Discovery Camp ~ One Direction ~ Topic 1 - Speeltopics

Harry Styles
Ik was moe en sagerijnig. Het veelte krappe busje waar we inzaten werkte totaal niet mee en het feit dat Liam niet stil leek te kunnen blijven zitten ook niet. Ik keek met opgetrokken wenkbrauwen naar de drie jongen op de vloer van het busje en schudden met een vreemde blik mijn hoofd, na Liam zijn aanbod. 'Ik zit hier prima.' Nu hun op de grond lagen, was er meer plek voor mij. Ik legde mijn hoofd op Louis zijn schouder en gaapte uitgebreid. Ik had geen zin om me druk te maken over die vakantie. En om heel eerlijk te zijn, had ik er best wel zin in. Gewoon even weg van al die heisa. Rustig aan doen en het naar mijn zin hebben, met mijn vier beste vrienden. Al deed ik dat liever in een hotel aan het strand, dan in een krappe tent in het bos. Ik zou binnen tien seconde gek worden van de beestjes die daar zaten.
Ik schok op toen het busje plots stopten. Een overstap. Ja, dat kon er ook nog wel bij. Waar sloeg het ubberhaupt op. Een busje was een busje. Ik klauterde naar buiten en was blij dat ik mijn benen even kon streken. Op mijn gemakje begon ik mijn koffers over te plaatsen. Echt niet dat ik ging rijden. De kans dat ik in slaap zou vallen achter het stuur was veelte groot. Dus schoof ik de deur open en claimden ik mijn plek bij het raam, aangezien Niall al voorin was gaan zitten.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Ik wacht even met reageren op Harry en Niall, totdat er ook een post is geschreven over Louis en Zayn. Reacties op Astrid staan op pagina 2 (: ]

[ bericht aangepast op 29 aug 2013 - 16:28 ]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Sorry, ik ben op vakantie, dus heb niet alle tijd. Maar ik zal nu een stukje schrijven.]

Reality's overrated.

Astrid Lauren Harper

"Laat haar anders maar eerst ik wacht wel," zegt een meisje.
Ik glimlach haar vriendelijk toe en wil haar bedanken en zeggen dat ik wel even kan wachten, zij was immers eerst. Maar een ander meisje is me voor. Ze komt naar me toe en stelt zich voor.
"Lauren. En Je kan je bij mij inchecken. Voor vragen of hulp kan je me altijd halen, bellen, aankloppen. Alles. Maar dat leg ik nog wel uit." Ze glimlach vriendelijk.
Ze heeft een korte 'conversatie' met het andere meisje waarin ze haar vraagt of ze zeker is dat ze me voor wilt laten. Ik weet niet goed of ik me erin wil voegen. Maar doe dat uiteindelijk niet. Misschien is het wel onbeschoft.
"Ik ben trouwens Alex," zegt het eerste meisje daarna.
"Ik schrijf jullie gewoon te gelijk in." Vind Lauren dan de oplossing. Ook al voor ik mijn naam aan Alex kan zeggen. "Zoveel werk is het niet." Ze loopt naar de computer, checkt ongetwijfeld het andere meisje in. "En hoe heet jij?" vraagt ze me dan vriendelijk.
"Astrid," zeg ik. Even bedenk ik of ik mijn achternaam moet zeggen. Dat moet altijd als je -je incheckt. Het nadeel is dat de ogen van veel mensen dan ineens nogal groot worden. En ze dan extreem aardig gaan doem, hopend op een fooi. Of juist hatelijk gaan doen, denkend dat ik net zo arrogant ben als mijn moeder. "Harper," vervolg ik dan.
"Hebben jullie beiden een reis gehad?" vraagt ze dan.
"Ja mijn Taxi Chauffeur was erg aardig. Normaal zijn ze nogal nors maar hij was erg aardig. Hij maakte het ook gezellig in de auto door radio aan te zetten en te praten," zegt Alex glimlachend.
"Prima," zeg ik. Niet wetend wat ik verder moet zeggen. Het is even wennen dat de mensen om me heen 'normaal' tegen me doen.
"Komen er nog veel gasten of mensen die we misschien kunnen kennen?" vraagt Alex dan aan Lauren.

Reality's overrated.

[MT, waar kan Jess naartoe?]

I don't want you to die, I want you to suffer.

