Evenings in London never felt so sad... || One Direction 3 - Speeltopics

Lijstje dat je in moet vullen :
Rol:
Naam:
Leeftijd (De leeftijd van de jongens liggen rond de 24-29):
Nationaliteit:
Nieuw Beroep:
Karakter:
Uiterlijk:
Extra:
Had nog contact met:

Rollen:
-Niall James Horan; Lilarry
-Louis William Tomlinson;Beanies
-Liam James Payne; Arratay
-Harry Edward Styles; Styles
-Zayn Javadd Malik; Styles

De vriendinnen/vrouwen van de jongens
( Vergeet niet dat sommige jongens ook op elkaar verliefd worden)
- Rosalie Lauren Holmes Lootus
- Eirwen Cadwalader KiliOfDurin
- Marie-Anne Lilia Jhones : Daddario


De andere mensen ( bijvoorbeeld de kinderen, familie, fans)
- Leandra Eloïse Coaster Days
- Jared Matthew Horan xAlways
- Georgie Teddy Tomlinson Aquari
- Danelea Caitlin Horan Beanies
- Daphne Charlotte Johnson MYxLoubear


Regels:
-Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
-Maximaal twee personages per persoon
-Geen perfecte personage's!
-16+ mag, maar hou het wel netjes.
-Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
-Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
-Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
- Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.

Het begin:

De jongens zijn allemaal een eigen weg hun eigen weggegaan.
Sommige hebben nog contact met elkaar, maar andere helemaal niet meer. Het leven gaat rustig door al is het wel één hele verandering geweest.
Geen band en geen contact meer.
Maar alles lijkt nu normaal te gaan of zover je het normaal kan noemen. De Directioners zullen blijven altijd.
Allen wat als de andere op een dag ineens voor je staan met een voorstel? Iemand die je kende als een van je beste vrienden?
Samen met het voorstel om het te keren naar de top met One Direction?

Waar kies je voor? Je familie of de roem? Wat is de juiste beslissing? Gaat het lukken om weer een band te vormen of heeft iemand er geen zin in...

[ bericht aangepast op 4 nov 2013 - 20:10 ]

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Rosalie Sarah Holmes

Ik glimlachte nog even kort naar Harry en liep de trap af. Beneden zette ik thee en nam de twee koppen mee naar de woonkamer. Blijkbaar was het nog steeds ligt en het feit dat ik zo moe was baarde me zorgen. Misschien teveel druk op mijn schouders? Ik pakte mijn kop thee in mijn hand en staarde naar de tv die op stand bye stond.
'Sorry voor de troep.' Ik keek harry aan toen hij binnenliep. 'Hier staat je kop thee.' Met een kleine glimlach wees ik naar de grote mok met een afbeelding van de BigBen erop. Op mijne stond de London Eye. 'Wilde je suiker of melk?' Vragend keek ok hem aan en zette mijn mok terug om de melk of suiker te pakken. 'Is Hailey in slaapgevallen?' Vragend kijk ik hem aan, maar eigenlijk wist ik het antwoord al. 'Sorry van vanmiddag. Het was helemaal niet mijn bedoeling om jet zo te laten eindigen,' zei ik uiteindelijk en keek naar buiten. 'Ik weet niet waar het vandaan kwam.' Ik beet op mijn lip en keek Harry zwijgend aan. 'Je hoort Nu bij Hailey haar leven en ik wil niet dat zij denkt dat we elkaar haten, want ik haat je niet Harry. Ik zou je nooit kunnen haten, al wil ik het.' Zwijgend keek ik de jongen op mijn bank aan. 'Sorry, je zit helemaal niet te wachten op zo'n preek.' Ik snelde naar de keuken om de suiker en melk te pakken. 'Hoe laat kan ik Hailey morgen brengen?' Ik zette de suiker en melk neer en plofte neer op de bank. Ik pak mijn kop thee en neem een klein slokje.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Louis Tomlinson
Ik knikte langzaam op de woorden die de mond van Zayn verlieten. Dit zou het moment niet gaan verpesten, maar ik wist gewoon dat we hier nog op terugkwamen. Het kon niet anders, want daar lagen meerdere redenen achter. Redenen die ik zo kon opnoemen, alleen de voornaamste was dat ik toch nog de kleuter bleef op bepaalde momenten. De momenten waarop ik me eigenlijk ook als volwassenen moest opstellen. Gewoon omdat het anders op een of andere dag uit de hand zou gaan lopen en daar paste we beide voor. 'Louis zal straks heel, maar dan ook heeeel, lief zijn voor je.' zei ik met een onschuldige engelenglimlach, die alleen maar breder werd door de kus op mijn wang. Nee, dat zat echt wel goed. 'Oké, op naar het centrum, de prinsessenjurk en hel stiekem al het moment van heel lief zijn voor jouw.' Grinnikte ik en had echt het idee dat het nog eens leuk kon gaan worden. Ik kende Maddie, ik kende ons twee en wist dan ook precies hoe dit ging lopen. Maar ook hoe lang dit zou gaan duren. Het was soms al een ramp om de normale dagelijkse kleding te halen, laat staan voor iets als dit.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Tomlinsonz -> Vexy]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

