[RPG] The Performing Arts Academy [EEN] - Speeltopics

The Performing Arts Academy, gelegen in het geweldige New York, is een kunstacademie voor mensen die het willen maken in - bijvoorbeeld - de modewereld, maar ook als schrijver, acteur of actrice en danser. De academie is een school vol kansen, in een bruisende stad die barst van de kansen. De plek waar dromen beginnen - de plek waar de toekomstige Hollywood acteurs, de oscar winnende regisseurs, beroemde fotografen, succesvolle dansers en modellen hun carrière beginnen. Talent alleen is niet genoeg op deze school, je moet sterk zijn met de heftige concurrentie die hier te vinden is. Vertrouw niemand, iedereen aast op jouw carrière in deze stad. Roddels, leugens en verhalen zullen hier de ronde doen - sommigen gebaseerd op leugens, anderen op waarheid. Kijk goed uit wie je gelooft in deze harde wereld.

Regels van de school:
- Na 11 uur is iedereen in zijn kamer.
- Meisjes komen niet in de jongenskamers, ook niet andersom.
- Iedereen volgt zijn/haar lessen. Wanneer dit niet gebeurd moet hier een hele goede reden voor zijn, anders kan je namelijk gelijk vertrekken.
- Iedereen eet gezamelijk in de daarvoor bestemde ruimtes op de daarvoor bestemde tijden (8 uur voor het ochetendeten, 12 uur middageten en 6 uur avondeten).
- Wanneer je een aantal dagen niet op het schoolgebouw aanwezig kunt zijn meld je dit en is hier een hele goede regel voor.
- Er wordt hier niemand gepest.
- Er wordt hier niet gevochten.
- De rest van de regels zijn te lezen in het schoolregelement.
- Wie deze regels niet naleeft kan op staande voet verwijderd worden.



Hoe alles eruitziet:
Slaapkamer (Maar dan natuurlijk met twee bedden)
Sportruimte
Buitenzwembad
Binnenzwembad
Zaal voor de specialisaties(elke zaal is anders en speciaal voor de specialisatie die daar gegeven wordt ingericht)
Aula/woonkamer
Aula/woonkamer 2
Aula/woonkamer buiten
Eetzaal (Maar dan met meerdere kleinere tafeltjes verdeeld over de zaal)
Theaterzaal

[ bericht aangepast op 27 jan 2014 - 21:22 ]

Keep your head up, keep your heart strong

Bentley Edward Cooper

Hij lachte toen ik stikte in mijn appel.
'Niet lachen, idioot,' grijnsde ik en stootte tegen zijn arm.
'Ja, het is jammer dat er zo weinig jongens zijn, maar daar kan ik weinig aan doen,' beantwoordde hij mijn vraag.
Ik lachte ironisch. 'Op je eerste dag al op jacht?'
Voorzichtig nipte ik aan mijn water en nam een hap muesli.
'Ik eet best wel veel,' vertelde hij en werd rood.
'Schaam je niet, je hebt een perfect lichaam,' floepte ik uit mijn mond. Ik wilde eigenlijk mezelf voor mijn hoofd slaan, maar dat zou nog gekker overkomen.
Hij at verder en pakte zijn rooster erbij. 'Jammer, we hebben toevallig allebei een ander uur les. Alleen het laatste uur hebben we samen vrij,' zei hij, kijkend op zijn rooster.
Daarna wendde hij zich tot zijn bord, wat leeg was. Ik grinnikte bij het zien van zijn gezicht.
'Ach, anders gaan we het laatste uur samen even sporten?' stelde ik voor. Ik hield van sporten en ik zou het echt niet erg vinden om samen met Andrew in een kleedkamer te zijn.
'Ik heb echt zin in het schooljaar,' zei hij toen om de stilte te verbreken.
'Ik ook, Andrew, ik ook!'

