[RPG] Beauty and The Geek || One Direction || Topic 1 - Speeltopics

Het begin: Iedereen komt aan bij de grote villa waar ze de komende tijd verblijven. Het heeft een zwembad en veel meer luxe, deze eerste dag is om kennis te maken met elkaar. De volgende dag komen de opdrachten pas, dus doe maar rustig aan. Je kan het terrein gaan verkennen, of gewoon rustig bij het zwembad gaan zitten.

[ bericht aangepast op 22 nov 2013 - 18:57 ]

Because I love him, do I need another reason?

(Mijn topics)

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Mijn topics.]

I don't want you to die, I want you to suffer.

[mijn topics]

Bowties were never Cooler

Lois Daphne Deffontaine:

Oke, hier stond ik dan voor de villa waar ik de komende tijd zal verblijven. En zoals altijd was ik weer de eerste, ik had er een hekel aan als mensen te laat kwamen. Ik liep naar binnen, en besloot dat ik eerst mijn koffer in mijn kamer neer ging zetten, en uit ging pakken. Kamer 4 werd mij toegewezen, dus ik liep naar kamer 4 en begon mijn koffer uit te pakken. Toen ik na een tijdje klaar was, besloot om het terrein te gaan verkennen, de opdrachten begonnen toch morgen pas, en de gene met wie ik die opdrachten moest doen, was er nog niet, dus ik had toch niks anders te doen. Ik pakte mijn boek en Ik liep de trap af, richting de achterdeur om de tuin te gaan verkennen, ik hield van de natuur, ik zat ook het liefste buiten. De tuin was vrij groot, en prachtig. Er was ook een zwembad, zwemmen vond ik ook geweldig, zolang het maar buiten was. Ik liep naar een tafeltje met stoelen er om heen, en ging op een van de stoelen zitten om te gaan lezen.

How far is far

- MT.

{Mijn Topics}

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Liam Payne
Ik had de hele reis weggedoken gezeten in mijn stripboeken met een notitieblokje met lange lastige berekeningen en een potlood op mijn schoot. Pas toen de buschauffeur 3 keer had gezegd dat ik eruit moest pakte ik al mijn zooi bij elkaar, bedankte hem en stapte uit. Buiten ruimde ik alles netjes op in mijn rugzak en koffer voor ik richting het grote huis liep. Ik had er best zin in, al was ik ook weer erg trots op mijn nerderigheid. Ik liep naar binnen en de trap op naar mijn kamer, nummer 1. Daar zette ik mijn spullen neer en begon ze in de linker ladekast uit te pakken. Mijn kleren gingen onderin en bovenin mijn boeken, notitieblokken en andere belangrijke spullen. Het eerste wat ik daarna deed was mijn ds in de oplader steken en op mijn bed verder gaan met Pokémon X. Ik had hem bijna uit, maar ik moest een stuk terug beginnen omdat het apparaat was uitgevallen voor ik kon opslaan. Ik drukte de oortjes die eruit hingen in mijn oren en genoot van de muziekjes terwijl ik speelde. Ik had nou niet echt de behoefte rond te gaan kijken als ik ook lekker op mijn kamer kon liggen gamen.

Bowties were never Cooler

Daddario schreef:
[Mijn topics.]

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

[Mijn topics]

Spoiler alert: you will save yourself

Zayn Javvad Malik

Ik ben rustig aan het tekenen als we opeens stoppen. Ik kijk naar Jeff, die me brengt. 'Wat is er?' Vraag ik, en hij wijst naar buiten. Ik zie een grote villa. Mijn mond valt open. 'Is dat... Is dat het huis?' Vraag ik. Hij knikt. Ik kijk Jeff vol ongeloof aan. 'Wow. Dat is echt mooi.' Zeg ik. Hij knikt en stapt uit. Jeff is niet iemand die veel praat. Wel is hij iemand waarmee je wel samen wil werken. Hij is een goede partner, en werkt hard. Gelukkig. Ik stap ook uit en kijk nog een beetje rond. Na een tijdje pak ik mijn koffer uit de achterbak. Meteen rijd Jeff weg. Ik begin te twijfelen. Is dit wel een programma? Bestaat het wel? Of is het gewoon een domme grap en hebben ze me bij rijke mensen gedropt, zonder dat ik weet waar ik ben? Ik loop een rondje om het huis. Ik ben niet de eerste. Ik besluit gewoon op het gras te gaan zitten, en het huis na te tekenen. Ik begin, en het is leuk. Ik denk na over waarom ze me voor dit op zouden geven. Toen ik het aan Jack vroeg, lachte hij even, en keek me sarcastisch aan. 'Omdat jij een echte mooiboy bent, maar dat zelf niet doorhebt, en omdat je een gigantische geek bent.

