• Tien beroemdheden worden op ieder een verschillende manier meegenomen door twee ontvoerders. Ze worden tegen hun wil in naar een huis vervoerd waarvan iedereen denkt dat het er spookt. Dit is echter allemaal onzin, wel is het vervallen huis omgetoverd tot in één groot martelgebouw. De ontvoerders vragen voor elk beroemdheid een gelijk hoeveelheid miljoen dollar. Maar het is onmogelijk te betalen dus zullen de mensen nog wel een tijdje gevangen blijven, maar of dat nou zo leuk is. Als iemand de ontvoerders tegenwerkt of als iets hun niet zint wordt die beroemdheid gemarteld op een gruwelijke wijze. Zo moeten ze het proberen vol te houden, met ruzies, liefdes en een hoop pijn.


    Rollenverdeling

    Ontvoerders
    VOL


    - Cheryl Wakefield • HaIcyon
    - Antonio Francesco Giovanni • xZiall

    Beroemdheden

    - Adam Lambert • MissKaulitz6
    - Francisco Lachowski • Jaymes
    - Liam Payne • Kendizzzzle
    - Taylor Swift • xZiall
    - Ian Somerhalder • Koena
    - Lulu Antariksa • SnowHeart
    - Demi Lovato • Imagines
    - Niall Horan • IrishNialler
    -
    -

    Regels

    • Hele bands zijn niet toegestaan. Maximaal twee bandleden.
    • Minimaal vijf regels, dit is om te voorkomen dat iemand niet gaat reageren vanwege te weinig inspiratie.
    • Maximaal twee rollen.
    • Je mag personages reserveren. Deze reservering blijft 48 uur staan.
    • Geen Mary Sue's of Gary Stu's
    • 16+ mag, al is het niet echt logisch in de situatie waarin de celebs zich bevinden.
    • Naamsveranderingen alsjeblieft doorgeven.
    • Schelden mag in het verhaal zelf. Schelden op elkaar vind ik niet zo netjes, dus laten we dat dan ook niet doen.
    • Na twee waarschuwingen in het praattopic, bijvoorbeeld door seksueel getinte berichten of schelden, zet ik je uit de RPG.
    • Off-topic niet in het speeltopic plaatsen. Hiervoor maak ik een apart praattopic.
    • Niet geheel onbelangrijk. Geniet ervan.
    • Het originele idee komt van Fergie, maar omdat zij al langer dan een maand niet online is geweest, heb ik besloten een nieuw topic aan te maken. Hier kun je haar rollentopic vinden.

    • Praattopic

    Start
    • Iedereen begint bij het beschrijven van hun ontvoering. Hierna komen ze allemaal in de kelder terecht.

    [ bericht aangepast op 17 dec 2013 - 20:05 ]


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Francisco Lachowski

    Verslagen haalde ik mijn handen door mijn haar. Hier kom ik nooit meer weg.
    Bij de gedachte dat ik mijn mooie vrouw Jessiann misschien nooit meer zag, brak ik. Toen ik ook nog eens aan het mooiste kind ter wereld dacht, mijn zoontje Milo, begon ik zacht te huilen.
    Ik vergde de tranen weg met de rug van mijn hand. Ik kroop weer naar de rest.
    Het enigste licht in deze kamer, kwam van een peertje dat griezelig aan het plafond hing.
    Ik nam plaats tegenover Niall en Liam.
    'Sorry dat ik je liet schrikken met mijn geschreeuw', fluisterde ik schor tegen Niall.


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Nanna Bryndís Hilmarsdóttir

    'Hallo? Is er iemand wakker?' vroeg een stem. 'Ik ben wakker,' zei iemand anders. 'Waar ben ik...?'
    'Hazz?? Lou??' De twee jongens begonnen een gesprek, kenden elkaar blijkbaar. Ik herkende ze van tv. Van 1 Att ofzo 'Ik wil weg, ik wil weg!' riep iemand. Zaten we opgesloten? Was deze kelder helemaal dicht? Ik schrok. Hoe lang wilden ze ons hier houden? En... Raggi! Zou hij hier ook zijn? Ze hebben twee van die boyband van vijf meegenomen, zouden de anderen hier ook zijn. Ik liep tussen de pratende en slapende mensen door en zag niemand die ik kende. Ja, wel bekende mensen, maar die kende ik niet persoonlijk. Taylor Swift, Demi Lovato, zelfs Armin van Buuren. Niemand die ik persoonlijk kende. 'Hoe komen we hieruit?' vroeg ik, misschien iets te hard.