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Samantha Sophie Brown || Acteren & fotografie ~ Outfit

''Klopt voor een deel, ik ben op zoek waar je kan vragen voor de Wi-Fi verbinding van de school en dat zocht ik op de kaart.'' Legde Tony uit en zwaaide dan even met de kaart van de school. Ik nam die even uit zijn handen en bestudeerde die even kort. ''Maar waarom zijn jullie eigenlijk hier?'' vroeg hij ons dan terug en ik keek hem even aan. "We gingen de school wat verkennen." zei ik dan met een glimlachje en wees dan op de kaart en toonde het aan Tony. "Hier is de infobalie dat is niet zo ver, maar je moet deze code eens proberen. "zei ik dan terwijl ik een stylo uit mijn zijzakje van mijn bloesje. Ik schreef er de nummertjes 4263 op. Als ik het me nog goed kon herinneren was het die code. "Zo, normaal moet dat lukken." zei ik terwijl ik hem zijn kaart terug haf. Ik streelde een plukje haar achter mijn oor en keek hem even met een glimlachje aan en daarna keek ik naar Davi die eventjes stil leek te zijn. En daarna ging de bel. wat verbaasd keek ik op mijn mobieltje hoe laat het wel niet was. De tijd ging toch veel te snel voorbij, ook herinnerde ik me nog dat ik afgesproken had om even naar mijn vader te gaan. "Ik zie jullie zo wel. I moet nog even ergens naartoe." zei ik dan tegen hun en zwaaide dan nog even waarna ik de gang weer uitliep en zo richting het bureau van mijn vader liep. Na enkele minuten wandelen kwam ik aan bij de grote deur waar er dan ook met speciale letters op staat 'Mr.Brown.' Ik klop even aan en ga daarna naar binnen. "Hoi pap." glimlach ik naar mijn vader.

Ethan James Doyle || Model & Zang ~Outfit

Verveeld krabbelde ik wat in mijn boek en sloeg die dan ook meteen dicht toen de bel luidde. Net op tijd want ik rammelde. Ik hees mijn schooltas op mijn schouders en liep net zoals Bentley het lokaal uit. Ik besloot eerst even mijn schooltas op mijn kamer te plaatsen en daarna naar de eetzaal te gaan. Stug liep ik door de gangen omdat ik zo rap mogelijk van deze tas verlost wilde zijn. Nadat ik bij mijn kamer was aangekomen en mijn boekentas op het bed had gegooid liep ik richting de eetzaal en ging ik aan een leeg tafeltje zitten. Eerst had ik wat te eten genomen natuurlijk. En dit bestond uit een appel flesje water en een potje yoghurt. Rustig en opgelucht begin ik te eten en af en toe keek ik even de zaal rond. Ik hield wel van interessante mensen, maar die waren moeilijk te vinden. Ik was dan ook niet het type om meteen op mensen af te lopen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Andrew Matthew Jase


'Niet lachen, idioot,' zegt hij. Hij stoot met mijn arm tegen de mijne en ik stop met lachen. Hij lacht ironisch. 'Op je eerste dag al op jacht?' Ik schrik even en kijk hem aan met een knalrood gezicht. 'W-Wat. Nee, gewoon. Om vrienden te worden,' zeg ik. 'N-niet op die manier.' Ik kijk naar de grond. 'Schaam je niet, je hebt een perfect lichaam,' zegt hij. Ik kijk hem met een glimlach aan. 'Bedankt,' zeg ik. Ik laat niet zien dat het eigenlijk heel erg veel voor me betekend. Dat mijn hart net een sprongetje maakte van blijdschap. 'Ach, anders gaan we het laatste uur samen even sporten?' stelt hij voor. Ik knik. 'Lijkt me leuk,' zeg ik. Ik sport best veel, vooral om in vorm te blijven, maar ook omdat het me afleidt van alle ellende waar ik altijd in zit. 'Ik ook, Andrew, ik ook!' Ik grijns. De zaal loopt vol en ik kijk rond. Er zijn veel mensen die er erg aardig uitzien. Ik ben nooit bang geweest me voor te stellen aan een vreemde.

Spoiler alert: you will save yourself

-

[ bericht aangepast op 21 jan 2014 - 21:58 ]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Bentley Edward Cooper

Hij stopte met lachen toen ik hem een stoot gaf. Ook mijn gezicht kreeg weer zijn normale kleur terug.
Ik vond het schattig hoe hij op me reageerde. Hij schrok van mijn vraag en zijn gezicht werd rood.
'W-Wat. Nee, gewoon. Om vrienden te worden,' zei hij stotterend. 'N-niet op die manier.' Hij keek naar de grond.
'Hey, ik plaagde maar,' zei ik met een knipoog en pakte zijn arm vast. Gewoon, omdat het kan. Of omdat ik de behoefte voelde om hem aan te raken.
Een gespierde arm, waarvan ik wilde dat hij om mijn lichaam lag om me te beschermen.
Hij keek op. 'Bedankt,' zei hij en glimlachte. Ik glimlachte terug en liet zijn arm los.
Ik at snel mijn muesli op en begon aan mijn laatste appel.
'Lijkt me leuk,' gaf hij al reactie op mijn vraag over het sporten.
'Dat is dan een deal! Ik zie je na mijn acteerles in onze kamer? Dan kunnen we even sportkleding pakken en zo,' vroeg ik hem.
De zaal stroomde langzamerhand vol, maar nog steeds kwam er niemand bij ons aan tafel zitten.

