Never in your wildest dreams (Topic 1) - Speeltopics

Rollen:
Jongens:
-Harry Edward Styles - quin98
-Liam James Payne -TinkerbelI
-Niall James Horan - IrishNialler
-Louis William Tomlinson - Periwinkle
-Zayn Javadd Malik - KiliOfDurin

Look-a-likes
(Dit zouden er twee per een persoon kunnen worden, mocht dat nodig zijn)
- Look-a-like Harry: Marcel Nicholas Chamberton - Subestimado
- Look-a-like Louis: Giovanni Jeremy Carrick - Oceanus
- Look-a-like Liam: Davie James "DJ" Macaba Knetterdisco
- Look-a-like Zayn: Silas Karif Sheridan / Veronica Stilton - Lacey
- Look-a-like Niall: Marcus Lucas May - KiliOfDurin


Overige rollen:
- Zusje Giovanni en beste vriendin Niall: Shaney April Carrick - Whisperings
- Ex-vriendin Liam: Rikki Amarys Jareau - Malcolm


Regels:
-Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
-Maximaal twee personages per persoon
-Geen perfecte personage's!
-16+ mag, maar hou het wel netjes.
-Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
-Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
- 2 weken niet reageren zonder afmelding, is eruit zonder sorry.
-Geen ruzie (In de RPG mag het natuurlijk wel)
- Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!
- Alleen NiaIler en LuciIle openen de nieuwe topics.[/b]

Indeling wie - wie inleid:

- Louis > Marcel
- Zayn > Giovanni
- Niall > Silas/Veronica
- Liam > Marcus
- Harry > DJ

[ bericht aangepast op 17 maart 2014 - 19:58 ]

---

"Family don’t end in blood”

Silas Karif Sheridan || Veronica Stilton

Ik wierp Rikki snel een verontschuldigde blik toe en gebaarde dat ze me moest bellen als er iets was, waarna ik me zwijgend door Niall laat meetrekken en me stevig aan zijn arm vasthoudt, wetende dat ik anders binnen enkele tellen languit op de grond zou liggen nu ik deze hakken droeg. Het was leuk om erop te lopen, eerlijk waar, maar af en toe waren ze eerder een blok aan mijn been dan een vrouwelijk siersel.
"Klinkt goed, dankjewel," antwoorde ik lieflijk, waarna ik speels naar de jongen knipoogde en zachtjes grinnikte, om vervolgens een rondje door de kleedkamer te lopen. Ik voelde me veel fijner als ik Veronica was. Ik durfde meer, ik flirtte er op los en een bom van zelfverzekerdheid leek wel in me los te barsten. Het voelde goed om zo ontspannen rond te kunnen lopen.
De kleine Ier vroeg of ik de look-a-like van Zayn was en of ik er een beetje zin in had, waardoor ik langzaam knikte en me weer naar hem toedraaide. "Ik ben inderdaad Zayns look-a-like, ja. En ik heb er best wel zin in, hoewel ik wel erg nerveus ben," antwoordde ik eerlijk, om me vervolgens te laten zakken op één van de zetels en mijn benen zwijgend over elkaar heen te slaan. Gelukkig was ik zo tenger, anders zou je direct doorhebben dat ik een jongen was. "Jij lijkt anders ook niet zo op je gemak te zijn. Ben je misschien een beetje verlegen?" plaagde ik hem, waarna er een zwakke glimlach rondom mijn lippen krulde.

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Davie James "DJ" Macaba
Harry grinnikte even toen ik me voorstelde, waardoor ik vragend mijn wenkbrauw op trok. Het zal wel. "Dus, en nu?" vroeg ik op ongeïnteresseerde toon.
"Ik kan je een rondleiding geven maar ik kan je ook wel gelijk je kamer laten zien zodat je daar eerst even wat voor jezelf kan doen als je dat liever hebt?"
Even aarzelde ik, toen nam ik toch een besluit. "Als ik me eerst in mijn kamer zou kunnen opfrissen, zou dat heel fijn zijn," antwoordde ik met vlakke stem. "Die stinkende rottaxi's ook," mompelde ik er geïrriteerd achteraan. Even staarde ik in het niets, toen keek ik weer naar Harry. "Gaan we dan?" Mijn stem klonk nog lichtelijk geïrriteerd, maar ook vermoeid. Ik had echt even nodig om mezelf op te frissen en een kop koffie te drinken, anders zou ik deze dag echt niet doorkomen.