    { do you call yourself a freaking hurricane like me? }

    Antonio Francesco Giovanni

    Ik zucht als ik geschreeuw hoor vanuit de kamer waat de gevangenen zitten. Als ze nu al aan het schreeuwen zijn wil ik ze maar al te graag kennis laten maken met mijn mes. Ik pak mijn mes op en loop naar de kamer van de gevangenen. 'Hallo iedereen. Zitten jullie hier gezellig? Nou ik wel. Dus.. Iemand zin in een praatje? Want als ik eenzaam ben dan snij ik soms iemand per ongeluk met mijn mes.' Ik loop naar de blonde uit one direction en snij hem in zijn arm. 'Oeps,' zeg ik sluw. Ik geniet er van om anderen pijn te doen. Misschien ben ik slecht en ga ik naar de hel of dat soort shit en anders dan kan ik gewoon rustig leven. 'Of wil iemand een spelletje spelen? Ik hou van spelletjes spelen! Wie o wie... Horan! Laten we. Een spelletje spelen. Het heet de waarheid of een snee.' Zeg ik met een grijns op mijn gezicht. De angst die ik hier zaai is geweldig. Wat ik zeker weet is dat het nu in het nieuws komt dat e r een heleboel celebs zijn ontvoerd. Of dat ze spoorloos verdwenen zijn. Ik hoop het eerste, want als ze de celebs dan vinden kom ik ook op het nieuws! Samen met die ander, helaas. Ik HAAT samenwerken, maar het kan niet anders. Ik kan dit niet alleen af, hoeveel iedereen dat wel moet denken. Ik heb een reputatie waar ik me aan moet houden, en die wil ik niet kwijt. Want dat is het eerste wat je als crimineel nodig hebt, een reputatie.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Francisco Lachowski

    'Hoe komen we hier uit?' riep iemand. Een meisje dat ik niet kende. Aan haar accent te horen, kwam ze niet uit de VS of uit het Verenigd Koninkrijk.
    Toen ging het luik open. Het licht dat maar binnen viel, brandde mijn ogen.
    Een gedaante sprong de ruimte in.
    'Hallo iedereen. Zitten jullie hier gezellig? Nou ik wel. Dus.. Iemand zin in een praatje? Want als ik eenzaam ben dan snij ik soms iemand per ongeluk met mijn mes.'
    Hij kwam de richting van Niall, Liam en mij opgelopen en sneed Niall in zijn arm.
    'Doe normaal man!' schreeuwde ik uit reflex. Angst was in mijn stem te horen.
    'Oeps,' zei hij sluw.
    Ik keek naar de arm van Niall, waar bloed uit stroomde.
    Hier werd ik een beetje angstig van. Als hij mij snijdt, hoe kan ik dan nog ooit normaal werken?
    'Of wil iemand een spelletje spelen? Ik hou van spelletjes spelen! Wie o wie... Horan! Laten we. Een spelletje spelen. Het heet de waarheid of een snee.'
    Oke, ik moet hier weg.


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Liam Payne.

