Mystic Falls {RPG} {01} - Speeltopics

Hoe beginnen we?
Het is Maandag 08 September 2012. Het is een gewone dag voor de meeste inwoners van Mystic Falls. Behalve voor de familie van Elise Fell. Die dag ervoor is zij omgekomen bij een "dieren aanval". De Counsel is druk bezig met uitvinden wie de dader is van deze gruwelijke moord. Hoe reageer jij hierop als inwoner van Mystic Falls? Of weet je het niet eens? Misschien komt het gewoon over als een naar ongeluk en ga je gewoon verder met je dagelijkse doen van zaken. De meeste van jullie zullen gewoon hun dag beginnen op Mystic Falls High School, als gewone student, leraar, cheerleader of rugbyspeler. Je mag best af en toe een keer spijbelen, maar probeer het wel een beetje realistisch te houden en niet hele weken afwezig te zijn. Het is over vier dagen volle maan en het rooster van de studenten mag je gewoon zelf bedenken, dat is niet zo heel erg belangrijk. Probeer iedereen erbij te betrekken, dat is het leukst en hou de beginpost in de gaten voor nieuwe info! Veel plezier xx

[ bericht aangepast op 3 mei 2013 - 11:01 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Lauren Gaia Daphne Middleton ll Heks

'We moeten weer eens een feest organiseren!' stelt Emma voor. 'Ja geweldig! Bij mij kan het vast wel, mijn moeder is toch bijna altijd weg en ze vind het vast goed als ik weer eens keer een feest houd,' zegt Alexis meteen. 'Jaaah!!!' zeg ik enthousiast. 'Ik ga als... sexy vampier of nee, als zo'n kat persoon. Ik wil sowieso een kort jurkje aan. Ik heb het niet op lange heksen jurken of whatever,' zegt Alexis daarna, waarschijnlijk over het Halloween feest. 'Maar heksen hoeven toch niet persé een lange jurk te hebben?' zeg ik om mijn soort te verdedigen. 'We kunnen vanmiddag naar de winkel gaan? Kijken of wat wat leuke kostuums kunnen vinden en daarna gaan we een ijsje eten! Want dat had Emma me beloofd. Ik heb net nieuw kleed geld gekregen dus ik heb genoeg om uit te geven,' gaat Alexis verder. Dan komt de leraar binnen, een nieuwe. Alexis draait zich meteen om. 'Dank je mevrouw Forbs, oké is iedereen er? Dan gaan we beginnen,' zegt ie. Hij ziet er nog jong uit voor een leraar. Ik weet zijn naam eigenlijk niet eens. Ik ben benieuwd of hij er voor kan zorgen dat we de week deze keer niet zo stoffig beginnen.

It just takes one negative comment to kill a dream

Brian Heith Salvatore ~ Vampier

Op mijn gemak loop ik door de straten van Mystic Falls. Zoals gewoonlijk is het nogal druk.
Als ik langs de Mystic Grills loop, blijf ik staan, en draai me weer om om de Mystic Grills in te lopen.
Ik kijk om me heen en zie een andere vampier zitten. Ik grijns en loop naar de plek naast haar toe. Als ik zit wenk ik de barman en bestel een capuccino.
Geamuseerd kijk ik naar de vampier naast me die een menukaart bestudeert.
"Heb je al iets gevonden wat je lekker vind?" Vraag ik geamuseerd.
Ik bekijk haar even goed. Ze heeft lang blond haar, en heeft een nogal schattig gezicht.
Ik wend mijn gezicht af als ik mijn capuccino krijg, ik betaal en kijk haar dan afwachtend aan.

Fantasy is in you.

