• Over de hele wereld worden kinderen geboren. Deze kinderen zijn niet zoals de anderen. Zij beschikken over een bovennatuurlijke gave, die erfelijk overgebracht is. Zij worden mutanten genoemd. Deze kracht komt tot uiting terwijl ze opgroeien en kan een gevaar vormen voor de samenleving. Daarom worden ze naar een instituut gestuurd. Hier kunnen ze rustig samenleven en krijgen ze les over hun gaven. Maar er dreigt gevaar. Een groep mutanten en normale mensen keert zich tegen hun en willen ze gevangennemen zodat ze hun gaven voor hun eigen wil kunnen gebruiken. Zullen ze hun gaven goed genoeg onder controle hebben om zich te kunnen verdedigen of zullen de tegenstanders te sterk zijn?

    Mutanten:
    Dit zijn jongeren (minimaal 14 jaar) die een speciale gave bezitten. Zij worden door de leraren opgespoord en uitgenodigd naar een instituut te komen om daar rustig te kunnen samenleven en te leren hoe ze hun gave onder controle kunnen houden.

    Leraren:
    Dit zijn ook mutanten (minstens 18 jaar), maar kunnen hun gave al onder controle houden. Zij sporen nieuwe mutanten op en verzoeken ze naar het instituut te komen. Deze mutanten geven les over de geschiedenis van het mutant zijn, het onder controle houden van je gave, maar ook normale lessen zoals sport, Engels en biologie.

    Tegenstanders:
    Tegenstanders zijn mutanten en mensen samen (minstens 17 jaar), die een gevaar vormen voor de mutanten van het instituut. Deze mensen willen de mutanten gevangen zetten, om vervolgens hun gaven tegen hun en voor hun eigen wil te gebruiken. Ze zijn zelfs bezig met een tegengif, zodat ze de gaven van de mutanten af kunnen pakken.

    Rollen:

    Mutanten: Vol!
    - Scarlett Anastasia Moon [Senses] - Manipulatie van zintuigen - Pebble.
    - Iris Zana Lavenia [Eyes] - Mensen pijnigen - AbunaiKid.
    - Sophia Purdy [Shield] - Mentaal en fysiek schild - Rybak.
    - Catherine Mallory [Cat] - Communiceren met dieren en als ze bewegen - ThisIsMeNow.
    - Jade Rae Skyler Shield [Sleepy Head] - Manipulatie van Energie - HuntedHeart.
    - Beau Adam Rosefield [Superman] - Superman krachten - Pebble.
    - Oliver Mitchel Smith [Wolf/Moon] - Kan in een wolf veranderen - Nyan.
    - Chin Sung Parker [Dark Ghost] - Verbonden met het element Geest - ForeverWolf
    - Harry Oliver Reeds [Avatar/Element] - Manipulatie van de 4 elementen - SmallDetails.
    - Jule Damien Parker [Swan] - Vliegen - SmallDetails.

    Leraren:
    - Morgana Angel Griffin [Dark Angel] - Positieve emoties omzetten in negatieve - Pantheon.
    - Constance Luteod [Stance] - Sterfdatums zien - ThisIsMeNow.
    - Reservatie voor Paranormaal.

    Tegenstanders:
    - Aphrodite Melin Maroma [Ditress] - Angsten laten uitkomen en verdwijnen - Winterwolves.
    - Deuce 'Zeal' Firöe [Pyro/Fireman] - Pyrokinese - Lolicia.
    - Alexander Roger Gabriëls [Copycat] - Absorbtie/kopiëren - Nyan.
    - Riley Adams [Davvero] - Illusies - Nosh.


    Invullijst:
    Rol:
    Gave:
    Naam:
    Bijnaam: (Aangepast aan gave)
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Extra:


    Regels:
    - 16+ is toegestaan, maar houdt het netjes.
    - Minimaal 10 regels per post, dat is makkelijk haalbaar.
    - Houd je aan het minimum aantal regels, zo niet krijg je twee keer een waarschuwing, de derde keer lig je eruit! En ja, ik tel na!
    - Maximaal 2 rollen per persoon.
    - Speel alleen je eigen personage, tenzij je toestemming hebt van de ander.
    - Er bestaan geen perfecte personages.
    - Het is geen sneltrein, zorg dat het voor iedereen te volgen blijft!


