• Als jij, of iemand die je kent, een kind heeft dat gediagnosticeerd is met ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder), is de kans groot dat het eigenlijk prima gaat met het kind. Dat is wat de “bedenker” van ADHD, Leon Eisenberg, vermoedelijk zou zeggen als hij nog in leven was. Op zijn sterfbed, gaf deze psychiater en autisme pionier toe dat ADHD in feite een “fictieve ziekte” is, wat betekent dat miljoenen jonge kinderen op dit moment onnodig zware, geestverruimende medicijnen voorgeschreven krijgen, die voorbode zijn van een leven vol medicijnverslaving en mislukking.

    Zoals uitgelegd door Bradlee Dean, gastheer van de Amerikaans radioshow The Sons of Liberty, die ook schrijft voor The D.C. Clothesline, was ADHD slechts een theorie die ontwikkeld werd door Eisenberg. Er werd nooit bewezen dat het een verifieerbare ziekte is, hoewel Eisenberg en vele anderen flink geprofiteerd hebben van de wijdverspreide diagnose. De moderne psychiatrie blijft er ook van profiteren, en helpt om de schatkist van de farmaceutische industrie te vullen, door kinderen vroeg verslaafd te maken aan gevaarlijke psyche-stimulerende medicijnen zoals Ritalin (methylfenidaat) en Adderall (amfetamine, dextroamphetamine gemengde zouten).

    Aanmoediging tot medicijnverslaving
    “ADHD is bedrog, met de intentie kinderen aan te moedigen tot een leven van medicijnverslaving en dit te rechtvaardigen,” zei Dr Edward C. Hamlyn, één van de oprichters van The Royal College of General Practitioners in 1998 over de verzonnen conditie. Aansluitend aan deze gedachte, zeggen psychiaters Peter Breggin en Sami Timimi, die beiden tegen pathologisering van de symptomen van ADHD zijn, dat ADHD meer een sociale constructie is dan een objectieve “stoornis”.
    Psychiatrie gaat over het genereren van extreme winst voor grote farmaceuten
    ritalin2Het oorspronkelijke doel voor pathologisering van ADHD symptomen, was natuurlijk om meer winst voor de farmaceutische industrie te genereren. Volgens de groep Citizens Commission on Human Rights International (CCHRI), die opkomt voor het publieke belang, nemen ongeveer 20 miljoen Amerikaanse kinderen momenteel gevaarlijke, dure, psychiatrische medicijnen voor bedachte gedragsmatige aandoeningen zoals ADHD. En bij nog eens ca. één miljoen kinderen is schaamteloos toegegeven dat er een verkeerde diagnose gesteld is met verzonnen gedragscondities, waarvoor psychiatrische medicatie wordt voorgeschreven.

    Omzetgroei door bedenken van nieuwe ‘ziektes’
    “Vergeet niet dat er maar twee manieren zijn waarop farmaceutische bedrijven geld kunnen verdienen: nieuwe geneesmiddelen ontwikkelen, en nieuwe ziekten bedenken die al uitgevonden medicijnen kunnen behandelen,” schrijft Dr Jay Parkinson, MD, MPH, over de creëer-nep-ziekte industrie. “In de afgelopen tien jaar, hebben grote farmaceuten maar liefst 10 nieuwe medicijnen per jaar gemaakt,” voegt hij eraan toe, en merkt op dat veel van de mensen die verteld is dat ze last hebben van ADHD eigenlijk last hebben van “het gevolg van slecht ontwerp”, doelend op het conventionele sociale en educatieve systeem dat unieke individualiteit niet kan en wil herkennen.

    14-jarige Jacob Barnett heeft een hoger IQ dan Einstein
    Dit is zeker het geval voor Jacob Barnett, een 14-jarige autistisch genie wiens moeder werd verteld dat haar zoon waarschijnlijk nooit zou lezen of schrijven. Vandaag de dag is Jacob al bezig met zijn Master’s Degree in de kwantumfysica, terwijl de meeste van zijn leeftijdsgenoten nog steeds op de middelbare school zitten. Hij is momenteel ook bezig met het ontwikkelen van zijn eigen originele theorie in astrofysica, blijkt uit recente rapporten.
    “De psychiatrische en farmaceutische industrie besteedt per jaar miljarden dollars om het publiek, wetgevers en de pers te overtuigen dat psychiatrische aandoeningen zoals bipolaire stoornis, depressie, Attention Deficit Disorder (ADD / ADHD), Post Traumatische Stress Stoornis, enz. medische aandoeningen zijn en op één lijn liggen met verifieerbare medische aandoeningen zoals kanker, diabetes en hart- en vaatziekten”, legt CCHRI uit. “Maar anders dan echte medische aandoening, zijn er geen wetenschappelijke tests om het medische bestaan van een psychiatrische stoornis te controleren.”