[Weer je hoe verwarrend het is om 2 mensen met dezelfde foto in een rpg te hebben? Haahahah ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Lootus schreef:
[Weer je hoe verwarrend het is om 2 mensen met dezelfde foto in een rpg te hebben? Haahahah ]

( Dat is juist de bedoeling xd En ik ken het want ik ken ook nog twee anders. Je moet echt twee keer kijken)

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Heeft Appa al geantwoord?]

---

Bowties were never Cooler

[Oh sorry, ik heb het druk. Zal nu even schrijven [: ]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Doe rustig aan. Ik ben vandaag toch nog het grootste deel van de dag weg.]

---

Bowties were never Cooler

KiliOfDurin schreef:
Eirwen Cadwalader.
Ik wilde net gaan opstaan om de lasagne uit de oven te halen toen ik een sleutel in het slot hoorde. "Ga maar, Alex. Dat is papa." Ze sprong van mijn schoot en rende naar de deur terwijl ik rustig naar de keuken liep om daar de dampende schaal heerlijk geurende lasange uit de over te halen en hem op het aanrecht te zetten om wat af te koelen. Ik glimlachte naar Liam toen hij binnen kwam lopen. Rustig liet ik me terug op de bank zakken en ik draaide me wat naar hem toe. Ik knikte bij zijn vraag over Alex. "Ik heb geen problemen gehad. En je hoort dat zij het ook erg naar haar zin heeft gehad." Ik aaide even over Alex' haar bol en keek toen naar hem. "Het is fijn je te zien." Ik veegde wat losse plukjes haar uit mijn ogen. "Hoe was het op je werk? Alles af gekregen?" Ik hoopte voor hem van wel. Zelf moest ik ook nog een paar dagen in de studio zwoegen om alles af te krijgen, maar het was vooral de laatste puntjes op de i zetten bij alle 3 de projecten. In 3 dagen zou ik klaar zijn. Ik keek weer even naar de schaal eten die het hele huis vulde met de geur van Italie. "Als je wil kunnen we zo eten." Ik had best wel trek nu eigenlijk. Na zo'n drukke dag als deze had ik echt zin om even rustig te gaan zitten en wat te eten met degenen die nog het meest mijn familie waren hier in de grote stad. Dat waren ze natuurlijk niet echt, maar qua gevoel toch wel een beetje. Ik kon op ze vertrouwen, op Liam in elk geval, en ik voelde me thuis bij hen.

Liam James Payne

Alex ging goed zitten waardoor ik mijn armen over haar heen kon slaan. Glimlachend keek ik Eirwen aan. 'Het is ook fijn om jou te zien, dat ga ik zeker missen' knikte ik. 'Ja, alles is helemaal af, gelukkig' antwoordde ik. De heerlijke geur van lasagne drong mijn neus binnen. Alex leek het ook te ruiken want zij keek hongerig waar het vandaan kwam. 'Graag, lekker' Ik wilde opstaan maar het kleine meisje op mijn schoot stond dat niet toe. 'Kom op, Alex' mompelde ik. Een tegenstribbelend geluidje verliet haar mond. Eén wenkbrauw trok ik op, om vervolgens haar op te tillen en mee naar de tafel te nemen. Al was ze niet helemaal gepland, het was onmogelijk om niet van haar te houden. 'Kan ik nog ergens mee helpen?' vroeg ik gelijk. Ik hield van helpen, al waren het maar kleine dingen. Dat ik veel moest doen vond ik heerlijk, puur om anderen te helpen zodat hun niet alles hoefden te doen. Als ik dan ook bij een vriend was kreeg ik een schuldgevoel als ik daar maar zat en niks deed, mensen hoefden heus geen moeite te doen.

[Sorry, nogal kort]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[sorry, mijn beste vriendinnetje is hier. En aangezien ze aan de andere kant van het land woont en ik haar nooit zien, reageer ik weinig. Ze is hier tot zondag.]

Zayn Malik
Ik trok Louis langzaam mee, wetend dat als ik op hem moest wachten, we hier morgen nog stonden. 'Dat is je geraaien ook.' Lachte ik lief en keek voor me uit. Maddie bleef netjes naast Louis lopen en dat was maar goed ook. Als ze nu besloot vervelend te gaan doen, zou ik meteen omdraaien en naar huis lopen. Want daar had ik nu echt geen zin in. 'Wat dacht je ervan om gewoon altijd heel lief te zijn.' Zei ik onschuldig. Niet dat hij dat meestal niet was. Louis was een schatje en dat wist hij zelf ook.
Al hoopte ik wel gewoon dat ik straks snel naar huis kon. Al had ik zo'n vermoeden van niet. Maddie was al een ramp met normale kleding. Dus ik vreesde voor straks.

