Evenings in London never felt so sad... || One Direction 7 - Speeltopics

Eerste krantenartikel;

One Direction, wie kent ze niet? De vijf getalenteerde jongens die een paar jaar geleden miljoenen harten hebben gestolen. Ze verbraken record na record en de concerten waren ongelooflijk snel uitverkocht. Goed nieuws voor de fans van de band, want door verschillende mensen is bevestigd dat de band weer samen is en terug wilt keren naar de top. Ze starten vanaf waar ze gebleven zijn en zijn regelmatig in de studio om verder te werken aan het lang verwachtte album. Niall Horan, Harry Styles, Liam Payne, Zayn Malik en Louis Tomlinson konden het gewone leven blijkbaar niet aan. Ondanks dat hun wegen elkaar scheidde bleef het toch allemaal in One Direction. Wat denken jullie ervan? Is er teveel veranderd of gaat het toch lukken?

Een van leerlingen die Louis Tomlinson les geeft zegt het volgende; 'De jongens kunnen niet zonder elkaar en het was niet meer dan logisch dat het zo gebeuren. Louis mistte ze echt verschrikkelijk en had het er altijd al over dat er wel een tijd zou komen, want ondanks hij het leuk vind om les te geven bleef One Direction zijn grote droom. Verschillende keren hebben we hem moeten opvrolijken. Sinds de jongens in het lokaal aankwamen was het weer als vroeger. Voor het eerst was er dan ook weer een echte glimlach op zijn gezicht. Het gaat ze lukken en zullen genoeg mensen achter ze staan.

Het nieuws van deze week over de boyband One Direction;
- Niall Horan kapot van overlijden vriendin
- Harry Styles in de problemen?
- Binnenkort een eind aan de relatie tussen Zayn en Louis?
- De tegenwerking van Liam Payne.
- One Direction langzaam terug naar de top of toch naar een dieptepunt?
- Hoe is het de afgelopen jaren gelopen.

Over deze onderwerpen zullen jullie snel genoeg van alles lezen en te weten komen. Dus blijf allemaal opletten om alles te weten te komen over de boys van One Direction.

[ bericht aangepast op 21 april 2013 - 17:30 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles
Ik wilde ook weer klein zijn. Want Hailey leek nog altijd niets door te hebben van de moeilijke omstandigheden en klapte vrolijk in haar handjes bij het woord cadeautjes.
Rosalie begon over het aantal jongetjes. Volgens mij vergat ze iemand. 'Nee hoor meid. Ik heb een heel lief, schattig meisje thuis, dat als ze wat groter is, maar al te graag met jou wil spelen.' Glimlachte ik.
Rosalie kwam plots wel heel dichtbij, waardoor ik schok, maar toen we over een fiets begon te fluisteren knikte ik. 'Prima.' Glimlachte ik. Al zou ik Hailey ook echt zelfs iets geven. Dat vond ik wat persoonlijker. 'Ik weet zeker dat jij dit weekend enorm verwent gaan worden.' Grijnsde ik en drukte een klein kusje op haar voorhoofd.