    Bron

    Ik vraag me af wat jullie hiervan denken.


    Your make-up is terrible

    Ik wil even reageren op sommige mensen die in dit topic zeggen 'ik geloof wel dat ADHD echt bestaat'. ADHD en andere stoornissen zijn gewoon begrippen die de mens heeft bedacht. En natuurlijk zijn er veel kinderen die drukker zijn dan 'het gemiddelde kind', maar de vraag is of dat een probleem is. Mogen kinderen niet gewoon wild zijn? Waarom moeten we ze meteen vol medicijnen steken om ze kalm te houden? Ik heb ook eens een verhaal gehoord over een meisje dat de medicijnen niet meer nam, want ze voelde zich dan niet meer 'zichzelf'.
    Dus ja, ik kan er inkomen dat de meeste stoornissen 'niet met medicijnen moeten worden bestreden, al moet er misschien wel op een andere manier hulp geboden worden.


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Spotgaai schreef:
    (...)
    Ik heb zelf ADD en jezus, ik merk wel een verschil als ik m'n pillen inneem. Ik neem ze ook niet altijd meer, omdat het dan plots allemaal zo "traag" gaat in mijn brein en ik kan daar maar niet aan wennen. Ik ratel ook en ben om de seconde afgeleid.
    Dus ik vind zeker dat het wel bestaat, maar ook omdat ADD een aandoening is met een afwijking van de neurotransmitters, zoals ik al heel vaak gehoord heb. En ik heb mijn medicijnen wel echt nodig als ik me moet concentreren.

    Van dat 'traag'worden had mijn broer ook last van. Hij vond de bijwerkingen zo irritant dat hij stopte met de pillen.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Tuala schreef:
    Ik wil even reageren op sommige mensen die in dit topic zeggen 'ik geloof wel dat ADHD echt bestaat'. ADHD en andere stoornissen zijn gewoon begrippen die de mens heeft bedacht. En natuurlijk zijn er veel kinderen die drukker zijn dan 'het gemiddelde kind', maar de vraag is of dat een probleem is. Mogen kinderen niet gewoon wild zijn? Waarom moeten we ze meteen vol medicijnen steken om ze kalm te houden? Ik heb ook eens een verhaal gehoord over een meisje dat de medicijnen niet meer nam, want ze voelde zich dan niet meer 'zichzelf'.
    Dus ja, ik kan er inkomen dat de meeste stoornissen 'niet met medicijnen moeten worden bestreden, al moet er misschien wel op een andere manier hulp geboden worden.


    In groep 3 was ik zeven jaar. Er is toen bij mij gediagnostiseerd dat ik ADHD (en ASS, maar dat even terzijde) heb. Het verklaarde waarom ik altijd impulsief handelde, wild was, snel boos werd, heel snel en hele druk kon worden, ik altijd bewoog, slecht kon concentreren, slecht in slaap viel etc. Toen en nog steeds ben ik ontzettend blij dat ik ben gediagnostiseerd en ik er medicijnen voor slik. Ik word doodongelukkig als ik ze niet slik: ik ben ontzettend druk in mijn hoofd, ik praat zo snel dat bijna niemand mij kan volgen en een beetje normaal gesprek niet nodig is, ik kan niet stilzitten, mijn concentratie is zo goed als weg of ontzettend kort en moeilijk in te komen. Ik kan daar niet tegen. Ik functioneer en voel mij ook veel beter met medicatie. Voor mij is het echt heel belangrijk om ze te slikken. Ik ken gevallen waarvan kinderen niet zichzelf voelen, maar ik hoor dat lang niet zo vaak als dat het een enorme hulp is.

    [ bericht aangepast op 7 sep 2013 - 16:55 ]


    "A weed is simply a flower that somebody has decided is in the wrong place." Sister Monica Joan, Call the Midwife

    Filettino schreef:
    (...)

    In groep 3 was ik zeven jaar. Er is toen bij mij gediagnostiseerd dat ik ADHD (en ASS, maar dat even terzijde) heb. Het verklaarde waarom ik altijd impulsief handelde, wild was, snel boos werd, heel snel en hele druk kon worden, ik altijd bewoog, slecht kon concentreren, slecht in slaap viel etc. Nu en nog steeds ben ik ontzettend blij dat ik ben gediagnostiseerd en ik er medicijnen voor slik. Ik word doodongelukkig als ik ze niet slik: ik ben ontzettend druk in mijn hoofd, ik praat zo snel dat bijna niemand mij kan volgen en een beetje normaal gesprek niet nodig is, ik kan niet stilzitten, mijn concentratie is zo goed als weg of ontzettend kort en moeilijk in te komen. Ik kan daar niet tegen. Ik functioneer en voel mij ook veel beter met medicatie. Voor mij is het echt heel belangrijk om ze te slikken. Ik ken gevallen waarvan kinderen niet zichzelf voelen, maar ik hoor dat lang niet zo vaak als dat het een enorme hulp is.
    Ik snap jouw mening, want ik vind dat kinderen inderdaad kind moeten zijn, maar ik denk dat er een grens is. In mijn geval was het nodig zodat ik normaal met kinderen op het schoolplein kon spelen zonder dat bij mij geen grens was van hoe druk ik meedeed - stuiterend en al verstoppertje spelen is voor niemand leuk - en dat ik in de klas niet apart hoefde te zitten zodat ik niet mezelf en andere afleidde. Ja, voor mij en anderen is het zo beter geweest. Medicatie is niet altijd nodig, dat klopt, maar in mijn geval ben ik er heel blij mee.

    Oké, in dat geval kan ik het zeker begrijpen. Ik zie gewoon vaak dat er te snel een diagnose wordt gemaakt, zoals bij mijn neefje, dat volgens mij gewoon een druk kind is, maar daar zelf geen last van heeft en er ook wel uit zal groeien als hij wat ouder wordt. Maar inderdaad, in jouw geval kunnen medicijnen zeker handig zijn en dat is het goed dat ze bestaan. (:


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Tuala schreef:
    (...)
    Oké, in dat geval kan ik het zeker begrijpen. Ik zie gewoon vaak dat er te snel een diagnose wordt gemaakt, zoals bij mijn neefje, dat volgens mij gewoon een druk kind is, maar daar zelf geen last van heeft en er ook wel uit zal groeien als hij wat ouder wordt. Maar inderdaad, in jouw geval kunnen medicijnen zeker handig zijn en dat is het goed dat ze bestaan. (:


    Dan is er inderdaad sprake van een verschil. Als ik nu in het weekend vergeet een dag geen medicatie te slikken, merk ik dat ik wel heel anders erop reageer dan vroeger - ik groei er steeds meer overheen en ik weet van de dokter dat ik op een gegeven moment zeker van mijn medicatie af zal gaan, maar nu nog niet. Ik denk dat bij jouw neefje dan, zover ik van jou begrijp, er overheen kan groeien zonder al die medicatie die alleen voor nu ,,helpen''.


    "A weed is simply a flower that somebody has decided is in the wrong place." Sister Monica Joan, Call the Midwife

    Tuala schreef:
    Ik wil even reageren op sommige mensen die in dit topic zeggen 'ik geloof wel dat ADHD echt bestaat'. ADHD en andere stoornissen zijn gewoon begrippen die de mens heeft bedacht. En natuurlijk zijn er veel kinderen die drukker zijn dan 'het gemiddelde kind', maar de vraag is of dat een probleem is. Mogen kinderen niet gewoon wild zijn? Waarom moeten we ze meteen vol medicijnen steken om ze kalm te houden? Ik heb ook eens een verhaal gehoord over een meisje dat de medicijnen niet meer nam, want ze voelde zich dan niet meer 'zichzelf'.
    Dus ja, ik kan er inkomen dat de meeste stoornissen 'niet met medicijnen moeten worden bestreden, al moet er misschien wel op een andere manier hulp geboden worden.
    Dat noem je meningen. En mijn mening is dat ADHD degenlijk bestaat. Net zoals de andere stoornissen (Anorexia en nog veel meer).

    [ bericht aangepast op 7 sep 2013 - 17:05 ]


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    Filettino schreef:
    (...)

    Dan is er inderdaad sprake van een verschil. Als ik nu in het weekend vergeet een dag geen medicatie te slikken, merk ik dat ik wel heel anders erop reageer dan vroeger - ik groei er steeds meer overheen en ik weet van de dokter dat ik op een gegeven moment zeker van mijn medicatie af zal gaan, maar nu nog niet. Ik denk dat bij jouw neefje dan, zover ik van jou begrijp, er overheen kan groeien zonder al die medicatie die alleen voor nu ,,helpen''.

    Dat is inderdaad waar. Hij krijgt ook geen medicatie, al is de diagnose wel gemaakt.

    @Faisean: Ik zeg ook niet dat ADHD niet bestaat, maar dat het een begrip is dat mensen er op plakken en dat niet altijd voor problemen moet zorgen.

    [ bericht aangepast op 7 sep 2013 - 17:07 ]


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    LeDerp schreef:
    Mhh, ik denk dat ADHD wel echt is, maar dat er tegenwoordig gewoon veel te losbandig mee wordt omgegaan. Alle ietwat drukke kinderen worden gelijk met ADHD bestempeld.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    First the medicine, then the disease. En dat zal wel vaker zo zijn geweest.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Ik vind eigenlijk dat er nu al veel te snel iets word benoemt, dat je een sticker krijgt. Oh, jij bent druk, dan heb je ADHD. Of je hebt veel ticks? Dan heb je sws Gilles de la Tourette. Vroeger was het gewoon dat meisje dat wat drukker was, ofzo. Ik ben er een beetje tegen.


    Midnight doesn't last forever. Dark turns to light.

    Ik geloof wel dat ADHD bestaat net zoals ADD. Maar zodra een kind tegenwoordig ook maar iets af wijkt of niet is zoals als de rest willen veel scholen een stempel op zijn/haar hoofd drukken. Ik denk dat, dat meer het probleem is. Daarnaast moet er altijd worden gekeken hoe je de persoon in kwestie het beste kan helpen ongeacht wat de diagnose is. Wat bij de ene persoon kan bij de andere persoon totaal averechts werken. Dat hebben de scholen en psychiaters volgens mij nog niet door. Waardoor je kinderen krijgt die zichzelf naar voelen door pillen die hen niet helpen.


    Physics is awesome

    Sheeple trusting interenet (: nuff said


    · You want a voice, but your voices sound like violence. You shout so loud but all I hear is silence. ·

    "“De psychiatrische en farmaceutische industrie besteedt per jaar miljarden dollars om het publiek, wetgevers en de pers te overtuigen dat psychiatrische aandoeningen zoals bipolaire stoornis, depressie, Attention Deficit Disorder (ADD / ADHD), Post Traumatische Stress Stoornis, enz. medische aandoeningen zijn en op één lijn liggen met verifieerbare medische aandoeningen zoals kanker, diabetes en hart- en vaatziekten”, legt CCHRI uit. “Maar anders dan echte medische aandoening, zijn er geen wetenschappelijke tests om het medische bestaan van een psychiatrische stoornis te controleren.”"

    FUCK

    YOU

    [ bericht aangepast op 7 sep 2013 - 22:38 ]


    quidquid excusatio prandium pro

    Heerlijk dit discussie onderwerp =D Daarom houd ik van mijn opleiding.

    Het artikel is deels waar. ADHD Bestaat wel degelijk. Alleen denk ik persoonlijk dat het in minder grote mate is dan dat het nu is.
    Waarom denk ik dit.
    Er is een onderzoek gehouden met het gebruik van ritalin. Er waren twee groepen. De groepen bestonden uit ouders en kinderen met adhd. De eerste groep kreeg een placebo, maar dit wisten ze. De tweede groep kreeg ook het placebo, maar wist dit niet. Na de inname gaven de ouders aan van de kinderen et de placebo die het niet wisten aan dat ze duidelijk verschil zagen. Dit terwijl ze dus eigenlijk niets binnen hebben gekregen. Het zit dus deels tussen de oren van de ouders. Vaak is het ook zo dat er maar iets mis moet zijn met het kind, want aan hun mag het niet liggen.

    Dat van de verslaving klopt ook, maar dit komt niet door de kinderen of de ouders. Dokters schrijven te vaak en te snel ritalin voor. Vaak is de diagnose nog niet eens definitief. Onderzoek heeft uitgewezen dat ritalin in combinatie met gedragstherapie het beste werkt.


    Het leven is te kort om je bezig te houden met dingen die je ongelukkig maken.

    Fortunatis schreef:
    Zo, om eerlijk te zijn, kan ik hier nauwelijks een mening opgeven. Nogal.. Bijzonder.


    "Pride relates more to our opinion of ourselves, vanity to what we would have others think of us." - Jane Austen