    Begin:
    De leerlingen komen aan bij het instituut. Ze melden zich bij de administratie en krijgen een kamer toegewezen. Iedereen heeft een eigen kamer.
    Let op: Niet alle leerlingen zijn nieuw.
    De leraren komen ook net aan, terwijl voor de tegenstanders het gewoon een doodnormale dag is.
    Zij zijn al bezig met plannen maken.
    Ook belangrijk: Alle bestaande karakters uit X-Men bestaan niet, behalve Logan/Wolverine, die de school overgenomen heeft en nu dus directeur is.
    Hij is bespeelbaar voor iedereen.



    Praattopic.
    Rollentopic.


    Based on X-Men.

    [ bericht aangepast op 14 aug 2013 - 23:57 ]


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Alexander Rodger Gabriëls
    Ditress bromde wat en at dan verder van haar yohurt.Riley ,had blijkbaar nog een appel gevonden en kwam weer naast mij zitten.
    'Nou, het was mijn bedoeling om uit te slapen,' begon Aphrodite,'Vandaag gaat iedereen weer naar school. Ik denk sowieso dat we eerst een plan moeten bedenken. En dat we boodschappen moeten doen. We hebben zowat niks meer.'vervolgde ze haar antwoord dan wat serieuser verder.
    Een tegenpruttelend geluidje verliet mijn mond. Ik hield niet van shoppen,er was altijd zoveel volk en het was zo saai.
    'Riley, wat vind jij?'riep ze dan naar Riley,ze had vast nog niet gezien dat hij naast me zat.
    “Even voor de duidelijkheid: Ik ben niet doof, maar ik heb misschien wel een idee…” begon hij zijn zin en grijnsde naar haar,ik kende die grijns wel.
    “Wat als jij nu eens de boodschappen gaat doen terwijl Alexander en ik in de tussentijd even gaan nadenken over een plan. Vrouwen zijn toch altijd al heel goed geweest in boodschappen doen, right?” zei hij en ik lach even zacht,maar stop dan rap ,want anders vermoord Ditress me nog.
    'Heb jij wel de hersens om na te denken over een plan? En ik ben geen normale vrouw, dus misschien ben ik wel heel slecht in boodschappen. Waarschijnlijk zal ik alle dingen halen die ik belangrijk vind.' zei ze en ik maakte een 'ooh.' geluidje,ik hield van dit soort momenten dat ze elkaar gingen stangen.
    Ik moest nu echt moeite doen om mijn lach in te houden.
    'En nog eens zo'n opmerking en ik zorg ervoor dat je nooit meer zulke opmerkingen maakt van angst.' vervolgde ze dan drijgend.
    Een grinnik rolt over mijn lippen en ik probeer weer even serieus te worden."Kunnen we niet gewoon bestellen via gsm ofzo? Ik hou niet van winkels."zeg ik dan. Online shoppen gaat toch ook niet?


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Riley Adams

    Het was gewoon aan Aphrodite's gezicht te zien dat ze mijn plan niet echt goed vond en haar woorden maakten dat alleen nog maar eens extra duidelijk. Verontwaardigd snoof ik even toen de woorden goed tot me doordrongen. "Geloof me, ik heb genoeg hersenen om een plan te bedenken..." Ik wilde er nog achteraan gooien dat zij er misschien een paar tekort kwam, maar deze keer hield ik wijselijk mijn mond. Het was niet zo'n goed idee om nu ruzie te gaan maken aangezien we iedereen hard nodig hadden om ervoor te zorgen dat er nooit meer zoiets als mutanten op aarde zouden rondlopen. We werden toch alleen maar behandelt als creepen omdat we dingen konden die een normaal mens niet zou moeten kunnen. Grijnzend keek ik even opzij toen Alexander een ooh-geluidje maakte als reactie op de laatste woorden van het meisje. Eigenlijk zou het niet echt veel uitmaken wat ze juist zou meenemen aangezien ik alles wel at wat eetbaar was. "Wel, probeer die angst dan maar eens te vinden." De woorden waren er uit voordat ik ze kon tegenhouden en meteen had ik er al spijt van, al was dat niet aan mijn lichaamshouding te zien. Dit was dus een van de momenten dat ik net over de grens ging voordat ik het goed en wel besefte, een eigenschap die me al een paar keer bijna de kop had gekost. "Dat zouden we inderdaad kunnen doen. Dan hoeven we Aphrodite's hersenen tenminste niet te missen als we een plan willen bedenken." Nee, ik zou het nooit afleren om mensen helemaal op te jagen, hoe veel ze ook zouden doen achteraf als een soort van straf. Op mijn gemak stond ik op, viste de enige laptop die we hadden ergens tussenuit en zette die op de tafel. "Ik denk dat we vooral eten nodig hebben. Als iemand nog perse iets anders wilt hebben kan die het nu zeggen, dan zet ik het erbij."

    [Ik ben vanaf zondag op vakantie en ik weet niet echt of ze daar Wifi hebben, hopelijk wel C:]


    Tell me I'm a screwed up mess, that I never listen ~

    [@Nosh, veel plezier op vakantie!(:]

    Aphrodite Melin Maroma [Ditress]

    Grijnzend kijkt hij even opzij als Alex een ooh-geluidje maakt als reactie op mijn laatste woroden. Ik rol met mijn ogen. Jongens zijn sukkels.
    "Wel, probeer die angst dan maar eens te vinden." Zegt hij tegen me. Ik trek mijn wenkbrauwen omhoog.
    "Ik hoef je angsten niet te weten. Ik kan ze gewoon laten uitkomen," zeg ik liefjes. "En als je echt genoeg hersens hebt, laat het dan eens merken."
    "Dat zouden we inderdaad kunnen doen. Dan hoeven we Aphrodite's hersenen tenminste niet te missen als we een plan willen bedenken." Antwoord Ryan op Alex. Oh, ik heb echt liever Alex om me heen.
    "Tja, als ik er niet ben, zouden jullie waarschijnlijk hersens te kort hebben. En dan heb ik het niet over Alex." Ik glimlach liefjes. Ryan staat op en pakt de enigste laptop die we hebben.
    "Ik denk dat we vooral eten nodig hebben. Als iemand nog per se iets anders wilt hebben kan die het nu zeggen, dan zet ik het erbij." Zegt hij tegen ons.
    Ugh, waarom bestaat ongesteldheid? No way, dat ik dat tegen hem ga zeggen. Maar ik kan niet anders. Waarom ben ik hier het enigste meisje? Jemig.
    Dat ik dit echt ga doen.
    "Ten eerste, ik wil heel graag iets eetbaars, en drinkbaars. Ik wil niet stikken of vergiftigd worden door eten dat jij koopt. En ten tweede, ik....." Ik mompel iets onverstaanbaars en tik met mijn nagels op de tafel. Echt niet dat ik dat tegen Riley ga zeggen, dan zeg ik het nog liever tegen Alex.
    Ik kan me soms gewoon niet voorstellen dat Riley ouder is dan ons.

    [ bericht aangepast op 30 maart 2013 - 19:20 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Sophia Purdy {Shield} - Mentaal en fysiek schild

    Een zachte zucht rolt over mijn lippen als ik het gebouw binnen stap. Het gebouw wat mijn thuis zal zijn voorlopig. Langzaam laat ik mijn ogen glijden door het gebouw. Mijn schild heb ik al gemaakt, je weet maar nooit. Mutanten onder elkaar, dit gaat gezellig worden. Ergens vraag ik mij af waarom ik ooit heb in gestemd om hier naar toe te gaan. Mijn familie is veel veiliger als ik bij hen ben. Ze beseffen het alleen nog niet volgens mij. Ik loop naar de administratie toe. De vrouw achter de balie glimlacht naar mij.
    'Goedemorgen', begroet zij mij.
    'Goedemorgen', groet ik terug.
    Heel lichtjes is mijn Britse accent te horen. Alleen als je goed luistert kun je het horen. Dan kijkt de vrouw mij aan.
    'Sophia Purdy', vertel ik haar zachtjes.
    Ze zoekt mijn naam op het papier dat voor haar ligt.
    'Kamer 430, de linker kant op', vertelt zij mij dan.

    {Iemand voor Sophia?}


    Physics is awesome

    Alexander Rodger Gabriëls
    Geamuseerd luister ik verder naar hun uitdagende woorden.
    Op sommige momenten had ik echt zin om met een pak popcorn toe te kijken ,hoe ze zitten te kibbelen.
    "Dat zouden we inderdaad kunnen doen. Dan hoeven we Aphrodite's hersenen tenminste niet te missen als we een plan willen bedenken."stemde Davvero in met mijn idee.
    "Tja, als ik er niet ben, zouden jullie waarschijnlijk hersens te kort hebben. En dan heb ik het niet over Alex." zei Ditress dan liefjes tegen Riley die de laptop nam en op de tafel zette.
    "Ik denk dat we vooral eten nodig hebben. Als iemand nog perse iets anders wilt hebben kan die het nu zeggen, dan zet ik het erbij." zei RIley die al een site gevonden had om te bestellen."Ten eerste, ik wil heel graag iets eetbaars, en drinkbaars. Ik wil niet stikken of vergiftigd worden door eten dat jij koopt. En ten tweede, ik....."begon Ditress en op het einde van haar zin mompelde ze wat onverstaanbaars."Ten tweede wat?"vroeg ik haar fronsend. Ik begon toch niet doof te worden."Nou ik heb vooral nieuwe shampo flesjes nodig,anders moet ik die van Aphrodite gebruiken."grinnik ik. Ik nam de muis van Riley af en begon dan zelf mijn dingen aan te klikken en oh ja,ik heb een bak popcon aangeklikt. Ik hoorde iemands nagels op de houten tafel tikken en ik keek op van het beeldscherm naar Ditress."Wat had je weer nodig? "vroeg ik haar dan weer licht grijnzend.


    Oliver Mitchell Smith
    Na een vermoeiende reis kwam ik eindelijk aan bij het gebouw waar ik het hele jaar les zou volgen. Het gebouw leek wel gigantisch groot.
    Waren er echt meer mensen zoals ik?
    Met een simpele sportzak om mijn schouders heen geslagen loop ik het school gebouw binnen en kijk verbaast om me heen.
    Zoals het me gezegd was ,moest ik eerst naar de bali ,voor de sleutels van mijn kamer.
    Ik dool wat door de gangen heen tot ik een receptie zie en ik ga er naar toe.
    Als ik mijn naam heb verteld kijkt de vrouw op en heeft ze me de sleutels aan van kamer 541.
    Na even door da gangen te zitten dolen ,vind ik dan uiteindelijk de slaapkamers van rij 500 en loop ik de gangen door tot ik mijn kamer heb gevonden.
    Het kamertje leek heel sober en eenvoudig ,maar goed genoeg voor mij. Ik dump mijn zak op het bed en plof me er dan naast. Ongelofelijk dat ik hier naartoe mocht komen.
    Ik stond weer op en ging mijn kamer uit. Het word tijd dat ik het gebouw ging verkennen als ik niet wil telaat komen voor de eerste lessen.
    Ik dool door verschillende gangen en zie dan een meisje ,met lange blonde lokken bij een vensterbank zitten.
    "Hey ."begroet ik haar. en kijk ook even door het venster naar buiten.

    (Edit ,aangepast ^^)

    [ bericht aangepast op 31 maart 2013 - 14:37 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    [ Ik ben een leerkracht in deze RPG dus ik kan nog niet zoveel ;x ]


    26 - 02 - '16

    [Scarlett en Beau zijn vrij. Beau loopt in de gang bij de kamers, Scarlett zit in de vensterbank ook in een gang. ]


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    (Oliver voor Scarlet? En @Pebble ,misschien moet je de anderen even de link gb'en,wnat sommigen weten vast niet dat de rpg al begonnen is ;x )


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    (@Pebble, is het dan goed als ik Sophia Beau tegen laat komen op de gang?)


    Physics is awesome

    [Iemand voor Chin?]

    Chin Sung Parker [Dark Ghost]

    Met een zucht loop ik het gebouw in, terwijl ik om me heen kijk. Echt verbaasd over hoe het er hier uitziet ben ik niet, al is dit wel de eerste keer dat ik er ben.
    Dat ik niet verbaasd ben komt grotendeels doordat ik niet echt verwachtingen had, zolang ik maar in een bed kon slapen.
    Ik kijk om me heen en neem alle details in me op. Als ik bij de informatiebalie aankom kijkt een jonge vrouw op.
    'Goedemorgen, hoe kan ik u helpen?' Vraagt ze met een glimlach aan me. Je kan aan haar zien dat ze haar werk leuk vindt, en niet zoals veel vrouwen op de middelbare school chagrijnig is.
    'Goedemorgen,' mompel ik. 'ik ben Chin Sung Parker.' Ze knikt me glimlachend toe en zegt:
    'Aan de linkerkant, kamer 435.' Ik knik.
    'Bedankt.' Mompel ik en ik loop de linkerkant op.

    [ bericht aangepast op 31 maart 2013 - 14:25 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    [@ Nyan: Ja, dat heb ik al gedaan, maar velen waren gisteren niet online. Daarbij vind ik het goed als je Oliver op Scarlett af stuurt (:
    @ Eyes: Is goed hoor! Maar zou je voortaan je posts gewoon in het zwart willen laten? Ik irriteer me een beetje aan het blauw...


    Iedereen, kunnen jullie voortaan alle OOC's in het praattopic kunnend doen? Ook de wie wil... tegenkomen of de wie voor... ?
    Dan is het topic minder snel vol! Dank je wel!
    ]

    [ bericht aangepast op 31 maart 2013 - 14:32 ]


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Sophia Purdy {Shield} - Mentaal en fysiek schild

    Ik loop de linkerkant op. Al snel zie ik dat ik bijna bij mijn kamer ben. Ik sta voor de deur en steek de sleutel in het slot. Dan draai ik de sleutel om. Natuurlijk de verkeerde kant op. Dat heb ik nou altijd, ik draai altijd de verkeerde kant op. Nu de andere kant op draaiend gaat de deur open, ik duw de deur verder open. Dan ga ik naar binnen met mijn koffer en tas. Mijn koffer zet ik in de kamer neer. Dan ga ik weer de gang op. De deur trek ik achter mij dicht. En de sleutel haal ik uit het slot. Dan zie ik een jongen in de gang. Even twijfel ik, het is onbeleefd om mij zelf niet voor te stellen. Maar aan de andere kant hij ziet er groot en sterk uit. Hij heeft mij nog niet gezien dus nu kan ik nog stiekem ervan door gaan. Waarschijnlijk heeft hij zijn kamer hier ook ergens en dan ga ik hem vaker tegen komen. Ik verzamel al mijn moed. Daarna loop ik naar hem toe.
    'Goedemorgen, ik ben Sophia', zeg ik tegen hem.
    'Wie ben jij?', vraag ik hem.

    [ bericht aangepast op 31 maart 2013 - 15:33 ]


    Physics is awesome

    Aphrodite Melin Maroma [Ditress]