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Christy Monroe

Er kwamen mensen binnen en iemand begon tegen te praten, maar ik was in gedachten. Straks mochten ze me hier niet? Of straks vinden ze me te arrogant.Of ik moest weg omdat ik volgens hun niet kon dansen. Of niet kon zingen. De docent vroeg ons iets maar ik hoorde het ook niet. In de tussen tijd waren er meer leerlingen binnen gekomen. In eens haalde de bel mij uit mijn gedachten. Ik volgde de rest het lokaal uit. Stiekem hoopte ik dat ik Adam snel tegen kwam. Anders zat ik zo alleen. Ik liep naar de kantine en keek rond, snel pakte ik een broodje en nam die mee. Op naar mijn kamer! Ondertussen nam ik een paar kleine happen van mijn broodje. Er zat kaas op. Bij mijn kamer aangekomen liep ik naar binnen. Meteen plofte ik op mijn bed en keek naar het adembenemend uitzicht buiten. Na ongeveer 2 minuten gezeten te hebben besluit ik maar naar de kantine te gaan. Ik sta op en loop weer mijn kamer uit en ik ren via de trap naar de kantine. Ik zie een jongen alleen zitten en besluit naar hem toe te lopen, maar eerst pak ik wat te eten en te drinken. Mijn lunch bestaat uit een broodje, flesje water en een banaan. Vervolgens loop ik naar het tafeltje toe waar hij zit. 'Hey, mag ik bij je komen zitten?'Vroeg ik hem.
[Aangepast!]

[ bericht aangepast op 26 jan 2014 - 19:50 ]

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Praattopic twee

Keep your head up, keep your heart strong

Finn Ryder Brussel.
''Negentien,'' beantwoordde hij mijn vraag en k zie hem rondkijken en hij knikt daarna op mijn vraag. ''Is goed, maar dan moeten we denk ik weer terug naar binnen naar de kantine want de lunch begint zo,'' zegt hij dan en ik knikte kort. Ik had het nooit zo op mijn lunch, ik hield niet van brood en daarbij lette ik erg op wat ik at. Ik liep met hem mee aangezien hij rustig begon te lopen en ik probeerde mijn haar wat meer in vorm te laten zitten en liep net als Jake de kantine binnen. Mijn hand tikte hem kort aan en ik gebaarde dat ik eten ging pakken - hij mocht mee maar zodat hij niet dacht dat ik plotseling weg was. Mijn blik ging over de kantine heen en ik zag aan alle tafeltjes al bijna leerlingen zitten. Ik moest waarschijnlijk ergens bij gaan zitten maar dat zou nog eens erg ongemakkelijk kunnen worden. De restjes van al het voedsel stond netjes op een rij klaar en ik pakte maar wat, als ik het niet wilde kon ik het toch gewoon weggooien?

Everything is illuminated by the light of our past.

Ethan James Doyle || Model & Zang ~Outfit

Op mijn gemak zat ik mijn appel op te eten terwijl ik even rondkeek. Een meisje erg lijkend op Lexi kwam voor me staan en ik keek haar even vragend aan. 'Hey, mag ik bij je komen zitten?' Vroeg ze vriendelijk en ik knikte. "Tuurlijk." zeg ik vriendelijk nadat ik mijn appel doorgeslikt had. Ik keek haar even onderzoekend aan. Ze had vele trekjes mee van Lexi. Dezelfde bruine lokken en ogen.En ik schatte haar ook dezelfde leeftijd.Ze zou ook zo in de modeboekjes kunnen staan, maar ze deed blijkbaar iets anders. "Ik ben Ethan, aangenaam." stelde ik me dan voor aan haar en daarna nam ik nog een hap van mijn appel. Mijn nieuwsgierigheid brandde enorm dus besloot ik het toch maar eens te vragen. "Ben jij trouwens de zus van Lexi?" vroeg ik haar dan nieuwsgierig. Het zou best wel gênant zijn als ik dit fout had, maar ah. Het is de eerste schooldag...