Lauren Cara Michels

Ik haalde even een hand door mijn lange, bruine lokken door de lichtblauwe pet even van mijn hoofd te halen. Daarna vestigde ik me weer op het beeldscherm. Harper en Valencia. Vlug meldde ik ze aan. Ik keek op doordat ze spraken.
'Mooi,' zei ik oprecht. Een slechte reis, betekende meestal chagrijnige mensen. 'Ivy en Levi zijn er weer,' sprak ik gericht op Alex. 'Ik weet niet of je ze nog kent? Broer en zus uit Nieuw Zeeland, verder komt Jassemine Lauder nog, die is ook vaker geweest. En de jongens van One Direction.' Ditmaal keek ik Astrid aan. 'Dus die zou je van naam kunnen kennen.' Ik glimlachte en schoof haar de plattegrond toe.
'Zowel jij als Alex staan op het terrein Regent Street, het is het centrale park. Dicht bij het zwembad, survival baan, onze disco en de supermarktjes.' Ik wees alles aan. 'Zoals je ziet zijn de supermarktjes in het gebied Nothing Hill, de disco bij Picadilly circus en het terrein Hyde Park bij het meer.' Ik keek haar aan. 'Alles is zo wel te vinden, denk ik.' Ik keek haar aan. 'Voor vragen kan je me gewoon bellen. Het nummer staat op de achterkant.' Ik draaide het blad om. 'Durf gewoon te bellen. In de nacht, avond, maakt niet uit wanneer. Ik, mijn broertje of Felice zal dan komen om te helpen. Meestal ben ik het of mijn vader. In de disco sta ik soms achter de bar, maar dat kan ook iemand anders zijn. Door de weeks gaan de disco's dicht om half 1, omdat we rekening moeten houden met de andere vakantiegangers. In het weekend om half 3. Het ligt er een beetje aan. Daar kan je me ook wel is vinden.' Zelf mocht ik niet zo dronken worden. Ik moest nou eenmaal mensen helpen en dat moest nuchter. 'Ik kan jullie nu begeleiden naar de slaapplaatsen.' Ik keek Alex en Astrid aan. 'Moet ik helpen met de bagage?' Ik glimlachte kort. 'En o ja, deze pasjes zorgen ervoor dat je kan douche en gebruik kan maken van het zwembad. Het douche is gratis, tenzij je er langer dan een uur onderstaat achter elkaar. Op een dag mag natuurlijk wel, maar niet een douche beurt van 1 uur.' ik glimlachte kleintjes en liep naar de deur die naar buiten toe leed.
'Komen jullie mee?'

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Amliande schreef:
[MT, waar kan Jess naartoe?]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Ik laat de kiwi's even bij hun tenten tot ze ergens iemand blij kunnen maken met hun persoonlijkheden]

Bowties were never Cooler

Jonathan Mason Michels

Ik open mijn ogen en kijk om me heen. Ik lig gewoon in mijn eigen kamer. Het was maar een droom. Dat zou ik in de vijf jaar dat ik deze droom al heb wel eens door moeten krijgen. Ik zucht en laat mezelf weer even in het bed vallen. Welke dag is het vandaag? O ja, het is vakantie. Voor de meesten dan. Ik trek outfit aan en bekijk het in de spiegel. Goed genoeg voor vandaag. Snel ren ik naar beneden en zie ik Lauren met Alex en een nieuw meisje praten. 'Alex!! Leuk je te zien! Zijn Ivy en Levi er ook al?' Vraag ik hopend. De enige jongen van ongeveer mijn leeftijd die ieder jaar hier komt, is Levi. Daardoor trekken we iedere zomer wel wat met elkaar op. Ik zie onder de balie een pak koeken liggen en pak er een uit. 'Dus Alex , leuk jaar gehad?' Vraag ik terwijl ik mijn koekje opeet.

[ bericht aangepast op 30 aug 2013 - 18:21 ]

Spoiler alert: you will save yourself

[Volgens mij kan Jonathan alleen Alex kennen en niet Astrid aangezien het Astrids eerste keer Kamperen is.
Ik ga nu mijn reactie schrijven (:]

