RPG || Prison time. • One Direction || 01 - Speeltopics

Londen, UK - De wereldberoemde popsensatie One Direction is na vele delicten in de gevangenis beland. Wat ze hebben gedaan word stilgehouden door hun management. Toch zijn verschillende bronnen achter de delichten gekomen. Zo hebben ze een zestien-jarig meisje, Lyra Quins, ontvoerd, een winkel overvallen, drugs gedeald en er zijn zelfs bewijzen gevonden voor een moord. Hun fans zijn geschokt maar blijven hen steunen. Lees meer op pagina vier.

[Het idee is dus dat de leden van One Direction na verschillende delicten, zijn opgepakt. Ze zitten allemaal afgezonderd in een cel, maar ieder heeft een celgenoot. Dit kan een meisje zijn maar ook een jongen. In de gevangenis hebben ze het best goed, ze mogen naar buiten (natuurlijk zijn er speciale tijden) en ze krijgen fatsoenlijk eten.]

De rollen:

De jongens:
- Niall Horan - iPayhone
- Harry Styles - AppleBottom
- Louis Tomlinson - Confortare
- Zayn Malik - Luminoase
- Liam Payne - Dallam

De meisjes: VOL.
- Autumn Frost - Sempra
- Tilly Jillian Clears - AppleBottom
- Dessy Amelia Jackson - Depay
- Allison Freaux - Confortare
- Taylor Angel Brown - DamnBieber

De regels:
• Meer dan vier regels!
• 16+ mag.
• Geen Mary Sue's of Gary Stu's.
• Geen ruzie OOC, ICC mag wel.
• Alleen ik, Sempra, maak nieuwe topics aan.
• Geen sneltrein.

Harry Edward Styles

Een wachter duwt me de gang door, blijkbaar ga ik veel te traag want hij duwt me steeds harder en verder. "Kan je daar mee stoppen?!" Ik draai om naar hem te kijken waarop hij me een vieze blik teruggeeft met grote ogen draai ik me weer vooruit. "Waar gaan we curly hier zetten?" Vraagt hij aan een andere man die net hetzelfde pak aanheeft. Ik hoor hem iets mompelen over één of andere Autumn, gaan ze me bij een meisje zetten, wat nee, kan ik geen privé cel krijgen? Straks haat ze me nog, en dan gaat ze me pijn doen, ik wil niet in een cel met een meisje! Het is waarschijnlijk wel beter dan met een jongen, die slaan harder, maar dan nog. De cipier duwt weer tegen mijn schouder blad richting een cel, ik grom zachtjes en laat me er heen duwen, ik ben toch niet zo gevaarlijk, toch? Ik kijk snel om me heen op zoek naar een uitweg, jammer genoeg hebben ze dat niet binnen handbereik. Ik zucht en laat me de cel induwen, ze halen de handboeien van mijn polsen af en gooien de deur dicht. "Veel geluk meisje!" Roept hij nog lachend als ik hem hoor weglopen.

---

The artist is the kid that survived.

Liam Payne

"Tilly." Zegt het meisje kort en geeft me een glimlach. Ik lach aardig terug naar haar. Ik zie dat ze opstaat van haar bureaustoel en haar hand uitsteekt. "Ken ik jou ergens van?" Ik schud haar hand vriendelijk en antwoord dan: ''Dat zou kunnen. Ik zit in een boyband.'' Dan kijk ik naar het bureau. Op het bureau staat een lichtje, waarop wat bloemenstickers zijn geplakt. Ik lach eventjes. Het ziet er wel gezellig uit. Ook staat er een blaadje waar nog niet zoveel op staat. Ik loop dichterbij en pak het papier op. 'Lieve Moeder' staat erop. Ik zou net aan het meisje vragen of het van haar was, maar dat leek mij wel duidelijk. Zij is de enige hier op mij na in deze cel. Ik lef het briefje weer neer en bekijk de rest van de cel. Een stapelbed, een wastafel, een toilet en een douche. Nou, het kon vast erger. Ik hoop alleen dat we hier niet 24/7 blijven zitten...

---

imperfection is beauty

Allison Freaux.
Ik keek op toen ik de bewakers voor de cel stopten met een blonde jongen bij. De jongen werd in de cel geduwd en ik keek naar hem. Blond haar, blauwe ogen die ik vanaf hier al kon zien... Natuurlijk was dat één van die gasten van die band. 'Eh, hoi,' zei hij en ik hoorde de ongemakkelijkheid in zijn stem. Ik mompelde zachtjes. 'Hoi,' zei ik wat kortaf. Dit wilde ik helemaal niet. Waarom werd ik opgescheept met deze jongen? Die overleefde het niet hier, hij leek zo onschuldig. Wat had hij met dat lieve koppie gedaan dat hij in de gevangenis belandde? Ik ging beter rechtop zitten en bekeek hem nog eens goed. Nope, nog steeds niets wat me iets anders laat denken. Ik fronste. 'Ik ben Allison, maar iedereen noemt me Ally,' begon ik maar.