Lillith Victoria Katherina Stark||Vampier

"Heb je al iets gevonden wat je lekker vind?" Vraagt een jongen geamusseerd aan me.
Ik kijk glimlachend van mijn menukaart op. Het was een jongen met zwarte haren en door zijn schoonheid zag ik dat het een vampier was. Ik nam een slok van mijn cappuccino toen hij de zijn aankrijgt.
"Niks wat ik hier opstaat vind ik lekker," zeg ik met een lieve glimlach naar de jongen voordat ik de barman wend en om pannenkoeken vraag. "Mijn naam is trouwens Lillith." Ik steek een hand uit.
Misschien kon deze jongen nog van pas komen in de toekomst of hij kon misschien een partner worden. Niet een partner inde liefde, maar eerder in zaken. Liefde zou alleen de tijd kunnen duidelijk maken. Ik geloof er jammer genoeg niet meer in sinds ik mijn eigen familie had afgeslacht. Zou hij een oudere vampier zijn dan ik? Ik wist het niet, maar ik dacht het niet. Ik was nu al langer dan 500 jaar een vampier, maar dat betekende niet dat ik alle vampiers kende.

[ bericht aangepast op 17 april 2013 - 20:42 ]

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Ethan James

De ontmoeting met meneer Salvator was best amusant geweest, totdat hij uitvond dat ik half vampier was natuurlijk. Die kerel had gewoon een staak in mijn maag geramd en het had zeker een paar uur geduurd voordat ik terug bij bewustzijn gekomen was en natuurlijk had ik de man zijn nek omgedraaid nadat ik hem gedwongen had om wat van mijn bloed te drinken. Ik wilde gewoon eens zien hoe hij zou reageren als hij zelf een vampier was, maar spijtig genoeg waren een paar mannen komen kijken waardoor mijn pret helemaal bedorven was en ik hem had achter moeten laten nog voor hij wakker geworden was. “Ik heb al sommige vampiers gezien die weigerden mensenbloed te drinken nadat ze getransformeerd waren en daardoor dus gewoon stierven, dus ik neem geen risico’s.” Het was eigenlijk best wel stom om geen bloed te drinken, maar tegenwoordig liet ik geen newborn meer alleen voordat er mensenbloed in diens systeem zat. Daarna mochten ze doen wat ze wilden zolang ze hem maar niet lastig vielen. Rustig kijk ik toe hoe de brunette langzaam leeg gezogen wordt en sla mijn armen over elkaar. “Je zult een heks moeten gaan zoeken die graag met vampiers omgaat, wil je ooit nog in de zon kunnen lopen. Dan moet je naar zo’n ding dat hij daar heeft vragen.” Even maak ik een knikbeweging naar Brady. Ikzelf had zo geen steen nodig om in de zon rond te lopen, een van de voordelen van het hybride zijn.

Tobias Fell

Ik knik als reactie op het bedankje van Lucas en blijf wat afwezig voor me uitstaren als hij binnen is. Zouden ze echt een reden gehad hebben om Elise te vermoorden of hadden ze het gewoon voor de lol gedaan? Het was al eerder gebeurd dat ze iemand voor de lol vermoord hadden, hij was er zelfs zelf bij geweest. Gelukkig hadden ze me niet zien staan, maar ik moest eerlijk bekennen dan het helemaal geen leuke ervaring was geweest. Het schelle geluid van de bel haalt me uit mijn gepieker en zachtjes vloek ik in mezelf terwijl ik me naar de andere kant van de gang haast en halsoverkop de klas in loop. Hijgend blijf ik even in de deuropening staan en zet mijn handen op mijn bovenbenen terwijl ik wat voorover buig. “S…orry dat ik zo laat ben. Moest een nieuweling rondleiden.” Zo snel mogelijk ga ik naast Lucy met zitten en trek mijn boeken uit mijn tas die ik met een plof op de tafel voor me laat vallen. “Hai.” Ik glimlach even naar Lucy voordat ik mijn bruine ogen terug naar de leraar laat glijden en de les probeer te volgen. Ik heb geschiedenis altijd al redelijk interessant gevonden en dat was ook direct bijna het enige vak waar ik er altijd met meer dan tachtig procent op door was.

