[RPG] Welcome To Our World. [Topic 1.] - Speeltopics

Over de hele wereld worden kinderen geboren. Deze kinderen zijn niet zoals de anderen. Zij beschikken over een bovennatuurlijke gave, die erfelijk overgebracht is. Zij worden mutanten genoemd. Deze kracht komt tot uiting terwijl ze opgroeien en kan een gevaar vormen voor de samenleving. Daarom worden ze naar een instituut gestuurd. Hier kunnen ze rustig samenleven en krijgen ze les over hun gaven. Maar er dreigt gevaar. Een groep mutanten en normale mensen keert zich tegen hun en willen ze gevangennemen zodat ze hun gaven voor hun eigen wil kunnen gebruiken. Zullen ze hun gaven goed genoeg onder controle hebben om zich te kunnen verdedigen of zullen de tegenstanders te sterk zijn?

Mutanten:
Dit zijn jongeren (minimaal 14 jaar) die een speciale gave bezitten. Zij worden door de leraren opgespoord en uitgenodigd naar een instituut te komen om daar rustig te kunnen samenleven en te leren hoe ze hun gave onder controle kunnen houden.

Leraren:
Dit zijn ook mutanten (minstens 18 jaar), maar kunnen hun gave al onder controle houden. Zij sporen nieuwe mutanten op en verzoeken ze naar het instituut te komen. Deze mutanten geven les over de geschiedenis van het mutant zijn, het onder controle houden van je gave, maar ook normale lessen zoals sport, Engels en biologie.

Tegenstanders:
Tegenstanders zijn mutanten en mensen samen (minstens 17 jaar), die een gevaar vormen voor de mutanten van het instituut. Deze mensen willen de mutanten gevangen zetten, om vervolgens hun gaven tegen hun en voor hun eigen wil te gebruiken. Ze zijn zelfs bezig met een tegengif, zodat ze de gaven van de mutanten af kunnen pakken.

Rollen:

Mutanten: Vol!
- Scarlett Anastasia Moon [Senses] - Manipulatie van zintuigen - Pebble.
- Iris Zana Lavenia [Eyes] - Mensen pijnigen - AbunaiKid.
- Sophia Purdy [Shield] - Mentaal en fysiek schild - Rybak.
- Catherine Mallory [Cat] - Communiceren met dieren en als ze bewegen - ThisIsMeNow.
- Jade Rae Skyler Shield [Sleepy Head] - Manipulatie van Energie - HuntedHeart.
- Beau Adam Rosefield [Superman] - Superman krachten - Pebble.
- Oliver Mitchel Smith [Wolf/Moon] - Kan in een wolf veranderen - Nyan.
- Chin Sung Parker [Dark Ghost] - Verbonden met het element Geest - ForeverWolf
- Harry Oliver Reeds [Avatar/Element] - Manipulatie van de 4 elementen - SmallDetails.
- Jule Damien Parker [Swan] - Vliegen - SmallDetails.

Leraren:
- Morgana Angel Griffin [Dark Angel] - Positieve emoties omzetten in negatieve - Pantheon.
- Constance Luteod [Stance] - Sterfdatums zien - ThisIsMeNow.
- Reservatie voor Paranormaal.

Tegenstanders:
- Aphrodite Melin Maroma [Ditress] - Angsten laten uitkomen en verdwijnen - Winterwolves.
- Deuce 'Zeal' Firöe [Pyro/Fireman] - Pyrokinese - Lolicia.
- Alexander Roger Gabriëls [Copycat] - Absorbtie/kopiëren - Nyan.
- Riley Adams [Davvero] - Illusies - Nosh.


Invullijst:
Rol:
Gave:
Naam:
Bijnaam: (Aangepast aan gave)
Leeftijd:
Nationaliteit:
Innerlijk:
Uiterlijk:
Extra:


Regels:
- 16+ is toegestaan, maar houdt het netjes.
- Minimaal 10 regels per post, dat is makkelijk haalbaar.
- Houd je aan het minimum aantal regels, zo niet krijg je twee keer een waarschuwing, de derde keer lig je eruit! En ja, ik tel na!
- Maximaal 2 rollen per persoon.
- Speel alleen je eigen personage, tenzij je toestemming hebt van de ander.
- Er bestaan geen perfecte personages.
- Het is geen sneltrein, zorg dat het voor iedereen te volgen blijft!