Spoiler alert: you will save yourself

Ally Dylarah Anthony

'Meisje! Ik ben zo trots op je!' Mijn vader knuffelt me op elke manier die mogelijk is. 'Je komt op tv! Tv!' Ook mijn moeder is heel erg onder de indruk van mijn toekomstige tv-optreden. Olivia is niet mee, mam en pap dachten dat ze dat niet aankon en vonden dat het nu een keer om mij draaide. Maar het draait altijd om mij! 'Ik maak me wel zorgen. Zometeen moet je bij een lelijke geek in de kamer.'
Ik zucht verbitterd. 'Hopelijk ziet die geek me dan niet als een modepopje.' Dat zou moeilijk gaan met mijn diamanten accessoires die ik draag en de peperdure kleding. Waarom moet míjn vader nou weer zo'n goed betaalde advocaat zijn? Ik was liever gewoon zoals anderen geweest. Geen een of ander prinsesje dat krijgt wat ze wilt.
Ik kijk uit het raam van de witte limousine en er doemt een groot huis op. Ik spring op; 'MAM PAP KIJK DAAR IS HET!' De chauffeur schrikt van mijn onverwachte uitbarsting en trapt gelijk op de rem. 'Sorry,' bloos ik.
Ik neem - uitgebreid - afscheid van mijn ouders en stap uit.
Dit gaat nog eens een avontuur worden, denk ik bij mezelf als ik de deur opendoe.

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Louis Tomlinson
Mijn vingers gleden over de regels van het magazine, die ik de hele reis al in mijn handen had. Heel af en toe rolde een verontwaardig geluidje over mijn lippen waardoor de chauffeur een blik door de achteruitkijkspiegel wierp, om zich vervolgens weer op de weg richten. Ik had nog steeds het idee dat de man me niet mocht en de glimlach op zijn gezicht fake was, maar ik nam de moeite niet om erover te beginnen. Dat had ik een keer gedaan en daar had ik nog altijd spijt van, want sinds dat moment was de haat en nijd tussen ons toch wel vermeerderd. Mijn vader nam alleen niet de moeite om een andere chauffeur voor me te regelen waardoor we nog steeds met elkaar opgescheept zaten. De man was dan, volgens mij, ook blij dat we bij de villa aangekomen waren en ik niet veel later met mijn koffers naast de zwarte limousine stond. 'Zorg dat je arrogantie niet nog verder toeneemt,' zei de chauffeur.
Ik liet een glimlach zien, die niet echt gemeend was, maar wat wilde je op dit moment? 'Ik ben niet arrogant. Ik laat niet over me heenlopen, dus dat is een heel ander verhaal. Daarbij ben jij een van de weinige die altijd commentaar op me levert.' rolde over mijn lippen voor ik me omdraaide, niet wachtende op antwoord, en in de richting van de villa liep. Ja, je kon me krijgen zoals je wilde, want ik kon heel lief zijn, maar ik kon ook echt de diva uithangen, zodra je me niet beviel.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Camilla Rye Lively

Zuchtend stapte ik uit de auto en keek wat rond. Het was een leuke villa, niet de beste die ik heb gezien, maar het kon er wel mee door. De chauffeur gaf me nors mijn koffer, maar ik schudde mijn hoofd en wees naar de deur. "Als je chagrijnig bent, breng mijn koffers maar alvast naar de deur. Ik heb namelijk geen zin in norse mensen." Zei ik en de chauffeur liep met veel tegenzin naar de deur met mijn koffers in zijn handen. Ik had een glimlach op mijn gezicht en schudde lachend mijn hoofd, ik pakte mijn tas uit de auto en slingerde die over mijn schouder heen. Mijn stilettohakken maakte een klik-klak geluid op de stoep en keek mijn chauffeur met een nep glimlachje aan. "Nog bedankt." Zei ik sarcastisch en liep naar binnen met mijn koffers in mijn handen. Ik kreeg kamer vijf aangewezen. Zuchtend zocht ik naar de kamer en dumpte mijn spullen daar. Huppelend maakte ik snel een rondje door de villa en kwam het zwembad tegen, een enthousiast kreetje verliet mijn mond en rende naar mijn kamer terug. Nou, voor zover het kon met mijn hakken en kleedde me om in mijn bikini. Ik deed mijn badjas aan en ging op het bed liggen. Verveling heersde.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Ruby Jasmine Wakefield
Het zal ook eens niet.. geërgerd kijk ik naar het schermpje van mijn mobiel. Natuurlijk, mijn moeder, die nu ineens wel interesse in me toont. George heeft vast zijn mond weer eens niet kunnen houden. Ik druk op het rode telefoontje en stop mijn iPhone weer terug in mijn kontzak. Mijn chauffeur haalt mijn rode koffers uit de achterbak, mijn favoriete kleur al toen ik nog een klein meisje was.
De villa zag er op het eerste gezicht wel aardig uit, ik moest toegeven dat ik een stuk beter had gezien.. maar het kon ermee door.
Ik liep op mijn hakken de chauffeur achterna, die het zichtbaar moeilijk had met mijn koffers. Ik had nou eenmaal een hoop kleding, het was als een verslaving.
Eenmaal in de villa aangekomen krijg ik mijn kamernummer te horen, kamer 3. Ik vraag liefjes of mijn chauffeur mijn koffers mee naar boven wilt nemen, en tot mijn grote genoegen stemt hij daarmee in. Daar verdient hij wel wat fooi mee. Na enkele minuten vind ik mijn kamer. De chauffeur legt mijn koffers neer, waarna ik hem wat extra geld toestop.
'Het is al goed mevrouw, veel plezier en succes.' Hij knipoogt vriendelijk en verdwijnt dan weer door de deur. Het eerste wat ik doe is naar mijn iPod zoeken, aangezien ik aardig moe ben geworden van de reis en wel wat ontspannende muziek kan gebruiken. Na even zoeken vind ik dan toch mijn iPod en plof neer op het bed. Mijn blik dwaalt steeds af naar de klok die boven de deuropening hangt. Ik ben erg nieuwsgierig naar mijn kamergenoot en vraag me af wanneer hij aan zou komen.

[ bericht aangepast op 3 nov 2013 - 14:20 ]

To love is to destroy.

Nymilia “Nym” Ellie Averin.

Geïnteresseerd kijk ik naar de villa. Mijn vaders villa is groter maar dit kan er ook mee door. Met een glimlach op mijn gezicht stap ik uit en Luke rijkt me mijn handtas aan. Dankbaar knik ik hem toe en loop alvast naar het huis. Luke volgt me op de voet met mijn twee, bordeaux rode koffers. Als we binnen zijn neem ik ze van hem over. Ik geef hem een kus op zijn wang en loop dan door naar mijn kamer. Luke is al sinds ik klein was bevriend met mijn vader, normaal rijdt hij nooit, maar mijn vader wilde een betrouwbare chauffeur. Als ik boven ben zoek ik nieuwsgierig naar kamer één. Ik pak nog even snel een spiegeltje uit mijn handtas en check mijn haar. Het zit in een visgraatvlecht en andere verscheidene bruine lokken vallen voor mijn gezicht. Ik zet ze weer in model en stop het spiegeltje weg. Vanochtend was ik voor de street-look gegaan. Ik heb afgetrapte allstars aan, een highwisted short en een hemdje. Mijn peperdure bril doe ik af en benieuwd stap ik de kamer binnen. Een jongen zit op het bed met een Nintendo DS. Vroeger speelde ik daar ook vaak op, waarschijnlijk omdat ik drie broers heb. Ik glimlach naar hem en bestudeer zijn gezicht en lichaam. Hij is gelukkig niet erg lelijk, hij is redelijk gespierd voor een nerd. Ik begin mijn koffers uit te pakken en als ik klaar ben loop ik naar hem toe. Ik steek mijn hand uit en kijk hem direct aan. “Ik ben Nymilia.”

[ bericht aangepast op 3 nov 2013 - 14:43 ]