[200] Alicante • Speeltopic I • [RPG] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 17 maart 2014 - 15:20 ]

That is a perfect copy of reality.

Félice Maréchalle
Al snel spreid de geur van gebakken eieren door het huis en nadat ik er wat kruiden over heen gedaan heb, loop ik naar de radio, om die vervolgens redelijk hard te zeggen. De weinige buren die we hebben durven er toch niet over te zeuren. Zit er toch nog een voordeel aan Sal.
Doordat ik de muziek zo hard heb staan, hoor ik de voordeur niet open gaan, wat er voor zorgt dat ik me doodschrik als ik plotseling twee armen rond mijn middel voel. Ik hoop eigenlijk dat het Elijah is, aangezien hij niet zoveel zeurt als Sal en vaak een stuk meer te genieten is. Het is echter nog maar aan het einde van de middag en Sal scheept hem vaak nog op vervelende klusjes, dus de kans Elijah nu al thuis zou komen is erg klein. Het moet Sal wel zijn, helaas.
Mijn vermoedens worden bevestigd door de stem, die op een gevaarlijke maar ook speelse toon in mijn oor klinkt. 'Iemand hier heeft het naar haar zin gehad.' Eén van zijn handen glipt onder mijn badjas en hij begint mijn buik te strelen. 'Ik heb het inderdaad erg naar mijn zin gehad. 's Ochtends was zelfs beter dan 's avonds,' meld ik hem luchtig. De meeste mensen zouden hem waarschijnlijk niet zo uitlokken. Ik vind het echter wel amusant.
'Als je seks wil, kan je ook gewoon naar mij toekomen.'
'Hmm,' mompel ik nadenkend. 'Ik wilde weleens iets anders. Altijd hetzelfde wordt op den duur een beetje saai, vind je ook niet?' vraag ik onschuldig, terwijl ik moeite moet doen om niet zacht te lachen. Ik probeer zijn armen van mijn middel te krijgen, maar hij verstevigt zijn greep juist. 'Laat me los, Sal. Ik heb honger, maar zo eieren bakken wil niet.' Ik friemel wat heen en weer met mijn lichaam, in een poging los te komen, maar het lukt alsnog niet. 'Als de keuken straks in de fik staat, is het niet mijn schuld!'

[ bericht aangepast op 12 feb 2014 - 14:24 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Elijah 'Alano' Conroy
Het einde van de middag was aangebroken en hoewel ik maar enkele uurtjes echt had bij geslapen, was ik toch fris en monter, tot zover het kon natuurlijk. In de vroege uurtjes was ik namelijk pas thuis gekomen gezien ik mijn avond had opgeofferd om te spenderen met één van mijn prooien; Alessa. Een zeventienjarig meisje met een minderwaardigheidscomplex of dus met andere woorden het perfecte slachtoffer. Bovendien was haar koppie niet eens zo lelijk waardoor ze wel bij de vele mannen zou aanstaan. Win-win situatie dus en vooral kassa kassa tching tching.
Op het moment dat ik de deur gisteren had willen openen, werd deze voor me geopend en stond ik oog in oog met Félice en één of andere man die ik vaagjes herkende. Ik had hem wel al een paar keer zien voorbijkomen maar zijn naam? Geen flauw benul. De puzzelstukjes vielen al snel in elkaar toen ik allerlei protesten hoorde komen vanuit de woonkamer hoorde. Meneertje Conroy wilde blijkbaar niet dat Félice een geweldige nacht zou beleven.
Ik kon de grijns niet meer van mijn gezicht slaan en toen het stelletje voorbij kwam, keek ik hen grijnzend aan. “Veel plezier deze nacht, tortelduifjes.” Ik schoot een knipoog in hun richting waarna ik de deur achter hen sloot en oog in oog met mijn oudere broer stond. Ik begreep soms echt niet waar hij een hele ophef over maakte. Het was heus niet alsof hij een relatie had met Félice.. maar dan nog.. als je Sal kende wist je dat hij een geval apart was en haar dus klaarblijkelijk beschouwde als zijn bezit. Dat was al meermaals gebleken toen ik en Félice nogal joviaal met elkaar omgingen. De jaloerse bok. Stiekem moest ik er wel mee lachen. Mijn kille broertje kon jaloers uit de hoek komen. Wie had ooit gedacht dat hij gevoelens had? Voordat hij iets kon zeggen, liep ik de keuken in om nog snel wat in mijn mond te stoppen en vervolgens mijn kamer in te glippen. Ik had nu echt geen zin in zijn geklaag. Hij zocht het zelf maar uit.
Dus na enkele uurtjes slaap, zat ik nu in mijn kantoor te bellen met één van mijn prooien die zo nodig haar geklaag aan me kwijt moest. Ik rolde met mijn ogen waarna ik mijn benen met een zachte plof op het bureau gooide. Blablabla.. dat was het enige dat ik kon opmaken uit haar hele resem van woorden. Interesseerde mij het wat of haar vriendin haar aan de kant had geschoven? Nee. Maar dit kon ik natuurlijk niet laten zien of ik was het meisje kwijt.
“Liefje, waarom praat je dan gewoon niet met haar? Leg haar je gevoelens uit.” Hoewel ik me geïrriteerd voelde, was het allesbehalve te onderscheiden in mijn medelevende stem. Kon dit gesprek nu al niet gewoon over zijn? Ik had wel wat belangrijkers te doen dat naar deze klaagzang te horen.
Net toen ik het wenste, werd de deur van mijn kantoor opengegooid en stond Sal ongeduldig in de deuropening.“Ga eens wat wijven zoeken, daarnet heb ik het geld eens nageteld en óf ze leveren niet alles in óf je moet nodig betere hoeren hebben.” Het werd nog maar eens duidelijk dat tact allesbehalve zijn sterke punt was. Zelfs als ik aan de telefoon was, moest hij zo nodig zijn grote mond opzetten en konden we bijna door de mand vallen.
“Liefje, sorry, maar er komt net iemand binnen. Ik bel je straks terug, oké? Veel succes nog met je vriendin.” Ik sloot de telefoon af waarna ik Sal met een dodelijke blik aankeek. “Óf ze brengen te weinig op aangezien jij ze graag eens bont en blauw slaat.” verliet eigenwijs mijn mond. Hoewel ik wist dat je Sal niet mocht tegenspreken, was ik toch niet bang voor hem. Hij was mijn broer en ik kende zijn manieren van doen. Het zou erg zijn dat ik hem nog niet kende na al die jaren van samen opgroeien.
“Ik zal zien wat ik kan doen betreft die hoeren. Maar vanavond kunnen we er sowieso ééntje aan onze collectie toevoegen.” antwoordde ik waarna ik mijn voeten weer op de grond liet zakken en hem aankeek. Het viel me eigenlijk nog niet eens op dat we over onze hoeren praten alsof het voorwerpen waren.
“Ik ben effe weg, een eh, woordje spreken met een klant.” Zijn grijns stond vals maar ook pervers waardoor het wel duidelijk werd dat hij niet echt zijn mond ging gebruiken maar eerder opteerde voor zijn vuisten. “Leef je uit, zou ik zeggen.” rolde luchtig over mijn lippen terwijl een kleine voldane glimlach mijn gezicht sierde. Hij had de deur al echter dicht gegooid waarna ik even later het teken het bekend gebrul van zijn motor hoorde. Nou daar waren we ook al vanaf.
Met een zucht stond ik op waarna ik vermoeid door mijn ogen wreef. Het was toch nog best een lange nacht geworden. Ik wierp een blik op mijn horloge om daarna te beseffen dat het bijna tijd was voor mijn afspraak. Sal wist nog niets van het plan af waardoor ik later deze avond wel eens zijn verbaasd gezicht wou zien als ik met een nieuw meisje binnenkwam. Normaal gesproken duurde het even vooraleer ik een meisje aan de haak sloeg gezien de Noorderlingen niet zo erg makkelijk te overtuigen waren. Maar deze was een gevalletje apart en bovendien ook geen Noorderling.
Ik stond op, grabbelde mijn autosleutels van het bureautje om daarna het kantoor uit te benen en de auto in te springen met een simpele klik op de autosleutels om de deuren te openen. We hadden afgesproken in een bijna uitgestorven motel, wat me ergens wel verbaasde. Ze leek helemaal niet voorzichtig te werk te gaan. Ze wist nu toch dat alle ogen momenteel op haar waren gericht? Een pooierloze prostituee. We hadden afgesproken in kamer 102.