Zayn Malik
Ik glimlachte automatisch. 'Dat is gelukt hoor.' Zei ik geruststellend en wipte rustig mijn benen op en neer, zodat Louis ook heen en weer wiebelende. Iedereen hier zat met zijn kind en ik zat met Louis, best een grappig gezicht. Ik keek even naar Harry die met Hailey bezig was. Zelfs die jongen kreeg het weer goed voor mekaar. Mijn ogen schoten naar Louis, die over een kindje begon. En een Zachte piep verliet mijn mond, waarna ik heftig knikte. We hadden het er nu zo vaak over, dat het sowieso ging gebeuren. 'Maar eerst trouwen, en dan kunnen we zoveel kindjes adopteren als we willen.' Ik lachte onschuldig mijn tanden bloot en gaf Louis een kusje. Ik zuchten en nam een slok van mijn drinken. Ik had nog altijd hoofdpijn. Ik vroeg me af waar Louis zijn zusje had gelaten, maar durfde het niet te vragen. Bang dat het humeur weer om zou slaan. Zachtjes kriebelde ik over Louis zijn onderrug en zelf Mufinn kwam bij ons zitten, voor zover dat kon met zijn riem die vastzat. We waren nu al bijna een gezinnetje.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Ik draaide me om, om vervolgens Zayn beter aan te kunnen kijken. 'Dan is het goed, want anders moesten we iets anders verzinnen.' Zei ik en wiebelde expres nog iets meer terwijl een zachte lach mijn mond verliet. Je zou denken dat hier stemmingswisselingen plaats vonden, maar ik kon ook niet anders dan lachen bij Zayn in de buurt. Mijn blik ging naar de andere en keek ze een voor een aan. Je zag gewoon dat er een hoop was veranderd de laatste jaren. Als laatste bleef mijn blik weer hangen bij de jongen die voor de meeste veranderingen in mijn leven had gezorgd. Een grijns was verscheen rond mijn lippen door zijn reactie en wist gewoon goed kwam. 'Kijk, en dat is waarom ik zoveel van je hou.' Mijn drinken zette ik op tafel voor ik mijn armen om Zayn zijn nek sloeg. 'Je lijkt zo onschuldig, maar in de tussentijd.' Lachend schudde ik mijn hoofd en plaatste nog een kus op zijn lippen. 'Vertel, wat zit je dwars? Behalve hoogstwaarschijnlijk dat van net.' Dat laatste voegde ik er bijna onhoorbaar aan toe voor de vrolijkheid weer verdween. Min armen liet ik afzakken naar zijn middel en legde mijn hoofd tegen Zayn zijn schouder. Kort aaide ik Muffin over zijn kop en glimlachte. Dit waren de dingen die ik altijd wilde. 'Als me iets duidelijk is geworden in de afgelopen jaren, is het wel dat dromen uitkomen. Zolang je er maar iets voordoet.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
ik voelde mijn eigen ogen gewoon stralen en ik trok mijn neus iets op van plezier en hij puntje van mijn tong stak iets tussen mijn tanden, omdat ik lachten. ik zetten mijn beker nu ook neer en wikkelde mijn armen goed rond Louis zijn middel. Iedereen was nu toch met zichzelf bezig, dus mochten wij dat ook wel even. 'echt niet, ik ben de onschuld zelfe.' Grijnsde ik en stak mijn tong even uit. langzaam schudden ik mijn hoofd en trok ik louis beter op mijn schoot, toen hij zijn hoofd op mijn schouder legde. 'Niets, beetje hoofdpijn.' mompelde gerustellend en pakte mijn beker weer. rustig aaride ik met mijn ene hand door Louis zijn haar, terwijl ik met de andere mijn koffie dronk. ik staarde naar Harry, die met Hailey bezig was. dromen uit laten komen. een glimlach verscheen weer op mijn gezicht en ik kriebelde in Louis zijn nek. 'Ik zal er persoonlijk voor zorgen dat al jou dromen uit komen en je de gelukigste persoon op de wereld te maken.' het was allang duidelijk, dat ik niet meer voor mezelf leefde, zins ik Louis had.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Ik smolt gewoon bij het zien van de stralende ogen van Zayn en de vrolijkheid die hij op dit moment uitstraalde. Een lieve glimlach was altijd nog op mijn gezicht te vinden. Ik ging dicht tegen hem aanzitten en kon het soms nog steeds niet geloven dat we hier zaten. En dan al helemaal niet het het goede nieuws. Mijn lach vulde de Starbucks bij zijn woorden. 'Blijf dromen, Zayn. Jij zult nooit onschuldig worden.' Grijnsde ik en heel onschuldig drukte ik mijn lippen in zijn nek. 'Of we zijn juist beide heel erg onschuldig.' Ik ging iets verzitten en zorgde ervoor dat ik Muffin niet raakte met mijn voeten. 'Dan is het goed. Nou ja, eigenlijk niet, maar je snapt wat ik bedoel.' Mijn blik ging van Zayn naar Muffin en grinnikte zacht toen ik zag dat hij zich probeerde los te krijgen met alle mogelijke manier. Ik kwam overeind om de riem los te maken. 'Je blijft wel hier, kleine druktemaker.'Met zijn hoofd een beetje schuin bleef, maar ging toen toch rustig liggen. Dat was voor mij ook een reden om weer precies hetzelfde als ervoor te gaan zitten. 'Daar heb je allang voor gezorgd. Dat was sinds het moment dat je bij mij in de buurt was en vooral vanaf het moment dat ik je de mijne kon noemen.' Toch zorgde deze woorden iedere keer voor een glimlach. 'Omgekeerd zal dat ook altijd hetzelfde zijn.' Voegde ik er nog aan toe. Al leek me dat meer dan logisch. 'Trouwens wat was je planning eerst voor vandaag? Voor dat het zo mis liep.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Rosalie Sarah Angels