-Hi, I'm Andy, also freaking out- Andy Gallagher

Brian Heith Salvatore ~ Vampier

Ze kijkt glimlachend van haar menukaart op en neemt een slok van haar cappuccino. Ik glimlach terug.
"Niks wat ik hier opstaat vind ik lekker," zegt ze met een lieve glimlach naar me, voordat ze zich naar de barman wend en om pannenkoeken vraagt. Ik grinnik. "Mijn naam is trouwens Lillith." Zegt ze en ze steekt haar hand uit. Ik neem hem aan en zeg:
"Ik ben Brian. Leuk je te ontmoeten." Zeg ik tegen haar. Ik hou haar hand een seconde langer vast dan nodig is en laat dan los.
Dan pak ik een menukaart en kijk ongeïnteresseerd naar de kaart. Bijna gelijk zet ik hem weer terug.
Er is toch niks op de kaart wat ik wil eten.
Ik kijk om me heen en wend me dan weer tot Lillith. Ze is niet erg groot.
"Ik zou kunnen vragen wat je in Mystic Falls doet, maar dat zou gewoon weg dom van me zijn. Dus daarom, hoe oud ben je?" Volgens mij is ze al langer vampier dan ik, maar dat weet ik niet zeker.

Fantasy is in you.

Lucas Booth
Verveeld tekent Lucas wat figuurtjes terwijl hij maar half naar de uitleg van de leerkracht luistert. Hij weet nog niet eens hoe zijn leerkracht heet en het boeit hem niet echt nu eerlijk gezegd. Plots klinkt er een klap naast hem en ziet hij de leerkracht naar hem kijken. 'Meneer Booth, wat is de oplossing?' vraagt hij en een gemeen lachje voort er op zijn lippen. 'Ik eh-' mompelt Lucas zachtjes. 'Als de les je niet interesseert kun je hem even goed uitzitten bij de directeur.' zegt hij en Lucas mompelt 'Zal wel.' Daar neemt de leerkracht blijkbaar geen genoegen mee want hij baant zich terug naar zijn bureau om een briefje voor de directeur te schrijven en die aan hem te geven. 'Wilt u nu ophoepelen zodat ik mijn les kan geven.' zegt hij kort en Lucas trekt zich er niet veel van aan. Hij staat kalm op, pakt zijn spullen en loopt het lokaal uit. Geen haar op zijn hoofd denkt eraan om naar de directeur te gaan dus gaat hij op een bank op de binnenkoer zitten. Hij zal toch niet veel missen van wiskunde, ze zien hetzelfde wat hij vorig jaar gezien had dus ja. Lucas kijkt even verveelt in het rond, staat dan recht en loopt naar het kluisje die hij toegewezen had gekregen om daar zijn rugzak en spullen, behalve zijn gsm en portefeuille in te dumpen. Tijd om Mystic Falls maar te gaan ontdekken dan. Hij loopt terug naar het binnenplein, kijkt of er niemand hem kan betrappen en wandelt dan de school uit.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Lucy Willow Mikaelson

Ik voel gewoon hoe mijn wangen kleuren als Tobias Fell naast me komt zitten.
'Hai' zegt hij vlug. Ik glimlach kort. Ik vind Tobias behoorlijk leuk. Hij was echt een schat alleen had ik het lef niet om hem aan te spreken.
'Hoi' mompel ik terug. Ik pak vlug mijn boek en verstop me erin. Hopend dat de woorden me opslokken. Dat ze me weghalen van dit plekje. Ik zucht zacht. Mijn fantasie sloeg weer eens op hol. Ik rommel wat in mijn tas en haal er een potlood uit een een wit blaadje. Dat had ik altijd bij me. Ik besloot een wolf te tekenen. Het deed me denken aan de moord op Elise. Ik kijk even naar Tobias. Elise was zijn tante. Vlug begin ik verder te gaan met tekenen. Mijn hand gaat zijn eigen gang en schetst een prachtige wolvenkop. Ik zette vlug de datum en mijn handtekening erop en legde het blaadje op mijn schoot. Dan raap ik al mijn moed bij elkaar en laat ik nog even een zucht over mijn lippen rollen.
'Zo,' zeg ik en ok strek mijn armen. Ik zag er vast uit als een idioot. 'Hoe was je vakantie?'
Mijn god. Ik, Lucy Milaelson, had zojuist iets durven te zegen tegen Tobias. Wachtend op een antwoord kijk ik hem aan.