[ bericht aangepast op 12 feb 2014 - 12:59 ]

Rise and rise again until lambs become lions

Alvera Varinia Fuensanta

Een zwak glimlachje stond op mijn lippen terwijl ik met mijn hoofd iets naar achteren leunde en zo de zoet ruikende shampoo uit mijn haren spoelde. Ik voelde gewoon hoe er een vieze, zweterige laag van mijn lichaam af werd gespoeld en werd overgenomen door de perzikengeur van mijn douchegel en shampoo. Voor ik ging douchen had ik nog een kleine twee uur gehad, dat was zeker alweer een half uur minder zodra ik klaar was en dan moest ik mezelf ook weer opnieuw gaan opmaken en aankleden. Een zachte zucht verliet mijn mond waarna ik mezelf nog een keer afspoelde en daarna de kranen van de douche dicht draaide om eruit te gaan.
Met een handdoek om me heen geslagen liep ik, nog nat van het douchen, richting de keuken om daar vluchtig een broodje te maken. Een goede maaltijd eten zou waarschijnlijk vanavond laat pas gebeuren, iets wat niks nieuws zou zijn. Tijd voor een normaal vast eetpatroon of slaapritme had ik gewoonweg niet. Hetzelfde als een normaal tijdstip waarop ik afgewerkt zou zijn, hoe dubbel dat ook mag klinken.
Terug op de slaapkamer leg ik mijn broodje op het nachtkastje en droog ik mezelf gronding af. Gelukkig was er van de rode handafdruk, die op mijn billen stond toen ik mijn vorige klant verliet, niks meer te zien. Ik had er een hekel aan om nog zichtbare sporen op mijn lichaam te hebben wanneer ik naar de volgende ging. Ik wist dat ik het niet helemaal kon voorkomen, tenslotte gaven de mannen er niks om wat de ander zou denken zolang hun maar aan hun trekken kwamen. Ergens diep in mijn achterhoofd hoor ik het zachte gemopper van Vaënn wanneer ze weer eens een glimp heeft gezien van mijn lijf na een iets te brute beurt. Zorgvuldig bandde ik het weg uit mijn hoofd en haalde uit mijn kast een van mijn zwarte, kanten, doorzichtige lingerie setjes.
Tijd om daarover na te denken was er niet, het haalde voor mijn manier van doen en laten toch niks uit. Al moest ik wel toegeven dat ik het soms vreselijk vond om te zien hoe ze er op bepaalde vlakken onder had geleden. Zodra ik mezelf in het setje had gehesen trok ik mijn pantykousen aan en klikte ze vast aan mijn jarretels. Daarna viste ik een kort jurkje uit de kast, samen met een paar hoge hakken. Mijn donkere lokken droogde ik met een van mijn föhns en besloot ze, na een blik in de spiegel, voor de rest te laten voor wat het was. Schuifjes, stiekjes of clipjes hadden toch geen nut. Die droeg ik eventueel wel wanneer het voor mezelf was en het wel zin had, en het er niet na een paar minuten al uit lag.
Wanneer ik helemaal klaar was met mijn kleding, en ook dit keer de klok me weer liet zien dat ik moest gaan haasten, bracht ik de make-up aan op mijn gezicht. Niet te dik en ook niet teveel, en als het even kon ook nog eens zo naturel mogelijk. Daarna werkte ik mijn broodje weg, haalde een tandenborstel over mijn tanden heen en ruimde mijn rommels vluchtig op.
Met mijn tas over mijn schouder haalde ik de voordeur van het slot af en trok hem eenmaal buiten weer achter me dicht, waarna ik hem afsloot. Het motel waar ik had afgesproken lag op loopafstand van mijn appartementje en liet dat mijn voordeel zijn om tenminste nog iets op tijd te komen. Als het verder weg had gelegen had ik het waarschijnlijk nooit gehaald. Voor de eerste keer weer in tijden kon ik een nieuwe klant binnen halen en het beste voor mij werkte dat door daar af te spreken omdat ik daar altijd met nieuwe had afgesproken in de tijd dat ik nog voor Rodrig werkte.
Mijn ogen gleden over het naderende Motel heen, negeerde enkele blikken op straat die afkeurend naar me keken, en stapte uiteindelijk naar binnen. Via de receptie kreeg ik een tweede sleutel en wist vervolgens blindelings de weg naar kamer 102 te vinden. Voor het eerst voelde ik weer een beetje de lichte zenuwen van het begin, ook al vielen deze totaal in het niet bij hoe het toen was geweest, en draaide deur open om naar binnen te gaan. Daar trof ik een jongeman aan die overduidelijk al zat te wachten op mijn komst. Enkele zachte Spaanse begroetingen rolde over mijn lippen heen terwijl ik hem volledig in me opnam en uiteindelijk met een kleine, goedkeurende blik in zijn ogen keek. Langzaam draaide ik een keer rond, zodat ook hij zijn ogen de kost kon geven, en hield mijn hoofd een tikkeltje schuin zodra ik hem weer aankeek.
‘En, tot nu toe tevreden met wat je ziet?’ vroeg ik hem. Misschien was dat iets te brutaal, of was ik het binnen halen een beetje verleerd en had ik het gesprek misschien op een wat andere manier moeten beginnen, maar dit recht door zee was iets wat ik altijd al had en zomaar veranderen zou het toch niet. Hij kon er dus maar beter aan wennen.

