• Naar het idee van & ooit eerder gestart door Naomi aka Periwinkle. Alle rechten gaan dan ook naar haar.



    One Direction.
    Wie kan er nu nog om deze vijf jongens en naam heen? Ze zijn de grootste en bekendste band van het moment.
    Behalve een tour, film en parfum is ook een nieuw album niet te missen. Deze zal anders worden dan nu voorgaande. Het word allemaal veel en veel groter uitgepakt.
    Voor de nieuwe single The Best Song Ever die binnen een paar weken verschijnt, is precies dezelfde planning gemaakt.
    One Direction en het management hebben besloten om opzoek te gaan naar een aantal look-a-likes om mee te laten spelen in videoclip.
    Dit is misschien makkelijker gezegd dan gedaan, want toen One Direction dacht dat ze hun look-a-like(s) hadden gevonden bleek niets minder waar te zijn. Het uiterlijk mocht misschien wel lijken, maar het karakter leek in de verste verte niet op de van de jongens. Zeker niet als meerdere personen zich voor een rol meldde en er nog conflicten ontstaan ook.


    Rollen:
    Jongens:
    -Harry Edward Styles - quin98
    -Liam James Payne -TinkerbelI
    -Niall James Horan - IrishNialler
    -Louis William Tomlinson - Periwinkle
    -Zayn Javadd Malik - KiliOfDurin


    Look-a-likes
    (Dit zouden er twee per een persoon kunnen worden, mocht dat nodig zijn)
    - Look-a-like Harry: Marcel Nicholas Chamberton - Subestimado
    - Look-a-like Louis: Giovanni Jeremy Carrick - Oceanus
    - Look-a-like Liam: Davie James "DJ" Macaba Knetterdisco
    - Look-a-like Zayn: Silas Karif Sheridan / Veronica Stilton - Lacey
    - Look-a-like Niall: Marcus Lucas May - KiliOfDurin


    Overige rollen:
    - Zusje Giovanni en beste vriendin Niall: Shaney April Carrick - Whisperings
    - Ex-vriendin Liam: Rikki Amarys Jareau - Malcolm


    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    - 2 weken niet reageren zonder afmelding, is eruit zonder sorry.
    -Geen ruzie (In de RPG mag het natuurlijk wel)
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!
    - Alleen NiaIler en LuciIle openen de nieuwe topics.[/b]

    Indeling wie - wie inleid:
    - Louis > Marcel
    - Zayn > Giovanni
    - Niall > Silas/Veronica
    - Liam > Marcus
    - Harry > DJ


    Het begin:
    De look-a-likes komen aan bij de studio, met eventueel de vrienden en familie die ze hebben meegebracht, waar de clip opgenomen zal gaan worden. Echter zullen ze eerst goed ingeleid kunnen worden voor ze de jongens echt goed na kunnen doen. Elke look-a-like krijgt een beste vriend van degene die hij in de clip voor moet stellen aangewezen, die hem zal inleiden. Dat is waar ze deze dag mee bezig gaan. Wanneer ze de clip echt op gaan nemen, zal ervan afhangen hoe snel deze look-a-likes de jongens goed genoeg na kunnen doen.

    [ bericht aangepast op 17 maart 2014 - 19:58 ]


    "Family don’t end in blood”

    (Mijn topics)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Hey!!


    Bowties were never Cooler

    NiaIler schreef:
    (Mijn topics)


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    (MT)


    Because I love him, do I need another reason?

    [Mijn topics.]


    Reality's overrated.

    Mt


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    MT


    How far is far

    Louis Tomlinson
    Ik had me voor de bank in de studio laten vallen en kroop met Stylinson dicht bij me in de buurt over de grond. De benen van de andere jongens waren hinderlijk waardoor ik deze gewoon opzij duwde, om heel soms een zachte 'sorry,' uit te kramen, maar negen van de tien keer niet. Zelfs Harley kreeg het te verduren, want deze kreeg ook met mijn zoektochtprocedure te maken. 'Wat heb jij met mijn pup gedaan?Hij loopt nooit weg, dus vertel op,' zelfs deze woorden bleven voor hem niet uitgesloten. De look-a-likes zouden elk moment kunnen komen en zouden we in moeten leiden, maar ik vond Marshmallow op dit moment toch iets belangrijker. Daarbij hoopte ik echt dat de look-a-like van Harry, die ik voor mijn rekening mocht nemen, net zo makkelijk was als de jongere krullenbol zelf, of beter dat ik de hond al terug had gevonden. De elf weken oude bulldog was voor het eerst spoorloos verdwenen en ik was bang dat, zodra de andere kwamen, het hondje nog naar buiten glipten. 'Jongens, waar is mijn puppy?' vroeg ik terwijl ik nog steeds alle hoeken van de kamer doorzocht, om uiteindelijk omhoog te krabbelen met Stylinson in mijn armen. 'Marshmallow?' riep ik, zoekende om me heen. Zonder op antwoord te wachten van de andere liep ik de ruimte al uit, om het andere hondje op de gang los te laten, 'blijf bij me,' over mijn lippen te laten rollen waardoor het hondje me met een schuin kopje aankeek, waarna ik mijn tong uitstak en gewoon weer door mijn knieën ging. Opnieuw kroop ik over de grond, opzoek naar mijn andere steun en toeverlaat, de deur goed in de gaten houdende, want als dit hond nu naar buiten liep, was die echt weg. Ja, ik was bezorgd om mijn hondje, ook al mocht ik er misschien niet zo uitzien. Net als dat ik er niet echt uitzag als een idioot, maar het wel was.