[ bericht aangepast op 18 aug 2013 - 12:52 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Maakt niet uit, veeeel plezier!!!!]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Dank je]

---

Bowties were never Cooler

Eirwen Cadwalader
Ik grinnikte zacht toen ik Liam wat hoorde mopperen tegen Alex. Rustig liep ik zelf naar de keuken en draaide de oven uit. Eenmaal uit deed ik de deur open en een wolk warme lasagne geur kwam me tegemoet. Op dat moment vroeg hij of hij wat moest doen. Liam was altijd behulpzaam en stond altijd klaar om wat voor je te doen als het nodig, of niet nodig, was. "Kan je voor ons drieën wat water inschenken?" Hij wist waar alles stond. Meer wist ik ook niet voor hem om te doen. De tafel dekken had Alex me mee geholpen en nu hoefde alleen de schaal nog op tafel. Voor ik dat deed haalde ik de ton hondenvoer uit het kastje en deed een schep ervan in elke bak. Water kwam later wel en het konijn had vanochtend gehad. Ik draaide me toen weer naar de oven en pakte de schaal voorzichtig op met pannelappen. Zelfs daarmee was het ding flink heet. "Alex, ga maar zitten, dan kan ik erdoor." Ik durfde echt niet met zo'n grote hete schaal te lopen met zo'n hummeltje in de buurt. Toen ik haar zag zitten liep ik naar tafel en zette de schaal op de onderzetter. "Niet aan de schaal komen, die is heet." zei ik lief, maar toch nadrukkelijk tegen het meisje. Ze glimlachte en knikte en ik glimlachte terug. Je kon gewoon niets anders dan haar in je hart toelaten, dit kleine meisje. Ik keek van Liam naar Alex. "Misschien als het van papa mag mag je wel voor het konijn zorgen als ik weg ben." Ik zag haar oogjes oplichten en direct vroeg ze het haast opdringerig aan hem. Ik grinnikte zacht en begon rustig de lasagne te verdelen. Het rook heerlijk en was duidelijk nog erg heet. Met Alex zouden we daarmee nog wat oppassen, maar kleine stukjes en blazen deden wonderen. Op de achtergrond hoorde ik de honden kauwen op hun brokken. Die zouden zo wel op zijn. Ik schepte op, twee normale porties voor Liam en mij en een halve voor Alex. Die zou meer niet op kunnen, maar dit zou wel op gaan.

---

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Ik liep langzaam mee met Zayn en misschien was het toch ook de handigste beslissing om me mee te trekken. 'Hmm, wat is anders je plan? Niet dat ik toch van gedachten verander, maar ben ik dan degene die straf krijgt?' Vroeg ik onschuldig. Heel soms klonken de dingen, als je het tegenovergestelde deed, toch ietwat aannemelijker. Mijn blik ging van Zayn naar Maddie die ver in gedachten leek en nog steeds naast me liep. Waarschijnlijk was ze al aan het fantaseren dat ze haar prinsessenjurk in handen had. Van haar kant zou het dan nog wel rustig zijn tot we een winkel hadden gevonden.
'Dat is zo saai, maar voor jou zal ik het wel proberen.' Zei ik waarna ik lief glimlachte. Het kwam niet heel vaak voor dat een van ons iets anders deed dan de ander, maar de momenten dat het voorkwam moesten niet veranderen. Daarbij waren de gedachten hierover wel duidelijk bij beide kanten. Deze kwamen toch wel redelijk overeen, net als dat dit nog een ramp kon gaan worden.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
ik grijnsde licht en kneep zachtjes in Louis zijn hand. 'Misschien.' Ik beet even op mijn lip en wiebelde met mijn wenkbrauwen. Straf. Ik kreeg alleen bij dat woord enkel al fouten gedachtes. Gedachtes die Louis en ik enkel in de slaapkamer, met een gesloten deur mochten vervullen. ik glimlachte lief terug en staarde daarna voor me uit. 'Misschien ben je wel saai.' grinnikte ik zachtjes en een klein kusje op zijn kaak volgden. Nu had ik al helemaal geen zin meer om die jurk uit te gaan zoeken. Ik wilde nu gewoon met Louis in bed kruipen en knuffelen, kroelen en kusjes delen. Gewoon even helemaal wegkwijnen, bij het verliefde tiener gevoel, dat ik nog altijd kreeg als ik naar hem keek. Gewoon genieten, van mijn leuke, lieve, gekke en alles behalve saaien, liefde van mijn leven. Dat was waar ik nu zin in had. Maar je moest offers brengen. En ik wist dat onze kleine meid, straks de gelukkigste op de wereld was, als ze haar perfecte jurk in handen had. en dat was ook veel waard.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''