[ bericht aangepast op 12 feb 2014 - 18:38 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Savannah Catalina Castilla-Martinez

Ik zie de frons op zijn gezicht waarna hij zijn hoofd schud. 'Oh god, wat heb je nou weer gedaan Sav... Moest jij niet nablijven en weet ik tot hoe laat op school zitten?' zegt hij en ik knik luchtig. 'Eigenlijk wel... Maar om nou nog een uur langer te zitten met die mensen...' zeg ik en ik schud mijn hoofd. 'Geen denken aan.' zucht ik. Op zich had ik met het niveau en de school zelf geen problemen. Het waren meer de mensen die er rondliepen. Ik durf te wedden dat ik een stuk minder moest nablijven als ik bijvoorbeeld een andere Wiskunde docente had. Like come on.. Dat mens mag mij gewoon niet.
'En om nou na te blijven omdat ik voor mezelf opkom.. Nah, thanks.' grijns ik. Ik duw mezelf van het aanrecht en doe mijn jasje uit zodat mijn gebruinde armen tevoorschijn komen. Met een handige worp gooi ik hem op een stoel en loop vervolgens naar de koelkast. Ik maak hem open en een koele lucht verspreid zich over mijn lichaam. Snel vis ik een blikje fanta eruit en spring dan weer op het aanrecht. Met een snelle klik heb ik hem open en neem een grote slok. 'Maargoed... Vertel eens wat ik heb gemist want ik ben hier al drie dagen niet geweest..' grijns ik.

El Diablo.

Elijah 'Alano' Conroy
Het meisje waarvan ik via mijn contacten had te weten gekomen dat ze Alvera heette en al even zonder pooier door het leven ging, had ik al voor een lange tijd in de gaten gehouden. Ze had iets speciaals en bovendien leek ze ook een zekere aantrekkingskracht op de mannen rond haar te hebben. Ik besloot echter om eerst een waterdicht plan te bedenken alvorens ik haar belaagde met mijn aanwezigheid. En dus had ik dit als het perfecte moment uitgekozen en zat ik hier al een vijftal minuutjes in de smakeloze kamer te wachten op de Spaanse schone die me toch wel veel geld in het laatje zou brengen.
Mijn blik gleed rond de kamer om daarna tot de conclusie te komen dat het niet eens de moeite waard was om het te bekijken. Zelfs voor een neukpartij vond ik dit allesbehalve geschikt. Waarschijnlijk ook omdat het bed half uit elkaar viel als je erop ging zitten, laat staan als je eventjes de nacht van je leven wilde beleven. Voor de rest maakte het niet zoveel uit gezien de mensen meer met elkaar bezig waren dan met het interieur. Wel dat hoopte ik toch dat ze deden.. anders zou er toch wel een groot probleem bij één van de twee personen zijn. Na nog eens vijf minuten, wierp ik een blik op mijn horloge toen net de deur werd geopend. Mijn hoofd schoot meteen omhoog waardoor mijn blik al snel kruiste met een paar bruine ogen. Hm.. bruine ogen, mooi zwart golvend haar, dikke volle lippen en volle wimpers… ja dit kon wel eens goed komen.
Enkele Spaanse begroetingen verlieten haar mond waarna ik hetzelfde deed. Sinds de tijd dat Sal en ik van Griekenland naar Spanje waren verhuisd, was mijn Spaans er aardig op vooruit gegaan, al zeg ik het zelf. Het was ook iets dat erg nodig was gezien ik dagelijks in contact kwam met meisjes die enkel Spaans konden. Hoewel ze het heel onopvallend probeerde te doen, merkte ik op dat ze me leek te keuren. Geloof mij, die blik kende ik uit de duizenden. Ergens vond ik het wel erg ironisch en lachwekkend dat de hoer haar pooier bekeek in de plaats van andersom. Ze keek me goedkeurend aan, blijkbaar had ze snel haar conclusie gemaakt, waarna ze langzaam een rondje draaide om mijn ogen de kost te laten geven. Natuurlijk nam ik gebruik maken van deze gelegenheid en gleden mijn ogen onbeschaamd over haar gehele lichaam om daarna te eindigen op het kleine stukje tattoo dat onder haar korte jurkje tevoorschijn kwam. Hm.. ze had pit en bovendien zorgde het ook voor een soort van sexy-gehalte. Hier had ik nog wel wat klantjes voor.
Ze stopte met draaien waarna ze zich naar me toedraaide en me een tikkeltje schuin aankeek. “En, tot nu toe tevreden met wat je ziet?” Dat ze pit had, werd bij deze nogmaals eens bewezen. Ze was volgens mij echt geen katje om zonder handschoenen aan te pakken.
“Nou zeer zeker dat ik tevreden ben.” Ik keek haar glimlachend aan waarna ik opstond. “Ben je altijd trouwens zo recht door zee of..” Ik nam enkele stappen richting haar waarna ik achter haar stond en mijn armen rond haar middel plaatste. “.. probeer je me zo eens en voor altijd duidelijk te maken dat je geen katje om zonder handschoenen aan te pakken bent?” fluisterde ik nu in haar oor terwijl ik de geur van perziken in me opnam.
“Wat zeg je ervan dat we die grote mond ergens anders voor gebruiken?” Ja wat? Ik bleef een man en hoewel mijn eerste plan inhield dat ik haar enkel ging ontvoeren, kon ik er even goed ook gebruik van maken, niet waar? Mijn lippen dwaalden af naar haar nek waar het verscheidene kusjes drukten. Kon ik meteen ook eens weten wat ze haar klanten en binnenkort de mijne aanbood.