"Rebellion's are build on hope"

Avalon Lockwood || Mensch || Vampire Hunter || One of the 5 || Founding Family || Hell yeah || Levenloos to the max || Vooral als je het allemaal gelezen hebt ||
Met mijn hand tast ik naast het bed naar mijn wekker. De radio gaat tegelijkertijd aan en terwijl de muziek draait, sta ik op. Eigenlijk ben ik wel een ochtendmens, ik heb er in ieder geval geen probeel mee om vroeg op te staan en ook gelijk mijn bed uit te komen. Snel ga ik richting de badkamer en douche daar lekker warm. Ik pak een handdoek en sla die om me heen terwijl ik via mijn telefoon een berichtje op mijn Facebook plaats. Uit mijn kledingkast kies ik een kledingset. Een simpel wit jurkje met een zwart vestje zijn daarvan de uitkomst. Als schoenen trek ik zwarte ballerina's aan en klaar ben ik. Ik ga terug naar de badkamer en krul mijn blonde haren en daarna ben ik klaar. Ik ga naar beneden.
'Goedemorgen mam,' zeg ik met een glimlach en druk een kus op haar wang. 'Ik ontbijt wel onderweg, want ik heb nu een soort van haast.' Ze knikt en begroet me ook waarna ik snel mijn schooltas pak en mijn autosleutels. Ik ga naar mijn auto en rijd dan richting school. Weer een nieuwe dag op school en dat brengt dus ook weer nieuwe mogelijkheden om leerlingen te observeren om te kijken of ze vampieren zijn of niet. Soms dan zijn ze echt lastig te onderscheiden van normale mensen. Onderweg stop ik bij een bakker waar ik een muffin haal en een flesje fruitsap. De rest van de weg eet ik dat op en op school parkeer ik mijn auto. Ik ben perfect op tijd en loop het schoolgebouw in. Ik ga naar mijn locker en onderweg begroet ik wat mensen. Ik stop wat boeken in mijn locker en ga dan opweg naar mijn eerste les, geschiedenis. Ik loop naar binnen en begroet de leraar waarna ik mijn plek inneem in de klas.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Tobias Fell

Vanuit mijn ooghoek zie ik hoe Lucy zichzelf achter haar boeken lijkt de verstoppen en zachtjes grinnik ik. Ergens begreep ik gewoon niet waarom mensje haar de hele tijd ontliepen aangezien ze best leuk was als je haar een beetje leerde kennen. Het gerucht dat door bijna heel de school ging dat ze bij een cheerleadertraining een meisje bijna dertig meter de lucht in gegooit heeft, zwerft even door mijn gedachten maar al snel schud ik het weg. Geruchten klopte niet altijd en de meeste mensen vonden het wel fijn om wat te overdrijven. Ok, het meisje in kwestie had haar been op twee plaatsen gebroken, maar dat kon evengoed zijn omdat ze wat verkeerd gevallen was. Vanaf het moment dat Lucy begon te tekenen, zwakte mijn aandacht naar de les toe af en keek ik gefascineerd toe hoe er een gedetailleerde wolvenkop op het blad verscheen. Ik heb altijd al bewondering gehad voor mensen die goed konden tekenen en hoe hun tekeningen soms zelfs tot leven lijken te komen. Vanaf het moment dat het blaadje verdwijnt, concentreer ik me terug een op de les, maar richt mijn chocoladebruine ogen al snel terug op Lucy als ze vraagt hoe mijn vakantie geweest was. "Best goed, we zijn gaan kamperen ergens midden in een of ander bos wat best griezelig was met al die geluiden die je 's nachts hoort." Over wat er gisteren gebeurd is hou ik wijselijk mijn mond aangezien ik niet nog meer zin heb in gezeur en medelevende blikken. "En hoe was de jouwe?"

-Hi, I'm Andy, also freaking out- Andy Gallagher

Lucy Willow Mikaelson

"Best goed, we zijn gaan kamperen ergens midden in een of ander bos wat best griezelig was met al die geluiden die je 's nachts hoort."
Hij kijkt even bedenkelijk.
"En hoe was de jouwe?"
'Saai,' zeg ik. 'Ik heb een paar dingen gedaan met mij tweelingzus Isabel en soms ben ik gaan wandelen in het bos en wat tekeningen gemaakt.'
Ik bloos even als ik het over mijn tekeningen heb. Ik leg doelbewust een arm op de wolven tekening. Ik hoor het papier een beetje kraken maar negeer dat. Liever kreukels dan dat hij het zag. Ik ga even met een hand door mijn har en leg mijn boek plat. Dat zag er ook wat socialer uit. Ik kijk weer even naar Tobias. Hij had het niet over zijn tante dus ik hield wijselijk ook mijn mond daarover. Plots komt de meester naast me staan. Ik kijk verschrikt op.
'Juffrouw Mikaelson,' zegt hij streng. Helemaal vergeten dat hij super streng was. 'Ik heb een hekel als mensen praten tijdens mijn les.'
'Maar ik..' probeer ik nog.
'En nog tegensprek ook,' sist hij. 'Ga jij je maar melden bij de directeur!'
Totaal uit het veld geslagen kijk ik hem aan. Met moeite houd ik mijn woede in. Ik prop vlug mijn spullen in mijn tas en loop maar de meester die een briefje in zijn hand heeft. Ik loop het lokaal uit en smijt de deur achter me dicht. Ik draai me om om de deur te stoppen, maar ik ben te laat. Met een enorme kracht slaat de deur dicht en spat het raam naast de deur uiteen. Stukjes glas vliegen in het rond. Ik draai me met een ruk om en zet het op een rennen. Ik ren de school uit en ren maar het bos achter de school. Ik laat me neer vallen op de grond. Ik hijg zwaar en leun tegen een boom aan. De tranen prikte in mijn ogen. Waarom moest ik nou weer zo verdomd sterk zijn. Met een zicht zak ik in naast de boom. Ik leg mijn hoofd in mijn handen.
Gewoon ademhalen Lucy, gewoon ademhalen.

"Rebellion's are build on hope"