Mijn blik glijdt naar Harry als ik zijn woorden hoor over Puck. Ik glimlach kleintjes. 'Ja, papa heeft gelijk. Maar eerst moet je heel voorzichtig met haar doen, net zoals met die twee schattige jongetjes.' Ik gebaar naar de kindjes van Eirwen. Ik glimlach even en kijk naar Harry. Ik kijk hem aan. 'We hebben het er later nog wel een keer over,' zeg ik hem en neem nog een slokje van mijn koffie. Hailey zet haar handjes in haar zij en kijkt ons aan.
'Wat zeiden jullie,' vraagt ze. Ze kanteld haar hoofd en kijkt Harry en mij nieuwsgierig aan met de typische groene ogen. Ik grinnik even. 'Dat is geheim,' lach ik mysterieus. Als ze zo deed, deed ze me aan mezelf denken, maar de groene ogen van Harry leken haar toch wel op Harry lijken. Ik glimlach even.
'Dat mag niet. Je mag geen geheimen hebben in gezelschap.' Ze slaat haar armen over me heen en kijkt ons nu boos aan.
'Maar dan is het geen verrassing meer,' zeg ik haar en kijk haar aan. Haar ogen beginnen weer te twinkelen. 'Verrassing?' Ik knik en kijk naar Harry. Ineens word ik verstoord door allemaal geroezemoes. Als ik om kijk zie ik allemaal paparazzi staan. Gelijk kijk ik Harry met grote ogen aan en trek Hailey naar me toe. Wat was dit? Harry en de andere jongens waren al een tijdje niet meer beroemd. Totaal overdonderd sta ik aan de grond genageld met Hailey tegen me aan. De paparazzi begint vragen te stellen aan de jongens en al snel staan er nog wat om Harry en dus ook om mij en Hailey heen. Waar kwamen die opeens vandaan? Ik had ervaring met tijdschriften en artikelen, maar dit kwam zo onverwachts dat ik helemaal van me stuk was gebracht. Als Hailey ze maar niet aankeek....

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Is het erg dat ik de paparazzi erbij heb gehaald? ^^ ]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Liam James Payne

Zayn en Louis waren verliefd bezig, waar ik me zeer aan irriteerde. Maar ach, liet hun lekker. Ik vond het echt geweldig voor ze dat ze zouden trouwen, en voelde me nu al schuldig dat ik ze niet gefeliciteerd had. Nu pas realiseerde ik me dat ik me veel te veel schuldig voelde. Daar moest ik echt wat aan doen. Mijn blik verzachtte wat toen ik naar Hailey, Harry en Rosalie keek. Het was behoorlijk fijn dat Harry het steeds meer begon te accepteren. Ineens herinnerde ik me eraan dat ik nogal dorst had. 'Even wat halen' mompelde ik en ik stond op, om vervolgens bij de kassa te gaan staan waar een meisje me nieuwsgierig aankeek. 'Eén Java Chip' besloot ik maar. 'Op welke naam?' vroeg ze vriendelijk erna. 'Liam' zei ik, waarna het meisje even knikte. Nauwelijks twee minuten later stond de beker voor mijn neus. Toen ik het geld in mijn handen had, legde ik het neer en pakte de beker. Na het meisje even te bedanken liep ik terug naar het tafeltje en schoof weer aan. Nog geen minuut later werden we omringd door paparazzi, die veel vragen begonnen te stellen. Ook Rosalie had het moeilijk. Drake kon ik nu niet meer zien, waardoor ik toch lichtelijk in paniek raakte. 'Drake?' klonk mijn stem wanhopig. 'Kunnen jullie alsjeblieft aan de kant gaan?' vroeg ik aan de mensen met de camera's, ook al wist ik dat ze niet naar me zouden luisteren. 'Drake?' vroeg ik dit keer wat harder. Het kleine jongetje verscheen maar niet. Natuurlijk zou hij gewoon ergens hier in Starbucks rondhuppelen maar ik wilde niet dat ze hem ook maar met één vinger aanraakten.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Ik vind het wel leuk, dan is er tenminste wat te doen:Y)]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Harry Styles
Een brede glimlach verscheen op mijn lippen bij de glinsterende ogen van Hailey. Ze leken op twee druppels water op die van Puck en dus op die van mij. Ik stak mijn tong uit. 'Een helle grote verrassing.' Lachte ik en nog geen seconde later stond heel de Starbucks vol en was Hailey bij me vandaan getrokken door Rosalie. Serieus, wat was dit. Ik ging recht staan en kreeg meteen vragen op me afgevuurd over Rosalie, Serena en de kinderen. Ik dacht echt dat we dit gehad hadden, na de stop van one direction. Ik hield Hailey goed in de gaten, die beangstigend naar de grote groep mensen keek. Ik wist hoe eng het kon zijn, als je het niet gewent was. Ik wurmde me naar haar toe. 'Sorry. Mag ik haar even.' Ik tilde Hailey uit Rosalie haar armen en zette het op mijn onderarm neer, zodat haar beentje rond mijn lichaam konden klemmen. 'Niet bang zijn. Die mensen doen je niets. Zwaai maar naar ze.' Stelde ik haar gerust. Het Remoer en de flitsen om me heen negerend. Heel voorzichtig en ging Hailey haar handje omhoog en zwaaide ze. 'Weetje Hailey, al die mensen hier zijn er voor jou.' Ze keek me met grote ogen aan en ik knikten. 'Dat komt, omdat jou papa beroemd is. Heel de wereld kent hem. En nu wil ook iedereen weten wie jij bent. Dus nu ben jij ook beroemd.' Ik drukten een kus op haar slaap en keek even terughoudend naar Rosalie, toen ik doorkreeg dat ik mijn kind, voor het eerst echt vast had en een grijns verscheen op mijn gezicht.