[ bericht aangepast op 22 jan 2014 - 18:49 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Julia Angel Dubois
Toen de bel ging liep ik gelijk het lokaal uit en naar mijn kamer toe. Hoewel ik zeker wist nog veel te gaan leren op deze school, vond ik dat deze eerste les toch een beetje teleurstellend was geweest. Ik was hier niet naar school gekomen om te praten over mijn dansvoorbeeld, waarom ik hem zo goed vond en om te vertellen wat ik wilde gaan doen en wat mijn dromen waren. Ik was hier om die dromen te verwezenlijken en, vooral, om te dansen.
In mijn kamer aangekomen sprong ik snel even onder de douche, waarna ik eenkort spijkerbroekje en een wit blouseje aantrok. De vlecht die nog altijd in mijn haren zat haalde ik eruit, waardoor mijn krullende, lange, blonde haren tevoorschijn kwamen.
Nadat ik ook mijn hakken aan had getrokken, liep ik op mijn gemak naar beneden toe waar ik gelukkig al erg snel de eetzaal kon vinden. Zonder echt op te letten waar ik wilde gaan zitten, liep ik naar de plek waar al het eten stond om een broodje brie, een kom griekse salade, een appel en een beker thee op een dienblad te zetten.
Nu was het wel tijd geworden om te kijken waar ik zou gaan zitten, maar erg moeilijk was dat niet. Al snel zag ik namelijk een jongen alleen zitten, waar ik met een glimlach op mijn gezicht naartoe liep.
‘Heej’ zei ik, bij de jongen aangekomen ‘mag ik bij je komen zitten?’

[ bericht aangepast op 22 jan 2014 - 19:18 ]

Keep your head up, keep your heart strong

Adam Scott Hale

Intussen had ik een dienblad met twee broodjes met ham, een appel en een pakje melk bij het buffet gehaald en was ik alleen aan een tafel gaan zitten. Ik nam een hap van het broodje kauwde er langzaam op terwijl ik wat verveeld voor me uit staarde. Ik werd uit mijn dagdromen gehaald door de stem van een meisje en keek verschrikt op. ‘’Mag ik bij je komen zitten?’’ Vroeg ze. Ik keek haar aan en glimlachte. ‘’Natuurlijk, waarom niet?’’ Zei ik terwijl ik een handgebaar maakte dat ze mocht komen zitten. Ik nam nog een hap van mijn broodje en knikte tevreden. ‘’Goed eten, vind je niet?’’ Vroeg ik aan haar. Ze had lange, blonde krullen en een lief gezichtje. ‘’Ik ben Adam Hale,’’ ik glimlachte breed en stak mijn hand uit. Ik richtte me weer op mijn broodje en stopte het laatste stukje in mijn mond. Ik had de slechte eigenschap soms met mijn handen stukjes van broodjes af te plukken en in mijn mond te stoppen, in plaats van erin happen. ‘’Wat voor lessen volg je?’’ Vroeg ik haar. Ik kneep mijn ogen tot spleetjes en keek haar in de ogen. ‘’Wacht, laat me gokken,’’ zei ik. ‘’Dansen of model?’’

Hope, it is the only thing stronger than fear

[Ik schrijf echt de hele tijd de verkeerde naam bovenaan]
Andrew Matthew Jase

'Hey, ik plaagde maar,' zegt hij. Ik grinnik maar ben wel opgelucht. Hij knipoogt en pakt mijn arm vast. Gewoon normaal blijven doen, niks laten merken. Hij laat mijn arm weer los en ik zeg niks. Waarschijnlijk omdat ik dat niet durf.
'Dat is dan een deal! Ik zie je na mijn acteerles in onze kamer? Dan kunnen we even sportkleding pakken en zo,' vraagt hij. Ik knik.
'Goed idee. Dan zie ik je daar. Ik hoop dat de les zang leuker is dan die van dansen. Sowieso hou ik meer van zingen dan van dansen. Maar zingen is dan ook iets wat ik mijn hele leven al doe, en...' Ik merk dat ik weer aan het ratelen ben en stop.
'Sorry, ik ratel wel vaker. Je mag er altijd wel iets van zeggen hoor, het is heel vervelend,' zeg ik met een rood hoofd. Ik schaam me er heel vaak voor, het is gewoon beschamend.

Spoiler alert: you will save yourself

Bentley Edward Cooper

Hij grinnikte schattig en ik glimlachte erom.
Op de deal die ik wilde sluiten, knikte hij. 'Goed idee. Dan zie ik je daar. Ik hoop dat de les zang leuker is dan die van dansen. Sowieso houd ik meer van zingen dan van dansen. Maar zingen is dan ook iets wat ik mijn hele leven al doe en...' Hij stopte met ratelen. 'Sorry, ik ratel wel vaker. Je mag er altijd wel iets van zeggen hoor, het is heel vervelend,' verontschuldigde hij zichzelf met een rood hoofd.
'Het is niet om je iets voor te schamen hoor. Meerdere mensen hebben daar last van. En daarbij vind ik het niet vervelend, ik vind het wel iets leuks,' grinnikte ik zachtjes. En ergens vond ik het ongelooflijk schattig.
'Maar je zingt en speelt gitaar dus. Zou je een keer iets kunnen spelen? Ik vroeg het voor de les ook al, maar toen reageerde je er niet echt op,' glimlachte ik een beetje nerveus.
'En ik hoop dat acteren leuker is dan de les over modellen. Dat was nogal een tegenvaller. Ik heb een heel uur opdrachten moeten maken en ik verwachtte iets meer praktijk, zoals shoots, runways en zo,' ratelde ik met rare handgebaren. Ik gebruik altijd handgebaren, dát is pas vervelend en beschamend. 'Sorry, ik ratel ook, zie je. Je bent niet de enige die dat doet,' grijnsde ik.

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Andrew Matthew Jase

'Het is niet om je iets voor te schamen hoor. Meerdere mensen hebben daar last van. En daarbij vind ik het niet vervelend, ik vind het wel iets leuks,' zegt hij. Ik word helemaal rood. Hij geeft me de hele tijd complimentjes. Het geeft me een goed gevoel, maar daar is hij ook een groot deel van. Als ik bij hem ben voel ik me vrolijker. 'Sommige mensen vinden dat vervelend,' antwoord ik. Ik glimlach. 'Maar je zingt en speelt gitaar dus. Zou je een keer iets kunnen spelen? Ik vroeg het voor de les ook al, maar toen reageerde je er niet echt op,' glimlacht hij. Ik zie dat hij ook nerveus wordt.'Ja hoor. En je hoeft echt niet nerveus te worden hoor. Ik ben het maar,' zeg ik met een scheve glimlach. Ik leg mijn hand op de zijne. 'En ik hoop dat acteren leuker is dan de les over modellen. Dat was nogal een tegenvaller. Ik heb een heel uur opdrachten moeten maken en ik verwachtte iets meer praktijk, zoals shoots, runways en zo,' ratelt hij. Hij gebruikt handgebaren. 'Sorry, ik ratel ook, zie je. Je bent niet de enige die dat doet,' grijnst hij. Ik lach. 'Nee, het is goed. En ik denk dat jullie nog wel dat soort dingen gaan doen. Sowieso heb jij echt een uiterlijk voor een model...' Ik word rood en stop met praten. 'S-sorry,' mompel ik. Ik kijk naar hem. Ik ken hem nog maar net, ik moet niet zo overdrijven.

Spoiler alert: you will save yourself

Bentley Edward Cooper

Zijn gezicht werd nog roder en ik moest me inhouden niet te glimlachen. Het was zo schattig. Toch vormde mijn mond een klein lachje, wat er volgens mij erg idioot uitzag.
'Sommige mensen vinden dat vervelend,' vertelde hij waarna hij glimlachte.
'Ja hoor. En je hoeft echt niet nerveus te worden hoor. Ik ben het maar,' zei hij met een scheve glimlach waardoor ik wegsmolt.
Nou, omdat jij het bent, is het juist onmogelijk niet nerveus te worden, dacht ik.
Hij legde zijn hand op de mijne. Zwijgend keek ik erna en ik voelde mijn hart harder kloppen. Zachtjes beet ik op mijn lip, waarna ik terugkeek naar hem.
'Hij lachte door mijn geratel, terwijl onze handen nog steeds op elkaar lagen. 'Nee, het is goed. En ik denk dat jullie nog wel dat soort dingen gaan doen. Sowieso heb jij echt een uiterlijk voor een model...' Hij werd rood en stopte met praten. 'S-sorry,' mompelde hij en keek me aan.
Op mijn lip bijtend keek ik terug. 'Dat is.. lief van je,' mompelde ik toen maar ongemakkelijk.
'Sorry, ik ga ervandoor, zie je zo wel,' ratelde ik en trok mijn hand onder de zijne weg, waarna ik de kantine uitbeende.

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf