALTIJD terug naar mijn ouders. Maar weet je wat het beste is? Ik hoef niet terug, want ik ga de komende tijd niet eens weg. Jij en je klote huis kunnen de fucking pot op! Zoals ik al zei, my feelings for you are mostly DEAD. Zodra ik je weer zie, is het UIT. Ik heb er genoeg van. Ik moet ALLES veranderen. Alsof jij oh zo perfect bent! Geen wonder dat je vorige relaties allemaal stuk liepen en jij mij er niet over wilt vertellen. Nu begrijp ik alles.
Respect als je het gelezen hebt.
Don't fashion me into a maiden that needs saving from a dragon. I am the dragon, and I will eat you whole.
Salaryman
(