    [ bericht aangepast op 9 feb 2014 - 13:59 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Marcus Lucas May
    Ik stapte wat nerveus uit de bus. Ik had het harnas van Ilari stevig vast. Ik had een mail gekregen of ik mee wilde doen. Natuurlijk had ik ja gezegd. Ik had niets te doen. Mijn droom van vlieger worden lag al een tijd in duigen. Nu liep ik met mijn hond richting de studio. Ik hoorde al allemaal rumoer. Ik veegde mijn haar nog wat opzij en liep rustig verder. "Ilari, deur." zei ik rustig. Toen Ilari ging zitten voor de deur en ik opende hem. Rustig gingen we naar binnen. "Zoek plaats." zei ik weer zacht tegen de hond. Ik was mijn hele leven al blind geweest, maar ik vond het nogsteeds niets. Ilari ging weer zitten en ik vond het bankje waar ik op ging zitten. Ik had geen idee wie me zou op komen halen. Ik zou wel worden opgehaald, dat stond in de mail. Ik klopte even op mijn schoot en voelde twee pootjes tegen mijn borst. Ik glimlachte en woelde door zijn vacht. Hij had nu dan wel een tuigje om, aanhalig bleef hij. Ik drukte een kus op zijn snuit en hield de pluizige hond fijn tegen me aan. Ik hield extreem veel van hem en was heel afhankelijk van hem. Hij was ook de enige die ervoor zorgde dat ik straks met een baan of een studie op mezelf kon gaan wonen. Nu moest ik wel eerst een baan vinden. Dat ging lastig worden, maar hopelijk vond ik een keer mijn plekje.

    [ bericht aangepast op 9 feb 2014 - 14:03 ]


    Bowties were never Cooler

    Niall Horan

    Ik gniffele ven door louis die over de grond rond kroop. Wat hij zocht was niet echt duidelijk maar het zal wel. Ik was doods nerveus. De look a likes. Ik was zo bang wat voor mensen het waren en of we het wel met elkaar konden vinden. Na een poos toen Louis verdween drong me door dat hij het hondje zocht waar mijn armen om lachen. Voorzichtig til ik het diertje ,op en volg louis. " Lou Lou, Marshmallow is hier" grinnik ik. De naam vond ik niet meer dan belachelijk en daarbij kreeg ik door het hondje steeds meer honger te krijgen omdat ik dan aan snoep moest denken.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    [MT]


    "Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

    Zayn Malik
    Ik tekende nog rustig wat in mijn tekenblok terwijl Harley met zijn hoofd op mijn knieen lag. Ik aaide met mijn hand even over zijn kop voor ik doorkrabbelde. Louis was zoals wel vaker weer eens een van zijn honden kwijt. Gelukkig was Harley heel braaf. Ik tekende de tekening die ik aan het maken was af. Inmiddels was Louis al weg. Ik stopte maar tekenblok in mijn tas. Toen stond ik op en klikte Harley aan zijn riem. Ik wilde eerst nog een blokje met hem om. Ik drukte een kus op zijn snuit en liep met hem via de achterdeur naar buiten. Eenmaal buiten stak ik een sigaret op en inhaleerde diep. Ja, het was een slechte gewoonte, maar ik kwam er niet vanaf door de stres van dit leven als popster. Ik liep rustig met Harley een rondje om het gebouw heen. Ik zuchtte zacht en liep door. Pas terug bij de voordeur bleef ik staan en leunde ik tegen de muur om mijn peuk op te roken. Ik was moe en een beetje kribbig. Ik had te vroeg op moeten staan en zat nu dus zeker niet lekker in mijn vel op dit moment. Ik lag rond dit soort tijden nog lekker in mijn bed. Nu jammer genoeg niet. Darn it. Nu hopen dat de jongen die ik kwam opgalen een malloot als Louis was, want daar had ik nu absoluut geen zin in.


