De Directioner University // One Direction {1} - Speeltopics

One Direction, de bekendste boyband van de wereld. Miljoenen op de bank, en geen zorgen… Op één ding na:
De jongens zoeken een zesde bandlid. Over de hele wereld word er besproken wie het kan zijn en iedereen staat te wachten. Uiteindelijk word er besloten dat er een wedstrijd komt waar alleen niet-bekende personen aan mogen mee doen. Zie het als een Go1Den wedstrijd.
Het begint klein. Elk land krijgt het recht om een wedstrijd te houden en er mag maar één iemand naar de volgende ronde. De wedstrijden kunnen uit vanalles bestaan, maar wel iedereen krijgt een eerlijke kans. De volgende ronde is in de bekende plekken: Rusland, China, Amerika, Engeland, Argentinië. Ook vanuit daar kunnen er maar twee personen winnen. Uiteindelijk zijn er dus acht winnaars. Deze gaan naar The Directioners University. Ze lopen een week mee met One Direction, zien hoe ze zijn, leren over hun manier van leven en treden los van elkaar op. Ze komen achter dingen die een normale fan nooit te weten zou of kan komen. Maar wat de finalisten niet weten is dat ze elk moment van de dag in de gaten worden. De finale komt op tv en iedereen kan mee kijken. One Direction zelf zit in de jury, samen met Simon Cowell en Paul hun manager. Maar is dat wel zo handig, want wat als er onderling dingen worden gezegd die niet waar zijn of de jongens allemaal een favoriet hebben die ze stiekem helpen. De show duurt precies een week. Elke dag kun je de finalisten volgen via een camera, ze moeten een soort blog bij houden. Elke dag moeten ze een nieuwe opdracht voltooien, om in de avond te presenteren. Dat kan zingen zijn, maar het kan ook dansen zijn. De indeling mogen ze niet zelf maken, die maakt de jury.

Regels:
- Minstens 4 hele regels
- 16+ toegestaan
- 5 dagen niet reageren en je bent eruit
- Zeggen als je een lange tijd weg bent
- Niet te veel off-topic, anders gebruik: {} [] ()
- Alleen nessje en Magicales maken de nieuwe Topic's aan tenzij het aan iemand gevraagd word te doen
- Één rol per persoon
- Naamsveranderingen doorgeven
- Hou het gezellig&sluit niemand buiten

Rollen:
One Direction
-Niall James Horan ~ nessje
-Louis William Tomlinson ~ Magicales
-Liam James Payne ~ Caleo
-Harry Edward Styles ~ Mufinn
-Zayn Jawaad Malik ~ Sidestap

Kandidaten:
- Fay Emma Janssen ~ WindySky
- Tiffany Luna Newman ~ Arriver
- Kyra Luca Davis ~ Sempar
- Lucy Alexandra Knight ~ Lavinga
- Kyle Nathan Jones ~ Quin98
- Brody Matthew Jase ~ MindBreaker
- Angel McTrold ~ ThisIsMeNow
- Chiara Bella Love ~ DamnBieber
- Ebba Libby Montesha ~ Catford
- Victoria Rose Green ~ Pebble

Invullen:
Rol:
Naam:
Leeftijd:
Uiterlijk:
Innerlijk:
Extra:

Het begin;

De kandidaten hebben zich allemaal verzameld bij het gebouw waar alles zich af gaat spelen.
De jongens zijn daar met z'n alle naartoe om hun ontmoeten en natuurlijk ook andersom.

[ bericht aangepast op 29 maart 2013 - 15:49 ]

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Lucy Alexandra Knight

Ik gooide mijn beker weg en liep naar het gebouw, waar ik nog altijd heen moest gaan. Ik checkte nog even of mijn gitaar nog op mijn schouder was, voor het geval dat. Met een klein glimlachje liep ik naar het gebouw. Ik moest mijn dekmantel goed bedekken, ze moesten er niet achterkomen dat ik het deed voor de publiciteit en ik gewoon wilde winnen. Ik streekte mijn outfit glad, wat bestond uit een blauwe blazer, een top, mint groene skinny jeans en mijn Converse schoenen. Casual, opvallend was ik nou niet. Ik keek gefronsd naar de jongen bij de ingang en pakte mijn koffer. "Lucy.. Je bent zeker chagrijnig?" Zei ik. Ik zag het al aan zijn gezicht. Hij wilde hier niet zijn. Net zoals ik, maar het moest gewoon. "Ik vertel je iets wat je niet door mag vertellen, anders vermoord ik je." Ik keek naar zijn beanie en pakte die af om die bij mezelf op te doen. "Zeg, wil je het weten of niet?"

[ bericht aangepast op 30 maart 2013 - 18:07 ]

I don't want you to die, I want you to suffer.

[Zayn heeft een beanie op, tiehie]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

(Aangepast^^)

I don't want you to die, I want you to suffer.

Zayn Javadd Malik

'Lucy.. Je bent zeker chagrijnig?' Hoorde ik een stem. 'Flikker toch op' mompelde ik. 'Ik vertel je iets wat je niet door mag vertellen, anders vermoord ik je' zei het meisje genaamd Lucy. 'Ja, dat kan ook echt. Met één telefoontje kan ik tien bodyguards hier krijgen binnen twee minuten. Veel succes ermee' lachte ik sarcastisch. Ze pakte mijn beanie, waarbij een gil mijn mond verliet en ik mijn handen vóór mijn haar hield. Mijn haar. Met een grom griste ik mijn beanie terug, en zette hem weer op mijn hoofd. 'Zeg, wil je het weten of niet?' vroeg het meisje. 'Verdomme, houd je bek dicht. Waag het niet om dat nog één keer te doen. En nee, ik hoef niet te weten wat je hebt te zeggen om ik ben hier nu al klaar mee!' riep ik woedend naar Lucy. Al snel had ik mijn handen tot vuisten gebald. Het was alleen maar erger geworden nu zij erbij was gekomen.

[ bericht aangepast op 30 maart 2013 - 18:26 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Lucy Alexandra Knight

Ik rolde met mijn ogen en deed mijn haar goed. "Fijn, je wilt hier niet zijn en ik ook niet. Denk je dat ik dit voor mijn plezier doe? Dacht het niet." Bromde ik en sloeg mijn armen over elkaar. "Weet je, ik weet dat je blij moet zijn met een leven wat jij hebt, maar zo zie ik dat het toch niet zo is." Ik zuchtte diep en keek hem weer aan. "Ik wil je niet kwader maken, maar ik zeg wat ik denk, wat jij ook doet - blijkbaar." Ik keek hem sarcastisch aan. Als hij het zo wilde spelen, mij best dan ging ik meespelen in zijn spelletje. Als hij de hele tijd chagrijnig was, werd het nog moeilijk. Ik haalde mijn eigen beanie uit mijn tas en deed die op. Ik hield van beanie's, zelf al was het snikheet. Mijn mondhoeken werden een streep en zuchtte nogmaals. Dit ging nog interessant worden, twee mensen die dit niet wilden.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Victoria Rose Green.
Glimlachend betaalde ik mijn Frappuccino en wenste het meisje een fijne dag, voor ik bij het raam plaatsnam en gulzig het koude goedje opdronk. Na zo'n tien minuten was de beker leeg en gooide ik hem weg, waarna ik opstond en mijn koffer pakte, die ik achter me aantrok naar het gebouw. Onderweg haalde ik nog een hand door mijn lichtblonde haar en zette mijn zonnebril weer op, voor ik naar het gebouw liep. Daar stond een jongen tegen de muur aan geleund en een meisje tegenover hem. Beiden keken ze niet erg vrolijk, dus ik wist niet of ik ze nou wel of niet moest begroeten. Nog voordat ik bij ze was zette ik mijn zonnebril weer op mijn hoofd, zodat mijn grote, diepblauwe ogen tevoorschijn kwamen. Voorzichtig en verlegen lachte ik naar de twee mensen. 'Hi,' klonk mijn stem voorzichtig. Ik wilde niet dat de twee boos op me zouden worden, maar ik was goed opgevoed, dus zou niet verder lopen zonder ze gedag te zeggen. Onzeker gleden mijn blauwe ogen van de jongen naar het meisje en terug en klemde mijn hand steviger rond het handvat van mijn koffer. Pas daarna vielen me de twee andere jongens op die bij het stel stonden. De een had vrolijke bruine krullen en aparte groene ogen, die bij elkaar een knap gezicht vormden. De andere had stijl haar. Hoewel je kon zien dat hij ouder was dan de jongen met krullen, had hij een heel fijn gezicht. Het waren knappe jongens, ook de chagrijnige jongen die tegen de muur aan hing. Ik kende ze ergens van, maar door mijn slechte kortemijn geheugen kon ik er zo niet op komen. 'Oh.... Hi,' begroette ik de twee jongens verlegen en een glimlach verscheen rond mijn lippen. Argh, waarom was ik zo verlegen? Ik haatte dat zo erg aan mezelf!

[ bericht aangepast op 30 maart 2013 - 19:31 ]

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

[oke, de rest van de jogens word nu dik genegeerd door de kanidaten he, dat weten jullie? want Harryt staat er ook en die heeft Louis meegenomen...]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

(Oepsie. Ik zal dan wel even naar ze toe komen, straks. Als je wil (:

I don't want you to die, I want you to suffer.

[Oh, sorry! Ik zal het even veranderen, zodat Harry en Lou ook op Tori kunnen reageren (: ]

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

[Heb het veranderd!]

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Zayn Javadd Malik

'Fijn, je wilt hier niet zijn en ik ook niet. Denk je dat ik dit voor mijn plezier doe? Dacht het niet' bromde Lucy. Ik gooide overdreven mijn handen in de lucht. 'Waarom doe je dan in hemelsnaam mee?! Mens, als je het niet wilt doe ons allemaal dan een plezier en ga weg!' riep ik uit. 'Weet je, ik weet dat je blij moet zijn met een leven wat jij hebt, maar zo zie ik dat het toch niet zo is' Ze keek me even sarcastisch aan. 'Komt er nog één achter' mompelde ik. Als blikken konden doden, zou zij nu ter plekken sterven. 'Ja, de fans en het zingen zijn de enige leuke dingen, inderdaad. Je ziet je familie bijna nooit, je kan haast niet normaal straat op en je moet van alles doen wat je niet wilt. Denk je nou echt dat interviews en optredens zo leuk zijn? Natuurlijk, ik hou van de fans, maar je moet van alles verzinnen zodat iedereen hun mond houdt. Er ontstaan roddels als je ook maar één verkeerde beweging maakt, je wordt zowat gestalkt door de paparazzi, en haat is er ook nog, hoor. Denk je nou echt dat dit hét perfecte leventje is? Doe je daarom mee? Dan moet ik je toch echt teleurstellen, om dat is dus niet zo. Oké, roddels gaan ook weer weg nadat het management wat heeft verzonnen of uitgelegd, interviews zijn vaak leuk en optredens zijn geweldig. Tours zijn fantastisch en dat je zo'n beetje alles kan kopen wat je nodig hebt is ook handig. Maar het is toch echt heel wat meer dan alleen dat' siste ik woedend. Lucy mocht ik nu al niet. 'Hi' klonk er een stem. Ik draaide mijn hoofd en zag weer een meisje. 'Hallo' mompelde ik, waarna ik weer recht in het gezicht van Lucy keek.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Harry Styles
Mijn gezicht vertrok toen Zayn tegen me uitviel. Eerlijk, het deed pijn. Automatisch kroop ik iets dichter tegen Louis en richten mijn blik op de grond. Alsof het mijn schuld was. ik zweeg en durfde meteen niets meer te zeggen. Bang dat ik weer een uitbrander kreeg. En waarom, ik had Zayn toch niets aangedaan. Zayn kefte het meisje wat zich had voorgesteld als Lucy helemaal uit en toen hij een heel betoog ging houden slikte ik, maar haakte als af bij, -De fans en het zingen zijn de enige leuke dingen. Ik keek vel op. 'Ja, want de vriendschap die het je heeft gegeven, kan je natuurlijk geen ziel schelen. Nee, want Malik denkt toch alleen maar aan zichzelf en hoe zielig hij wel niet is. Je hebt de kans gekregen om je droom te leven. NIet iedereen krijgt die. en als het je niet bevalt en je alleen maar kan zeiken, ga dan lekker weg'!' Ja, nu snauwde ik. Ik hield van Zayn, echt. Maar hij kon echt alleen maar aan zichzelf dneken af en toe. Natuurlijk gaf ik hem gelijk en was het niet allemaal rozengeur en manenschijn. was het niet zo geweldig als iedereen dacht. Maar daar hoefde hij mij geen pijn mee te doen. Ik liet Louis los en negeerde een nieuwe kanidate die er bij was komen staan. Iedereen bekeek het maar. Ik trok de deur open en stampte het gebouw in.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

(Wie wil Brody meeten zodat ik mijn beginpost kan maken?)

Spoiler alert: you will save yourself

Zayn Javadd Malik

Ik kon mezelf wel voor m'n kop slaan. God, Harry had nog gelijk ook. Op dit moment dacht ik alleen maar aan mezelf. Maar zo zat ik nou eenmaal in elkaar. Dat was Zayn Malik. Een arrogante, egoïstische en zelfzuchtige stomkop die echt heel veel van zijn beste vrienden hield, maar hun kwetste door aan één stuk door aan zichzelf te denken. Hopelijk viel ik dood, zacht uitgedrukt. Ik kon mezelf op dit moment echt iets aan doen. Gelijk rende ik Harry achterna, en pakte zijn arm vast zodat ie niet weg kon lopen. 'Harry, sorry. Ik had niet zo moeten uitvallen. Je weet dat ik van jullie houd, en dat ik niet zonder jullie zou kunnen. Jullie zijn het beste wat me ooit is overkomen, Haz. Het spijt me, ik heb een rotdag vandaag' zuchtte ik gemeend. Harry zou ik nooit willen kwetsen, en toch deed ik het. En dan niet alleen bij hem. 'Ik ben gewoon té zelfzuchtig. Sorry, echt waar' zei ik oprecht. Hopelijk zou Harry snel bijdraaien en mijn excuses accepteren, want ik wilde geen ruzie met hem. Na even aarzelen, liet ik Harry los en ging nu naast hem staan. 'Mijn haar wilt weer eens niet doen wat ik wil. Vandaar het slechte humeur, en de opgefokte reacties' glimlachte ik waterig. Het was een zwak excuus, wat voor mij natuurlijk erg logisch was omdat mijn haar zowat mijn grootste liefde was maar het was niet gelogen.

[ bericht aangepast op 30 maart 2013 - 20:26 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Kyra Luca Davis

Ik haal even een hand door mijn bruine haar. Achter mij rolt mijn simpele zwarte koffer. Hij was niet bepaald groot. Maar het was dit of een koffer zo groot als een koelkast. Dus ja, dan kies ik dit. Ik kijk even rond waar ik ookal weer heen moest. Zoals gewoonlijk struikel ik weer over mijn voeten maar lig, gelukkig, niet op de grond. Vanuit mijn ooghoeken kijk ik of niemand het zag. Nee, gelukkig niet. Ik zie een aantal mensen bij elkaar staan en besluit om daar ook heen te gaan. Vaag herken ik Zayn. Wat wel moest nadat ik honderd keer naar foto's van hem van mijn beste vriendin moet zien. De rest herken ik niet. Nou, ik denk dat die meiden ook gewoon kandidaten zijn. Nog voor de laatste keer doe ik mijn haar goed en stap op ze af. 'Hoi.' zeg ik en glimlach. Beter een goede eerste indruk dan een slechte. Toch? Of niet. Nee, mijn moeder zei altijd dat de eerste indruk het belangrijkste was. Geen idee wat ze daar mee bedoelde maar goed.

Do what people say you can't.