Brady Emanuel Salvatore ~ Vampier
Ik grijns en knik.
'Ja, maar een heks die vampiers mag... succes met het zoeken. Ik ben nog nooit zo'n heks tegen gekomen, degene waar ik mijn ring van heb gekregen moest ik dwingen. De brunette zakt dood op de grond.
'Oh en als je slim bent begraaf je je slachtoffers of verbrand je ze, anders ben je binnen een paar dagen gepakt door de counsil.'
Ik pak een aansteker uit mijn zak en kijk om me heen. Daarna loop ik naar de Mystic Grill, neem een fles whiskey mee en loop weer terug om die over de vrouw heen te gieten.
'Daar gaat je eerste slachtoffer,' grijns ik naar de andere vrouw. Ik steek de brunette in brand en wacht tot ze volledig is verdwenen in as. Ik neem nog een slok van de fles whiskey en kijk naar de vrouw die overstuur staat te kijken naar het as van haar eerste slachtoffer.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Alexander 'Alex' Night || Hunter (One of the 5) || Stagiaire Geschiedenis
Nadat ik het lokaal binnenliep hoorde ik de deur opnieuw opengaan en kwam er nog een meisje doorheen, ze begroet de leraar en gaat vervolgens op een lege plaats zitten. Zelf liep ik naar de leraar die al naar me keek en stelde ik mezelf voor om vervolgens mijn motor helm op een leeg tafeltje in de hoek van de tafel te leggen, samen met mijn jas. 'Zoals jullie misschien al gezien hadden, begint te leraar al lette ik niet zo op zijn woorden. Ik een trui met opgestroopte mouwen aan had was de tattoo voor mij duidelijk zichtbaar maar waarschijnlijk voor hun niet, wel een klein aantal littekens waren zichtbaar. 'hebben we een nieuwe Stagiare' voegt hij er aan toe en wijst naar mij als teken dat ik mezelf voor kan stellen, 'Ik ben Alexander Night, aangezien ik geen echte leraar ben kunnen jullie me gewoon aanspreken met Alex' zeg ik en de leraar nam heb bijna direct over. 'Aangezien we het hooftstuk bijna uit hebben, hoeven jullie je boeken vandaag niet te gebruiken, aangezien Meneer Night hier nog niemand van jullie kent kunnen jullie jezelf een voor een voorstellen.' Zegt hij, het was duidelijk dat hij niet had opgelet toen ik mezelf had voorgesteld, misschien had hij het er niet mee eens geweest of had hij gedacht dat het niet voor hem gelde. Hij wees een meisje aan dat vooraan zat om zichzelf als eerste voor te stellen en ik luisterde terwijl er steeds iemand anders aan het woord kwam.

Don't be like the rest of them, darling

Emma Abigail Gilbert
Na een aantal plannen doorgesproken te hebben met Alexis en Lauren, keken we allemaal op toen de leraar binnengekomen was. ''Dank je mevrouw Forbs, oké is iedereen er? Dan gaan we beginnen,'' hij doelde duidelijk op Alexis waardoor ik zachtjes lachte. "Als een leraar je bij je achternaam kent Alex, dan betekent dat niets goeds." grijnsde ik hoofdschuddend. Niet veel later kwam snel Lucy de klas binnengewandeld, ze praatte nooit veel, ze was een erg verlegen meisje. Toen ze even onze kant opkeek glimlachte ik vriendelijk. ''Zoals jullie misschien al gezien hadden," begon de leraar, waardoor ik automatisch mijn wenkbrauwen oprees. Nieuwsgierig keek ik naar een nog jongeman die zijn motorhelm en jas op een leeg tafeltje in de hoek had gelegd. Enkele kleine littekens waren te zien op zijn huid. "Hebben we een nieuwe stagiaire." Voegde hij eraan toe, terwijl hij richting de man wees. Ik ging in een iets comfortabelere houding zitten en leunde met mijn hoofd op mijn handen. "Ik ben Alexander Night, aangezien ik geen echte leraar ben kunnen jullie me gewoon aanspreken met Alex." Zei hij, waarna de leraar het meteen weer overnam. "Aangezien we het hoofdstuk bijna uit hebben, hoeven jullie je boeken vandaag niet te gebruiken, aangezien meneer Night hier nog niemand van jullie kent kunnen jullie één voor één voorstellen." Deelde hij mee. Ik snapte niet helemaal waarom de leraar, Alex, meneer Night noemde, hij had net duidelijk gemaakt dat het niet hoefde. Hij wees verschillende leerlingen aan die kort wat vertelden over zichzelf. Toen de leraar mij aanwees begon ik mezelf voor te stellen met een vriendelijke glimlach om mijn lippen spelend. "Ik ben Emma Gilbert, zeventien jaar, ik woon al mijn hele leven in Mystic Falls."
Plots staat de leraar voor Lucy - die waarschijnlijk niet erg opgelet heeft. ''Juffrouw Mikaelson,'' klonk zijn zwarte stem streng door het lokaal heen. ''Ik heb er een hekel aan als mensen praten tijdens mijn les.'' Ik rolde even met mijn ogen, waarschijnlijk overdreef de leraar weer eens.
"Maar ik.." probeerde ze nog. "En nog tegenspraak ook,'' siste hij, duidelijk kwaad wordend. ''Ga jij je maar melden bij de directeur!'' riep hij totaal onverwacht uit, waardoor ik er niets aan kon doen dat ik als vanzelf uit mijn stoel opstond. "Dat slaat nergens op meneer!" was zonder dat ik het door had verontwaardigd over mijn lippen gerold. Iedereen keek verschrikt op toen de deur zó hard was dichtgeklapt dat de ruit uiteen barstte. "Nog steeds dezelfde mening mevrouw Gilbert!?" riep de leraar rood aangelopen van kwaadheid. Geschrokken en ietwat verslagen liet ik mezelf terug op de stoel zakken.

