• Als jij, of iemand die je kent, een kind heeft dat gediagnosticeerd is met ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder), is de kans groot dat het eigenlijk prima gaat met het kind. Dat is wat de “bedenker” van ADHD, Leon Eisenberg, vermoedelijk zou zeggen als hij nog in leven was. Op zijn sterfbed, gaf deze psychiater en autisme pionier toe dat ADHD in feite een “fictieve ziekte” is, wat betekent dat miljoenen jonge kinderen op dit moment onnodig zware, geestverruimende medicijnen voorgeschreven krijgen, die voorbode zijn van een leven vol medicijnverslaving en mislukking.

    Zoals uitgelegd door Bradlee Dean, gastheer van de Amerikaans radioshow The Sons of Liberty, die ook schrijft voor The D.C. Clothesline, was ADHD slechts een theorie die ontwikkeld werd door Eisenberg. Er werd nooit bewezen dat het een verifieerbare ziekte is, hoewel Eisenberg en vele anderen flink geprofiteerd hebben van de wijdverspreide diagnose. De moderne psychiatrie blijft er ook van profiteren, en helpt om de schatkist van de farmaceutische industrie te vullen, door kinderen vroeg verslaafd te maken aan gevaarlijke psyche-stimulerende medicijnen zoals Ritalin (methylfenidaat) en Adderall (amfetamine, dextroamphetamine gemengde zouten).

    Aanmoediging tot medicijnverslaving
    “ADHD is bedrog, met de intentie kinderen aan te moedigen tot een leven van medicijnverslaving en dit te rechtvaardigen,” zei Dr Edward C. Hamlyn, één van de oprichters van The Royal College of General Practitioners in 1998 over de verzonnen conditie. Aansluitend aan deze gedachte, zeggen psychiaters Peter Breggin en Sami Timimi, die beiden tegen pathologisering van de symptomen van ADHD zijn, dat ADHD meer een sociale constructie is dan een objectieve “stoornis”.
    Psychiatrie gaat over het genereren van extreme winst voor grote farmaceuten
    ritalin2Het oorspronkelijke doel voor pathologisering van ADHD symptomen, was natuurlijk om meer winst voor de farmaceutische industrie te genereren. Volgens de groep Citizens Commission on Human Rights International (CCHRI), die opkomt voor het publieke belang, nemen ongeveer 20 miljoen Amerikaanse kinderen momenteel gevaarlijke, dure, psychiatrische medicijnen voor bedachte gedragsmatige aandoeningen zoals ADHD. En bij nog eens ca. één miljoen kinderen is schaamteloos toegegeven dat er een verkeerde diagnose gesteld is met verzonnen gedragscondities, waarvoor psychiatrische medicatie wordt voorgeschreven.

    Omzetgroei door bedenken van nieuwe ‘ziektes’
    “Vergeet niet dat er maar twee manieren zijn waarop farmaceutische bedrijven geld kunnen verdienen: nieuwe geneesmiddelen ontwikkelen, en nieuwe ziekten bedenken die al uitgevonden medicijnen kunnen behandelen,” schrijft Dr Jay Parkinson, MD, MPH, over de creëer-nep-ziekte industrie. “In de afgelopen tien jaar, hebben grote farmaceuten maar liefst 10 nieuwe medicijnen per jaar gemaakt,” voegt hij eraan toe, en merkt op dat veel van de mensen die verteld is dat ze last hebben van ADHD eigenlijk last hebben van “het gevolg van slecht ontwerp”, doelend op het conventionele sociale en educatieve systeem dat unieke individualiteit niet kan en wil herkennen.

    14-jarige Jacob Barnett heeft een hoger IQ dan Einstein
    Dit is zeker het geval voor Jacob Barnett, een 14-jarige autistisch genie wiens moeder werd verteld dat haar zoon waarschijnlijk nooit zou lezen of schrijven. Vandaag de dag is Jacob al bezig met zijn Master’s Degree in de kwantumfysica, terwijl de meeste van zijn leeftijdsgenoten nog steeds op de middelbare school zitten. Hij is momenteel ook bezig met het ontwikkelen van zijn eigen originele theorie in astrofysica, blijkt uit recente rapporten.
    “De psychiatrische en farmaceutische industrie besteedt per jaar miljarden dollars om het publiek, wetgevers en de pers te overtuigen dat psychiatrische aandoeningen zoals bipolaire stoornis, depressie, Attention Deficit Disorder (ADD / ADHD), Post Traumatische Stress Stoornis, enz. medische aandoeningen zijn en op één lijn liggen met verifieerbare medische aandoeningen zoals kanker, diabetes en hart- en vaatziekten”, legt CCHRI uit. “Maar anders dan echte medische aandoening, zijn er geen wetenschappelijke tests om het medische bestaan van een psychiatrische stoornis te controleren.”