I'm finally back, Finally after a Year break

Alex Ohndrea Valencia

Astrid heette ze dus ze zag er aardig uit. Haar achternaam was Harper. Ik herkende de naam vaag, maar er kwam geen belletje voor het antwoord. Niet dat ondanks mijn manieren ik mensen anders ga behandelen. Al waren het multimiljonairs het zijn mensen en verdienen net zoveel respect dan ieder ander persoon.
'Ivy en Levi zijn er weer,' zei Lauren. De broer en zus uit nieuw zeeland. Mensen die ik ken. 'Ik weet niet of je ze nog kent? Broer en zus uit Nieuw Zeeland, verder komt Jassemine Lauder nog, die is ook vaker geweest. En de jongens van One Direction.' Haar blik wende naar Astrid. 'Dus die zou je van naam kunnen kennen.' One Direction. Die naam kwam me bekent voor net als de naam Harper. Ik tikte met mijn hand op mijn broek om erop te komen en het belletje rinkelde. Dat was zo een Boyband waar mijn nichtje van 14 zo gek op was. De namen wist ik niet echt. Lauren vouwde de plattegrond van de Camping uit voor Astrid en mij.
'Zowel jij als Alex staan op het terrein Regent Street, het is het centrale park. Dicht bij het zwembad, survival baan, onze disco en de supermarktjes.' Ze wees alles aan. 'Zoals je ziet zijn de supermarktjes in het gebied Nothing Hill, de disco bij Picadilly circus en het terrein Hyde Park bij het meer.' Ze keek Astrid aan aangezien zij nieuw was. Ik kende de plattegrond bijna uit mijn hoofd. Al natuurlijk omdat ik de grote kluns hier ben doe ik soms dingen fijn. Een voorbeeld was vorig jaar naar de jongens douches gaan. Dat was een mega blunder. 'Alles is zo wel te vinden, denk ik. Voor vragen kan je me gewoon bellen. Het nummer staat op de achterkant. Durf gewoon te bellen. In de nacht, avond, maakt niet uit wanneer. Ik, mijn broertje of Felice zal dan komen om te helpen. Meestal ben ik het of mijn vader. In de disco sta ik soms achter de bar, maar dat kan ook iemand anders zijn. Door de weeks gaan de disco's dicht om half 1, omdat we rekening moeten houden met de andere vakantiegangers. In het weekend om half 3. Het ligt er een beetje aan. Daar kan je me ook wel is vinden.' Legt ze uit aan Astrid. Dit kende ik al.
Ik kan jullie nu begeleiden naar de slaapplaatsen.' Ze keek ons beide aan. 'Moet ik helpen met de bagage?' Een korte glimlach verschijnt al op haar lippen.
'Nee dankje.' Zeg ik vriendelijk met een kleine glimlach waarna ik mijn gitaar op mijn rug doe en de koffers in ieder een hand o mijn tent ras erop vast te knopen. 'En o ja, deze pasjes zorgen ervoor dat je kan douche en gebruik kan maken van het zwembad. Het douche is gratis, tenzij je er langer dan een uur onderstaat achter elkaar. Op een dag mag natuurlijk wel, maar niet een douche beurt van 1 uur.' Ik neem dankbaar het kaartje aan en grinnik. Nu moest ik niet de jongens douche in gaan. Dat was beschamend.
'Komen jullie mee?'vraagt Lauren. Ik knik en loop al richting haar.
'Alex! Leuk je te zien! Zijn Ivy en Levi er ook al?' Komt Jonathan erop eens ergens vandaan.
'Hee Jonathan. Als ik mijn koffers niet vast had zou ik je knuffelen.' Ik grinnik even.
'Levi en Ivy zijn er al al dat zei Lauren net. En ja Ik heb een goede reis gehad.' Zeg ik met een kleine glimlach.

I'm finally back, Finally after a Year break

Jonathan Mason Michels

'Hee Jonathan. Als ik mijn koffers niet vast had zou ik je knuffelen.' Reageert ze. Ik lach even en pak haar koffers over. 'Levi en Ivy zijn er al al dat zei Lauren net. En ja Ik heb een goede reis gehad.' Zegt ze erbij, en ik geef de koffers meteen door aan Lauren. 'Sorry zus, ik ga denk ik even op bezoek bij Levi.' Zeg ik, en ik wend me naar het nieuwe meisje. 'Als je hulp nodig hebt bij het opzetten van je tent, of iets niet kan vinden of wat wandelroutes wil, dan kan je altijd bij me terecht. Ik zie jullie wel weer. Ik kom zo anders wel bij jullie kijken. Tot zo!' Zeg ik, en ik ren hard weg, als ik me bedenk dat ik niet weet waar Levi's tent staat. Ik kijk op de plattegrond en zie het plekje. Ik keer weer om en kom na een of twee minuutjes rennen aan bij Levi en Ivy. 'Hey! Hoe gaat ie? Kan ik ergens mee helpen?' Vraag ik als ik ze ziet zitten bij hun tent.