[ bericht aangepast op 18 april 2013 - 16:19 ]

To love is to destroy.

[@LostMagic; ik kan gisteravond niet meer reageren, dus hier is een stukje.(:]

Angela “Angel” Lana Eastwood ~ Heks

De jongen kijkt me fronsend aan. Snel sta ik op en mompel:
"Sorry." Dan draai ik me om en ren zowat de school uit. Het schoolplein is bijna leeg, op een jongen na.
Ik zucht en kijk naar de grond. Dan schop ik tegen een steentje, hij rolt niet zover. Eigenlijk heb ik zin om in huilen uit de barsten.
De eerste schooldag, en ik ben nu alweer dom bezig. No way dat ik vandaag nog naar school ga.
Opeens bots ik tegen iets aan, en zoals eerder vandaag val ik op de grond. Een pijnscheut trekt door hetzelfde been waar ik er net ook al een pijnscheut had. Bijna vertrekt mijn gezicht van de pijn, maar ik kan nog net een pokerface opzetten.
"Ugh, sorry." Zeg ik tegen degene tegen wie ik ben aangelopen.
Ik sta op en leun even op mijn pijnlijke been, snel leun ik op mijn andere been. Ik kijk naar beneden en zie dat er een vlek op mijn broek komt.
Met een zucht hurk ik en trek een stuk van mijn broekspijp op. O ja hoor, natuurlijk moet dit mij weer overkomen.
Op mijn kuit zit wat bloed. Ik sluit mijn ogen even en rol mijn broekspijp dan weer naar beneden. Dan merk ik dat er een gat in mijn broek zit.
Geweldig, en dit was mijn lievelingsbroek......

Fantasy is in you.

Lucas Booth - Weerwolf
Buiten de school is het kalm. Alsof de tijd er even stilstaat. Niemand op straat te zien, zelfs geen auto die passeert. Ja, iedereen zit op zijn werk of binnen volgens hem dus... Lucas sluit even genietend zijn ogen en ademt in en ademt uit, in New York was er geen plaats rust of stilte dus zelfs na 3 maanden was dit nog steeds nieuw voor hem, net op dat moment voelt hij iemand hard tegen hem botsen en hoort hij een zachte bons als teken dat iemand op de grond gevallen is. Hij opent snel terug zijn ogen en ziet een meisje op de grond liggen. 'Alles oke?' vraagt hij bezorgt en neemt het meisje even in zich op. Haar rode haren liggen even als een waaier open rond haar hoofd tot ze opstaat. Lucas wil haar een handje helpen maar voor hij dat kan staat ze al recht. Ze is redelijk klein waardoor hij bijna 20cm boven haar uit torent. Hij volgt haar blik naar beneden, als ze haar broek oprolt, en ziet bloed op haar kuit waar waarschijnlijk een wondje zit. 'Misschien moet je naar de schoolarts?' stelt hij voor. 'Voor het infecteert of zo.' Hij kijkt haar dan aan met een vriendelijke glimlach. 'Ik ben Lucas trouwens.' zegt hij nog aangezien hij haar naam niet kent en zij de zijne niet. 'Kan ik je met iets helpen of zo?' Niet dat hij veel kan doen hier, denkt hij.

'Doubt kills more dreams then failure ever will'