Begin:
De leerlingen komen aan bij het instituut. Ze melden zich bij de administratie en krijgen een kamer toegewezen. Iedereen heeft een eigen kamer.
Let op: Niet alle leerlingen zijn nieuw.
De leraren komen ook net aan, terwijl voor de tegenstanders het gewoon een doodnormale dag is.
Zij zijn al bezig met plannen maken.
Ook belangrijk: Alle bestaande karakters uit X-Men bestaan niet, behalve Logan/Wolverine, die de school overgenomen heeft en nu dus directeur is.
Hij is bespeelbaar voor iedereen.


Praattopic.
Rollentopic.

[ bericht aangepast op 14 aug 2013 - 23:57 ]

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Aphrodite Melin Maroma [Ditress]

"Hebben jullie nog wat nodig of mag ik al bestellen?" Vraagt Alex net op het moment dat Deuce binnenkomt. Hij grinnikt.
“Jongens, jongens, jongens,” klikt hij met zijn tong en hij schudt zijn hoofd niet goedkeurend met een geniepige glimlacht op mijn gezicht.
“Niet zo ruzie maken.” Ik snuif spottend.
"Je kent me toch? Ik maak nóóit ruzie." Zeg ik liefjes. Ik kijk toe hoe hij tassen met een plof op tafel zet. Zijn geniepigge glimlach zit nog steeds op zijn lippen.
“Juist, dat zijn de boodschappen.” Zegt hij.
Hij ploft niet op de dichtsbijzijnde stoel en pakt een sigaret uit het pakje die hij vervolgens aansteekt. En hij legt zijn voeten op tafel.
GeÏrriteerd schuif ik zijn voeten van de tafel.
"Dit huis is al verrot, maak het niet nog meer kapot." Zeg ik tegen hem terwijl ik een hand door mijn haren haal.
“Dus, heeft iemand al een spannend plannetje voor vandaag?” Hij neemt een hijs van zijn sigaret en blaast uit in kringetjes.
Ik kijk hem met samen geknepen ogen aan.
"Heb je het betaald?" Het zou me op elk ander moment niet uitgemaakt hebben of hij het betaald zou hebben, maar nu moeten we niet zoveel opvallen.
Afwachtend kijk ik hem aan.

[ bericht aangepast op 2 april 2013 - 19:24 ]

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Alexander Rodger Gabriëls
Deuce komt binnen gestormd en hij grinnikt.“Jongens, jongens, jongens,” klikte hij met zijn tong en schud zijn hoofd dan.
“Niet zo ruzie maken.”Ik hoorde Ditress snuiven.
"Je kent me toch? Ik maak nóóit ruzie." zei ze liefjes en ik grinnik even. Deuce laat iets op de tafel ploffen en ik zie dat het boodschappen zijn.
“Juist, dat zijn de boodschappen.” melde hij dan en meteen zit ik tussen de bootschappen te graven om te kijken wat er allemaal inzit.
Yes popcorn. Ik kijk op en zie Ditress de voeten van deuce van tafel duwen.
"Dit huis is al verrot, maak het niet nog meer kapot." zei e en haalde een hand door haar haar.
"Het is niet verrot ,het staat gewoon op instorten."grap ik. en vis dan het pakje pocorn uit,deze is nu officieel van mij.
Verder kijk ik nog of iets anders interessants zie.
“Dus, heeft iemand al een spannend plannetje voor vandaag?”vroeg hij en ik haalde mijn schouders op."Die moeten we nog verzinnen."zei ik terijl ik zocht achter shampoo en die niet direct vond.
"Heb je het betaald?"vroeg Aphrodite hem dan. Het boeide me niet echt ,eten was eten ,gratisch of niet. Het gaat daar heus niet beter of slechter van worden.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Harry Oliver Reeds - Avatar/Elemen - Manipulatie van de 4 elementen
Een Nieuw schooljaar, een nieuwe start. Dit werd mijn tweede jaar, ik was vorig jaar ergens op de helft ingestroomd. Het verbaasde me dat ze er zolang over hadden gedaan om me te vinden. Zo veel deden mijn ouders er nu ook weer niet aan om me te verbergen. Ik slenterde door de gangen met een kopje thee in mijn rechter hand. Met de linker liet ik grote druppels uit het kopje omhoog komen en liet ze mijn mond in vliegen. Ik wist dat het niet goed was om met mijn krachten te spelen, ik hoorde mijn ouders nu nog zeggen dat ik mijn krachten en eigenlijk de hele wereld eens wat serieuzer moest nemen. Maar eigenlijk was dit hartstikke handig, en ik leerde hiermee toch ook om alles wat beter te controleren? Spelen is leren, toch?
Ik slofte een hoek om, botste bijna tegen één van de vele leerlingen en bijna spatte een druppel thee uit elkaar. Het zou toch jammer zijn van mijn schone spijkerbroek, witte shirt en blouse als dat zou gebeuren. Snel klokte ik de thee achterover en haalde een hand door mijn krullen. Ze vielen gelijk weer terug in hun eerdere positie. Directeur Logan kwam me tegemoet lopen. Ik begroette hem met een vrolijke grijns en een klein knikje. Het was een veel leukere directeur dan ik had verwacht toen ik hier aan kwam op het instituut. Verderop zat Scarlett in een vensterbank. Zij zat in mijn jaar, en ik wist dat veel jongens haar leuk vonden. Ik vond haar wel aardig. Gelukkig was het niet zo'n bitch als de meeste knappe meisjes die ik kende. Ik liep op een rustig tempo naar het blonde meisje toe. 'Hey!' lachte ik en ging naast haar staan. 'Wat lees je?' Ik probeerde overdreven onder het boek te kijken en deed daarbij een soort limbo dans.