---

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

-

[ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 21:06 ]

Taylor Angel Brown

Geschrokken draai ik me om als ik mijn celdeur hoor open gaan. Is het halfuurtje al zo snel voorbij? Mijn gezicht verandend al snel van geschrokken naar geïrriteerd als ze een jongen naar binnen smijten die er knap lelijk uitzag. Ik kijk de jongen nors aan als hij me begroet. Hij dacht toch niet dat ik hem ging begroeten? Het ging wel heel snel allemaal hadden ze me niet kunnen waarschuwen dat ik er iemand bij kreeg. Ik wees naar het onderste bed van het stapelbed als teken dat hij maar op de bovenste mocht gaan slapen. Ik voelde even licht aan mijn piercings om te kijken of ze er nog op zaten. Ik had 2 piercing aan allebei de kanten van mijn wang. Ik keek de jongen bedenkenlijk aan. Ik wou zijn reactie peilen.

---

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Louis Tomlinson.
Ik keek haar aan, wachtend op haar antwoord, maar alles wat ik kreeg was een norse blik. Well, shit. Ik kreeg niet eens een celgenoot die fatsoenlijk 'hoi' kon zeggen. Ik mompelde zachtjes in mezelf en keek haar nog steeds aan. 'Ook hallo,' mompelde ik er zachtjes achteraan en ik liep naar het bed. Ze had zojuist gewezen naar het onderste bed, dus dat was waarschijnlijk een teken dat ik in het bovenste mocht gaan liggen. Precies wat ik wilde. Het meisje in de cel was zo zwijgzaam, ze zou het nog moeilijk gaan krijgen als ik drukker werd en haar ging plagen als ik mezelf verveelde. Ik klom het bed op en ging erop zitten in kleermakerszit. Zeker weten dat hier insecten zaten, deze hele gevangenis is een insectentrekker. Ik was in ieder geval blij dat ik mijn beanie mocht ophouden. Tegen mij waren ze volgens mij een stuk minder bozig omdat ik luisterde. Ik keek opnieuw naar het meisje. Twee piercings, zwart haar en ze leek me niet zo enorm lief. Toch was ik benieuwd waarvoor ze hier zat.

---

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

[Ik ga eten en een film kijken, ik zal proberen tussendoor te reageren, dat gaat dan wel op mijn gsm zijn, dus ik weet niet of ik het voldoende aantal regels haal, maar ik zal mijn best doen (: ]

---

The artist is the kid that survived.

Taylor Angel Brown

Goedkeurend keek ik de jongen aan. Ik doe gewoon alsof hij een hondje is. Van hondjes heb ik ook geen last dus van hem ook niet. Nog beter ik doe gewoon alsof hij niet bestaat. Geiriteerd kijk ik de jongen aan als hij naar me blijft staren. Ik wijs de kant van de celdeur op en kijk hem doordringend aan hopend dat hij zijn blik richting de celdeur laat glijden en mij niet dommig blijft aanstaren. Oppeens schiet me iets te binnen. Wie hier als eerste is mag bepalen wat er gebeurt. ik keek even naar rechts. Volgensmij had Autumn er ook een celgenoot bij

[ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 21:39 ]

---

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Niall Horan
Ik hoorde er zachtjes iets mompelen wat ik niet helmaal kon verstaan. Daarna volgde er "Hoi." Iet wat kortaf.
Ze ging rechter op zitten en ik zag duidelijk dat ze me bekeek. Ze fronste " Ik ben Allison maar iedereen noemt me
Ally." Zei ze uit eindelijk. Ik knikte, "Ik ben Niall.. Hoe mag ik je noemen? Allison of Ally. Trouwens leuke naam" Ratelde ik. Nog steeds stond ik op dezelfde plaats, voor de celdeur. Ik deed een stap naar voren en ging op de grond zitten.

[ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 21:03 ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Autumn Frost.

Al snel staat er een jongen met krullen in de cel. Harry, als ik het goed heb. Ik laat een zacht lachje horen en bestudeer hem van top tot teen.
'Wel, wel, wel.' Begin ik. 'Harry Styles heeft zijn leven vergooid en komt 't nu beteren in de bak?' Vraag ik lachend. Ik snuif en sta op. Met grote passen loop ik naar hem toe. 'Je houdt het nog geen week vol hier.' Zeg ik spottend. Ik schiet weer in de lach, zend hem een vuile blik en loop dan terug naar het stapelbed. 'Jij slaapt boven, of je het wil of niet.' Grom ik. Kan ik niet met iemand anders opgescheept te zitten? Hij lijkt wel een bang vogeltje. 'Oh, ik douche vanavond eerst.' Deel ik hem mee. De krant die ik uit heb, leg ik op het bureau om daarna weer op mijn bed te liggen. Over een halfuur of kwartiertje kunnen we eindelijk naar buiten, dan ben ik tenminste af van die knul. Waarschijnlijk gaat hij gewoon doodleuk met zijn vrienden staan praten alsof het pauze is op school. Na een dag zal hij de pauze wel koesteren als teken van vrijheid, je hebt hier werkelijk niks te doen. Ja, misschien de sportschool voor jongens. De meisjes kunnen alleen naar de bieb, gelukkig is het een grote bibliotheek, want ik lees enorm snel en heb in één dag wel één boek uit.