Harry Styles

Davie trok zijn wenkbrauw op waardoor ik tot de conclusie kwam dat hij geen idee had waarom ik grinnikte. ' Liam heeft ook James als tweede naam' verklaarde ik de grinnik en keek de jongen even aan die toch even aarzelde. ' Is goed, kom maar mee' zei ik en grinnikte even door zijn volgende woorden. ' Taxi's zijn niet heel fijn nee' sloot ik me bij hem aan en draaide me daarna om. ' Ja we gaan' zei ik en begon rustig in de richtig te lopen waar zijn kamer zou zijn. ' Dus Davie, vertel is wat meer over jezelf' zei ik tijdens het lopen omdat ik inmiddels toch wel nieuwsgierig was naar de jongen waar ik de komende tijd veel mee zou zijn. Veel wist ik nu nog niet van deze jongen, behalve zijn naam en hoe die eruit zag. Ik had alleen al zo'n vermoede dat het nogal een ander typ dan Liam was maar dat wist ik nu natuurlijk nog niet zeker, daarvoor zou ik deze jongen toch eerst wat beter moeten leren kennen.

Davie James "DJ" Macaba
"Aha," zei ik alleen maar om zijn verklaring. Hij leek het met me eens te zijn over taxi's. Ik vertelde dat ik me wel zou willen opfrissen, waarna we langzaam begonnen te lopen. Ik ergerde me een beetje aan het tempo, maar zei er niets van. "Dus Davie, vertel is wat over jezelf," zei Harry toen. Ik was even stil. "Okay, well.. De meeste mensen noemen me gewoon DJ, ik ben 21 jaar, ik studeerde biologie maar ben gestopt omdat die mensen echt verschrikkelijk waren. Nu verdien ik m'n geld met wat photo shoots zo nu en dan." En ik heb een hekel aan mensen, dacht ik er nors achteraan.

Niall HOran

" klinkt goed" glimlacht ze en knipogt w ik bloos een beetje.ze loopt een rondje en draait zich naar me toe en knikt "Ik ben inderdaad Zayns look-a-like, ja. En ik heb er best wel zin in, hoewel ik wel erg nerveus ben," ik glimlach geruststellend naar haar. Ze laat zich in de stoel zakken en ongemakkelijk doe ik hetzelfde. . "Jij lijkt anders ook niet zo op je gemak te zijn. Ben je misschien een beetje verlegen?" ik kleur knal rood en wend onzeker mijn blik af. ' ehm ja ehm dat heb ik meestal bij nieuwe mensen" ik bijt even nerveus in mn nagels. ' owja ehm PAul zei dat ik je ook de studio shizzl en helaas ook de kantine moet laten zien." ik sta weer op. " dus ehm ehh Veronica loop je even me?'