[ bericht aangepast op 12 feb 2014 - 18:46 ]

Rise and rise again until lambs become lions

// Ergens waar Ella in kan springen?

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Pwettyness schreef:
// Ergens waar Ella in kan springen?

Rise and rise again until lambs become lions

Pwettyness schreef:
// Ergens waar Ella in kan springen?

Neal schreef:
[Je kan misschien al schrijven dat ze wordt gestolen door Joshua? :'p]

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Alvera Varinia Fuensanta

‘Nou zeer zeker dat ik tevreden ben,’ glimlachte de jongeman en stond vervolgens op om naar me toe te lopen. Mijn ogen volgde hem nauwlettend en hielden elke beweging die hij maakte in de gaten. Het was een gewoonte geworden door de jaren heen, aangezien er ook mannen waren die niet alleen uit waren op een potje sek, en ik had dan ook een eventuele vluchtroute bij binnenkomst allang uitgestippeld. ‘Ben je altijd zo recht door zee of probeer je me zo eens en voor altijd duidelijk te maken dat je geen katje om zonder handschoenen aan te pakken bent?’ fluisterde hij vervolgens zacht in mijn oor nadat hij achter me was komen staan en zijn armen rond mijn middel had geplaatst, waarna hij een paar kusjes in mijn nek drukte. Ik moest toegeven dat de man me een korte rilling had weten te geven, iets wat sommige van mijn oude klanten nog nooit was gelukt en hetgeen wat ze nu ook helemaal niet meer zou gaan lukken. Veel aandacht besteedde ik er vervolgens niet aan. Ik mocht dan misschien grof gezegd een hoer zijn, er rustte nog altijd iets van gevoel in mijn lichaam.
‘Misschien maak ik wel beide duidelijk,’ reageerde ik en hield mijn hoofd nog wat schuiner zodat mijn nek nog iets bloter kwam te liggen om er voor hem bij te kunnen. ‘Wat zeg je ervan dat we die grote mond ergens anders voor gebruiken?’
Een van mijn wenkbrauwen schoot licht omhoog waarna er een speelse glimlach op mijn lippen verscheen. Voor iemand die beweerde dat ik recht door zee was, kon hij er zelf ook behoorlijk wat van. Ik kon het waarderen dat hij meteen tot de reden van zijn komst kwam, maar misschien zou ik zijn brutaliteit op de koop nemen door een paar tientjes extra op mijn prijzen te leggen. Die ik voor nu even zou aanpassen. Gewoon omdat ik dat leuk vond. Tenslotte was hij nu zelf zo dom geweest om niet eerst wat zakelijke dingen te bespreken. Typisch een man, liever eerst de lusten en ergens aan het einde pas de lasten.
‘Dat klinkt als een goed idee,’ reageerde ik . ’Misschien dat we jou grote mond dan doen laten zwijgen,’ voegde ik eraan toe, wreef zachtjes met mijn billen tegen hem aan en draaide me vervolgens langzaam om zodat ik hem een uitdagende blik toe kon werpen. Zonder enige aarzeling drukte ik op mijn beurt enkele plagende kusjes in zijn nek, volgde de lijn naar zijn kaak en kuste tot aan zijn mondhoek. Daar stopte ik, richtte mijn blik weer op hem terwijl ik met mijn tong mijn lippen bevochtigde. Mijn ogen gleden over zijn gezicht heen, nu hij zo dicht bij stond was dit een mooie gelegenheid voor me om dat te doen. Een klein, ondeugend lachje verscheen terwijl een speelse twinkeling in mijn ogen was komen opzetten. Nieuwe klanten waren nog altijd de leukste, of ze nou gewend aan ons waren of niet, je kon ze plagen en uitdagen omdat ze geen van alle nog wisten hoe je in elkaar zat. Een van de dingen die ik zelf altijd leuk had gevonden, was kijken hoever je bij ze kon gaan voordat ze hun beheersing zouden verliezen en snakte naar genot. Ook dit keer vroeg ik me af hoever ik kon gaan. Ik mocht dan wel binnen een bepaalde tijd van hem zijn waarin hij kon doen en laten met me wat hij wilde, uiteindelijk was ík degene die hem datgene waar hij naar verlangde gaf. Een klein spelletje vooraf moest daarom ook vast geen probleem zijn.