    Bron

    Ik vraag me af wat jullie hiervan denken.


    Your make-up is terrible

    Filettino schreef:
    Ik als ADHD-er zijnde merk heel erg het verschil wanneer ik wel of niet medicatie heb ingenomen. Eerlijk gezegd vind ik het bull shit om op je sterfbed zo'n uitspraak te doen terwijl je je godganse leven beweerde dat het een aandoening/ziekte/syndroom is. Ikzelf lig er niet wakker van, ik vind het goed dat hij de ,,founder'' is van wat hij nu fictief noemt; het heeft voor een hoop mensen wereldwijd uitkomst bezorgd over wat er aan de hand is en wat er aan te doen is; voor zowel hunzelf als hun omgeving. In mijn ogen heeft het iets goeds opgeleverd, whether it's fiction or not.

    Mijn broer heeft helemaal geen ADHD, maar hij pakt ook regelmatig rilatine om te studeren, en dat verschil merkt hij ook enorm hard.

    OT: Ik weet niet of ik erin moet geloven of niet. Sowieso vind ik wel dat kinderen tegenwoordig heel snel die stempel krijgen van 'ADHD', maar niet alleen daarvan, ook van autisme, dyslexie,... Tegenwoordig mag je jezelf al zeldzaam gaan noemen als je volledig normaal bent :]


    effort never betrays you

    Hardy schreef:
    (...)
    Mijn broer heeft helemaal geen ADHD, maar hij pakt ook regelmatig rilatine om te studeren, en dat verschil merkt hij ook enorm hard.

    OT: Ik weet niet of ik erin moet geloven of niet. Sowieso vind ik wel dat kinderen tegenwoordig heel snel die stempel krijgen van 'ADHD', maar niet alleen daarvan, ook van autisme, dyslexie,... Tegenwoordig mag je jezelf al zeldzaam gaan noemen als je volledig normaal bent :]


    God dat vind ik een zeer slecht voorbeeld.


    'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

    Sinistre schreef:
    (...)

    God dat vind ik een zeer slecht voorbeeld.


    Ze heeft wel gelijk. Kinderen worden al autistisch genoemd als ze iets anders doen dan andere kinderen.


    Your make-up is terrible

    Hatsumomo schreef:
    (...)

    Ze heeft wel gelijk. Kinderen worden al autistisch genoemd als ze iets anders doen dan andere kinderen.


    Genoemd worden en de relevante diagnose krijgen zijn twee verschillende dingen... Half quizletters vindt zichzelf zwaar depressief, maar niet iedereen zou bij een psychiater met een depressie gediagnostiseerd worden.

    Nu bestaat depressie niet volgende het artikel, dus is dat weer een slecht voorbeeld.


    quidquid excusatio prandium pro

    Hatsumomo schreef:
    (...)

    Ze heeft wel gelijk. Kinderen worden al autistisch genoemd als ze iets anders doen dan andere kinderen.


    Ik geef er wel gelijk qua ADHD, dyscalculi, depressie, dyslexie ect. maar de diagnose autisme stellen ze zeker niet als hier geen grond voor is.


    'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

    Sinistre schreef:
    (...)

    God dat vind ik een zeer slecht voorbeeld.

    Misschien zou ik je begrijpen als je ook uitlegde waarom.
    Ik heb met verschillende kinderen die met autisme gediagnosticeerd waren in de klas gezeten, maar slechts bij eentje daarvan zou ik het persoonlijk zelf echt als een stoornis hebben opgemerkt. Zij had letterlijk moeite om te spreken met haar eigen zus, en als we in de klas moesten verzamelen om te kijken wat we moesten doen stond ze nooit mee recht en deed ze gewoon voort alsof er nooit wat was gevraagd. Ik was redelijk jong toen, maar het lijkt me inderdaad wel dat zij echt een probleem had.
    Ik heb nog met twee andere autistische jongens in de klas gezeten, maar hen zou ik nooit echt meer dan heel introvert hebben genoemd. Natuurlijk is het niet echt iets waar je mee te koop loopt, dus het kan wel zijn dat ze te kampen hadden met problemen waar ik geen idee van had, maar het was duidelijk voor hen mogelijk om gewoon mee te doen met de groep. En over zo'n gevallen denk ik; zou het niet gemakkelijker zijn geweest voor die kinderen zelf als ze nooit autistisch waren genoemd maar gewoon heel erg verlegen?


    effort never betrays you

    Hardy schreef:
    (...)
    Misschien zou ik je begrijpen als je ook uitlegde waarom.
    Ik heb met verschillende kinderen die met autisme gediagnosticeerd waren in de klas gezeten, maar slechts bij eentje daarvan zou ik het persoonlijk zelf echt als een stoornis hebben opgemerkt. Zij had letterlijk moeite om te spreken met haar eigen zus, en als we in de klas moesten verzamelen om te kijken wat we moesten doen stond ze nooit mee recht en deed ze gewoon voort alsof er nooit wat was gevraagd. Ik was redelijk jong toen, maar het lijkt me inderdaad wel dat zij echt een probleem had.
    Ik heb nog met twee andere autistische jongens in de klas gezeten, maar hen zou ik nooit echt meer dan heel introvert hebben genoemd. Natuurlijk is het niet echt iets waar je mee te koop loopt, dus het kan wel zijn dat ze te kampen hadden met problemen waar ik geen idee van had, maar het was duidelijk voor hen mogelijk om gewoon mee te doen met de groep. En over zo'n gevallen denk ik; zou het niet gemakkelijker zijn geweest voor die kinderen zelf als ze nooit autistisch waren genoemd maar gewoon heel erg verlegen?


    Dus omdat je toen je 10 was van twee kinderen hebt gekend waarvan je het idee had dat ze tóch niet autistische waren worden die diagnoses te snel gesteld?


    'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

    Sinistre schreef:
    (...)

    Dus omdat je toen je 10 was van twee kinderen hebt gekend waarvan je het idee had dat ze tóch niet autistische waren worden die diagnoses te snel gesteld?

    Ik heb nergens gezegd dat ze 10 waren? Die twee jongens zitten nu nog steeds in mijn jaar op school. Enkel het meisje waarover ik sprak kende ik als kind, maar ze is de dochter van een vriend van mijn ma, daarom dat ik het van haar altijd heb geweten.


    effort never betrays you

    Ik heb zelf ADHD en voor mijn gevoel werken ze wel. Het is inderdaad rotzooi maar ik heb ze nodig. Bij mij kwamen ze erachter toen ik in groep 2 een gozer zijn arm brak omdat hij me stom noemde.

    [ bericht aangepast op 8 sep 2013 - 0:31 ]


    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

    Hardy schreef:
    (...)
    Misschien zou ik je begrijpen als je ook uitlegde waarom.
    Ik heb met verschillende kinderen die met autisme gediagnosticeerd waren in de klas gezeten, maar slechts bij eentje daarvan zou ik het persoonlijk zelf echt als een stoornis hebben opgemerkt. Zij had letterlijk moeite om te spreken met haar eigen zus, en als we in de klas moesten verzamelen om te kijken wat we moesten doen stond ze nooit mee recht en deed ze gewoon voort alsof er nooit wat was gevraagd. Ik was redelijk jong toen, maar het lijkt me inderdaad wel dat zij echt een probleem had.
    Ik heb nog met twee andere autistische jongens in de klas gezeten, maar hen zou ik nooit echt meer dan heel introvert hebben genoemd. Natuurlijk is het niet echt iets waar je mee te koop loopt, dus het kan wel zijn dat ze te kampen hadden met problemen waar ik geen idee van had, maar het was duidelijk voor hen mogelijk om gewoon mee te doen met de groep. En over zo'n gevallen denk ik; zou het niet gemakkelijker zijn geweest voor die kinderen zelf als ze nooit autistisch waren genoemd maar gewoon heel erg verlegen?


    Dus met Autisme volgens jou, kun je niet in een normale klas zitten? bullshit.
    Met de juiste begeleiding kan dit prima
    Autisme uit zich in verschillende vormen. Autisme is eigenlijk niet eens een diagnose. Een kind kan een diagnose krijgen in:
    - Autisme spectrum stoornis
    - Asperger
    - Klassiek autisme
    - PDD-NOS

    Je moet een mens met een diagnose echt kennen wil je pas kunnen vaststellen of die het heeft of niet. Namelijk mijn schoonzus heeft PDD-NOS. In het eerste ogenblik zie je en merkt je het niet aan haar. Maar ik ken haar inmiddels 3 jaar. En ja ik zie het. Het zijn voornamelijk de kleine dingen zoals een boterham perfect willen smeren, alles in details willen vertellen en het plannen van haar werk.

    En je geeft zelf al toe dat ze je niet kent en dus niet weet wat hun problemen zijn. Ik vind dat je dan geen conclusie mag trekken. Die mag je pas trekken als je het echt weet. En het sociale aspect is maar 1 van de drie kenmerken. Niet te spreken over de subkenmerken. Dus doe eerst even wat dingen nakijken voordat je dit soort dingen zegt.


    Het leven is te kort om je bezig te houden met dingen die je ongelukkig maken.

    Ik ben zelf autistisch, maar ik vind dat kinderen tegenwoordig veel te snel bestempeld worden met ADHD en dergelijke. Maar dit geldt ook voor depressie. Er hoeft maar een klein iets te zijn, iets wat ook gemakkelijk te linken is met de puberteit, en men roept al 'oh god, ik ben depri!' of 'oh nee! ik ben depressief'. Zo hatelijk.


    26 - 02 - '16

    Immortal schreef:
    (...)

    Dus met Autisme volgens jou, kun je niet in een normale klas zitten? bullshit.
    Met de juiste begeleiding kan dit prima
    Autisme uit zich in verschillende vormen. Autisme is eigenlijk niet eens een diagnose. Een kind kan een diagnose krijgen in:
    - Autisme spectrum stoornis
    - Asperger
    - Klassiek autisme
    - PDD-NOS

    Je moet een mens met een diagnose echt kennen wil je pas kunnen vaststellen of die het heeft of niet. Namelijk mijn schoonzus heeft PDD-NOS. In het eerste ogenblik zie je en merkt je het niet aan haar. Maar ik ken haar inmiddels 3 jaar. En ja ik zie het. Het zijn voornamelijk de kleine dingen zoals een boterham perfect willen smeren, alles in details willen vertellen en het plannen van haar werk.

    En je geeft zelf al toe dat ze je niet kent en dus niet weet wat hun problemen zijn. Ik vind dat je dan geen conclusie mag trekken. Die mag je pas trekken als je het echt weet. En het sociale aspect is maar 1 van de drie kenmerken. Niet te spreken over de subkenmerken. Dus doe eerst even wat dingen nakijken voordat je dit soort dingen zegt.


    Indeed. Dit vind ik ook zo hatelijk: mensen die denken dat mensen autisme of een dergelijke stoornis niet normaal kunnen functioneren in een klas met 'normale' kinderen. Ik zet normaal tussen aanhalingstekens, want ik vind het best wel hard als mensen dit zeggen. Wat is nou 'normaal' tegenwoordig?

    [ bericht aangepast op 9 sep 2013 - 17:41 ]


    26 - 02 - '16

    Okammy schreef:
    (...)

    Genoemd worden en de relevante diagnose krijgen zijn twee verschillende dingen... Half quizletters vindt zichzelf zwaar depressief, maar niet iedereen zou bij een psychiater met een depressie gediagnostiseerd worden.

    Nu bestaat depressie niet volgende het artikel, dus is dat weer een slecht voorbeeld.


    Dit ^^


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Okammy schreef:
    (...)

    Genoemd worden en de relevante diagnose krijgen zijn twee verschillende dingen... Half quizletters vindt zichzelf zwaar depressief, maar niet iedereen zou bij een psychiater met een depressie gediagnostiseerd worden.

    Nu bestaat depressie niet volgende het artikel, dus is dat weer een slecht voorbeeld.


    Ik ben het hier mee eens.


    26 - 02 - '16

    Zoidberg schreef:
    (...)

    Indeed. Dit vind ik ook zo hatelijk: mensen die denken dat mensen autisme of een dergelijke stoornis niet normaal kunnen functioneren in een klas met 'normale' kinderen. Ik zet normaal tussen aanhalingstekens, want ik vind het best wel hard als mensen dit zeggen. Wat is nou 'normaal' tegenwoordig?


    Nou, de autistische leerlingen op mijn middelbare school waren anders allemaal bij elkaar geplaatst in een klas. Dat is ook niet goed voor ze aangezien ze in het vierde jaar werden gemengd met de "gewone" leerlingen en dat ging goed. Dus waarom ze de eerste drie jaar in een andere klas moesten en niet in een klas met andere leerlingen vond ik heel vreemd. Het ligt ook heel erg aan de persoon, hoe hij/zij ermee om gaat en de omgeving.


    Physics is awesome