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Marcel Nicholas Chamberton
Ik keek geamuseerd nog even toe hoe Quanno finaal over zich heen liet lopen door pup, letterlijk en figuurlijk, soms snapte ik dat beest echt niet. En dat terwijl ik hem al vanaf drie weken oud had. Als pup in een doos afgeleverd voor de deur, gecoupeerd en al. Geen idee waar zijn ouders of eventuele andere familieleden waren. Niet dat het nu nog veel uitmaakte, toch zou het leuk zijn als ik het ooit te weten zou komen. Zijn woorden lieten me mijn blik van de twee dieren lostrekken en opkijken. 'Vast wel,' reageerde ik met een klein glimlachje, ik was natuurlijk niet zeker van mijn zaak, maar zoals het er nu uitzag wel. Zo schrikachtig als ik was verraste hij mij wel door me naar zich toe te trekken, waarna ik zuchtte om zijn geruststelling. 'Dat begrijp ik ook wel, maar dit soort dingen vind ik gewoon moeilijk. Ik ben gewend de hele dag alleen te zijn en nu met plots al die nieuwe mensen is dat wel een hele verandering,' legde ik uit, want ik wilde niet hebben dat Louis dacht dat ik hem niet zou mogen of iets dergelijks. Hij keek wat vlug om zich heen, vast om te bepalen waar hij eerst heen wilde, om vervolgens nog wat vragen te stellen. 'Ik studeer Oceanologie, met daarnaast wat Archeologie. En vooral vanwege mijn broer denk ik, hij heeft me min of meer gedwongen, al was het met goede bedoelingen. Hij zegt altijd dat ik wat meer uit mijn schulp moet komen,' vertelde ik met een glimlachje, half gemeend weliswaar. Het was nog altijd lastig om hierover te praten. 'Tot nu toe weet ik nog niet zo goed wat ik ervan moet denken, maar het kan nog alle richtingen op.' Langzamerhand begon ik wel benieuwd te worden naar de studio en de rest van het gebouw, aangezien ik en de meeste anderen zoiets nooit hadden meegemaakt. Er was toch tijd zat.

---

Because I love him, do I need another reason?

Silas Karif Sheridan || Veronica Stilton

Zodra ik Nialls blos opmerkte, verscheen er een onwillekeurige, brede glimlach rondom mijn lippen en rechtte ik mijn rug, om vervolgens toe te kijken hoe de kleine Ier tegenover me plaatsnam. Wetende dat ik hem met mijn woorden nog nerveuzer had gemaakt, kleurden zijn wangen knalrood en begon hij nerveus op zijn nagels te bijten, om vervolgens weer honderduit te praten en snel op te staan.
Ik deed hetzelfde, hoewel ik een elegante houding probeerde aan te nemen, en raakte zijn hand eventjes op een onschuldige manier aan. Mijn nagels, die ik rood had gelakt, pronkten toen ik mijn vingers terugtrok. "Je hoeft niet zenuwachtig te zijn, lieverd. Ik bijt niet," zei ik stilletjes, om me vervolgens op een speelse manier een beetje naar hem toe te buigen. "Tenzij je dat wilt, natuurlijk."
Professioneel kwam ik misschien niet over, maar ik hield ervan om hier en daar te flirten en eventueel kennis te maken met iemands lippen. Mannelijk of vrouwelijk, het maakte mij niets uit. Als Veronica zijnde was ik niet kieskeurig. "Nou, leid de weg, Irish Charm."

(Sorry, het is kort.)

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Louis Tomlinson
Ik zette Stylinson ook weer op de grond na toen het beestje weer wat rustiger was. Deze liep regelrecht naar de twee andere honden toe, om zijn snuit tegen die van Quanno aan te drukken, om hem ook een lik te geven. Marshmallow had ondertussen ondervonden hoe hij makkelijk op hem kon klimmen en hing nu half met zijn voorpoten aan de ene kant van het beest en zijn achterpoten aan de andere kant, om zijn ogen te sluiten. Misschien leken de twee toch iets teveel op mij en moest ik ze een dagje met Zayn meesturen, zodat hij het af kon leren. Niet dat -dat dan heel lang effect zou hebben.
Mijn blik gleed terug naar Marcel, die antwoordde. Hij gaf precies het antwoord waar ik op gehoopt had, dus mijn glimlach werd steeds breder. 'Laten we er gewoon op hopen,' zei ik, om hem erna naar me toe te trekken. Het duurde niet lang voor een zucht zijn mond verliet door mijn geruststelling. 'Het maak niet uit en we doen het stapje voor stapje. Het is lastig als je iets anders bent gewend, maar ik moet ook toegeven dat je hier snel iets leert. Daarbij zit je deze dag bij mij, dus kan je langzaam wennen.' Het nam niet weg dat ik de hand van de jongen losliet. In tegendeel, want deze pakte ik juist steviger vast, om hem langzaam mee te trekken richting het begin van onze rondleiding. Ondertussen luisterde ik naar de stem van de jongen terwijl mijn ogen zochten naar de zijne. 'Maar bevalt het je ook?' vroeg ik. 'En soms een voordeel, soms een nadeel. Ik heb er in ieder geval nog niet heel veel van gemerkt en je bevalt me prima,' zei ik naar waarheid, want ik kon het op dit moment geen ramp vinden en was ik nog altijd blij. 'Geloof me, je gaat het geweldig vinden. Althans dat hoop ik en anders zeg je het eerlijk en dan kunnen de aanpassingen altijd nog komen.' verliet mijn mond, om de deur naar de opnamestudio te openen. 'Onze rondleiding begint dan ook bij het beste gedeelte,'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Douchen

Niall Horan

Veronica gaat okk staan en ik voel hoe haar hand langs de mijnee schuurt en kleur nog roder. "Je hoeft niet zenuwachtig te zijn, lieverd. Ik bijt niet," ik gniffel even hees van ongemakkelijkheid. ' ik heb dat gewoon bij iedereen en daarin geloof ik je. Vetvlees is niet bepaald lekker' grinnik ik even. ze buigt speels naar me en ik weet niet wat te doen Tenzij je dat wilt, natuurlijk." uk verschirt van kleur en frunnik aan mn handen. ' ehm nee bedankt. Oww ehm nee niet dat je niet aantrekkelijk of knap bent maar ehm nee laat maar waar the fuck ben ik mee vezig. " leid me de weg Irish Charm" ik giechel even. Woah dat deed ik nooit. Ik loop ongemakkelijk voor haar uit mn kleed kamer in en ren naar een zak snoep. ' dit is onze kamer' zev ik en begin te snoepen

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

KiliOfDurin schreef:
Marcus Lucas May
Ik glimlachte een beetje bij zijn woorden. Tot nu toe had ik nog niet echt gemerkt dat mensen anders met me omgingen, maar dat kon nog komen. Ik vond het nooit fijn om anders behandeld te worden, al gebeurde het wel. Ik had op een gewone school gezeten, maar deed alles met braille boeken en een computer waarop ik alles typte en die het naar me terug las. Schrijven kon ik namelijk niet, wat een handtekening zetten ook erg lastig maakte. Ik maakte vaak iets wat volgens mij moest lijken op de M en de L, letters die mijn moeder me had geleerd. Ik hoorde de jongen een stap zetten. "Volg, leider." zei ik tegen Ilari en hij leidde me achter Liam aan. Hij deed precies wat er van hem gevraagd werd, waar ik echt heel dankbaar voor was. Hij was mijn beste vriend en ik kon niet leven zonder hem. Voor hem was ik extreem gelimiteerd geweest omdat ik moest lopen met m'n stok en moest vertrouwen op de goede wil van anderen en ik afhankelijk was van hun hulp. Nu kon ik veel zelfstandiger leven. Wat ik heel fijn vond. Ik knikte bij Liams woorden. Ik voelde de klink en liet toen mijn hand over de muur glijden om de deuren te tellen tot de deur waar we waren. Zo kon ik in elk geval de wc vinden. Ik liep achter hem aan de deur binnendie Ilari me binnenleidde. "Kunnen we gaan zitten? Ik wil niet in de weg staan." vroeg ik zacht. Daar was ik nnamelijk altijd wel bang voor als ik stond omdat ik de mensen om me heen alleen hoorde. Mijn hond zou wel zorgen dat er niets gebeurde, maar ik voelde me dan toch altijd erg opgelaten.

---

Bowties were never Cooler

Liam Payne.

Hij glimlachte een beetje bij mijn woorden wat mij ook deed glimlachen. Volgens mij was hij wel blij dat wij hem niet speciaal behandelen, en hem alles extra uitleggen. Ik zou er ook gek van worden. "Volg, leider." zei Marcus tegen zijn hond. Het beestje deed precies wat hem gevraagd werd, en volgde me. Hij knikte toen ik uitlegde waar alles was. Hij voelde aan de klink van de deur, en liet zijn hand over de muur glijden. Hij liep achter me aan de deur binnen. "Kunnen we gaan zitten? Ik wil niet in de weg staan." vroeg hij zacht. 'Tuurlijk' zei ik, en liep naar de kantine waar al een paar mensen van de Crew zaten, ik begroette ze, en ging toen op een stoel zitten en wachtte tot dat Marcus dat ook deed. 'Wil je wat te drinken?' vroeg ik. 'En mag je kleine vriendje water?' vroeg ik voor de zekerheid voor dat ik het beestje water zou geven.