[sorry, Louis komt later. Moet nu sporten.]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Rosalie Sarah Angels

Ik kijk Harry vragend aan als hij Hailey ineens uit mijn armen pakt. Ik hoor de camera flitsen, maar blijf als verstijfd naar Harry en Hailey kijken. Wat deed hij?! hij hoorde haar uit de schijnwerpers te houden, te beschermen! Ik draai mijn hoofd weg van de camera's, omdat ik er echt geen behoefte aanhad dat ik er op stond met mijn kop. 'Hoezo arrogante zak,' mompel ik om Harry zijn woorden. Dan loop ik naar ze toe, draai Harry om en probeer hem door de menigte te duwen. Ik was pissig, ontzet, overdondert en verdrietig. Ik was pissig, omdat Harry zonet Hailey in de schijnwerpers heeft gezet, terwijl het beter zou zijn als ze uit de schijnwerpers blijft. Als ik had gewild dat Hailey in de schijnwerpers stond, dan had ik allang honderden artikelen over haar en Harry geschreven. Ik wilde het niet en dat wilde ik met een reden, maar meneer weet dat niet. Ik was pissig, omdat hij dat zomaar deed. Ik was ontzet, omdat ik het niet had zien aankomen, overdondert omdat nog steeds duizenden camera's leken te flitsen en verdrietig omdat het leek alsof er een stukje Hailey bij me vandaan was gehaald en ze nu meer van Harry leek dan van mij. Ik zou ermee moeten dealen, dus huilen of schreeuwen naar Harry deed ik ook niet. Ik wilde hier alleen maar weg, uit de schijnwerpers. Ik was het meisje achter de tijdschrift, altijd buiten beeld. Nu was het anders en ik wilde het niet. Ik wilde het niet, omdat het zoveel moeilijker zou zijn. Nu was ze neit meer Hailey, maar nu was ze Hailey Styles en ik ben de moeder van Hailey Styles, scharrel van Harry Styles. Mensen zullen vragen gaan stellen. Ik zucht diep en sluit voor een moment mijn ogen. Mijn voorhoofd laat ik voor een seconde uitgeput tegen Harry zijn hoofd aanzakken. Dan ga ik weer recht op staan en probeer me nu zelf door de menigte te krijgen. Ik zet mijn zonnebril op en probeer zoveel mogelijk mijn gezicht af te wenden. De meeste vonden Harry en Hailey samen toch interessanter, dus negeerde ze mij verder. Slechts enkele kwamen nog op mij af. Ineens staat Drake voor mijn voeten met grote, waterige oogjes.
'Hé jongen,' zeg ik zacht en kniel bij hem neer. 'Waar is papa?' Huilerig haalt hij zijn schoudertjes op. Ik til hem op en probeer hem af te schermen van de laatste paparazzi die mij interessant vonden. Ik kijk om me heen, maar door alle chaos zag ik Liam nergens.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Niall James Horan
Ik snap het niet meer, ik snap gewoon helemaal niks meer. Ze willen dat ik de oude Niall word, maar toch moet ik opdonderen. Na de preken zucht ik diep. "Laat gewoon, we zijn One Direction niet meer." Ik wil opstaan om Jayden op te pakken tot een camera me omver loopt. Ik val op de grond en kijk naar de man die nog altijd filmt. Met een reeks scheldwoorden krabbel ik overeind, maar ik kan geen stap zetten. Gelukkig kruipt Jayden naar me toe. Ik til hem op en vragend kijkt hij naar de camera. "Niall, komt One Direction terug?" "Hoe gaat het met je vriendin?" "Zijn de spanningen over en komen jullie weer bij elkaar?" Ik negeer ze en loop naar de tafel waar iedereen zit. Ik buig naar voren en laat de ruzie zitten. Dit moet eerst de wereld uit, ik ga toch niet vertellen wat er echt is gebeurd waar paparazzi bij staat.. "Fine, wat nu?" Vraag ik aan de rest omdat ik het zelf niet weet. Jayden begint te huilen omdat hij nu ook word lastig gevallen. Ik kijk de mensen boos aan. "Hij is ook maar een jochie van amper één hoor! Laat hem en mij en ons," ik maak een gebaar dat ik de lads en de meiden aan tafel bedoel "met rust!" Ik zucht en kijk naar Louis en Zayn. "Het spijt me, ik zal alles uitleggen, maar kunnen we eerst hier weg?"

