• Ik heb het echt gehad met al dat ' woow,kijk hoe leuk de wereld is' gedoe.Wat is er leuk aan? Je kan echt niemand vertrouwen,of het pakt wel verkeerd uit. School is gewoon de hel en dan heb ik het nog niet eens over bepaalde vakken, maar serieus, hoe denken leraren me te kunnen helpen als ze nog te blind zijn om te zien dat ik niet bij de groep hoor? Dat ik altijd degene ben die geen groepje vind, hoe erg ik m'n best ook doe? En dan m'n gezin,fijn hoor, ik zie m'n ouders 1 keer om de (2) we(e)k(en) , roept m'n moeder alleen maar tegen me dat ze me niet moet hebben en ik haar leven kapot heb gemaakt en zegt m'n vader gewoonweg niets tegen me! Ok, ik weet wel dat ik een ongeluk ben, maar komaan zeg; ik kan er toch niets aan doen dat zij het niet veilig hebben gedaan?
    Kan ik er überhaupt iets aan doen dat ik waardeloos ben? Ik heb er niet zelf voor gekozen om zo te zijn,hé! Waarom hoeft iedereen het er nog eens bij me in te wrijven? Ja, ik ben lelijk,stom,dom,irritant,dwaas,naïef,dik,associaal en waardeloos!Ja, iedereen is beter dan ik in wat-dan-ook! Nee, niemand wilt nog maar met me praten, maar ik ben wel een mens,hé!Want dat vergeet iedereen blijkbaar graag.Iedereen verwacht van me dat ik perfect ben en komen ze tot de conclusie dat het niet zo is,laten ze me vallen. Ik haat mezelf gewoon.End of story.


    Nowadays we all cry in colours of silver and gold.

    Dit is wel erg ja, heb je hier al over gepraat?
    Sterkte!
    OT JE BENT NIET WAARDELOOS!!!!


    Queer zijn is gewoon alles

    Ik denk dat het een combinatie is van de puberteit waarin je terecht komt gecombineerd met je thuissituatie. Praat er eens met een vertrouwenspersoon op school over, misschien je mentor of zo iemand.


    Your make-up is terrible

    Dat heet puberteit.

    [ bericht aangepast op 7 juli 2013 - 15:09 ]


    'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

    Sinistre schreef:
    Dat heet puberteit.


    Zeker niet alleen de pubertijd. Inderdaad heeft het ook veel te maken met de thuissituatie, want het is zeker niet haar schuld en zij kan er ook vrij weinig aan doen.


    I can't define who I am.

    Assassin schreef:
    Ik denk dat het een combinatie is van de puberteit waarin je terecht komt gecombineerd met je thuissituatie. Praat er eens met een vertrouwenspersoon op school over, misschien je mentor of zo iemand.

    TragicYouth schreef:
    (...)

    Zeker niet alleen de pubertijd. Inderdaad heeft het ook veel te maken met de thuissituatie, want het is zeker niet haar schuld en zij kan er ook vrij weinig aan doen.


    Knap dat je dat kunt zeggen over iemand die je nog nooit gesproken hebt.


    'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

    Ik denk dat je hulp moet zoeken van een psycholoog of psychiater. Zoals ik het nu zie zit je met een negatief zelfbeeld en depressieve gevoelens. Hier moet je hulp voor zoeken. Heel veel succes en ik hoop dat je toch nog in kan zien hoe mooi het leven soms kan zijn. Daarmee zeg ik niet dat het leven altijd een pretje is, want zo zie ik dat ook niet.


    26 - 02 - '16

    Sinistre schreef:
    Dat heet puberteit.


    Dat is heel bot om zo te zeggen, ook al is het deels misschien wel waar.
    Het is niet leuk van die ouders om haar te zeggen dat ze een ongeluk is of zo. Ik snap best dat ze zich daar rot door voelt en dan is het dus ook niet geheel te wijten aan de puberteit maar net zo goed aan de slechte thuissituatie.

    [ bericht aangepast op 7 juli 2013 - 15:34 ]


    26 - 02 - '16

    Ik zou hier met iemand over praten. Een professioneel iemand, een mentor of een vertrouwenspersoon of zo. Zelfs al is dit een kwestie van puberteit (in combinatie met je thuissituatie natuurlijk), dan betekent dat niet dat het daarom niet serieus genomen moet worden. Ik denk dat veel mensen wel zouden schrikken als ze zouden weten hoeveel mensen die last hadden van 'puberteit' er uiteindelijk nooit meer uitgekomen zijn en na een tijdje zelfs de nooduitgang maar namen.


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Sinistre schreef:
    (...)

    Knap dat je dat kunt zeggen over iemand die je nog nooit gesproken hebt.


    Ze wil hulp, het lijkt me dat ze dan eerlijk is over wat er allemaal aan de hand is. En voor zover ik kan lezen kan ze er zelf weinig aan doen.

    [ bericht aangepast op 7 juli 2013 - 15:48 ]


    I can't define who I am.

    Het is duidelijk dat je niet goed in je vel zit (en dit heeft onder andere inderdaad met de puberteit te maken) en het thuis ook niet lekker gaat, maar om nou meteen te zeggen dat je een depressie hebt.. nee, zo zou ik het niet noemen. Wel denk ik dat het goed is dat je met iemand gaat praten, zoals door anderen ook al gezegd hier is, voordat het misschien erger word dan het al is. Succes en sterkte in ieder geval!


    "Libraries were full of ideas – perhaps the most dangerous and powerful of all weapons."

    Wow, hard voor je. Echt vervelend. Ik zou als ik jou was snel met iemand praten, zoals je mentor, of een ander vertrouwenspersoon. Desnoods kunnen die je doorwijzen naar iets groters, zoals een psycholoog. Ik weet eerlijk gezegd niet of je in een depressie zit, ik denk dat iemand die je niet echt kent, het niet zomaar kan zeggen. En volgens mij gaat dit wel iets verder dan puberteit. In ieder geval, succes!


    Tijd voor koffie.

    Zelfmedelijden helpt je niet egt.
    Probeer met iemand te praten, desnoods op quizlet.
    ik weet zeker dat er genoeg mensen zijn hier die je willen helpen.


    "There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

    Als ik jou was zou ik met een psycholoog/psychiater gaan praten. Op school hadden ze ook een vermoeden dat ik in een diepe depressie zat, maar na een goed gesprek hebben ze ontdekt wat er eigenlijk echt is.


    If you're going through hell; keep going

    fallenbadass schreef:
    Het is duidelijk dat je niet goed in je vel zit (en dit heeft onder andere inderdaad met de puberteit te maken) en het thuis ook niet lekker gaat, maar om nou meteen te zeggen dat je een depressie hebt.. nee, zo zou ik het niet noemen. Wel denk ik dat het goed is dat je met iemand gaat praten, zoals door anderen ook al gezegd hier is, voordat het misschien erger word dan het al is. Succes en sterkte in ieder geval!


    Ja, precies !
    Er is vast ergens wel iemand, misschien van een sport , een andere klas op school of iemand in je familie waar je mee kunt praten . Doe dat, echt , het lucht op ! Als dat niet kan , kun je ook naar een psycholoog/psychiater gaan. Jij weet zelf het best (denk ik) welke van de 2 je moet doen . (:
    Heel erg veel sterkte en succes ! (flower)


    ' So many books, so little time ' ~ Frank Zappa