    "Ten tweede wat?" Vraagt Alex me fronsend. Tja, misschien, heel misschien zou ik het zeggen als Riley er niet is. Maar dat is niet het geval.
    "Nou ik heb vooral nieuwe shampo flesjes nodig, anders moet ik die van Aphrodite gebruiken." Grinnikt hij. Hmm, daar geef ik hem gelijk in. Ik heb eigenlijk altijd wel douchespullen genoeg, zonder dat zou ik in paniek raken. Niet dat ik dat ooit tegen ze zal zeggen.
    "Ja, dat heb je inderdaad nodig." Mompel ik. Hij pakt de muis van Riley af en begint zelf zijn dingen aan te klikken. Hij kijkt op van het beeldscherm naar mij.
    "Wat had je weer nodig?" Vraagt hij me licht grijnzend.
    Ik zucht en pak de laptop van ze af. Dan zoek ik snel maandverband en tampons op en klik ze aan. Snel zoek ik nog wat ander eten en klik het aan. Als ik popcorn tegen kom klik ik dat ook aan.
    Verbaasd kijk ik naar het beeldscherm als ik zie dat er al popcorn aangeklikt is. Ik grijns. Dat moet Alex geweest zijn.
    Ik zoek nog even sinas op en klik het aan. Dan geef ik de laptop weer terug.
    Ik hoop dat ze niet merken wat ik heb aangeklikt. Nou ja, ik hoop dat Riley het niet merkt. Het maakt me niet uit als Alex het merkt.
    Snel zend ik Alex een waarschuwende blik toe.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Alexander Rodger Gabriëls
    Ditress zuchtte even en nam de laptop dan af ,waarna ze zelf haar dingen begon aan te klikken.Ik trok even een pruilipje,maar die veranderde gauw weer tot een grijns.
    Ik keek even naar Riley die waarschijnelijk zat te dagdromen.
    Ik begon mij eigenlijk te vervelen ,ik had al maanden bijna geen actie meer gehad en nu moesten we toch wel op een goed en leuk plan komen.
    ik zie Ditress even naar me grijnzen en ,daarna heeft ze de laptop terug.
    Nog voor ik naar het beeldscherm kon kijken haf ze mij een waarschuwende blik. Ik mocht dus niet naar haar spulletjes kijken.
    Zelf begin ik nog wat eten op te zoeken ,zoals iets van vlees en brood. Ik had iedere ochtend daar wel zin in,maar we hadden er bijna nooit.
    Ook nog wat frisdrank en nog wat snacks.
    "Hebben jullie nog wat nodig of mag ik al bestellen?"vroeg ik dan voor hun. Misschien moest ik wel wachten tot Deuce wakker is,of ik moest hem wakker maken dat kan ook.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Deuce 'Zeal' Firöe – [Pyro/Fireman].
    De ochtendlucht kwam mij tegemoet toen ik de winkel uit rende met wat tassen. 'Stop die jongeman!' Hoorde ik iemand roepen, maar ik was al ver genoeg om te ontsnappen. Lachend rende ik verder. Wat een stel idioten zijn mensen toch! Dachten ze serieus dat ze mij konden tegenhouden?
    Na enkele minuten met de motor gereden te hebben, kwam ik aan bij het bekende huisje. Een oud, vervallen huisje waar ik sliep en leefde. De meeste tijd was ik dan wel buiten, maar dat betekende dan nog niet dat ik de rest met wie ik samenwoonde als mijn familie zag.
    De motor stopte ik en zette ik in het kleine schuurtje ernaast, zodat deze geen aandacht trok. Met de tassen in mijn hand liep ik richting het huisje en mijn schoenen lieten een spoor van vuil en modder na op de grond. De uitdagende woorden die Aphrodite en Riley weer uitwisselden vingen mijn oren op. Ik grinnikte.
    “Jongens, jongens, jongens,” klikte ik met mijn tong en schudde ik mijn hoofd niet goedkeurend met een geniepige glimlach op mijn gezicht, terwijl ik de kamer in kwam lopen.
    “Niet zo ruzie maken.” Had ik ze gezegd, terwijl ik de tassen met een plof op de tafel zette. Mijn geniepige glimlach zat nog steeds rondom mijn lippen. “Juist, dat zijn de boodschappen.”
    En ik plofte neer op de dichtstbijzijnde stoel, pakte een sigaret uit het pakje die ik vervolgens aanstak met het vuurvlammetje dat uit mijn wijsvinger kwam, en legde mijn voeten nonchalant op de tafel.
    “Dus, heeft iemand al een spannend plannetje voor vandaag?” Een hijs nam ik van mijn sigaret en blies deze uit in kringetjes.


    Don't walk. Run, you sheep, run.