Jongerencamping x Tijdmachine [2] - Speeltopics

Een groep jongeren vindt een tijdmachine en gaat twintig jaar terug in de tijd, om schokkende gebeurtenissen te voorkomen die hun ouders hebben meegemaakt tijdens hun zomervakanties. Op deze manier hopen ze het leed in hun families te kunnen doen verdwijnen.

Personages

[ bericht aangepast op 30 jan 2014 - 12:27 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik heb nog geen concrete plannen,' antwoordde Shenae. 'Misschien de omgeving verkennen, en gezien jij de boel hier zo goed kent, mag jij me een paar leuke plekjes laten zien,' besloot ze.


--

'O, gaaf beroep,' zei DJ. 'Ik ben niet zo kunstig aangelegd, ben ik bang,' grinnikte ze. 'Ik weet hoe de Mona Lisa eruit ziet, maar daar blijft het ook zo'n beetje bij.'

[ bericht aangepast op 8 dec 2013 - 20:53 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Cyrith glimlachte dankbaar. ‘Dankjewel.’
Ze slenterden zwijgend verder. Hij had het gevoel dat hij de stilte moest verbreken, maar wist niet of een van hen daar echt behoefte aan had. Stiltes hoorden er ook te kunnen zijn.

-

Lotte knikte enthousiast. ‘Ja, ik kan niet zo lang mijn mond houden.’
Ze grinnikte verontschuldigend en liet haar blik even naar het strand glijden, waar Raphael nog steeds zat.

-

‘Nou, ik laat je graag van alles zien.’
Hij vond haar wel leuk gezelschap, al zouden zijn vrienden ook over een paar uur arriveren. Shenae was een mooi meisje, dat zal hun ook niet ontgaan. Zelf ervoer hij echter niet de behoefte om aan haar te zitten, zoals hij bij andere meisjes wel had, al zou hij niet protesteren als ze het zou toelaten. Hij vond haar alleen te aardig om te kwetsen en wist uit ervaring dat zulke mensen maar schaars waren.

-

Abigail grijnsde en wrong haar haren uit. ‘Ieder zijn ding, toch? Ik moet er niet aan denken dat ik de hele dag jankende baby’s om me heen heb!’

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik ook niet,' grinnikte Angel. 'Ik vind ze superlief, maar allemaal baby's die niet van mij zijn, kan ik niet aan.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

DJ grijnsde terug en spetterde ondertussen June een beetje nat. Ze hield zich, net als het andere meisje, Marije, een beetje afzijdig. DJ wilde echter niet dat ze zich buitengesloten zouden voelen.
'Wat doen jullie voor opleiding?' vroeg ze.

----

'Mooi.' Shenae veerde overeind en glimlachte naar Steve. 'Laat maar eens wat van het stadje zien, dan.'

[ bericht aangepast op 8 dec 2013 - 22:51 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Dat geeft niet,' glimlachte Marije, die haar blik volgde. Het was Raphael die daar op het strand zat, naast een meisje dat zich niet had voorgesteld. Ze leken een serieus gesprek te voeren.
Marije begreep waarom Lotte naar de jongen keek. Hij was best wel knap, zij het op een heel andere manier dan de meeste jongens die Marije kende. Ze probeerde hem met Simon te vergelijken, maar kreeg dat niet voor elkaar. Ze leken totale uitersten van elkaar te zijn: Simon had bruine krullen, Raphael had zwart, stijl haar; Simon was een heel klein beetje getint (hij werd snel bruin), terwijl het leek alsof Raphael vrijwel nooit in de zon kwam. Ook leek het lichaam van Raphael smal vergeleken met die van Simon, die brede schouders had.
Toch moest Marije toegeven dat Raphael wel iets had. Het viel vanzelfsprekend in het niets bij Simon, zoals alle jongens tot wie Marije zich een klein beetje aangetrokken voelde.
'Ben je hier eigenlijk al langer?' vroeg ze toen, omdat ze niet wilde dat het gesprek met Lotte in een ongemakkelijke stilte zou vallen. Lotte leek haar daar niet het type voor, maar Marije kreeg het wel vaak voor elkaar en dat wilde ze nu voorkomen. Lotte leek haar echt ontzettend aardig.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Het was lang geleden dat ze zo'n gezelschap had, het was best fijn eigenlijk. Ze wou verder praten, maar wist niet of dat goed was, want ook gewoon de stiltes die tussen hingen was ook aangenaam. Haar tekeningen of scilderwerken liet ze nooit aan anderen zien, behalve haar man dan. Alleen toen haar man overleed was ze in zwaar diepte punt gekomen en dat liet ze vrij in haar shilderwerk en tekeningen, zodat ze haar zoontje niet zou verwaarlozen.
Na enige stilte zei ze weer iets. 'Heb je verder nog familie?' Vroeg ze hem

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Familie was niet bepaald Cyriths favoriete gespreksonderwerp en daarom antwoordde hij bondig: ‘Ik heb een jonger broertje.’ Gauw vroeg hij verder naar haar gezinssamenstelling.

-

Lotte schudde haar hoofd. ‘Nee, ik ben hier vanochtend aangekomen, maar ik heb al zoveel nieuwe mensen leren kennen dat het lijkt alsof ik hier al veel langer ben!’

-
‘Ik doe geen opleiding,’ antwoordde June. Een van de redenen daarvoor, was DJ zelf, die vond dat ze daar nog niet klaar voor was. ‘Ik ben nog aan het kijken wat ik leuk vind.’

-

Steve blikte even en zag op zijn horloge dat hij nog drie uur had voordat zijn vrienden zouden arriveren. Als hij niet op tijd terug was, zouden ze de weg zelf wel vinden. 'Het is wel een stukje hier vandaan, maar ik heb een auto tot mijn beschikking.'
Hij liep naar de parkeerplaats toe en deed de deur voor haar open.

Every villain is a hero in his own mind.

Allison kon horen dat familiegespreken niet zijn ding was, doordat hij bondig tegen haar zei dat die een broertje had. Natuurlijk wou hij meteen weten over haar familie. 'Ik heb schoonouders' zei ze ook bondig. Ze was niet tvan plan e vertellen dat ze ook een vader had en natuurlijk haar zoon. Meteen ging ze maar een andere gesprekstopic houden, voordat hij nog iets zou vragen over haar verdere familie. 'Wat voor soort dieren hou je van?'

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Cyrith merkte dat zij ook niet veel over haar familie vertelde. Blijkbaar had zij ook wat problemen in de familie en hij vroeg zich af waarom ze er dan over begonnen was, want een wedervraag was in situaties als deze nogal vanzelfsprekend. Hij dacht na over haar vraag, die hem nog al kinderlijk in de oren klonk. Hij dacht niet echt na over “lievelingsdieren” en hij wist dat het een poging was om het onderwerp af te schuiven.
‘Er zijn heel veel dieren die ik prachtig vind,’ beantwoordde hij toch braaf haar vraag. ‘Vooral tropische dieren.’
Hij was er niet echt bij met zijn gedachten, maar vroeg zich af waarom haar vriend hier niet was. Was hij ziek? Hij kon zich niet indenken dat zij dan op vakantie zou gaan.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik ben hier ook vanmorgen gekomen. Het lijkt inderdaad alweer langer geleden.' Ze lachte. 'Dit is de eerste keer dat ik zonder mijn ouders op vakantie ben, dus ik wist niet echt wat ik van een jongerencamping moest verwachten.' Ze keek even om zich heen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Allison hoorde Cyrith en knikte. 'Oke' ze wou eigenlijk gewoon de stilte beetje doorbreken, want soms als het te stil was, dachtze na en meestal gingen haar gedachten naar haar overleden man en soms deed het gewoon te zeer om aan hem te denken. Eigen was Allison verloofd en zou ze gaan trouwen met haar man, jammer genoeg is dat nooit van gekomen. Haar verlovings ring had ze eigenlijk nog steeds om haar vinger, ze deed het eigenlijk sinds zijn dood niet af.
Het was maar goed dat ze haar tekenschrift had meegenomen zodat ze wat kon gaan tekenen als ze wou.

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

[Als blinde teken je niet op papier, maar op een soort plastic met een speciale mat, zodat het plastic opbolt wanneer je er met een pen overheen gaat. Dan kan je je eigen tekening voelen.het is echter wel heel duur en je kunt het net weghalen, zoals bij braille.]

[ bericht aangepast op 9 dec 2013 - 11:05 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'O,' glimlachte DJ. 'Nou ja, je hebt nog tijd zat om te bedenken wat je leuk vindt. We zijn nog jong. Weet je ook niet welke richting je een beetje op wilt gaan?'

--

Shenae dacht heel even aan de woorden van haar moeder. Nooit met een vreemde mee gaan. Hoe ironisch, dacht ze even hoofdschuddend, gezien zij zelf met jan en alleman het bed in dook. Ze hoefden maar even lief te lachen. Nou ja, ze wilde nu eenmaal het beste voor haar. Shenae stapte de auto in en pufte even zacht. Het was vreselijk warm in de auto, want de warme zon scheen er de hele middag al op.
'Ik hoop dat je airco hebt?' zei ze met grote, wanhopige ogen.

[ bericht aangepast op 9 dec 2013 - 19:50 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

‘Ik heb laatst een cursus fotografie gedaan,’ antwoordde June. ‘Misschien dat ik daar iets mee wil gaan doen.’

-

‘Natuurlijk, meis. Iedereen die hier zonder airco rijdt, haalt het einde van de straat niet eens.’
Hij deed de portier dicht, startte de auto en zette de airco op de hoogste stand.
‘Het is vijf minuutjes rijden.’
Hij zette de versnellingspook in de eerste versnelling en reed van de camping af.

Every villain is a hero in his own mind.

'Leuk!' knipoogde DJ. 'Dat is een mooi beroep.'

---

'O, da's dichtbij!' zei Shenae. 'Je ouders verdienen zeker wel goud geld me deze camping?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?