    Niall knikte, en keek angstig naar de muren. Waarschijnlijk kreeg hij weer een aanval, die kreeg hij ook wel eens als we met z'n vijfen in de lift moesten, of we opgedrongen werden door fans. ' L-Liam de muren' Piepte hij bang. 'Shhh, rustig Niall, je bnet veilig.' Stelde ik hem gerust, maar ik wist niet of het gaat helpen. Ik keek voor de zekerheid even op mijn mobiel. Natuurlijk had ik geen bereik. Ik vroeg me af of Paul en de Lads ons al aan het zoeken waren. Vast wel, maar ik denk niet dat ze ons snel vinden, waarschijnlijk zitten we ergens in de middle of nowhere. Ik zei het maar niet hard op, anders zou ik Niall misschien wel weer overstuur maken. Er kwam blijkbaar een van de ontvoerders binnen. 'Hallo iedereen. Zitten jullie hier gezellig? Nou ik wel. Dus.. Iemand zin in een praatje? Want als ik eenzaam ben dan snij ik soms iemand per ongeluk met mijn mes.' Hij liep richting mij en Niall en snee Niall in zijn arm 'Oeps.' Zei hij sluw.'Doe bormaal.' Zei die andere jongen. 'Blijf van hem af!.' Zei ik, en uit bescherming voor Niall stond ik en sloeg de ontvoerder recht in zijn gezicht. Had ie ons maar vast moeten binden. 'Met mij kan je doen wat je wilt maar van mijn vrienden blijf je af!' Snauwde ik. Als je aan mn vrienden komt dan kan ik echt kwaad worden.

    [ bericht aangepast op 12 dec 2013 - 16:17 ]


    How far is far

    [Doh, luister ik effe Armin Van Buuren krijg ik een inspiratieboost.]

    Armin Van Buuren
    Daar sta ik dan achter een bol op het podium van de ziggodome. Klaar om Armin only intense, mijn nieuwe tour te starten.
    'Intense for me is to be insing with everything around me, the most morasing feeling of life a life to the atmost. I think at the birth of my children, my little girl and my baby boy. Intense. I stand on my toes to catch that light.' Dan klinkt er een spannend muziekje en zet ik mij in mijn positie, handen omhoog en ik sta op mijn tenen. Dan schijnt er een licht door mijn handen en gaat de bol omhoog, duizenden stemmen roepen mijn naam en juichen. Dan wordt het stil. Ik ga achter mijn draaitafel staan en start mn show. Het is een knallende show met vuurwerk, confetti en visual effects. En als 'this is what it feels likes' start lijkt het of er een bom ontploft. Veel te snel loopt de show voorbij en ga ik het podium af, achter me een zal waar zo hard geroepen wordt dat ik vermoed dat ze ons in china nog horen. Ook backstage wordt ik met aplaus binnengehaald. Overal complimentjes waarop ik telkens danku antwoordt en grijns. Maar dan wordt de nood te hoog en ga ik naar het toilet. Ik ga expres naar een toilet wat verder om het wat rustiger te hebben. Maar voor ik dat kan bereiken springen er twee mannen tevoorschijn. Ik probeer me te verdedigen, maar het lukt niet en ik wordt geblinddoekt. Ik roep om hulp maar niemand hoort me. Ik wordt bruut ergenst ingelegd ik vermoed een auto en begin te rijden. Na een tijdje, kan een uur of meer zijn stoppen we en wordt ik meegesleurd en doen ze mijn blinddoek af. Maar dat geeft geen verschil want het is er donker. 'Waar ben ik?'

    [ bericht aangepast op 12 dec 2013 - 13:32 ]


    Queer zijn is gewoon alles

    Demetria ‘Demi’ Devonne Lovato.

    Af en toe een dagje vrij is echt geweldig, maar nu staan mijn fans voor mijn deur. Nouja, er zijn hekken geplaatst voor mijn huis en ze wachten smachtend tot ik naar buiten kom. Ik lach zachtjes in mezelf en besluit ze dan een plezier te doen. Mijn fans zijn echt geweldig en aan sommige deel ik snel een handtekening uit. Ik wordt beschermd door een paar bodyguards die altijd bij mij zijn, Mike en Jason. Ik kan goed met ze opschieten en ze helpen me ook met andere dingen. Plotseling hoor ik een oerkreet terwijl een meisje over de hekken, die voor mijn huis zijn geplaatst, heen springt. Mike en Jason springen voor me en proberen het meisje in bedwang te houden. Ik loop naar haar toe en mime tegen Mike en Jason dat ze aan de kant moeten gaan. Het meisje huilt maar er verschijnt een glimlach op haar gezicht zodra ze mij ziet. Ik knuffel haar en streel zachtjes over haar rug. ‘Gaat het een beetje?’ Ze knikt zachtjes. Ze verteld me dat ik haar grootste inspiratie ben en dat, als ik er niet was, ze al lang niet meer zou leven. Ze barst in tranen uit en ik geef haar opnieuw een stevige knuffel. ‘Je bent perfect, laat je niet klein maken door de pesters. Het duurt even maar na een tijdje wordt het beter, je kan zelf bepalen wanneer dat gebeurt. Vertel het aan je ouders oké?’ Ik kijk haar indringend aan en wrijf zachtjes over haar rug. Heel zachtjes fluistert het meisje wat in mijn oor. ‘Ik hou van je,’ de klanken gonzen steeds opnieuw door mijn gehoorgangen en dringen dan verder mijn oor in. Een warm gevoel verspreid door mijn lichaam. ‘Ik hou ook van jouw,’ zeg ik gemeend. Ik hou van mijn fans, stuk voor stuk, en iedere fan is speciaal. Nog steeds ben ik er niet aan gewend dat ik nu wereldberoemd ben. Ik geef haar en kus op haar voorhoofd en Mike en Jason leiden haar weer naar de hekken toe. Ik maak nog een praatje met andere fans en loop dan weer naar binnen. Mike en Jason houden buiten de wacht, binnen is er immers niemand. Ik loop door naar de achtertuin en ga in een tuinstoel zitten. Geïnteresseerd lees ik een boek 'Een weeffout in onze sterren' van John Green, hij is werkelijkwaar één van de beste schrijvers ter wereld. Net op het moment dat Hazel en Augustus op het punt staan om naar Amsterdam te vertrekken voel ik iets op mijn hoofd, en al snel is alles zwart.

    Kreunend open ik mijn ogen. Waar ben ik? In de ruimte waar ik me bevind zijn nog meer celebrities. Zo herken ik Francisco Lachowski, een beroemd model, Ian Somerhalder, Liam Payne en Niall Horan. Met Niall heb ik heel vaak afgesproken, dus natuurlijk herken ik hem. In het midden van ons staat een grote man, en iedereen is nogal geïntimideerd door hem, tenminste dat lijkt het. Ik verplaats me wat, zonder teveel geluid. Ik kan niks zien aangezien de man met zijn rug naar me toe staat en hij mij mijn beeld ontneemt. Ik kruip wat naar rechts en sluit me aan bij Francisco Lachowski. ‘Wat is er aan de hand?’ Mijn stem klinkt schor en mijn keel doet bij ieder woord pijn.

    Lulu Antariksa

    Verdrietig sloot ik mijn ogen. Ik zou mijn familie nooit meer zien, dacht ik. Hoewel ik ze niet erg mocht, zou ik zelfs mijn broers gaan missen. Ik hield van ze, dat besefte ik nu pas. Ik schrok op uit mijn dagdroom toen ik iemand hoorde uitvallen. Liam Payne. Al snel snapte ik waarom, want uit de arm van zijn vriend Niall drupte bloed. Ik kende One Direction niet zo goed, maar de jongens leken me heus wel aardig. Hoewel ik ze nog nooit ontmoet had, rende ik naar degene met een mes in zijn arm, die dus waarschijnlijk ook in Niall's arm had gesneden en stond Liam bij. 'Ja! Hoe durf je? Ons eerst ontvoeren en dan nog snijden? Je blijft van hem af, klootzak!*' Ik duwde de man/jongen met het mes van me weg, want dit kon toch niet. Daarna snelde ik naar de blonde jongen, waarvan nog steeds de arm bloedde. 'Owh, gaat het?' vroeg ik bezorgd, zoekend met iets waarmee ik de arm kon verbinden.

    [*Telt dit ook als schelden op elkaar? Zo ja, dan verander ik het meteen!]


    "Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

    SnowHeart schreef:
    Lulu Antariksa

    Verdrietig sloot ik mijn ogen. Ik zou mijn familie nooit meer zien, dacht ik. Hoewel ik ze niet erg mocht, zou ik zelfs mijn broers gaan missen. Ik hield van ze, dat besefte ik nu pas. Ik schrok op uit mijn dagdroom toen ik iemand hoorde uitvallen. Liam Payne. Al snel snapte ik waarom, want uit de arm van zijn vriend Niall drupte bloed. Ik kende One Direction niet zo goed, maar de jongens leken me heus wel aardig. Hoewel ik ze nog nooit ontmoet had, rende ik naar degene met een mes in zijn arm, die dus waarschijnlijk ook in Niall's arm had gesneden en stond Liam bij. 'Ja! Hoe durf je? Ons eerst ontvoeren en dan nog snijden? Je blijft van hem af, klootzak!*' Ik duwde de man/jongen met het mes van me weg, want dit kon toch niet. Daarna snelde ik naar de blonde jongen, waarvan nog steeds de arm bloedde. 'Owh, gaat het?' vroeg ik bezorgd, zoekend met iets waarmee ik de arm kon verbinden.

    [*Telt dit ook als schelden op elkaar? Zo ja, dan verander ik het meteen!]
    [Nee, in het verhaal zelf, mag gescholden worden. In het praattopic niet!]


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Liam Payne.

    Een meisje, die ik kende als Lulu Antariksa, kwam naar me toe, en hielp me met de man uitschelden. Daarna duwde ze hem weg, en ging naar Niall toe. 'Owh, gaat het?' Vroeg ze bezorgd aan Niall. Ik snelde nu ook naar Niall toe. 'Niall gaat het?' Vroeg ik. Nee, natuurlijk niet hij is net volop in zijn arm gesneden. 'Niall, het komt wel goed, ik pak hem wel terug.' Zei ik geruststellend tegen mijn beste vriend. Het bloeden moet stoppen. Ik drukte alle twee mijn handen stevig op zijn wond, en probeerde het bloeden te laten stoppen. Dat had ik een keer op school geleerd, komt het toch nog van pas. Maar ik heb iets nodig om het mee te verbinden. Ik keek gauw de kamer rond, maar er lag niet echt iets bruikbaars. Ik draaide me naar Lulu. 'Heb jij iets bij je waar we Niall mee kunnen verbinden of zo?' Vroeg ik best in paniek.


    How far is far

    Lulu Antariksa

    'Niall, het komt wel goed, ik pak hem wel terug.' probeerde Liam zijn vriend gerust te stellen. 'Ja.' knikte ik, waarna ik hard naar de man riep: 'Zet met dat mes maar een D en een M in je arm, het merk voor Domme Mensen.' bracht ik iet wat twijfelend uit. 'Heb jij iets bij je waar we Niall mee kunnen verbinden of zo?' vroeg Liam wat bezorgd. Snel keek ik om me heen. 'Nee.' mompelde ik snel. Opeens bedacht ik me dat ik nog een gedesinfecteerd doekje had liggen in mijn broekzak. Het was te klein om de hele snee mee te verbinden, maar ik kon het wel schoonmaken. 'Niall, dit doet misschien een beetje pijn.' zei ik, hopend dat hij me verstond met mijn Amerikaanse accent. Nou ja, Liam verstond me ook. Ik trok het doekje uit mijn broekzak en depte het voorzichtig op de grote snee. Er lagen druppels bloed op de grond, waar ik tranen van in mijn ogen kreeg. 'Sukkel.' siste ik naar de man toe. Voorzichtig ondersteunde ik Niall's arm en ik depte nog steeds op de snee, hopend dat hij snel weer zou helen.


    "Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

    Liam Payne.

    'Ja.' Knikte Lulu, waarna ze hard naar de man riep. 'Zet met dat mes maar een D en een M in je arm, het merk voor Domme Mensen.' Waardoor ik een keer moest grinniken, het klonk wel grappig. 'Nee.' Mompelde ze. Ze haalde een soort doekje uit haar broekzak. 'Niall, dit doet misschien een beetje pijn.' Zei ze. Ze depte het doekje voorzichtig op de grote snee. Er lagen bloed druppels op de grond. Ik heb echt medelijden met Niall. 'Sukkel.' Siste Lulu naar de man toe. Ik pakte Niall zijn hand om hem enigszins te troosten. 'Weet jij waar we zijn?' Vroeg ik aan Lulu, misschien wist zij het wel.