    Bowties were never Cooler

    Marcel Nicholas Chamberton
    Je kon niet zeggen dat ik nerveus was, absoluut niet zelfs. Ontzettend nerveus, dat klopte al meer. Ik had geen idee wat ik kon verwachten van vandaag en liet het maar over me heen komen. Eigenlijk had ik niet mee willen doen, maar was overdreven gezegd meer gedwongen om deel te nemen. Vooral door mijn oudere broer, die vond dat het goed voor me zou zijn. Persoonlijk zag ik niet waarom, al was ik niet tegen hem in gegaan, dat durfde ik niet. Dus daarom liep ik nu met Quanno vast aan mijn zijde naar de ingang van de studio. De hond vond het allemaal geweldig, al die nieuwe geuren en omgevingen, en liep met zijn neus hoog in de lucht vrolijk door. Eenmaal bij de deur deed ik de klink omlaag om hem zo te openen. Even bleef ik twijfelachtig in de opening staan, ik kon me nog omdraaien en gewoon weggaan. Toch deed ik het niet, deels voor mijn broer en deels omdat ik werd afgeleid door een klein pupje dat vrolijk kwispelend naar de deur kwam. Zonder ergens op te letten liep het diertje naar buiten, mij leek dat -dat niet echt de bedoeling was. De jonge Dobermann besefte dat ook en liep achter de pup aan en pakte het voorzichtig in zijn nekvel met zijn tanden, als een moederhond die haar ongehoorzame pup terug naar het nest bracht. Door dit soort dingen vroeg ik me soms echt af of Quanno nou echt een reu was of niet. Hij bracht het kleine beestje terug en ging voor me zitten. Ik pakte de pup van hem over en hield het voorzichtig in mijn armen. Op zoek naar de eigenaar dan maar. Zuchtend liep ik door de gang, waar ik na een tijdje een jongen die ik herkende als Louis Tomlinson op de grond zag zitten. 'Is dit kleintje misschien van jou?' vroeg ik zacht, terwijl de Dober braaf ging zitten. Het leek me logisch, al kon ik fout hebben.


    Because I love him, do I need another reason?

    [Zazza]

    Louis Tomlinson
    Ik hield op met kruipen, om omhoog te krabbelen bij de woorden van Niall. Razendsnel draaide ik me om, om de jongen inderdaad met Marshmallow in zijn handen te zien staan. 'Marshmallow!' riep ik om naar de twee toe te lopen en het hondje van de jongen over te nemen, om hem dicht tegen me aan te drukken. De jongen was degene waar ik me ondertussen op richtte. 'Je gaat me serieus vertellen dat ik een uur naar dat beest heb gezocht terwijl jij hem had?' vroeg ik. 'En dat had je niet kunnen zeggen?' Ik was niet boos op Niall, maar kon mezelf op dit moment wel voor mijn kop slaan. Niet dat ik daar tijd voor had, want de deur klonk waarna ook het blafje van Stylinson, die het op een rennen zette. 'Niet weer,' zuchtte ik. 'Zeg jij tegen de andere dat de gasten zijn gearriveerd? Ik ga Stylinson achterna,' verliet mijn mond tegen Niall waarna ik het op een lopen zette, achter het hondje aan. Nou ja, ik zette het op een kruipen, omdat ik dan onder de spullen door kon kijken waar het hondje heen liep. Pas toen ik zag dat de kleine Stylinson serieus naar buiten vluchtte, zette ik Marshmallow op de grond neer, om te gaan zitten. 'Blijf zitten, of je gaat echt voedsel worden,' rolde over mijn lippen, om omhoog te krabbelen. Tenminste half, want een paar schoenen, samen met een hond, lieten me halverwege stoppen en de vraag liet me opkijken. Het eerste wat me opviel was Stylinson waardoor ik met een dankbare glimlach knikte, om de pup over te nemen. Marshmallow was ondertussen druk bezig met de andere hond waardoor ik nu helemaal omhoog krabbelde. 'Dankjewel voor het meenemen van Stylinson,' rolde over mijn lippen, de jongen aankijkende waardoor mijn ogen groot werden. 'Holy....' was het volgende wat over mijn lippen rolde en de jongen heel even in zijn wang prikte. 'Harry,' mompelde ik er nog zachtjes aan toe, om vervolgens mijn hoofd te schudden. 'Wacht, jij.. Jij bent dan een van de look-a-likes. Wauw, wat een geweldige indruk moet je nu van mij hebben. Nou ja, het zijt zo, sorry daarvoor, maar ik ben in ieder geval Louis, samen met Marshmallow en Stylinson. Welkom in de studio. En jij bent, of jullie zijn?' ratelde ik, om mijn hand, waar ik de jongen net mee prikte, naar hem uit te steken.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer