• LINK NAAR SPEELTOPIC DRIIIEEEEEEE


    Avalerion or Alerion is a mythological bird. It was "rather small, yet larger than an eagle" and lived near the Hydaspes and the Indus according to European medieval geographers and bestiaries, which were possibly based on a description by Pliny. Only two of the birds were said to exist at a time. A pair of eggs was laid every 60 years; after hatching, the parents drowned themselves. Alerions have been seen in coats of arms, most often depicted as a bird with no beak and feathered stumps in place of legs or no legs at all.


    Alerion
    Ilerion


    Er broeit iets onder de mens. Iets groots. De regering kan het voelen. Zíj kunnen het voelen. Maar wie zijn zij? Straatkinderen. Voor de meeste mensen is dat wat zij zijn. Onbetekenend. Afval. Deze kinderen die hun ouders uit het oog of uit het hart verloren zijn. Kinderen van ouders die misschien zelfs dood zijn. Kinderen die er helemaal alleen voor stonden. Een klein getal werd misschien opgenomen in weeshuizen, wellicht geadopteerd. Maar geaccepteerd? Nee. Dat nooit helemaal. De kinderen waren hoe dan ook op henzelf aangewezen. Totdat hun leven compleet veranderde. Plotseling. Als een donderslag bij heldere hemel.


    Natuurlijk wisten deze kinderen al op jonge leeftijd dat zij stuk voor stuk uniek waren. Maar dat ze waren voorbestemd voor iets dat de wereld zou kunnen veranderen? Nee. Dat was hen nooit verteld. Wie wilde hen immers in bescherming nemen tegen de projecten die de regering aan het voorbereiden was? Op een bepaald punt in hun leven veranderde die status. Hun levens en gaven raakten verwikkeld met elkaar.
    Er was eindelijk iemand die luisterde, iemand die hielp. Iemand die hen kon leiden. Iemand die hen iets heel bijzonders gaf. Ze ontwikkelden gaven.
    Helaas hadden deze gaven tot gevolg dat de kinderen, inmiddels eerder jongeren, enorm interessant werden voor onderzoekers en wetenschappers. Op een enkeling na wonen zij nu allemaal in onderzoekscentra.”


    Ze wonen hier niet vrijwillig. Veel buitenstanders noemen het een gesticht. Sommigen omdat zij denken dat deze begiftigde jongeren gek zijn, of zelfs een andere diersoort. Ze vrezen hen.
    Een enkeling noemt het zo in de wetenschap dat de behandeling in deze inrichting afgrijselijk is, en dat eenieder die deze ondergaat nooit hetzelfde zal zijn. Als hij of zij überhaupt nog levend naar buiten komt.
    Dag en nacht worden onmenselijke tests en onderzoeken op de jongeren afgevuurd. Wie zich niet aan de regels houdt wacht een gruwelijke straf.
    Tot een zeker punt lijkt de Redder, waarvan zij dachten dat die bestond, te zijn vergeten. Toch blijft er hoop groeien onder de begaafden, en deze hoop doet leven. Sommigen zeggen zelfs contact te kunnen leggen met de Redder. Geestelijk en kort, maar het is nieuwe informatie. Opdrachten die naar vrijheid kunnen leiden.

    Hun aanwezigheid in de inrichting is niet het enige dat de begaafden met elkaar gemeen hebben. Langzaam en niet geheel zonder moeite komen zij achter elkaars gaven, levens, hun gevechten en hun littekens. Ze zijn stuk voor stuk hetzelfde, en al voelt het totaal niet zo, ze zijn gezegend met gaven om grootse dingen te kunnen doen.



    Wat ze zelf niet weten, is dat een mythisch wezen, een vogel, hen onder haar vleugels heeft genomen. Hun 'Redder' is dan ook niet zomaar een persoon - maar een machtig en vrij wezen. Precies zoals de meesten van hen ook graag zouden zijn.
    Eén van de dingen die Alerion hen gaandeweg heeft ingefluisterd, is dat er van elke gave maar twee mensen bestaan die hem kunnen bezitten.
    Deze zullen zich sterk tot elkaar aangetrokken voelen, al hoeft dat niet seksueel te zijn. Het zijn ook lang niet altijd mensen van het tegenovergestelde geslacht. Hun band is sterk, geestelijk gezien, en zelfs als zij het niet bewust willen, zullen zij vaak perongeluk in elkaars buurt verkeren. Zo niet, is hun telepathie nog een tweede mogelijkheid op contact. Want hoewel sommigen (twee, als het er dus is) met iedereen kunnen telepatheren, is de connectie tussen 'zielsverwanten'
    altijd het sterkst gebleken. Voor velen is het verhaal van de zielsverwanten echter een sprookje: binnen de inrichting bestaat niet zoiets als liefde. Daar heeft de regering wel voor gezorgd - denken ze.
    Een zeer naar, en nog onopgelost detail aan de begaafden, is de jonge leeftijd waarop de meesten van hen heengaan. De regering is al sinds het begin nieuwsgierig naar deze ontwikkeling in het verloop daarvan, maar vele begaafden kunnen het zelf niet eens bevatten.
    Denk eens in: is het logisch voor een fit, jong persoon om voor de dood te kiezen? Nee. Dat is het allesbehalve.
    Toch zijn er begaafden die gemakkelijk de zestig halen.
    Waarom? Nageslacht. Dat lijkt het voor de hand liggende antwoord.
    Alerion schonk iedere begaafde zijn of haar kracht bij de geboorte, al ontdenken sommigen dit pas later. Zij liet hen leven met de zweem van macht, en verbond hen in koppels om vele van hen ware liefde te geven. Maar wat is de prijs van al die privileges?
    Niet lang nadat een begaafde zijn of haar genen heeft doorgegeven - zullen de krachten en het leven dat deze persoon ooit bezat - wederom opgeëist worden door Alerion.

    Deze RPG speelt zich af in een van de onderzoekscentra waarover je gelezen hebt. Rollen zijn hybriden (deze begaafde jongeren dus), onderzoekers of beveiliging. Onderzoekers mogen absoluut NIET zachtaardig zijn.




    Verhaallijn:

    De onderzoekers besluiten (worden overtuigd?) dat het een goed idee is met de hybriden naar buiten te gaan om te zien welk effect de frisse lucht, verschillende plaatsen etc. op hen hebben.
    Een paar hybriden weten te ontsnappen. De rest wordt snel teruggebracht naar het centrum. Elliott en Stevie-Ann hebben seks. Rosper vindt ze en brengt ze terug.

    Tijdsprong van 9 maanden

    Stevie-Ann bevalt van een kindje en weet zichzelf op de een of andere manier in haar badkamer te verdrinken, alsof ze niet anders kan, gedwongen. De onderzoekers vinden de baby niet interessant en een van de hybriden (misschien Lucy, omdat die Stevie-Ann’s zielsverwant is? Iemand anders mag ook.) neemt de zorg voor het kleine wezentje op zich. Stevie doet Rosper aan zijn verleden denken en hij draait door om haar dood.
    Wat de onderzoekers echter wel interessant is, is wat Stevie-Ann gedaan heeft. Ze beginnen een afschuwelijk onderzoek om de relatie tussen nageslacht en sterfte te onderzoeken (hier kan nog veel creativiteit in geprut worden, qua hoe het onderzoek eruit ziet. Als het maar gruwelijk is.).

    Vanwege deze gruwelijke behandeling beginnen de hybriden een opstand. Dit is waar Avalerion in beeld komt (al kwam de dood van het eerder genoemde meisje natuurlijk ook door haar). Avalerion bestookt al een tijdlang iemand met opdrachten (Ik stel Elliott of Daniel voor, maar als iemand anders volunteert?) en tijdens de opstand neemt zij kort bezit van diens lichaam. Dit heeft tot gevolg dat deze persoon iemand ongezien afslacht (onderzoeker of bewaker lijkt mij het meest logisch, maar als daar niemand bij is die dood mag kan een hybride ook wel).

    Door het besef wat hij/zij gedaan heeft draait hij/zij door en begint meer mensen uit te moorden. Een aantal hybriden schaart zich achter deze persoon, een ander deel gaat ertegen in de aanval. Er ontstaat een heuse oorlog, waarin uiteindelijk iedereen een kant gekozen heeft.

    Een van de twee groepen weet door middel van gaven uit te breken. (Ik stel voor dat dit de groep is waar Alex toe behoort. Als we zorgen dat hij in een van de kamers van de onderzoekers kan komen (door anderen hun vechtgaven) kan hij uit het raam kijken en samen met een hybride die in staat is vanbuiten de deur te openen naar buiten teleporteren. Zo kan de rest dan ook naar buiten.)

    De andere groep hybriden zitten nog een tijd onder extra strenge bewaking vast, maar weten uiteindelijk ook te ontsnappen.

    Iedereen bevindt zich nu in de buitenwereld. Er wordt op hen gejaagd en zijzelf zijn gehard door wat ze meegemaakt hebben. Hun oorlog zet zich buiten voort, en het verspreidt zich als een virus.
    Wat er dan gebeurt moeten we denk ik nog even zien. Heeft er iemand al een idee?





    Regels:
    Niet alleen meiden aanmaken.
    Geen ruzie OOC.
    Geer Mary sue's.
    OOC tussen haakjes. {}[]()
    Minstens 10 regels.
    Tenzij anders aangegeven open alleen ik de topics.
    Langdurige afwezigheid melden.
    Speel met de ander mee, blokkeer niet.
    Niet alleen 1 op 1 spelen.
    Je personage draagt altijd een uniform, verdere versiering zoals sieraden zijn niet toegestaan.
    Huisdieren natuurlijk ook niet.

    Lees andermans posts, a.u.b. Dit is wel zo sociaal...


    Deze kleding krijgen hybriden van het centrum. De onderzoekers dragen een labjas of een pak, inclusief stropdas. Dat ligt eraan wat ze gaan doen.


    De tekst in het plaatje is niet zo heel duidelijk. Onder mannelijke hybriden staat "Mily's (Natsune's vorige gebruikersnaam) advies iets te letterlijk genomen" en onder vrouwelijke hybrides "Maar dan zonder stropdas".
    De hybriden krijgen geen schoenen, en lopen dus op blote voeten.


    Rol:
    Naam:
    Leeftijd: - Hybride tussen 12 en 25, medewerker tussen 23 en 100-
    Geslacht:
    Uiterlijk: -inclusief foto('s)-:
    Innerlijk:
    Gave: -indien Hybride-
    Extra:


    Rollen tot nu toe:

    Hybriden:
    Nathan James Gibson - 22 - Plaatsen dingen in andermans hoofd - Avalerion 1,3
    Alexander Evan “Alex” Anderson - 18 - Teleportatie - Avalerion 1,3
    Elliott Layton King - 19 - Doden of verlammen door gedachten - IAmLightning 1,3
    Raffaël Seager - 17 - Vliegen - Natsune 1,4
    Daniel Michael Gabriel DiRosilia - 20 - Herinneringen veranderen - Incedunt 1,9
    Blane - 19 - Onzichtbaarheid - Natsune 1,14
    Connor Marten McGary - 21 - Genezing - Creaturi 1,14
    Jake Douglas Jonshon - 15 - Van uiterlijk veranderen - XbrownieX - 1,15

    Lavina Tara Carré -17- Transformatie - Tesserae 1,4
    Eres Elena Slowayk - 21 - Kracht - Pwettyness 1,8
    Cloe Marianne Feline Rivière - 17 - Energie controleren/gebruiken/aftappen voor/van planten - Annickemiek 1,10
    Myrcella Rhaella Baratheon - 24 - Symplysatie (verdubbelen vervelende emoties) - Pwettyness 1,10
    Stevie-Ann Carter - 16 - Tekeningen tot leven wekken - Avalerion 1,13
    Lucy Mary King - 15 - Tekeningen tot leven wekken - IAmLightning 1,13
    Maere Rose Lostock - 16 - Telekinese Traitor 1,17
    Vrouwelijke hybride gerserveerd voor Goldwing

    Onderzoekers:
    Caine Douglas Wayn - 32 - Miserere 1,3
    Dean Edward Collin Rosper - 27 - Tesserae 1,9
    Emile William Jack Starlek - 30 - Annickemiek 1,10

    Valesca Tatiana Charina Raevenwood - 25 - Avalerion 1,13

    Beveiliging:
    Tzin - tussen 24 en 26 - LordoftheAir 1,15




    Het centrum is aan de buitenkant een betonnen blok, en ramen zijn er alleen in de kamers van de onderzoekers.

    De rollenstory
    Het rollentopic
    Speeltopic 1
    Story met alle posts
    Meedoen kan altijd. c:

    [ bericht aangepast op 27 okt 2013 - 22:00 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Stevie-Ann Carter
    Ik voelde hoe ik van her naar der gezwaaid en toen gesmeten werd, tot de wereld plotseling stilstond. De beweging tenminste. Het geluid bleef maar aanzwellen en ik wilde mijn handen voor mijn oren slaan, maar ik had er de kracht niet meer voor.
    ‘LUCY! LUCY! LUCY!’
    Was ze hier? Heel even wist ik mijn ogen open te doen. Lucy’s ogen zweefden voor me. Dichtbij en ver weg. Ik sloot de mijne weer om even na te denken over wat ik gezien had.
    Het gezicht. Het gezicht... het gezicht……
    Het bleef zich maar herhalen in mijn hoofd. Als een mantra. Dit was alleen niet geruststellend. Het was zorgwekkend, omdat ik de rest van de zin niet wist te vormen.
    Met de grootst mogelijk moeite wist ik weer op te kijken, en staarde nu naar de mond van de jongen, wat hij bleek te zijn. Het was een mooie mond, maar het was niet die van mijn zielsverwant. Misschien was het juist daarom dat ik hem zo graag wilde kussen.
    Vogelgepruttel. Dat geluid dat duiven maken als ze nestelen, als ze tevreden zijn. Zoals de duiven van mijn pleegvader deden. Dit was slechts statiger. Ik begon eraan gewend te raken.
    Wat doe jij met Lucy’s ogen? wilde ik vragen, maar er kwamen slechts pieperige ademteugjes over mijn lippen.
    Eten. Ik moest eten. Ik had al weken niets gehad.

    [Mijn opa heeft duiven. Ze zijn schattig. C: ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Elliott Layton King

    Eindelijk kalmeerde ik weer.
    Wat er net gebeurt was, was echt verschrikkelijk.
    Haar ogen, de stuiptrekkingen, het fluisteren.
    Ondanks alle shit die er net geweest was, zat Lucy nu rustig op een stoel, volkomen onwetend over wat zich net allemaal voor mijn ogen had afgespeeld.
    "Elliott, hoe gaat het met Stevie ?"
    O ja, Stevie, het meisje.
    Ik kniel naast haar neer en kijk naar haar gezicht.
    De onrust die er net op haar gezicht was, heeft plaatsgemaakt voor iets wat meer op gewoon slapen lijkt.
    Nu de hele situatie weer ok is, neem ik me goed in haar op.
    Ze is eigenlijk best wel mooi, ondanks dat ze ontzettend mager is op dit moment.
    "Zouden jullie niet wat moeten eten ?"
    Lucy knikt, maar ik merk dat ze niet bereid is om Stevie achter te laten op dit moment.
    "Ik ga wel".
    Terwijl ik iets te eten ga halen, denk ik aan wat Lucy had gezegd toen ze die ... attaque had.
    Oor ... oorl .........
    Ik probeer in mijn geheugen woorden te verzinnen die daar iets mee te maken hebben. Niks.
    Als ik mijn kamer binnenloop geef ik wat eten aan Lucy. Ze wijst naar Stevie-Ann en ik draai me om om te kijken of ze al wakker is.
    Twee ogen staren me licht verward aan.
    "Luuc, ze is wakker."
    Lucy kijkt op en gaat vervolgens bij Stevie zitten.
    "Stevie, ben je ok ?!" vraagt mijn zusje lichtelijk in paniek.
    Ik wacht niet op een antwoord en geef haar wat te eten.
    Terwijl Lucy wacht op een bevestiging en ik wacht tot ze het eten uit mijn hand pak kan ik het niet laten om haar ook een vraag te stellen.
    "Weet jij wat hier in hemelsnaam aan de hand is ?"

    [ bericht aangepast op 22 okt 2013 - 14:49 ]

    [Misschien... moet je Stevie ook wat geven. xD]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Liefjes, mijn internet doet moeilijk. >.<]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Ik dacht dat Stevie nog niet wakker was en ik dacht dus dat ze nog wakker moest worden.]

    [Maar misschien moet je haar dan proberen wakker te maken. Zou jij gewoon gaan zitten wachten bij een stervende? XD
    You may let her eat half-unconscious. ]

    [ bericht aangepast op 22 okt 2013 - 12:41 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Metteeeee? Mag ik na mijn workout bij jou komen RPG'en? Ik ben eeeeeeeeeenzaaaaaaaaaaaaaaaam, en mijn internet doet het alleen op de irritantste computer in dit huis.]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Sure : P]

    [ bericht aangepast op 22 okt 2013 - 13:06 ]

    Tzin - Bewaker

    In mijn eigen kamer hoor ik een onderzoeker omroepen dat iedereen naar het onderzoekscentrum moet komen voor overleg.
    Blijkbaar doen ze dit niet zo vaak, want het is de eerste keer dat ik dit hoor zins ik hier werk.
    Tja, qua organisatie van de zaken kunnen de onderzoekers nog wat bijleren.
    Ik pak nog een broodje en een kopje koffie voor onderweg en begeef me naar het onderzoekscentrum.
    Omdat ik vanaf buiten het gebouw kom moet ik eerst een hele reeks handelingen doornemen voor ik het gebouw in mag.
    DNA test, iris en vingerafdruk, een hele hoop codes in voeren en opzeggen, een aantal sluizen door die bestendig zijn tegen van alles en nog wat en tot slot nog 5 minuten wachten in een klein wachtkamertje.
    Dit is standaard, overal in het centrum hangen camera's waar alleen Ponne en ik toegang tot hebben en hij waarschuwt als een Hybride (of ander gevaar) me zou opwachten achter de laatste deur.
    In het geval dat dit zo zou zijn kan Ponne mij een stroomstootwapen opsturen, in geval van groter gevaar een X35C of X37. Dezelaatste is mijn favoriet en hiermee oefen ik normaliter elke dag een kwartiertje.
    Na 5 minuten hoor ik de stem van Ponne zeggen dat ik toegang heb en dat er geen gevaar dreigt aan de andere kant.
    De deur schuift open en ik loop naar het mentaal onderzoek.

    [ bericht aangepast op 22 okt 2013 - 12:58 ]

    {Je suis bahaack C: Ondertussen moe en uitgeput, but I'm feeling more than alright! Anyway, ik kan nu niets schrijven, maar dat je even weet dat er iets aankomt. Ik heb je idee gelezen, het is erg goed! Maar ik heb een dingetje, maar dat moet ik nog even uitschrijven. Met nu gaan, toedeloe!}


    Tijd voor koffie.

    {Zo, hé hé, nu ben ik weer bij c:
    Zeg, maar jullie wisten toch dat ik op vakantie was?

    Anyway, het idee: supergoed! Alleen ik struikel over een dingetje. Rosper zou... Tja, i'm so sorry, maar dat met Stevie-Ann... Rosper is wat dat betreft nogal preuts. Ondanks dat hij personal space niet in acht slaat, gaat hij nooit echt verder. Bovendien vind ik het moeilijk om over zoiets te schrijven, verwonden wel, but... DON'T TAKE ThIS PERSONAL! Het verhaal is great, het ligt aan mij, niet aan jou (kwijl, kwijl). And I've got another thing, een vervangend iets voor Rosper, if you don't mind.
    Hier, typ ik het uit, als jullie het niks vinden, tell me!

    Nadat Dean Rosper het meisje terugvind in het bos, begint hij te veranderen. Stevie-Ann bezorgt hem de rillingen en herinneringen uit zijn jeugd. De sterke façade die hij altijd heeft weten te behouden, brokkelt af. Op zijn eigen manier begint hij zich aan het meisje te hechten, waarmee hij zichzelf en alles waar hij voor staat aan het wankelen maakt.

    Als het Stevie-Ann overlijd door iets verschrikkelijks, slaan bij Rosper de stoppen door. Langzamerhand lijkt hij gek te worden in de tweestrijd die hij met zichzelf voert. Hij isoleert zich mentaal van de onderzoekers, jegens wie hij een diepe afkeer krijgt. Toch zijn de hybriden ook niet veilig voor hem, aangezien hij zichzelf gaat zien als eenling tegen de wereld.
    Rosper raakt de weg kwijt, wat niet alleen gevaarlijk is voor zichzelf, en de onderzoeker die het heeft gedaan, maar ook voor iedereen in het onderzoekscentrum.


    Oké, I dunno if you like it. Net getypt, maar wat vind je ervan?
    If you don't get it, by the way, here's the short explanation:

    Rosper draait door.
    }


    Tijd voor koffie.

    {Alrightey then, ik heb al twee posts achter elkaar getypt, kan een derde er ook wel bij. Ik schrijf zo snel mogelijk een stukje met Deanleankeanreanteanyeanmean, but I'd like to know of mijn idee goed is or not, dan weet ik WETHER THIs IS, OR IS NOT THE LAST TIME YOU'LL SEE ROSPER SANE...
    Dun, dun, duuun!

    ....


    Sorry, that sounded so dramatic I had to type it. It's so beautiful ;_; }


    Tijd voor koffie.

    [Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaan maken Elliott en Stevie een kindje en draait Rosper door? C: ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    {Aight, fijn dat het zo ook kan c: Is het vrijwillig, om even straight to the point te komen?}


    Tijd voor koffie.