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Liam James Payne

Wild keek ik om me heen. Waar was Drake? Straks gebeurde er wat ergs. 'Drake?' vroeg ik zacht. In één ruk schoot ik overeind en duwde iedereen aan de kant, ook de mensen die niet eens wat deden. Waar was mijn zoontje? Ik botste haast bijna tegen Rosalie op, en keek haar ernstig aan. 'Heb jij Drake gezien?' vroeg ik haar ernstig. Toen ik wat rond mijn been voelde, keek ik naar beneden. Gelijk viel een zware last van mij schouders en een opgelucht gevoel verspreidde zich in mijn lichaam. 'Drakey!' zei ik gelijk, en ik hurkte bij de peuter neer die me met grote ogen aankeek. 'Daar was je, ik was bezorgd' zuchtte ik. Ik spreidde mijn armen, waarna Drake zijn armpjes stevig rond me heen sloot. Glimlachend tilde ik hem op, en ging ik weer recht staan. Dankbaar keek ik Rosalie weer aan. 'Heb jij hem gevonden? Oh, dankjewel! Dankje' zei ik gemeend tegen Rosalie. 'Je hebt het van me te goed' glimlachte ik naar haar. 'En wij, wij moeten gaan' zei ik tegen Drake. 'Ik moet gaan. Nogmaals, dankjewel, echt. We komen op Hailey's verjaardag, en je kan me altijd bellen of sms'en als je iets nodig hebt of als er iets is' knikte ik. Nog even snel glimlachte ik naar Rosalie, en wurmde me toen naar het tafeltje om daar de kinderwagen te pakken en Drake erin te zetten. Zo liep ik naar buiten, gelukkig had ik mijn Java Chip nog weg kunnen pakken. Al vermoeid van deze ochtend, nam ik een slok en liep ik vooruit. Na even kwamen we aan bij een bloemenwinkel, waar ik Drake naar binnenreed en rondkeek. Drake staarde een tijdje naar de rozen, en mompelde weer wat onverstaanbaars. Nu mijn blik er ook toe ging bekeek ik ze even. Ze waren wel erg mooi. Perfect, dus. Een oude vrouw kwam door de binnendeur naar binnen, en keek me glimlachend aan. 'Kan ik je helpen?' vroeg ze. 'Een boeket rode rozen, alstublieft' besloot ik. Ze knikte even, liep naar de rozen toe en pakte er een paar uit. Ze waren inderdaad wel erg mooi. De vrouw liep weer terug, maakte de rozen tot een boeket en keek me vragend aan. 'Zijn ze voor een geliefde?' vroeg ze. Mijn hand ging naar mijn portemonnee, die ik uit mijn broekzak pakte en er wat geld uithaalde. Het geld legde ik neer, zodat de vrouw het kon pakken en het in de kassa kon stoppen. 'Een verloren geliefde' antwoordde ik. 'Veel sterkte' glimlachte ze medelevend naar me. 'Bedankt' Het boeket nam ik dankbaar aan, en gaf het aan Drake zodat hij het ondertussen vast kon houden. Buiten liep ik rechtdoor, tot dat we bij de begraafplaats aankwamen. Drake tilde ik uit de kinderwagen, pakte zijn handje vast en liep met hem naar de grafsteen van Sascha. 'Leg maar neer' moedigde ik Drake aan. Hij bekeek het even, en legde toen zachtjes het boeket neer vóór de grafsteen. Ik liet mezelf neerzakken, en ging zitten. Drake kwam op mijn schoot zitten. Hij begreep er nauwelijks iets van. Het liefst wilde ik hem alles uitleggen, Sascha terug halen. En dan niet alleen voor mij, nee, maar ook voor hém. Enig kind en dan ook nog eens maar één ouder. Maar ik zou echt niet zonder hem kunnen.

[ bericht aangepast op 17 april 2013 - 20:34 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Eirwen
Al snel zat ik alleen aan de tafel. Liam, Rose en Harry waren koffie halen, Drake en Hailey liepen rond en Niall met Jayden waren ook weggelopen. Ik zuchtte en reed de kinderwagen zacht heen en weer. Plots werd de Starbucks overspoelt met paparazzi. Gelukkig zat ik wat verscholen en op het moment dat ze me in het ook kregen gaf ik zo zo'n Als-Je-Mij-Ook-Maar-Aanspreekt-Leg-Ik-Je-Om-blik dat ze het wel uit hun hoofd hielden. Ik zag nu Liam helemaal niet meer, maar Niall zat al wel weer voor mijn neus. "Kom maar mee naar mijn huis. Het is niet heel groot, maar het ligt dicht bij een achterbuurt, waar paparazzi's liever niet komen omdat het daar niet echt veilig is om te zijn met dure apparatuur en zij houden ook niet van roddelaars." Ik keek ook even naar Louis en Zayn. Ik pakte mijn mobiel en stuurde een sms naar Rose: Rose. Mijn huis is denk ik beter om verder bij te kletsen. Neem Harry en Hailey etc ook gezellig mee. X E Ik verstuurde het en pakte Niall bij zijn arm. "Kom" zei ik voor ik de kinderwagen met mijn andere hand vastpakte. Als ze nu nog iets wilde flikken hadden ze toch echt het verkeerde meisje voor ze.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Hailey straalde helemaal door alle aandacht, maar leek het nog wel een beetje eng te vinden. 'Oke, ik ga je wat leren. Je mag altijd naar deze mensen zwaaien en lachen, maar nooit iets zeggen of hun vragen beantwoorden.' Waarschuwde ik haar, waarna ze braaf knikten en weer even naar de media zwaaiden. Vel keek ik naar Rosalie die me een arrogante. Klootzak noemden. Ze duwd me door de menigte. 'Doe normaal.' Grom ik, als ik zie dat ze pissig is. Ze duwde haar voorhoofd even tegen dat van mij en verdwijnt dan de menigte door. 'Mama.' Hailey kijk met grote ogen haar moeder achterna en opeens valt het kwartje.
'Rustig babycakes, mama kan niet zo goed tegen die aandacht als jij. Zeg maar dag tegen tegen die mensen, dan gaan we weer naar mama.' Hailey zwaaide meteen weer vrolijk naar de camera's en ik hield haar stevig vast, terwijl ik ons door de menigte heen duwde. Gelukkig zaten Louis en Zayn dichtbij en ik boog me voorover en gaf ze beide een kus op hun wang. 'Ik sms jullie straks wel. Eerst die drukten uit.' Ik drukten ook snel een kus op Niall zijn wang, die er nog bijstond. 'Sterk blijven. Je bent en blijft mijn lieve blonde Ier.' En we gingen weer verder. 'Roos!' 'Mama!' En daar stond ze. Met mijn vrije hand greep ik haar arm en trok ik haar zonder pardon mee naar buiten. Frisse lucht. 'Arrogante klootzak?' Herhaalde ik kwaad en keek haar vel aan. 'Ik kan hier ook al jou fouten op gaan noemen, maar dan zijn we morgen nog niet klaar. Dit is mijn leven Rosalie. Als je een vader voor Hailey wilt, hoort dit erbij. Die foto's krijgen ze toch wel. Dus we kunnen ze het nu beter laten doen, dan dat ze ons straks overal gaan stalken, voor het bewijs. Wil je dat dan?' Hailey verborg heel even haar gezicht in mijn nek, maar stak toen haar armen uit naar Rosalie. Natuurlijk. Ik overhandigde het meisje en voelde mijn hart breken. Natuurlijk, ik was nog altijd een vreemde voor haar. Ik zou nooit zo dichtbij komen als Rosalie. Moest nog aan de race beginnen, terwijl zei al over de finish was. Het was oneerlijk. 'Nu je zin.' Vroeg ik gekweld, waarna ik me omdraaide en weg slenterde.

Zayn Malik
Aan alles kwam het einde. Dan ook aan onze gelukkig momentje. Niall viel weer uit, maar tijd om erop te reageren had ik niet, want plots stond heel de Starbucks vol met media. Er werd zo door elkaar gepraat dat, ik het niet eens kon verstaan. Ik liet Louis snel staan, en stond zelf ook snel op. 'Laat hem met rust!' Snauwde ik, toen iedereen zich op Niall richten. Ik kon er niets aan doen, maar vond dat ik het voor hem op moest nemen. Het ging nu dan ook niet over Louis of mijn relatie. Ik glimlacht klein naar hem, toen hij zijn excuses aanbood en hield Louis zijn hand goed vast. Ook Eirwen wilde weg, wat ik maar al te goed begreep met die twee kleine. Daarbij, had ze hier niets mee te maken. 'Kom.' Ik trok Louis aan zijn hand mee en negeerde de media en flitsende camera's bij de deur bleef ik even staan en staarde ik naar Harry, die gebroken, Hailey aan Rosalie overhandigde en wegslenterde. Dit was niet goed. Moeilijk keek ik naar Louis, maar dacht niet dat we ons er mee moesten bemoeien.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Rosalie Sarah Angels

Ik word ineens naar buiten getrokken en kan nog net een gil onderdrukken. Als ik opkijk zie ik dat het Harry is. Ik kijk hem aan, maar kan de kracht niet vinden om terug te schreeuwen. 'Prima noem maar op,' mompel ik en kijk hem langzaam aan. 'Gooi alles maar naar mijn hoofd, ik vind het prima.' Ik staar hem aan. 'Harry blijf hier,' schreeuw ik hem na. Ik til Hailey op en loop Harry voorbij en stop weer voor hem. Ik zet Hailey neer op de grond. 'Als ik had gewild dat Hailey in de media was gekomen, had ik allang artikelen over haar geschreven. Waarom denk je dat ik het niet wil, he?! Omdat ze een meisje van vier is! Harry, vier! Omdat ik niet bekend wil staan als de fout van Harry Styles, omdat ik niet wil...' Ik zwijg en staar naar mijn voeten. 'Omdat ik bang ben vergeten te worden. Denk ik.' Ik kijk hem langzaam aan. 'Ik wil niet dat Hailey nu al met haar hoofd in de kranten staat, ik wil niet....' Ik zucht en kijk naar Hailey. Ik voel een traan over mijn wang stromen en veeg die ruw weg. Ik had een knuffel nodig, maar de enige bij wie ik die nu kon halen was Harry, maar ik weet niet of hij... Zonder na te denken, laat ik me tegen zijn borstkas aanvallen en voel ik meer tranen over mijn wangen stromen. 'Ik weet gewoon niet meer hoe ik alles moet doen. Ik gun het je om tijd met haar door te brengen en je echt een vader te voelen, echt. Maar ik ben gewoon bang dat ik alleen achter blijf.' Ik bijt op mijn lip om niet in snikken uit te barsten, maar het helpt niet erg. 'En ik wil niet dat Hailey me zo ziet of al die verhalen hoort. Ik beng gewoon bang dat ze me gaat haten, zoals iedereen doet. Mijn ouders haten me, jij mag me niet en ik ben bang dat Hailey dat later ook niet meer doet. Ik heb zoveel fouten gemaakt en ik weet niet meer hoe ik het goed moet maken.'

Embrace your weirdness - Cara Delevingne