• Maandelijks vallen er tientallen meisjes in de handen van loverboys, en heel raar is het niet.. Met hun goede uiterlijk, mooie cadeautjes en indrukwekkende verhalen winden die jongens ze zo om hun vinger. Hun slachtoffers zijn ook makkelijk te vinden. Ze hoeven alleen maar een onzeker meisje uit te zoeken en hun spel kan beginnen. Langzaam het vertrouwen krijgen en vervolgens een prachtige, dure relatie aangaan. Tot het game over is voor de meiden, ze moeten de spullen terug betalen. En hoe... Kunnen deze meiden ooit ontsnappen uit dit gevaarlijke spel, en zo ja... Welke gevolgen brengt dat met zich mee...


    Rollen:
    Jongens:
    - Zayn Javadd Malik: Monticia
    - Niall James Horan: Tomlinsonz
    - Louis William Tomlinson: WhiteToms
    - Harry Edward Styles: Depay
    - Liam James Payne: Licorne -Overgenomen door Thysia van 26 juli tot 5 augustus!-

    Meisjes: VOL!
    - Alexis Noa Garcia: Monticia
    - Philou Jiali Harrison: Rider
    - Lauren Jillian Smith: Tomlinsonz
    - Mae Marro: Thysia
    - Leah Amaryliss Crawford: Paradises


    Regels:

    - Minimaal 3-4 regels
    - Maximaal 2 personages per persoon
    - Geen opgevers of mensen die niet reageren.
    - 16+ mag
    - Geen perfecte personages!
    - OOC tussen haakjes!
    - Schelden mag, maar niet OOC!
    - Geen sneltrein RPG!
    - We sluiten niemand buiten!
    - Alleen ik maak de topics, behalve als ik offline ben maar dan wil ik wel een linkje!


    Harry - Mae
    Zayn - Philou
    Niall - Alexis
    Liam - Lauren
    Louis - Leah

    [ bericht aangepast op 26 juli 2013 - 11:54 ]


    Your love makes me strong, your hate makes me unstoppable

    Monticia schreef:
    Alexis Noa Garcia

    ‘Ik vindt het geweldig, ik heb alleen nog niet veel gezien. Ik moet veel doen in huis aangezien mijn ouders niet zo vaak thuis zijn. Ik ken alleen Tom, een zeventig-jarige man, hij is baas van een café dicht bij mijn huis.’ vertelde Mae en ik knik even. 'Ik kwam vroeger altijd bij dat Café!' vertel ik vrolijk, 'maar toen verhuisde ik naar een andere wijk en kwam ik er bijna nooit.' vervolg ik iets stiller. ‘Wonen jullie hier al lang?' vroeg ze vervolgens en ik knik. 'Al zolang ik me kan herinneren.' glimlach ik. Het was waar, ik ben alleen drie keer verhuisd.. Maar ik ben altijd in Londen gebleven..

    Zayn Javadd Malik

    Onderweg naar het winkelcentrum zie ik een groep meisjes. Ik zucht even, niet het type dat er snel in zal trappen. Dat is altijd met die poppen die kunnen sterven aan een overdosis make up.. Helaas is het wel altijd het type dat je aanspreekt. 'Hey boy!' riep een van de meiden en ik zag haar knipogen. Ik knik maar even naar haar met een flauwe glimlach en loop snel door. Ik wil geen tijd verspillen.. 'Zayn!' hoorde ik opeens en ik kijk op. Ik zie Harry kort zwaaien terwijl hij nonchalant tegen de muur van een winkel leunde. 'Yo.' zeg ik en trap de sigaret tussen mijn lippen uit. Ik loop naar hem toe. 'En... Al wat goeds gezien?' vraag ik nonchalant aan hem en kijk hem aan...


    Harry Edward Styles
    'Yo.' zegt hij als hij naar me toe loopt en hij trapt de sigaret die hij tussen zijn lippen had uit. 'En.. Al wat goeds gezien?' vraagt hij nonchalant waarna hij me even aankijkt. Ik schud mijn hoofd waardoor mijn krullen vrolijk op en neer springen. 'Nee, alleen van die té zelfverzekerde met kilo's make-up waar je niks aan hebt..' zucht ik en ik kijk even naar een groepje meisjes wat in het winkelcentrum loopt. 'En dat is ook niks.' grinnik ik en ik richt me weer op Zayn. 'Jij ook nog niks gezien?' vraag ik en ik speel even met de onderste knoop van mijn jas. Het was lang geleden dat ik me er echt in vast gebeten had, vast besloten was om een nieuw en goed meisje te vinden. Een tijd had het me niet meer zoveel kunnen schelen, maar ik wist nu dat ik het in me had om een meisje zo te 'brainwashen' dat ze alles deed wat ik zei..


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Zayn Javadd Malik

    Hij schud zijn hoofd en ik zie zijn krullen even vrolijk op en neer springen. 'Nee, alleen van die té zelfverzekerde met kilo's make-up waar je niks aan hebt..' zucht hij en ik knik. 'Jij ook al.' mompel ik. Ik zie hem kijken naar iets achter me, 'En dat is ook niks.' grinnikt hij. Ik doe niet eens de moeite om te kijken, zeker ook weer van die barbiepoppen.. 'Jij ook nog niks gezien?' vraagt hij en ik schud mijn hoofd. 'Het eerste groepje wat ik tegenkwam waren gelijk die types die kunnen sterven aan een overdosis make up, en hun poten kunnen breken op die stokjes die zij schoenen noemen.' zucht ik. Ik draai me om en loop het winkelcentrum in. Harry komt toch wel achter me aan. 'Waar blijven die andere drie trouwens?'.

    [Ugh, gekneusde vingers linkerhand [2/5] -.- Eerst bij gym een paar maanden geleden en nu met basketbal.... ]


    Your love makes me strong, your hate makes me unstoppable

    Liam James Payne.
    Vermoeid open ik mijn ogen. Mijn blik gaat naar de digitale wekkerradio op mijn nachtkastje, waarvan de rode cijfertjes nog wazig te zien zijn. Ik knipper een paar keer, waarna ik gelukkig weer helderder zie en merk op dat het al best laat is. Ik schop mijn benen over de rand van mijn bed en wrijf even in mijn ogen. Daarna loop ik slaapdronken naar de kledingkast en haal er wat kleding uit, niet lettend op wat het is. Uiteindelijk zijn de kledingstukken die om mijn lichaam zitten een grijs t-shirt met simpele print en een donkerblauwe jeans. Ik ontgrendel mijn telefoon en scrol door alle meldingen die ik heb van Twitter, Facebook, et cetera. Er zit een sms'je tussen, van Harry. Ik open het berichtje en laat mijn ogen vlug over de lettertjes op het verlichte schermpje glijden.
    Wat is jullie planning voor vandaag?
    Ik bedenk me dat ik eigenlijk nog niets gepland had en begin dan een boodschap terug te typen. Mijn vingers gaan razendsnel over het scherm heen en weer, waardoor de tekst er vlug staat.
    Sorry voor de late reactie. Heb nog niets gepland, jij?
    Ik druk op verzenden en laat mijn iPhone in mijn broekzak glijden, waarna ik naar beneden loop en vlug een boterham smeer. Ik schrok mijn ontbijt weg en leun tegen het aanrechtblad, terwijl ik ongeduldig met mijn vingers op het marmer tikkend wacht op een sms'je terug van Harry.


    "Family don’t end in blood”

    (Aaai, ik haat het als ik iets kneus. Het doet zeer, vooral als het zwaar gekneusd is -_- )


    Happy Birthday my Potter!

    Mae Marro.

    'Hey, ken ik jullie niet ergens van?' Nieuwsgierig draaide ik me om naar degene die deze zin had uitgesproken. Ik merkte op dat Philou zuchtte en een kleine grijns verscheen op mijn gezicht. 'Uhm, zou kunnen.' sprak Philou. 'Leah toch?' herinnerde ze zich haar ineens. 'We wilden overigens net wat gaan drinken, dus als je mee wilt, be our guest.' vulde ze haar zinnen aan. Ik keek Philou glimlachend aan. Plotseling ging mijn wekker af. 'Shit, gotta go.' mompelde ik. Ik griste snel een papiertje en een pen uit mijn rugzak en scheurde die in tweeën. Ik schreef op beide mijn nummer en gaf de papiertjes aan Alexis en Philou, aangezien ik het andere meisje niet echt kende. Ik rende weg en zwaaide nog een keertje. 'Doei!' riep ik. Plotseling bedacht ik me dat ik de weg niet meer wist. Ik rende naar twee jongens toe, die net het winkelcentrum in kwamen lopen. 'Weten jullie misschien de weg?' vroeg ik.


    [Mae heeft het tegen Harry & Zayn (:]

    Zayn Javadd Malik

    'Doei!' hoorde ik opeens en mijn blik verdwijnt van Harry. Ik zie een meisje rennen en nog even zwaaien naar een groepje achter haar. Ik gaf snel de o zo bekende blik aan Harry, hij weet wat het betekende.. De "Is dit niet iets voor jouw?" blik.. Opeens was het meisje bij ons aangekomen, en ik keek haar maar aan. 'Weten jullie misschien de weg?' vroeg ze en ik lach even. Niet zo'n spottend lachje hoor, om haar gelijk te beledigen was niet echt handig. 'Dan moet je wel even zeggen waar je naartoe moet.' glimlach ik. 'Maar voor de routes hier moet je niet bij mij zijn, 8 van de 10 keer stuur ik toch iemand de verkeerde kant op, deze gozer hier is er beter in.' lach ik en geef een klopje op Harry's schouder..


    Your love makes me strong, your hate makes me unstoppable

    - nvm -

    [ bericht aangepast op 25 juli 2013 - 16:45 ]

    Harry Edward Styles
    Mijn telefoon trilt in mijn zak en ik zie een smsje van Liam. Sorry voor de late reactie. Heb nog niks gepland, jij?
    Ik en Zayn zijn meisjes checken in het winkelcentrum.. Kom je ook? stuurde ik snel terug en ik richtte me weer op Zayn toen hij ineens de andere kant op keek. Snel richtte hij zijn blik weer op mij en keek hij mij aan met zijn o zo bekende blik. Ik wist precies wat hij bedoelde en ik bestudeerde het meisje waar hij naar keek eventjes van ver af. Opeens was het meisje bij ons komen staan en vroeg ze naar de weg. Zayn lachte even en ik stopte grijnzend mijn telefoon terug in mijn zak. Dit meisje was perfect.
    'Dan moet je wel even zeggen waar je naartoe moet. Maar voor de routes moet je niet bij mij zijn, 8 van de 10 keer stuur ik toch iemand de verkeerde kant op, deze gozer hier is er beter in.' zegt hij als hij even op mijn schouder klopt. Zayn wist precies hoe hij het spelletje moest spelen.. Ik grinnik en glimlach even naar het meisje dat voor ons staat. 'Dus.. Waar moet je naartoe?' vroeg ik vriendelijk en ik keek haar even aan met een onschuldige glimlach op mijn gezicht.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Mae Marro.

    'Dan moet je wel even zeggen waar je naartoe moet. Maar voor de routes moet je niet bij mij zijn, 8 van de 10 keer stuur ik toch iemand de verkeerde kant op, deze gozer hier is er beter in.' Lachte de donkere jongen, waarna hij zijn vriend een schouderklopje gaf. 'Dus.. Waar moet je naartoe?' vroeg de andere jongen. ‘Naar het busstation. Ik woon hier net, dus ik weet de weg nog niet zo goed.’ vertelde ik hen. ‘Ik heet trouwens Mae Marro,’ sprak ik snel. Ik keek op mijn mobiel en zag dat ik nog een paar minuten had. Ik had geen zin om weer te laat te zijn, want anders moet ik weer een kwartier wachten. Ik glimlachte even naar de jongens om daarna ze te bekijken. De jongen die me het eerst had aangesproken had zwart haar en een donkere huid, hij kwam duidelijk niet uit Engeland. De andere jongen leek wel een Britser. Afwachtend keek ik hem aan.

    Harry Edward Styles
    'Naar het busstation. Ik woon hier net, dus ik weer de weg nog niet zo goed.' vertelde ze en ik knikte even kort. Ze had lange blonde haren en een beetje een ondeugend uiterlijk. 'Ik heet trouwens Mae Marro.' zei ze er nog achteraan. 'Mooie naam Mae.' zei ik grijnzend. 'Ik ben Harry en dit hier is Zayn.' stelde ik Zayn en mezelf voor. Ik zag hoe ze even op haar telefoon keek, waarschijnlijk had ze haast en moest ze de bus halen. Ze glimlachte eventjes en ik zag hoe ze ons uiterlijk in zich op nam. 'Anders lopen we wel even met je mee. Zo ver is het busstation niet.' stelde ik voor. Dan had ik meteen een goede kans om haar uit te horen en haar beter te leren kennen. Ik haalde even een hand door mijn krullen zodat het weer goed zat.
    'Het is maar een kleine vijf minuten lopen.'


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Mae Marro.

    'Mooie naam Mae.' zei de Britse jongen grijnzend. Gevleid keek ik naar de grond. 'Ik ben Harry en dit hier is Zayn.' Ik knikte begrijpend. Harry en Zayn, Zayn en Harry. 'Anders lopen we wel even met je mee. Zo ver is het busstation niet.' stelde Harry voor. Hij haalde zijn hand door zijn krullen om daarna zijn zin te vervolgen. 'Het is maar een kleine vijf minuten lopen.' Een geruststellende glimlach scheen door op mijn gezicht. Ik zou het waarschijnlijk gewoon gaan halen. ‘Hartstikke bedankt, ik was al bang dat ik het niet meer ging halen,’ mompelde ik verlegen. Ik pakte mijn mobiel en smste mijn moeder. Moet ik thuis nog wat doen? X Ik zuchtte en verzond het berichtje.


    [Inspiration; come at meh.]

    [ bericht aangepast op 25 juli 2013 - 17:32 ]

    -

    [ bericht aangepast op 25 juli 2013 - 19:30 ]


    Het orakel van Delphi.

    Zayn Javadd Malik

    'Dus.. Waar moet je naartoe?' vroeg Harry vriendelijk en ik kijk ook glimlachend naar het meisje. ‘Naar het busstation. Ik woon hier net, dus ik weet de weg nog niet zo goed. Ik heet trouwens Mae Marro,’ vertelde het meisje, genaamd Mae snel. 'Mooie naam Mae.' zei Harry en ik knik maar even. Ik weet dat ik me het best stil kan houden, ik ken dit spelletje na een paar jaar goed genoeg. 'Ik ben Harry en dit hier is Zayn.' stelde Harry ons voor en ik knik even glimlachend naar Mae. 'Anders lopen we wel even met je mee. Zo ver is het busstation niet. Het is maar een kleine vijf minuten lopen.' stelde Harry voor. Ik vind alles best, zolang ze maar uiteindelijk in onze val loopt. Ik zag Mae geruststellend glimlachen, ‘Hartstikke bedankt, ik was al bang dat ik het niet meer ging halen,’ mompelde ze verlegen. Ik glimlach vriendelijk naar haar. 'geen probleem joh, altijd leuk toch?' lach ik. Ik kijk even kort op mijn Iphone 5, 'laten we dan maar gaan, we hebben nog maar 4 minuten.' zeg ik..


    Your love makes me strong, your hate makes me unstoppable

    Mae Marro.

    'Geen probleem joh, altijd leuk toch?' Lachte de andere jongen, Zayn. 'laten we dan maar gaan, we hebben nog maar 4 minuten,' vulde hij zijn zin aan. Ik besloot de jongens gewoon te volgen. ‘Wonen jullie hier al lang?’ vroeg ik, dezelfde vraag die aan aan Philou en Alexis had gesteld. Plotseling voeldeik mijn mobiel trillen; mijn moeder. Gewoon, de gebruikelijke dingen. Je vader is naar een congres toe in Wales, dus die is morgenavond pas thuis. Ik ben net in Parijs aangekomen. X Opnieuw zuchte ik even, waarna ik mijn mobiel in mijn zak liet glijden.

    [ bericht aangepast op 25 juli 2013 - 20:46 ]

    [Ik ga morgen, 26 juli, op vakantie tot 9 augustus en weet niet of ik wifi heb. Zal ik Liam ergens parkeren?]


    "Family don’t end in blood”