---

How far is far

Marcus Lucas May
Ik glimlachte dankbaar toen hij zei dat we konden gaan zitten. Hij liep weg en zo goed mogelijk op gehoor liep ik mee. Toen ik geen voetstappen meer hoorde, niet waarvan ik meende dat het die van hem waren tenminste, zei ik tegen mijn hond dat hij een plekje moest zoeken. Zo kwam ik op een stoel te zitten. Ik wist niet of het een goede stoel was, maar het was goed genoeg. Ik liet de beugel van Ilari's tuigje los, maar hield zijn riem dit keer wel vast, zodat hij geen avonturen kon gaan beleven zonder mij. Daarnet ging dat namelijk goed mis en ik had geen idee wat er nu weer allemaal om me heen gebeurde. Ik voelde wel dat hij rustig was gaan liggen, dus dat was wel beter. Op Liam's vraag draaide ik mijn hoofd naar hem toe. "Water graag en natuurlijk mag hij dat ook." Ik hoorde nog ander gepraat in de ruimte, waardoor ik mijn zonnebril niet af deed. Mijn ogen waren dan wel helder blauw, ik kon ze niet precies op mensen richten, zoals velen zeiden. Straks zou hij af moeten, maar nu gelukkig nog niet. Ik hield me er maar buiten de gesprekken van de mensen die hier zaten, maar luisterde wel. Veel anders had ik niet te doen. "Wat gaan we eigenlijk doen?" vroeg ik aan Liam, of in elk geval de kant op waar ik dacht dat hij stond. Ik wilde het toch wel graag weten.

[ bericht aangepast op 12 feb 2014 - 18:52 ]

---

Bowties were never Cooler

Silas Karif Sheridan || Veronica Stilton

Misschien moest ik me minder flirterig opstellen nu ik met de kleine, onschuldige Ier in gesprek was, aangezien de arme jongen zich amper een houding wist te geven. Hij stotterde, bloosde als een gek en hij ratelde alsof zijn leven ervan afhing. Eerst was het nog schattig, maar nu begon ik het toch een beetje zielig te vinden.
"Vet vlees?" vroeg ik, waarna ik mijn wenkbrauwen optrok en hem een vragende blik gaf, om vervolgens zachtjes op mijn onderlip te bijten en mijn rokje even goed te trekken. Het enige nadeel aan zulke kledingstukken was het feit dat ze omhoog konden kruipen, en ik werd liever niet betrapt als bleek dat ik daarbeneden geen vrouwelijk geslachtsorgaan bleek te hebben.
Een zacht gegrinnik ontsnapte uit mijn mond, voordat ik Niall zo beheerst mogelijk volgde en merkte dat hij uit een zak snoep aan het eten was. Hm, ik had ook wel zin in iets zoets, om eerlijk te zijn. En aangezien de blonde jongeman daarnet nog toegaf dat hij me 'aantrekkelijk en knap' vond, was hij vast wel bereid om zijn eten met me te delen.
"Krijg ik niets?" vroeg ik, terwijl ik een pruillip trok en mijn hand plagend naar hem uitstak. "Ik lust namelijk ook wel iets... zoets." Een grijns krulde rondom mijn lippen, terwijl er een twinkel in mijn ogen verscheen. "Ze zeggen dat kleine mensen vaak zoetere lippen hebben dan een langer iemand, wist je dat?"

[ bericht aangepast op 11 feb 2014 - 20:16 ]

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

[Iemand voor Rikki?]

---

Reality's overrated.

Kerberos schreef:
[Iemand voor Rikki?]

(Misschien Shaney?)

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."