• Vanmiddag rond half 5 is mijn allerliefste omie van 91 jaar overleden. Ze blies haar laatste adem uit in mijn oor en ik weet me geen raad momenteel ... Rust zacht aller- allerliefste omie van mij ... Vanavond ben je bij God, op een van de mooiste stukken die de hemel te bieden heeft, samen bij je lieve zussen en bij opa! We zullen je heel erg missen, maar het is je gegund om de volgende reis te maken. Ik hou zielsveel van je omie ... Tot wederziens ooit! <3
    (Ik moest het even kwijt, de eerste de beste die reageerd dat ik dit niet had moeten posten. Ach, just fucking don't)


    Til hug og blod.

    Bedankt, allemaal.


    Til hug og blod.

    Awh, gecondoleerd en veel sterkte! :c


    they come, they go

    Gecondoleerd en heel veel sterkte!

    Die van mij is vandaag (gister) gecremeerd, afgelopen maandag geëuthenaseerd. Kutkanker. Ze was 87 en heeft gelukkig nog heel veel langer mogen leven dan wij verwacht hadden. Het was heel moeilijk.


    Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

    Palmer schreef:
    Gecondoleerd en heel veel sterkte!

    Die van mij is vandaag (gister) gecremeerd, afgelopen maandag geëuthenaseerd. Kutkanker. Ze was 87 en heeft gelukkig nog heel veel langer mogen leven dan wij verwacht hadden. Het was heel moeilijk.


    Jij ook gecondoleerd, dankjewel.

    Mijn omie heeft ook langer geleefd dan iedereen ooit had mogen dromen en ze is in haar hele leven nooit (serieus) ziek geweest, op misschien een verkoudheidje of een snotneus na (ze was enkel dementerende). Ze nam ook nooit een aspirine of iets en toen twee jaar geleden haar arm gebroken was, was die in 5 weken genezen ... Als 89 jarige! Nu pas de laatste week werd ze ineens heel erg ziek door longontsteking/griep en heel erg zwak. Ze kon niet zelf hoesten of niezen, waardoor het veel moeilijker was. 'Vreemd' genoeg ging het vandaag al een stuk beter, met wat hulp van een injectiespuit (zonder de naald erin) kregen we samen bijna een volle bak koffie weg (en als de koffie er weer in gaat, gaat het beter!) waar ze heel erg van genoot, ze kreeg een halve bak bouillon weg en vroeg zelfs om meer! Mijn vader zei zelfs lacherig dat hij een punt abrikozenvlaai voor haar zou halen morgen, omdat ze dat zo lekker vind! En daar keek ze rijkhalzend naar uit, was moeizaam te verstaan! Uiteindelijk is het slijm haar waarschijnlijk fataal geworden ... Ik ben in ieder geval erg dankbaar dat ze geen moment alleen is geweest en 24/7 liefdevolle hulp had van haar dichte familie, dat ik tot het laatste moment "Ik hou van je" heb kunnen zeggen en haar heb kunnen zoenen en zij dat nog bij mij heeft gedaan en ze uiteindelijk in haar eigen bed, in haar eigen huisje haar laatste adem gaf, met iemand aan haar zijde. In een bed dat 's middags nog lekker verfrist was door mij en mijn zus, voor die de deur uit ging om te werken. Dat ze mijn mama nog heeft gezien, waar ze eerder die dag al om vroeg ... En dat ze nu eindelijk naar haar zussen en man kan. Want ze gaf al aan, ze wilde niet perse dood, maar ze verlangde naar het weerzien van hen... Al een aardige tijd.

    [ bericht aangepast op 31 aug 2013 - 2:08 ]


    Til hug og blod.