[ bericht aangepast op 13 feb 2014 - 17:25 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Elijah 'Alano' Conroy
Ze hield me duidelijk nauwlettend in de gaten waardoor ik besefte dat ik voorzichtig te werk moest gaan. Als ik er honderd procent zeker van wilde zijn dat ze onder mijn hoede kwam te staan, moest ik mijn tijd afwachten en op de perfecte moment pas toeslaan. Ik moest eerst een beetje haar vertrouwen weten te winnen om daarna tot de essentie te komen. Ze leek me immers het typische prostitueetje dat al ontelbaar veel aanvaringen had gehad met lastige klanten. Het was een harde tante en volgens mij moest je er dus ook niet al teveel met sollen.
Ik drukte enkele kusjes in haar nek en toen ze haar hoofd nog wat schuiner hield zodat haar nek nog ietsjes bloter kwam te liggen, maakte ik er maar al te graag gebruik van. “Misschien maak ik wel beide duidelijk.” Een kort gegrinnik rolde over mijn lippen zonder ook maar één keer het contact met haar blote huid te verliezen. Na nog een paar kusjes trok ik mijn lippen af haar huid waarna ik haar een speelse vraag stelde. Ik was inderdaad niet het type jongen dat de hele tijd rond de pot zou blijven draaien. Ik wist wat ik wilde en ging er dan ook meteen voor. Geen enkel moment van aarzeling gezien dat alleen maar voor eventuele moeilijkheden zou kunnen zorgen. Haar linkerwenkbrauw schoot lichtjes omhoog terwijl er een speelde glimlach om haar lippen speelde. “Dat klinkt als een goed idee.” Ik keek haar licht grijnzend aan, “Misschien dat we jou grote mond dan doen laten zwijgen.” Ik voelde hoe haar billen zachtjes tegen me aanwreven waardoor er toch wel een soort van genot door me schoot. Ze maakte me gewillig. Ze draaide zich had om en keek me met ogen die uitdagendheid uitstraalden aan. Haar lippen drukten enkele kusjes in mijn nek om daarna mijn kaaklijn te volgen en zo halt te houden bij mijn mondhoek. Oh.. ik wist wat mevrouwtje probeerde te doen.. Ze wilde me uittesten, zien hoelang ik me kon inhouden vooraleer ik gek werd en haar de kleren van haar lijf scheurden. Dan had zij toch wel eens effe pech gezien ik graag net hetzelfde deed bij mijn slachtoffers. Hoe gewilliger en gekker ik ze maakte, hoe liever ik het had.
Mijn ogen gleden naar haar lippen die ze met haar tong bevochtigde waardoor er een kleine rilling door me heen sidderde. Ja wat? Ik was een man en natuurlijk waren we op deze momenten toch wel het zwakke geslacht maar dat wilde niet zeggen dat ik niet zou terug vechten. Mijn tong gleed over mijn witte tanden terwijl ik bedachtzaam haar aankeek en even later voor enkele seconden onbewust op mijn onderlip beet. Mijn handen legde ik nu op haar heupen waarna ik haar dicht naar me toetrok zodat onze lichamen met elkaar contact maakten.
Ik draaide haar om met een halve strakke draai om daarna te stoppen voor het bed zodat het hout van het bed in haar knieholtes te voelen was. Ze keek me ondeugend aan maar ook langs mijn kant was de speelsheid niet te onderschatten. Ik had alle tijd van de wereld dus waarom zou ik het deze keer een vluggertje maken? Ik wilde wel eens zien hoelang het zou duren vooraleer het meisje ook iets zou voelen. Ook al was het een hoer, het kon niet anders dan dat ze ook een limiet of een zwakke plek had.
Onze lichamen maakten weer contact terwijl mijn lippen wederom begonnen in haar nek maar al snel afdwaalden naar haar sleutelbeen. Enkele keren keek ik met twinkelende oogjes naar boven zodat ik haar reactie kon peilen. Mijn handen gleden gewillig over haar zijden en heupen de hele tijd heen en weer. Het tempo dreef ik niet op, gewoon de hele tijd alsof ik de tijd van de hele wereld had. Het bandje van haar jurkje schoof ik af haar schouder zodat ik daar nu ook aan kon waarna ik weer omhoog dwaalden en haar kaaklijn traceerde, zo lang haar mondhoek ging om daarna meer naar boven te gaan.
“Daar heb je wel wat meer voor nodig dan dat.” verliet al fluisterend mijn mond toen ik een weg had gebaand naar haar oor. Ik doelde op haar uitspraak dat ze me op deze manier misschien wel mijn grote mond kon dichtsnoeren. Mijn handen haalde ik van haar lichaam waarna ik met een plofje op het bed zat en haar zo aankeek, al leunend op mijn handen.
“Wat is je naam trouwens? Ik wil ‘m namelijk weten zodat ik de juiste naam op het hoogtepunt kan uitschreeuwen; je weet wel kwestie van de vrouw goed en belangrijk te doen laten voelen en niet de verkeerde naam uit te roepen. Al veel te slechte ervaringen mee.” rolde grijnzend maar nonchalant over mijn lippen. Ik deed alsof het me allemaal niets deed terwijl ik diep vanbinnen voelde hoe ik meer en meer naar haar lichaam verlangde. Ik vond het geweldig om haar om de tuin te leiden. “Je lijkt me wel een Eleena-typetje.”

Rise and rise again until lambs become lions

      Sal Conroy.