| Aangepast. |

[ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 21:42 ]

| laat maar |

[ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 21:36 ]

[Mijn topics]

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

DamnBieber schreef:
Taylor Angel Brown

Goedkeurend keek ik de jongen aan. Ik doe gewoon alsof hij een hondje is. Van hondjes heb ik ook geen last dus van hem ook niet. Nog beter ik doe gewoon alsof hij niet bestaat. Geiriteerd kijk ik de jongen aan als hij naar me blijft staren. Ik wijs de kant van de celdeur op en kijk hem doordringend aan hopend dat hij zijn blik richting de celdeur laat glijden en mij niet dommig blijft aanstaren. Oppeens schiet me iets te binnen. Wie hier als eerste is mag bepalen wat er gebeurt. ik keek even naar rechts. Volgensmij had Autumn er ook een celgenoot bij

Aangepast Bedoelde een andere naam )

---

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Dessy Amelia Jackson
Weer een dag in de hel vastzitten. Ik zucht en schud mijn hoofd, nee Dessy, positief blijven. Ik haal een hand door mijn haren die los langs mijn hoofd hangen. Ik had gister het kleine beetje water wat uit de douche kwam gebruikt om mijn haren te wassen, wat bijna onmogelijk was. Ik keek naar mijn nagels waar nog kleine restjes vuil onder zaten, ik haatte dit. Ik vroeg me echt af waarom ik dat wijf helemaal kapot had geslagen, als ik dit had geweten, had ik wel beter nagedacht. Ik hoor hoe er mensen aankomen, maar het zijn niet de gebruikelijke twee bewakers, er is iemand anders bij. Een onbekende stem. Ik ga iets rechter op zitten op het harde en dunne matrasje en zie hoe mijn celdeur opengemaakt word. Wat? Kreeg ik nu echt een celgenoot? Zeker weer één of andere trut die ik zo het ziekenhuis in zou slaan. Die paar nachten in de isoleercel had ik daar wel voor over, dan heb ik in ieder geval een cel voor me alleen. Een persoon word naar binnen geduwd, en tot mijn verbazing is het geen meisje, maar een jongen. Ik frons als de jongen meteen op zijn bed gaat zitten en de bewakers de deur weer op slot gooien. Ik hoor hoe hij even diep adem haalt door zijn neus, en geen moeite neemt om zich voor te stellen. Ik leun met mijn rug tegen de muur en kuch even, een kleine poging om de ongemakkelijke stilte te verbreken.
'Uhm.. Hallo?' zeg ik aarzelend. Moeite om naar hem te kijken neem ik niet, het zou me namelijk verbazen als hij uberhaupt iets terug zou zeggen.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Louis Tomlinson
Dacht ze echt dat ik haar dingen op zou volgen? Ik keek nog steeds naar haar. 'Denk maar niet dat ik alles ga doen wat je zegt, wat je naam ook is,' bromde ik haar toe en ik keek haar nu wat norser aan. Ik bleef mijn eigen wil hebben en denk maar niet dat ik ging doen wat anderen zeggen. Met een simpele beweging sprong ik van het bed af en liep naar de tralies, waar ik met mijn rug tegenaan ging staan. Ik wendde mijn blik af van het meisje en mompelde. 'Vertel me op zijn minst je naam?' probeerde ik nog een keer en ik keek opnieuw naar haar waarna ik mijn ogen ietsjes toekneep. 'Alsjeblieft?' Ik probeerde vriendelijk naar haar te kijken en zette een zwakke glimlach op.

Allison Freaux
Zie je? Hij was helemaal niet zo vreselijk. Ik kon het nog goed met hem gaan vinden denk ik. Ik keek naar hem met een ietwat té vriendelijke blik. Ik stond op en wendde mijn blik niet van hem af. Hij ratelde maar door. Niall, is dat dus. En aan zijn accent te horen is hij dus Iers. 'Ally heb ik liever,' zei ik gauw en ik ging weer terug op het bed zitten. Omdat ik dacht dat ik zo'n stommerd zou krijgen die alleen maar boos deed, probeerde ik maar vriendelijk tegen Niall te doen. En ik wilde heb wel naar zijn zin maken. 'Waarom zit jij hier eigenlijk?' vroeg ik nieuwsgierig en ik keek vragend naar hem.

---

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.