Jule Damien Parker - Swan - Vliegen
Ik trok de grote hutkoffer uit de achterbak van het busje dat me hier had afgezet. Het weeshuis wilde nu eigenlijk niks meer met me te maken hebben, ik voelde met net Harry Potter. Met moeite sleepte ik de mega koffer met me mee naar de ingang van het instituut. Ik hield met één voet de deur open en wist de koffer op wonderbaarlijke wijze naar binnen te krijgen. Al mijn bezittingen zaten erin, want het weeshuis wilde me voorlopig ook niet meer terug. Als ik geluk had kon ik hier blijven tot ik oud genoeg was om voor mezelf te zorgen. Dan had ik mijn vleugels misschien ook wat meer onder controle.
Ik sleepte de koffer naar de balie, maar bleef midden in de hal staan omdat er een meisje met paars haar langs kwam lopen. Het keek me geïrriteerd aan, en ik zag dat haar ogen de zelfde fel paarse kleur hadden. Ik had mezelf altijd raar gevonden, maar nu pas besefte ik pas dat ik niet de enige was met een gave. Een soort warm gevoel vulde mijn maag, maar ik kreeg een boze opmerking naar mijn hoofd gesmeten van een jongen die twee keer zo groot was als ik en dat maakte dat ik weer snel in de werkelijkheid terug kwam en zo snel als het ging mijn koffer naar de administratie trok. Ik keerde me tot de vrouw achter de balie en stamelde zacht mijn naam. 'J-Jule.' De vrouw keek verwachtingsvol maar al snel geïrriteerd naar me op. 'Jule wie?' zei ze alsof ze tegen een kind praatte. 'Oh eh, Jule P-Parker.' mompelde ik. De vrouw vinkte wat aan en stak de sleutel van mijn toekomstige kamer naar me uit. Ze noemde een nummer en legde uit waar het was. Ik knikte alleen en begon aan de tocht met mijn loodzware koffer.

[Iemand voor Jule?]

You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

[@SmallDetails; ik wil wel met Chin. Ik kom nu dan naar je toe.(:]

Chin Sung Parker [Dark Ghost]

Met een zucht doe ik de deur van mijn kamer open. De kamer waar ik het komende jaar in zal verblijfen.
Ik onderdruk een zucht en leg mijn koffers neer. Snel pak ik al mijn kleren uit en doe ze in een kast. Dan pak ik de andere dingen, zoals een wekker, boeken en dat soort dingen uit.
Mijn boeken zet ik in de kast neer, en mijn wekker op het nachtkastje.
Als ik klaar ben kijk ik tevreden om me heen, het is al niet meer zo saai als het hiervoor was.
Zou je hier ook tekeningen en foto's op mogen hangen?
In gedachten verzonken loop ik de kamer uit. Snel draai ik hem op slot en loop verder.
Eerlijk gezegd weet ik niet wat ik ga doen, als ik maar iets doe. Saai op mijn kamer zitten doe ik niet graag.
Opeens komt een jongen in zicht met een koffer achter zich aan.
Ik grinnik. En kijk toe hoe de jongen verder loopt.
Dan kuch ik zachtjes en ga naast haar lopen.
'Heey, ik ben Chin. Ben jij ook nieuw hier?' Ik kijk hem afwachtend aan.

[ bericht aangepast op 3 april 2013 - 18:04 ]

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

[Jule is eigenlijk een jongen...]

You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

SmallDetails schreef:
[Jule is eigenlijk een jongen...]

[ bericht aangepast op 3 april 2013 - 18:02 ]

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

[Maakt niet uit haha. Ik was aan het schrijven en bedacht me dat het ook best wel een meisjesachtige naam is...]

Jule Damien Parker - Swan - Vliegen
Geschrokken kijk ik op. Vlakbij mijn schouderbladen begint het te tintelen, waarschijnlijk van de schrik, maar ik kan de groei inmiddels aardig tegenhouden. 'Ja, ik ben nieuw. Ik heet Jule.' antwoord ik zacht en probeer aardig te glimlachen naar de jongen naast me. Ik laat de koffer even voor wat hij is en wacht tot de jongen verder gaat met praten. Ik bijt nerveus op mijn lippiercings en houd mijn hoofd een beetje gebogen. Ik was nooit zo spraakzaam, en wachtte altijd tot de ander actie ondernam. Zelf wist ik nooit wat te zeggen. Meestal was een gesprek met mij dus nogal eenzijdig; Jij stelt de vragen, ik antwoord precies op je vraag en geen woord meer. Daarom zat ik liever ergens hoog in een boom waar mensen me niet zochten en las ik boeken. De werelden in boeken waren zo veel beter dan de echte wereld. Ik wilde dat ik gewoon daarheen kon verhuizen.

You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

Scarlett Anastasia Moon [Senses] - Manipulatie van zintuigen.
Ik was eindelijk weer wat meer in mijn boek verdiept en frunnikte wat met mijn vingers aan mijn onderlip, toen ik iemand me hoorde begroeten. Ik keek op en mijn grote, grasgroene ogen vonden die van een jongen. Ik had hem nog nooit gezien en aan zijn houding was te merken dat hij hier nieuw was. Hij keek even achter me door het raam. 'Hi,' glimlachte ik naar de jongen, en liet mijn boek op mijn schoot liggen. Misschien was hij de weg wel kwijt, of wilde hij gewoon even contact leggen. Ik vond alles prima, zolang hij aardig tegen me was en zijn gave niet op mij uit zou oefenen. Op dat moment zag ik Harry aan komen en een grijns ontstond op mijn gezicht. Harry was een goede vriend van me en zat bij mij in het jaar. Ik kon het ontzettend goed met hem vinden en hij was onwijs grappig. 'Hey,' lachte hij en nam naast me plaats. 'Wat lees je?' Hij probeerde overdreven onder mijn boek te kijken, maar het leek eerder op een soort limbodans, waardoor ik grinnikend mijn hand door zijn bruine krullen haalde. 'Hi Harry! Ik weet het eigenlijk niet, volgens mij gaat het over elfjes.' Grinnikend klapte ik het boek dicht, nadat ik er wat tussen gestopt had, zodat ik later de goede pagina nog terug zou vinden.
Toen pas drong het tot me door dat de jongen van net nog voor mijn neus stond. 'Eh,' stamelde ik zachtjes. 'Dit is Harry, een vriend van me. Harry, dit is...' Ik hield stil. Ik wist zijn naam nog niet eens. Vragend keek ik omhoog, naar het gezicht van de jongen. Stiekem vroeg ik me af wat voor gave hij had. Kon hij ook wat manipuleren, zoals Harry en ik konden? Of had hij meer een fysieke gave, zoals directeur Logan?

Beau Adam Rosefield [Superman] - Superman krachten.
Rustig floot ik een deuntje terwijl ik door de gang liep, op weg naar waar ik iets eetbaars kon vinden. Echt gemakkelijk voelde ik me nog niet op deze plek, maar ik hoopte dat dat snel genoeg zou komen. Mijn handen had ik in mijn broekzakken gestopt en ik haalde mijn rechterhand er weer uit, om daarmee even door mijn haar te wrijven, voor ik hem weer terug in mijn broekzak stopte. 'Goedemorgen, ik ben Sophia,' hoorde ik ineens achter me, waardoor ik stopte met lopen en fluiten en me omdraaide. Daar stond een meisje. Haar halflange bruine haar viel over haar schouders en haar blauwe ogen keken me iets wat onzeker aan.
'Wie ben jij?' vroeg ze me, waardoor er een verlegen glimlach op mijn gezicht verscheen.
'Goedemorgen. Ik ben Beau,' vertelde ik haar, waarna ik mijn grote hand naar haar uitstak. Ze was kleiner dan ik, veel kleiner, maar had een goede lengte voor een meisje. Ze leek van mijn leeftijd, maar daar was ik niet geheel zeker van. Aan haar houding en lichaamstaal kon ik merken dat ook zij hier nieuw was. Misschien was het goed voor me om contacten te leggen. Ik zou hier immers een langere tijd zitten, en nieuwe vrienden maken kon nooit kwaad. Dan hoefde ik me ook niet zo eenzaam te voelen, hoewel dat minder erg was dan de heimwee waar ik eigenlijk al last van had. Mijn helderblauwe ogen gleden even kort voor haar gezicht terwijl ik mijn hand nog steeds naar haar uitgestoken had en geduldig wachtte tot ze die aan zou pakken.

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Oliver Mitchel Smith [Wolf/Moon] || Kan in een wolf veranderen
Het meisje keek op van haar boek n haar ogen ontmoeten de mijne even. Het viel me op dat haar ogen gras groen waren.
'Hi,'glimlachte het meisje terwijl ze het boek op haar schoot legde.
Het meisje begon te grijnzen en ik keek even achter me. Een jongen met bruin krullend haar kwan naar ons toegelopen en het meisje leek hem te kennen.
'Hey,' zei de jongen en nam naast het meisje plaats. Hij begon wat met haar te praten en ik voelde me wat genegeerd,maar ik staarde in de plaats wat naar buiten.
'Eh,' stamelde het meisje dan en ik keek even op.
'Dit is Harry, een vriend van me. Harry, dit is...' begon het meisje ,waarvan we elkaars naam eigenlijk niet kenden."Oh sorry ,ik ben Oliver."stel ik me dan voor.
Het was best onbeleefd van me dat ik me nog niet voorgesteld had.
Ik vroeg me echt af wat voor gaves ze hadden. Ze leken erg normaal,dus ik kon ook niet echt gokken.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Sophia Purdy [Shield] - Mentaal en fysiek schild

'Goedemorgen, ik ben Beau', begroette de jongen en hij beantwoordde ook meteen mijn vraag.
Zijn stem is aangenaam, het is een vrij lage stem. Ik vind het altijd wel fijn als jongens een lage stem hebben. Het haar van Beau is kort en een beetje warrig, hoewel ik duidelijk kan zien dat hij een kuif in zijn haar heeft gemaakt. Echt verbaast ben ik niet dat Beau langer dan mij is. Terwijl ik dit allemaal denk, steekt Beau zijn hand al naar mij uit en kijkt mij verwachtingsvol aan. Ik voel bijna hoe mijn wangen langzaam wat roder worden. Handig Sophia om zoiets niet op te merken. Voor de zekerheid controleer ik of mijn schild er wel is. Je weet maar nooit. Ik pak zijn hand en schud zijn hand even.
'Aangenaam kennis te maken, Beau', zeg ik tegen hem.
Eigenlijk ben ik wel benieuwd naar wat zijn gave is. Maar hem er na vragen ga ik echt niet doen. Dan moet ik namelijk ook vertellen wat mijn gave is. Wat gave is hou ik liever nog even voor mij zelf. Niet dat ik slecht over hem denk. Maar beter het zekere voor het onzekere.

Physics is awesome

Deuce - Pyro/Fireman.
'Je kent me toch? Ik maak nóóit ruzie.' Had Aphrodite op een lievige toon gezegd. Hierop had ik alleen wat schamper gelachen. Natuurlijk, Aphrodite, dat zal vast.
“Daarom juist. Jij met name, A.” Had ik haar toegeknikt.
Alexander begon meteen in de boodschappen te wroeten en ik had hier wat opgezegd als Aphrodite mijn voeten niet van de tafel duwde.
'Dit huis is al verrot, maak het niet nog meer kapot.'
Hierop had ik alleen simpeltjes gelachen en de sigaret naar mijn mond gebracht om er een hijs van te nemen.
'Het is niet verrot, het staat gewoon op instorten.' Grapte Alexander. Natuurlijk, hij moet er weer een grapje van maken. Ach, het is niet dat ik hem er niet minder om zou mogen, maar soms kwam hij wel op 't verkeerde tijdstip met zijn grapjes. Ik zag hem de popcorn eruit halen. Oké, die zijn we nu dus kwijt aan hem.
“Des te meer reden om het juist te doen. Zoveel verschil zal er juist niet zijn.” Waarna ik toch weer mijn voeten op de tafel gooide.
Alexander had geantwoord dat we nog een plannetje moeten maken en ik schudde mijn hoofd. Jammer hoor, ik had op z'n minst verwacht dat ze ermee bezig waren geweest in de tijd dat ik gezellig boodschappen ging doen.
Mijn uitdagende blik richtte ik op Aphrodite, maar haar samengeknepen ogen keken mij aan. 'Heb je het betaald?' Vroeg ze meteen.
Meteen kwam er een bulderende lach uit mijn mond. “Betaald?” Nog meer gelach. “Oh, meissie toch.. -” Door het lachen kwam ik niet toe aan wat ik wou zeggen.
Nadat ik klaar was met lachen ging ik weer recht zitten, nam een hijs van mijn sigaret en blies deze uit in het gezicht van Ditress. “Heb jij ooit schurken netjes in de rij zien staan in de supermarkt om te betalen?” Vroeg ik ironisch.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Harry Oliver Reeds - Avatar/Elemen - Manipulatie van de 4 elementen
Terwijl ik probeerde de titel van Scarlett's boek te achterhalen haalde ze grinnikend een hand door mijn krullen. Ik kwam gelijk weer overeind en keek haar quasi boos aan. 'Was dat nodig.' mompelde ik verontwaardigd en haalde zelf ook nog een hand door mijn haar. 'Hi Harry! Ik weet het eigenlijk niet, volgens mij gaat het over elfjes.' antwoordde Scarlett ondertussen mijn vraag. Toen pas viel mijn oog op de jongen naast me. Scarlett leek hem nu ook pas op te merken. 'Eh,' zei ze zacht. Ik kon een grijns niet onderdrukken. 'Lekker bezig Scarlett.' fluisterde ik pesterig.
'Dit is Harry, een vriend van me. Harry, dit is...' Scarlett stopte midden in de zin. Ik lachte zacht. 'Oh sorry ,ik ben Oliver.' stelde de jongen zich voor. 'Aangenaam kennis te maken, Oliver. Toevallig is dat mijn tweede naam. Harry Oliver Reeds... Anyway, ben je nieuw hier?' viel ik met de deur in huis. Ik was altijd nogal direct, beter dan om dingen heen draaien.
Ik schoof Scarlett's benen aan de kant en ging ook in de vensterbank zitten. Mijn benen bungelden over de rand, eigenlijk zat ik nooit helemaal stil. Met een beetje een schuin hoofd keek ik de jongen afwachtend aan.

You can get out of this party dress, but you can't get out of this skin.

Aphrodite Melin Maroma [Ditress]

Deuce leg zijn voeten weer op de tafel. Geïrriteerd rol ik met mijn ogen.
"Alex, ik wil ook nog popcorn." Zeg ik met een blik op hem. Anders weet ik het wel, dan eet hij alles op.
Er komt een bulderende lacht uit zijn mond.
“Betaald?” Nog meer gelach. “Oh, meissie toch.. -” Ik rol geïrriteerd met mijn ogen.
Nadat hij klaar is met lachen gaat hij weer recht zitten en neemt een hijs van zijn sigaret en blaast het uit in mijn gezicht.
Uit een reflects waai ik heen en weer met mijn hand zodat de rook weggaat.
“Heb jij ooit schurken netjes in de rij zien staan in de supermarkt om te betalen?” Vraagt hij ironisch.
"Dat is een nee dus," ik zucht. Het zou me nooit uitgemaakt hebben, maar nu wel. "Luister, die school is weer begonnen, en daardoor is het niet echt de tijd om op te vallen. En dat heb je dus wel gedaan met die diefstal." Terwijl ik dit zeg kijk in de tas en kijk wat er in zit.
"En noem me geen meissie." Zeg ik als ik een pakje sigaretten te pakken heb.
Snel haal ik er eentje uit en zeg tegen Deuce:
"Steek hem eens aan." Ik rook niet vaak, maar soms heb ik er gewoon zin in.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Alexander Rodger Gabriëls
Ik doe het deksel van de popcorn en neem een hand vol om het daarna in mijn mond te proppen,nu was het ,het perfecte popcorn moment als ze begonnen te discusiëeren.
"Alex, ik wil ook nog popcorn." zei Ditress terwijl ze haar blik op me liet branden.
Ik mompel wat met volle mond dat moet lijken op "ja,ja." en slik dan mijn eten door.
“Betaald?” vroeg Deuce dan en begon te lachen.“Oh, meissie toch.. -” ALs er iets is ,wat Ditress nog meer irriteerd dan vroeg opstaan ,dan zijn het discussies met Riley en Deuce wel. Met mij hoefde je niet echt te dicusieren. Ik had gewoon altijd gelijk.
Hij blies de rook in haar gezicht die ze dan probeerde weg te waiien.
“Heb jij ooit schurken netjes in de rij zien staan in de supermarkt om te betalen?” de ironie spatte van zijn zin af,maar hij had wel gelijk.
"Dat is een nee dus," zei ze zuchtend. "Luister, die school is weer begonnen, en daardoor is het niet echt de tijd om op te vallen. En dat heb je dus wel gedaan met die diefstal." zei ze en ik nam weer een hap popcorn.
"Weetje wat niet opvalt, als je gewoon doet alsof je een van hen bent."grap ik dan,ookal bedoel ik het best seieus ,maar ik weet dat niemand van ons echt zoiets zou kunnen volhouden,tenzij we gaan acteren enzo.
Ditress nam nu ook een sigaret en vroeg aan Deuce om hem aan te steken. Ik heild niet van roken,het stink en doed me vaak denken aan mijn vader ,die van de dikke sigaren rookte die veels te duur waren.
"Dus euh ,wat voor plan zal het worden? Iets met Actie of spionnenwerk en dan onverwachts aanvallen?"begin ik op te sommen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Riley Adams

Aphrodite was weer even vriendelijk als altijd, maar ergens sierde die kattigheid haar wel. Het zou maar erg zijn als ze zich gewoon liet doen en we alles van haar gedaan zouden krijgen. Dan zouden we die leuke discussies nooit gehad hebben en was het leven waarschijnlijk gewoonweg saai geweest. Op mijn gemak begon ik wat te eten en te drinken aan te klikken voordat ik vroeg of iemand anders nog iets moet hebben. De pretlichtjes in mijn donkere ogen dansen vrolijk op en neer toen Aphrodite's woorden tot me door drongen. "Ik zou toch maar twee keer checken voordat je iets opeet, er staat ergens rattengif in de kastjes." Ik wist dat ik er ooit mee zou moeten stoppen met haar zo op stang te jagen, maar het is gewoon veel te leuk om te doen. Nog voor ik iets kan zeggen over haar onafgemaakte zin, pakt Alex de muis uit mijn handen en kikt zelf een paar dingen aan waarna hij Aphrodite vraagt wat ze juist wilde hebben. Blijkbaar moest het wel iets zijn waardoor ze zich ongemakkelijk voelde, maar deze keer hield hij gewoon zijn mond. Nog voor ik bevestigend op Alex woorden kan antwoorden dat hij mocht bestellen, komt Deuce met een grote grijns en ze zak vol met spullen de kamer inlopen. Mijn rechtermondhoek krulde wat omhoog zodat er een scheve grijns op mijn gezicht verscheen terwijl ik de jongen met mijn ogen volgde. Even draai ik met mijn ogen als Aphrodite vraagt of hij de spullen betaald had. Natuurlijk had hij het niet betaald, Deuce betaalde nooit iets voor zover ik wist. Deze keer hou ik me even buiten de discussie terwijl ik wat opzij boog en een hand vol popcorn uit de doos die Alex vast had pakte. "Schurken niet nee, maar zo van die amateurs zoals jij..." Dat moest er gewoon even uit. Zonder de jongen aan te kijken begon ik wat in de tas te grabbelen en haalde er een fles cola uit. Ik snoof even als reactie op Alex' grapje en sta op om een glas te pakken. "Wel, jullie zouden die school misschien binnen kunnen komen en doen alsof jullie nieuwe leerlingen zijn. Ik raak daar sowieso niet binnen, daar ben ik net iets te oud voor en ik ga niet voor leraar spelen." Daarbij zou ik het nooit kunnen volhouden om zijn gave iedere dag te gebruiken. Ik haatte het en mensen gingen je ook raar aankijken als ze wisten dat je iets kon dat je helemaal niet zou moeten kunnen.

Tell me I'm a screwed up mess, that I never listen ~