    How far is far

    Francisco Lachowski

    In een flits gingen veel dingen voorbij. Lulu had de man weggeduwd en zij en Liam waren nu bezig met het verzorgen van Niall, die nog steeds bloedde.
    Ik was zo gefocust, dat ik niet eens merkte dat Demi naast me kwam zitten.
    'Wat is er aan de hand?'
    Verschrikt keek ik op van haar stem.
    'We denken dat we ontvoerd zijn. Net sneed die man,' ik wees naar de man die aan de rand van de kamer stond. 'In Niall zijn arm.' Ik wees naar Niall.
    'Ik ben bang. Als hij mij snijdt, kan ik toch niet meer werken? Ik kan toch niet met littekens een shoot doen of een show lopen?' fluisterde ik schor. 'Ik mis mijn vrouw nu al. En mijn zoontje.'


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    Niall Horan
    Liam stwlt me wat gerust en gelukkig staan de muren stil. Ik schrik op als er ibeens een man is. 'Hallo iedereen. Zitten jullie hier gezellig? Nou ik wel. Dus.. Iemand zin in een praatje? Want als ik eenzaam ben dan snij ik soms iemand per ongeluk met mijn mes.' Ik kijk hem angstvallig aan en hij stopt voor me. Voor ik wat kan doen snijd hij met het mes in mijn arm en ik slaak een kreetje. Pijnlijk zie ik hoe het bloed begint te stromen door de frote wond. 'Oeps,. 'Of wil iemand een spelletje spelen? Ik hou van spelletjes spelen! Wie o wie... Horan! Laten we. Een spelletje spelen. Het heet de waarheid of een snee. " zegt hij. Angstig kijk ik hem aan en schud mijn hoofd. Liam en een meisje die ik niet echt ken nemen jet boor me op. Het meisje zorgt dat de man geen pistool meer heeft. Liam knijpt pijnlijk de wond dicht en vraagt of iemand iets heeft. Het meisje vielt in haar broekzak en haar er een desinfecteer doekje uit. Ze zegt dat het pijn doet en begin het voorzichtig schoon te maken. Tranen springen in mijn ogen van het brandende spul maar het moest maar. ' Li ik heb een riem in mijn broek" zeg ik zacht ten teken sat hij die wel kan gebruiken. Ik zie dat er nog een paar bij komen maar zie dat er bij mijn arm al een plasje bloed is. Als dit zo zou gaan zijn zou ik hier niet labg volhouden bedacht ik me conpleet weg van de wereld in gddachtes


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Demetria ‘Demi’ Devonne Lovato.

    'We denken dat we ontvoerd zijn. Net sneed die man in Niall zijn arm.' Geschrokken kijk ik op naar Niall, maar mijn lichaam doet zoveel pijn dat ik me weer tegen Francisco aan laat vallen. 'Ik ben bang. Als hij mij snijdt, kan ik toch niet meer werken? Ik kan toch niet met littekens een shoot doen of een show lopen?' fluistert hij schor. 'Ik mis mijn vrouw nu al. En mijn zoontje.' Met veel moeite breng ik mijn hand omhoog naar zijn schouder, waarna ik hem in een knuffel trek. Een paar tranen glijden langs mijn wangs naar beneden en snel veeg ik ze weer weg. Voorzichtig laat ik Francisco los. ‘Tuurlijk kan je nog doorgaan met je werk, er zijn genoeg middelen om littekens te bedekken,' ik slik even. Ik weet dat als de beste. 'We komen hier wel uit. Er zijn ineens tien celebrities ontvoerd, de politie is vast nu al naar ons opzoek.' Ik strijk even over zijn arm en ga dan wat rechter zitten. Niall lijkt enorm veel pijn te hebben. Ik kruip op handen en voeten naar hem toe, en hoor hem nog net zeggen dat hij een riem omheeft. Binnen een paar seconden heb ik die losgemaakt en bind ik de riem om zijn arm, net boven de wond, zodat hij niet meer bloed verliest. Ik trek mijn zwarte vest uit en maak daarmee zijn arm schoon. 'Gaat het?' Mompel ik. Ik hoest even en kijk hem dan aan.