Spoiler alert: you will save yourself

Levi Zachary Evans
Ivy en ik hadden net onze tenten opgezet en luchtbedden opgeblazen toen ik Jona aan zag komen rennen. Ik kroop uit mijn tent en stond vrolijk op. "Hey Jona!" riep ik vrolijk. Ik haalde een hand door mijn blond rossige krullen. "Het gaat goed, maar 27 uur reizen hakt er wel in Daarbij is 12 uur tijdsverschil ook geen pretje, maar het gaat goed." Ik ging terug zitten en haalde het petroleum brandertje uit mijn tas en een tweede uit die van Ivy's die naast haar tent lag terwijl ze zelf bezig was met haar luchtbed op te dekken. "Zin in thee?" koffie kon ik hier niet maken, maar theezakjes moesten er wel ergens in mijn tas zitten. Een water kraantje hadden we gelukkig ook hier en ik hoefde dus niet elke keer voor drinken naar de toiletten te lopen. "Hoe gaat het met jou trouwens?" We hadden elkaar heel lang niet gezien. Toch wel vaak als een van de weinigen jongens op de camping hadden we al vanaf de eerste keer veel met elkaar opgetrokken en waren we volgens mij ook best goede vrienden geworden, al was ik zo'n 4 jaar ouder. Ivy kwam ondertussen ook uit haar tent. "Zal ik jou bed ook gelijk doen, Li?" Ik knikte. "Kan je dan direct de ketel van m'n tas halen?" Al snel kreeg ik de ketel met een ploink tegen mijn hoofd aan. Ik wreef even over de plek heen en pakte toen de ketel op om hem met water te vullen en op de brander te zetten, die ik aanstak. Het was misschien erg primitief, het was wel een van de beste vakanties die ik me voor kon stellen. Weg van alle drukte, maar tegelijkertijd zo dichtbij grote steden waardoor als je er zin in had je zo naar een grote stad kon.

Bowties were never Cooler

[Sorry dat ik nu pas reageer, was op vakantie]

Louis William Tomlinson
Het was gewoon een chaos in dat stomme busje. Waarom moesten we nou weer weg? Het is prima hoe het nu gaat, niet? Mijn gedachtens worden verstoord als Liam onhandig op de grond beland met Zayn en Niall. "Guys'kreun ik zwaar geirriteerd, niet dat mijn humeur te veranderen was. Met een vreemde blik weigerde ik Liam aanbod en glimlachte toch even toen Harry zijn hoofd op mijn schouder liet rusten en daardoor zijn krullen in mijn gezicht kriebelde. Een wissel, tuurlijk kan dat er ook wel weer bij. Alsof het nog niet zwaar genoeg is om weg te worden gebracht midden in het bos naar iets waar we ons niet op hadden kunnen voorbereiden. Zwijgend verliet ik het busje en begon mijn koffie te verzetten naar onze oude bekende bus. Toen zowat iedereen het rijaanbod afsloeg, pakte ik deze met beide handen aan en klom de bus in achter het stuur. Alles beter dan zitten tussen die jongens die hun kont niet eens konden keren.

[ bericht aangepast op 30 aug 2013 - 19:30 ]

Jonathan Mason Michels

'Hey Jona!' Begroet Levi me. 'Het gaat goed, maar 27 uur reizen hakt er wel in Daarbij is 12 uur tijdsverschil ook geen pretje, maar het gaat goed.' Antwoord hij mijn vraag. Wij gaan nooit op vakantie dat kan ook neit met een camping. Dat mis ik wel nu we hier wonen. Maar gelukkig hoef ik niet alleen te zijn in de zomer, dan is er altijd genoeg te doen. 'Zin in thee?' Vraagt Levi, en ik plof op een campingstoeltje die er staat. 'Aangezien je het nu druk hebt, kunnen we anders ook zometeen naar de kantine. Alex is er ook al, en vandaag komen er ook nog speciale gasten. Heeft Lauren het al vertelt?' Vraag ik aan Ivy en Levi. 'Hoe gaat het met jou trouwens?' Ik haal mijn schouders op. 'Het gewoonlijke. Alleen die nachtmerries worden minder.' Levi is een van de weinigen die weten dat ik vroeger - en nu soms nog - iedere nacht wakker werd met een beeld in mijn hoofd dat ik maar niet weg kon wissen. 'Mijn vader wou toch een of andere dure psycholoog inhuren of zo, maar dat zag ik niet zitten. Ik heb echt geen zin om aan iemand die ik niet ken al mijn problemen uit te zitten leggen.' Zeg ik.

Niall James Horan

Ik kijk hoe Louis chagrijnig naast me neerploft en zijn handen om het stuur klemt. Ik kan het hem niet kwalijk nemen. Wie heeft er nou zin om achterin bij de jongens te zitten terwijl ze de hele tijd aan het klieren zijn. Mijn hand gaat naar mijn been, die nog steeds pijn doet. Ik wrijf er zachtjes overheen en wil eigenlijk een gesprek met Lou starten, maar weet niet wat te zeggen, dus begin ik maar over de tentindeling. 'Weet jij al bij wie je in de tent wil?' Vraag ik, maar het is maar een zwakke poging. Dit wordt echt vreselijk. Mijn gitaar mocht gelukkig wel mee, anders had ik het gewoon niet overleefd. Daar ben ik vrij zeker van. Ik kijk uit het raam en trommel een ritme met mijn vingers terwijl ik de bijhorende tekst zachtjes erbij zing. Mijn ogen scannen het gebied.

[ bericht aangepast op 30 aug 2013 - 20:33 ]

Spoiler alert: you will save yourself