Ik heb na vandaag officieel mijn ontslag ingediend. Ik had een gesprek met mijn leidinggevende van mijn werk omdat ze wou praten over de klacht die ik heb ingediend. Ik had haar verteld dat ik last had van mijn hart, maar van haar mocht ik dit niet omschrijven als hartklachten omdat deze niet werden bevestigd door een arts. Ook vond ze het belachelijk dat ik maandag naar het ziekenhuis moet om afspraken te maken voor een operatie aan mijn blaas. Ze zei dat ik wist dat ik op die dag moest werken, en die afspraak maar moest verzetten. Ik heb haar gezegd dat ik al een paar jaar lang wacht op deze operatie - ook omdat ik meerdere operaties heb gehad, was het niet mogelijk om deze in zo'n korte tijd er achter aan te doen -. Verder vond ze het mijn schuld dat het zover was gelopen i.v.m. te laat komen en dat mijn collega's zo bot tegen me doen. Klik. Ik heb daar moeten huilen en ze troostte me niet, gaf me geen zakdoekje, of water, helemaal niets. Ik vertelde haar ook dat mijn tante nu in het ziekenhuis ligt en donderdag 3 operaties heeft moeten ondergaan en ze zei geen sterkte of niets.
Ik ben zo blij dat ik nu weg ben daar.
[ bericht aangepast op 11 juli 2013 - 15:58 ]
Enjoy the best things in you life, cause you aint gonna live it twice.
Veel succes met de operatie. -oke dat klonk vreemd volgens mij- en beterschap!
.