      Mijn o-zo charismatische broertje zat aan de telefoon met iemand, het maakte me eigenlijk geen ene mallemoer uit met wie of wat hij aan het doen was – ik ging voor. En na die actie van gisteravond, waar hij Félice en die hufter nog een “plezierige nacht” toewenste, kon ik hem wel wurgen. Waarschijnlijk wist hij dit wel; hij kende me immers al jaren. Dat maakte het niet minder erg, ik moet iets bedenken hoe ik mijn broertje terug kan pakken. Ondertussen had hij de telefoon opgehangen en keek me met een dodelijke blik aan, die mij absoluut niets – maar dan ook niets – deed.
      ‘Óf ze brengen te weinig op aangezien jij ze graag eens bont en blauw slaat.’ Kwam er eigenwijs bij hem uit.
      ‘Dat komt door die wijven zelf; moeten ze maar luisteren,’ was mijn directe antwoord terug, een kille blik in mijn ogen. Ze wisten nu eenmaal wat ze bij mij konden verwachten en dan nog probeerden ze mij tot het uiterste te testen. Domme hoeren dat het waren.
      ‘Ik zal zien wat ik kan doen betreft die hoeren. Maar vanavond kunnen we er sowieso ééntje aan onze collectie toevoegen.’ Elijah liet zijn voeten op de grond zakken en ik zuchtte diep, zowat geërgerd.
      ‘Geweldig, zorg ervoor dat ze wat heeft om vast te grijpen, want ik heb nu al enkele klachten gehoord van klanten dat ze te weinig op hun achterste hebben.’ Meldde ik nogal tactvol, waarna ik erachteraan gooide dat ik weg was en dan ook werkelijk de deur al dichtgooide.

      Terug in het huis ga ik achter Félice staan, waar ze duidelijk van schrikt – wat me ook logisch lijkt met die harde herrie op. Echt, wat was dit voor klote herrie? Het uitzetten deed ik echter niet, ik liet één van mijn handen onder haar badjas glippen.
      ‘Ik heb het inderdaad erg naar mijn zin gehad. ’s Ochtends was zelfs beter dan ’s avonds,’ meld ze me wat luchtig, waardoor mijn handelingen kort stoppen en ik mijn tanden op knars. Als ik me echter herinner wat ik hem aan heb gedaan, grijns ik breed en hum tevreden. ‘Hm-hm, dat zal wel,’ fluister ik zachtjes, ‘je was ook erg laat terug.’ Ik lijk me erg in te houden, wat ook deels zo is, alleen het genoegen dat hij nu zowat halfdood op de vloer van zijn appartement ligt te bloeden doet me toch goed.
      ‘Hmm,’ mompelt ze nadenkend, op wat ik zei dat ze naar mij toe kon komen. ‘Ik wilde wel eens iets anders. Altijd hetzelfde wordt op den duur een beetje saai, vind je ook niet?’ Ze vraagt het op een onschuldige toon en ik laat een boosaardig gegniffel horen, terwijl ik het wat ruwer besluit te spelen. Hierdoor antwoord ik er dan ook niet op, maar druk haar steviger tegen me aan als ze haar armen van haar middel probeert te krijgen.
      ‘Laat me los, Sal. Ik heb honger, maar zo eieren bakken wil niet.’ Ze friemelt heen en weer met haar lichaam, waardoor ik haar zowat tegen me aan voel schuren, ik druk mijn hand tegen haar buik aan. ‘Als de keuken straks in de fik staat, is het niet mijn schuld.’ Er komt een grom uit mijn keel, wat niet van boosheid komt, en in een oogwenk heb ik haar omgedraaid. Het gas draai ik uit en gemakkelijk zet ik haar op het keukenblad, waarna ik mijn gezicht in haar nek duw. Er komt een zoete, vrouwelijke geur mijn neusgaten binnen en ik lik kort over mijn lippen.
      ‘Wat? Ik dacht dat je eens andere seks wilde.’ Haar loslaten doe ik nog altijd niet, wat ik wel doe, is haar badjas verder openen en mijn lippen op de huid van haar nek drukken. Ik laat ze van haar nek tot haar kaak strelen en grijns dan iets. ‘Als je iets anders wilt, kan ik je ook gewoon weer terug een hoer maken.’

Quiet the mind, and the soul will speak.

Alvera Varinia Fuensanta

Voor een paar seconden keek de jongeman even naar me, liet zijn tong kort over zijn parelwitte tanden glijden en beet daarna een keer zacht in zijn onderlip. Een nieuwe, kleine glimlach sierde mijn lippen weer terwijl ik hem recht aan bleef kijken met nog steeds dezelfde speelse uitdaging in mijn blik. Ik wist heel goed wat voor macht vrouwen konden hebben op mannen, maar ik was niet te naïef om te denken dat sommige dingen niet terug verwacht konden worden. Deze man was nieuw voor me, en een nog totaal onbekende. Wat er nu door hem heen kon gaan waren voor mij een heleboel vraagtekens, iets wat me best nieuwsgierig maakten.
Zacht legde hij zijn handen weer op mijn heupen en trok me weer dicht tegen zich aan, daarna gleden zijn lippen weer over mijn nek heen en dwaalden af naar mijn sleutelbeen. Een lading kippenvel rolde over mijn huid heen, iets wat voor hem nooit onopgemerkt kon blijven aangezien hij nog steeds overal kleine kusjes plaatsen. Zijn handen gleden over mijn heupen en zijden heen, waaropmijn vingers zijn shirt zacht vastgrepen om hem nog dichter tegen me aan te trekken. Ondertussen had hij ons zo gedraaid dat ik de houten rand van het bed in mijn knieën voelde en doorkreeg dat ik met een zachte duw achterover op het bed zou belanden. Deze totale omdraai van rollen liet me niet koud, vooral niet gezien ík meestal degen was die een man in zo’n positie bracht en niet andersom. Een opkomend, opgewonden gevoel viel daarom ook niet te negeren.
Een van de bandjes van mijn jurkje gleed van mijn schouders af, waardoor deze nu geheel ontbloot was en voor hem geheel tot beschikking lag. Mijn lippen krulde zich wat op toen hij ook daar enkele kussen plaatsen en vervolgens weer terug omhoog ging. Ondertussen wist ik mijn vingers tactvol onder zijn shirt te krijgen en liet ik ze zacht over zijn onderbuik glijden en genoot stiekempjes van de harde spieren die ik daar voelde. Tot nu toe waren het nog allemaal pluspunten geweest van wat ik zo gezien, en nu gevoeld had, en het deed me steeds meer verlangen naar het te weten komen hoe hij tussen de lakens was.
‘Daar heb je wel wat meer door nodig dan dat,’ fluisterde hij zacht toen zijn lippen weer terug bij mijn oor waren en ik nog net een rilling wist te onderdrukken. Op dat zelfde moment lieten zijn handen me los, trok ik de mijne terug, en liet hij zich met een plof op het bed zakken. Leunend op zijn handen staarde hij naar me op terwijl ik me iets omdraaide om terug naar hem te kunnen kijken.
‘Wat is je naam trouwens? Ik wil ‘m namelijk weten zodat ik de juiste naam op het hoogtepunt kan uitschreeuwen; je weet wel kwestie van de vrouw goed en belangrijk te doen laten voelen en niet de verkeerde naam uit te roepen. Al veel te slechte ervaringen mee,’ zei hij vervolgens op een nonchalante toon en met een brede grijns op zijn gezicht. ‘Je lijkt me wel een Eleena-typetje,’ voegde hij er nog aan toe waarop direct weer een van mijn wenkbrauwen omhoog schoot. Dat grapje kosten hem zojuist nog een tientje of twee extra. Ik kon het nemen, gezien hij geen reet van mijn prijzen wist. De brutale vlerk. Toch kon ik die brutaliteit van hem ook wel weer waarderen, het had iets en dat hield me nieuwsgierig genoeg om niet een vals randje op te zetten. Ik had inmiddels wel al een klein vermoeden gehad dat deze jongen niet iemand was die stil zou zitten, al helemaal niet als het aankwam op vrouwen. Daar zag hij er net iets te goed voor uit en gezien de manier waarop hij me net zo goed uitdaagde, ook veel te ervaren.
‘Een Eleena-type nog wel?’ bracht ik uit en plaatste me ongegeneerd wijdbeens op zijn schoot neer, waarbij ik er voor zorgde dat hij niet onder mijn jurkje door kon gluren. ‘Eleena’s zijn iets te burgerlijk, schat. En laat ik nou net niet dát type zijn,’ reageerde ik en boog me iets verder naar hem toe.Een van mijn handen glipte opnieuw onder zijn shirt door, streelde zijn buik weer waarbij ik af en toe mijn nagels plagend over zijn onderbuik liet krassen. Voordat ik mijn hand weer terugtrok liet ik mijn vingers een keer onder zijn broekrand doorglippen en trok daarbij weer speels een wenkbrauw op terwijl ik hem aan bleef kijken.
‘Mijn naam, is Alvera. Een naam die je na vanavond zeer zeker niet zult vergeten,’ glimlachte ik ondeugend en een tikkeltje vol zelfspot, waarop ik mijn lippen weer in zijn nek liet neerkomen en een keer zacht het puntje van mijn tong over zijn huid liet gaan. ‘En de jouwe?’ vroeg ik hem vervolgens tussen mijn kussen door, beet een keer zachtjes in zijn nek en trok me weer iets terug. ‘Vast iets macho-achtig, nietwaar? Zo’n type lijk jij me namelijk wel,’ voegde ik eraan toe en glimlachte triomfantelijk terwijl ik me weer wat naar hem toe boog en vlak voordat onze lippen elkaar raakten halt hield. ‘Je bent natuurlijk niet de enige die iemand tevreden wilt houden door de juiste naam uit te roepen wanneer ze klaar komt,’ fluisterde ik zacht en drukte voor hij echt een antwoord kon geven mijn lippen op de zijne. Een korte rilling van genot joeg door me heen en zorgde ervoor dat het lichte, opgewonden gevoel langzaam begon op te laaien.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Félice Maréchalle
‘Hm-hm, dat zal wel, je was ook erg laat terug,' fluister hij zacht. Mijn wenkbrauwen gaan uit verbazing iets omhoog. Normaal gesproken reageert hij niet zo kalm op dit soort dingen: dat betekent vast niet veel goeds, of hij moet wonderbaarlijk genoeg eens in een opperbest humeur zijn, maar die kans is nihil.
Ik besluit er maar niet op te reageren en merk in plaats daarvan op een onschuldige toon op dat ik wel eens iets anders wilde. Weer lijkt hij niet uit zijn slof te schieten, maar grinnikt hij iets duivels. Wel sluit hij zijn armen steviger rond mijn middel, wanneer ik ze weg probeer te duwen. Ik slaak een diepe zucht en begin te klagen dat ik wil eten, terwijl ik mezelf heen en weer wurm in zijn armen in nog een poging om los te komen. Een laag gegrom komt uit zijn keel, maar het is zeker eerder op de perverse manier bedoelt, dan boosaardig. Al liggen die twee dingen soms in elkaars buurt bij hem.
Uit het niets draait hij mij om, draai hij het gas uit en zet hij mij op aanrecht. Zijn gezicht duwt hij in mijn nek en ik laat hem begaan, zolang ik mijn eten straks maar krijg. ‘Wat? Ik dacht dat je eens andere seks wilde.’ Hij maakt mijn badjas verder open en ik wilde dat ik toch een BH had aangedaan, niet dat dat Sal tegen had gehouden, maar ik verlang nu gewoon meer naar eten dan naar seks. Dat laatste heb ik vanochtend nog gehad, eten niet bepaald. Toch komt er een goedkeurend geluidje uit mijn keel wanneer hij zijn lippen in mijn nek drukt en ze naar mijn kaak laat strelen. 'Niet in de keuken,' mompel ik, 'dat is vies.'
‘Als je iets anders wilt, kan ik je ook gewoon weer terug een hoer maken,' grijnst hij dan. Ik bevries zowat gelijk en weet mezelf met moeite zover te krijgen dat ik hem niet wegduw. In mijn ogen is een iets geërgerde blik te zien. Als hij dat zou flikken, dan zou hij het krijgen ook. Hij beseft zich hopelijk, dat ik met "zijn meisjes" een betere band heeft, dan hij met ze heeft. Ik heb voor de meeste behoorlijk wat gedaan en als hij weer een hoer van me maakt, dan krijg ik een deel wel zover dat ze niks meer doen. Geslagen worden ze toch wel. En als ik weer een hoer word, ben ik ook zeker niet van plan om hier te blijven.
Dan valt mijn blik op het bloed op zijn shirt en handen en maak ik een afkeurend klakkend geluid met mijn tong. 'Oh, ik dacht dat je het nooit zo leuk vond wanneer ik met andere mannen sliep, of is dat niet de reden dat je mijn onenightstands in elkaar slaat?' zeg ik op een luchtige en ietswat sarcastische toon. 'Al maakt je dat waarschijnlijk niet uit wanneer ik er geld voor zou krijgen, hmm.'
Ik buig me langs hem en zet het gas weer aan. 'En nu wil ik eten.'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

- Found it.

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Amaryliss 'Amy' Felice Davis

'Je was weer geweldig Amaryliss' verliet de mond van degene met wie ik zojuist seks had gehad. Een klein glimlachje verliet mijn mond. Hij ging achter me staan en kneep even in mijn kont. 'Maar je moet echt wat meer in dat achterwerk van je krijgen, hier kan ik eigenlijk niks mee. Ik denk dat ik binnenkort maar eens ga klagen bij je baas' vervolgde James toen. Gelukkig was hij niet zo'n oude pedo van boven de veertig, maar gewoon een jongeman van vierentwintig. Als ik al die verhalen hoor van de andere prostituees moet ik blij zijn dat ik een 'jong' iemand als vaste klant heb.
Ik slikte even bij zijn woorden dat hij waarschijnlijk Sal ging inlichten over het feit dat ik niet genoeg in mijn achterwerk had om in te kunnen knijpen. Ik had inmiddels al doorgekregen dat meerdere klanten er zo over dachten en hadden geklaagd. Ik was Sal's gescheld en geroep nog lang niet vergeten. De klappen ook niet trouwens. Hij kon echt doordraaien om het kleinste dingetje, maar goed, zo was Sal nou eenmaal. Ik ben me met de dag meer gaan afvragen hoe het Sal ooit gelukt is om mij hier te krijgen, het lijkt me niet dat hij eerst het lieve vriendje is gaan uithangen. Hij is niet zoals Elijah, het tegenovergestelde eigenlijk.
Ik krijg het geld van James en ik geef hem nog snel een kus waarna ik zijn huis uitloop. Ik voelde me werkelijk verschrikkelijk. Ik haatte het, maar ik had geen keus. Sal - en waarschijnlijk niet alleen Sal - zou me vermoorden als hij erachter kwam dat ik was ontsnapt. Toen ik eenmaal buiten was en van veilige afstand van het huis, vielen enkele tranen via mijn wangen naar beneden. Ik voelde me zo schuldig tegenover mijn familie, tegenover mezelf.
Naarmate het appartement waar alle prostituee's van de broertjes Conroy zitten nadert zucht ik even. Ik zou eigenlijk ook gewoon kunnen wegrennen, al zouden ze dat binnen de korste keren merken en dan was ik nog verder van huis. Kijk maar naar de eerste ontsnappingspoging van mezelf. Ik was drie uur verlost van de prostitutie toen een of andere vriend van de familie Conroy me gevonden had. Ik was werkelijk bijna dood geslagen en heb enkele dagen geen geld kunnen ophalen. Ik heb nog altijd niet alles terugbetaald.
Ik kom steeds dichterbij het appartement. Als ik dicht genoeg ben om te kunnen zien wat zich ervoor afspeelt merk ik dat Elanore er staat met twee onbekende jongens. Ik roep haar naam. Geen reactie. Ik kijk hun even na. Is Elanore nu overgestapt? Of zijn dat gewoon haar klanten? Ik loop wat dichterbij en bekijk de jongens even. Het zijn andere pooiers. Wat moet Elanore met andere pooiers? Wil ze Elijah en Sal doorgedraaid laten worden? Ik besteed er geen aandacht aan en loop stug door, wanneer ik geroep en geschreeuw hoor. Het volgende moment zie ik dat Elanore meegenomen wordt. Oh.. Hier gaan ze heel blij mee zijn. Prostituee gestolen. Ik kijk even om me heen, niemand anders te zien. Nog beter.. Mag ik het ook aan hun gaan melden ook. Ik bel als eerste Elijah op, hij reageert sowieso minder erg als Sal. Hij heeft tenminste nog een beetje fatsoen. Zijn mobiel gaat over en over, tot uiteindelijk de voicemail erop komt. Ik vloek even. Nu moet ik verplicht Sal bellen, iets waar niemand zin in heeft. Ik bereid me alvast voor op eventuele scheldpartijen, maar vooral geschreeuw voordat ik Sal's nummer intik. Hij zal waarschijnlijk bezig zijn en niet opnemen. Iets waar ik heel erg op hoopte.

[ bericht aangepast op 16 feb 2014 - 16:47 ]

That is a perfect copy of reality.