Trendsetter • One Direction • Topic 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 1 maart 2014 - 12:25 ]

"Family don’t end in blood”

Louis Tomlinson.

Op het moment voelde ik me vreselijk, ik wist echt even niet wat ik hiermee moest. Op dat soort momenten moest ik altijd m'n kop bij elkaar houden, anders dan kon het nog wel is verkeerd aflopen. Maar goed, het was dan ook niet het beste nieuws wat je in tijden kon horen en ik was dan ook lichtelijk gerustgesteld toen ik wist dat Gracie naar me toe zou komen, misschien werd ik wel weer wat rustiger als ik gewoon even naar haar kon staren. Ze is echt een van mijn beste modellen en buiten het werk kon ik het ook wel goed vinden met het meisje. Een lichte glimlach speelde rond mijn lippen toen ik haar mijn kantoor binnen zag komen. "Ik denk dat je het wel slecht nieuws kan noemen, nee, dat weet ik wel zeker." Beantwoorde ik haar vraag, waarna ik even over mijn kin wreef en het meisje aan keek. "Er is een wedstrijd georganiseerd door de regering, ik weet er het fijne ook niet van. Nog niet. Maar het komt er op neer dat ze willen dat de winkels goedkopere merken gaan verkopen, de duurdere merken willen ze lozen, of in ieder geval eentje willen ze kwijt, zoiets, dus komt er een wedstrijd waar we een paar outfits moeten showen." Ratelde ik aan een stuk door. Hopend dat ze iets van mijn verhaal had begrepen. Het zat me nog steeds niet lekker, hoe konden ze dat nou zo ineens beslissen?

stay safe because I like being alive at the same time as you

Rikseltje.

De baas, eigenlijk noem ik hen gewoon Liam, maar dat klinkt zo onprofessioneel, verteld over een wedstrijd tussen de modemerken, totale shit dus. Daarna vraagt hij zich af hoe hij in hemelsnaam rustig kan zijn. Dat hij even op zijn lip bijt gaat me niet voorbij, maar ik laat het even voor lief. Liam Payne is aantrekkelijk, daar kan niemand omheen, maar zou ik hem ter plekke willen versieren zou ik wat anders aan hebben geteokken, toch? Hoewel, ik moet toegeven dat er een zekere aantrekkingskracht knetterd.
Een kleine grinnik rolt over mijn lippen voor ik er erg in heb. "Weet je, dat is nou zo'n cliché. Dat hele 'hoe kan ik nou rustig zijn. Ik hou wel van cliché's. Jonge meiden die er vandoor gaan met hun bazen, stinkend rijke gozers die er vandoor gaan met een model." Ik knipoog, beiden sloeg op hem, en op mij. Het is maar dollen, dat kan toch geen kwaad? "Maar hé, ik ben maar een simpel model, in principe iets heel onbenulligs, waarom heb je mij eigenlijk gebeld? Mijn werk bestaat uit wandelen, gefotografeerd worden, pose's waarvan niemand weet waar die op slaan aannemen en stomme pirouettes maken. Hoewel, nu ik hier toch ben." Zonder me zorgen te maken over het feit dat ik zover beneden hem sta pak ik een pen en een blaadje van zijn bureau. Wat er eerst voor zorgt dat ik op moet staan, nog nooit is mijn décolleté dieper gewees, behalve die keer in die stomme verenjurk dan. "Zo, laat eens beginnen bij het begin. De wedstrijd, wat wil je neerzetten. Je concurrenten, hoe kun je op hun zwakke punten inhakken. Welke modellen wil je? Seizoen? En ik denk dat het belangrijk is bij jezelf te blijven, iets wat bij jouw lijn past, maar met een verassende, moderne twist eraan." Alles wat ik opsom krabbel ik ook neer op het blaadje en geïrriteerd duw ik een rode lok achter mijn oren, waarna ik opkijk. Misschien mag ik iets ambitieus zijn, maar oké, ik doe mijn best.

Reality's overrated.

Gracie Felicité McCartney
'Ik denk dat je het wel slecht nieuws kan noemen, nee, dat weet ik wel zeker,' beantwoordde Louis mijn vraag. Hij wreef even kort over zijn kin en keek mij aan. 'Er is een wedstrijd georganiseerd door de regering, ik weet er het fijne ook niet van. Nog niet. Maar het komt er op neer dat ze willen dat de winkels goedkopere merken gaan verkopen, de duurdere merken willen ze lozen, of in ieder geval eentje willen ze kwijt, zoiets, dus komt er een wedstrijd waar we een paar outfits moeten showen,' ratelde mijn baas aan één stuk door. Goed, er kwam dus een wedstrijd en het zou kunnen dat ik en alle anderen hier onze baan kwijt zouden raken, dat was wat ik ervan begreep, en dat was inderdaad niet zulk goed nieuws. Ik beet even op mijn lip. Deze beslissing kwam nogal onverwacht van de regering, ik had er nooit iets over gehoord dat ze dit van plan waren. In ieder geval was ik vastbesloten te winnen. Ik ging mijn baan hier echt niet opgeven, en al zou ik misschien ergens anders wel weer modellenwerk kunnen vinden, ik wilde hier blijven en voor Louis blijven werken, ik had het hier naar mijn zin.
Ik keek mijn baas aan glimlachte. 'Goed nieuws kan ik het inderdaad niet noemen, maar wij gaan winnen. Dat moet gewoon en ik weet ook zeker dat het gaat lukken. Jij ontwerpt tien maal beter als die andere vier bedrijven en al winnen we niet, als laatste eindigen is in jouw geval onmogelijk,' probeerde ik hem gerust te stellen, al was dit ook om mijzelf moed in te spreken.

"Family don’t end in blood”

Nina Harrison.
'En wat wil je van mij dan? Of wil je nou dat ik aardig tegen je ga doen of zo?' vroeg hij met een lachje. Ik rolde met mijn ogen. 'Oke, ik bied mijn excuses aan. Het was onbeleefd van me om zomaar het kantoor binnen te lopen,' zuchtte ik. 'Omdat...' Harry sloeg zijn arm om Zayn heen. 'Dit gaat heel cheesy klinken,, maar ik benheel erg op hem gesteld, en als je hem iets aandoet, mij iets aandoet. Dus zeg maar wat je wilt, ik heb er geen problemen mee en het mag van alles zijn.' Ik sloeg mijn ogen neer en dacht even naar. Eigenlijk wilde ik gewoon weer eens gezellig kletsen met hem. 'Als jullie het niet erg vinden, zou ik die bespreking graag door willen laten gaan. Het is lang geleden dat we gezellig gepraat hebben,' zei ik met een klein glimlachje. Het was niet groot waar ik om vroeg, het was niet ingewikkeld en het liet hen niet iets tegen hun wil in doen. Behalve Zayn misschien dan, omdat hij dan weg zou moeten. Maar ik was nu eigenlijk best wel klaar met die jongen, zelfs nu ik mijn excuses aan hem aan had geboden.

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Zayn Malik

Ze bood haar excuses aan maar ik wist niet of ze het echt meende. ' het is al goed' zei ik niet van plan me excuses aan te bieden en het al goed genoeg van mezelf vond dat ik haar excuses geaccepteerd had. Ik keek even naar Harry toen hij begon te praten en glimlachte naar hem. ' ik hou ook van jou' zei ik en drukte even gauw een kusje op zijn lippen. Toen ze zei dat ze graag de meeting door wou laten gaan zuchtte ik zachtjes en keek Harry aan. ' nou dan zie ik jou denk ik vanavond wel weer hé' zei ik en plaatste mijn lippen op de zijne. 'Dan maken we dit wel af' zei ik zachtjes in zijn oor en liep daarna naar de deur. ' doei' zei ik nog op het moment dat ik de deur uitliep en opweg ging naar mijn eigen kantoor. Mijn model zou vandaag ook nog komen dus dan moest ik er ook zelf wel zijn. Ik moest een goed plan bedenken hoe ik deze wedstrijd zou einnen want verliezen zou echt geen optie zijn voor mij, dan zou ik echt niet weten wat te doen. Ik hing dan ook echt er alles aandoen om deze wedstrijd gewoon te winnen, of trnminste niet te verliezen want mijnn bedrijf wou ik echt niet kwijt. Waarom moeten ze nou ook weer bezuinigen op mode?

[ bericht aangepast op 24 feb 2014 - 15:53 ]

Louis Tomlinson.

Ik was er toch wel lichtelijk nieuwsgierig naar hoe ze zou reageren. Ik dacht niet al te positief, maar hier kon je in pricipe ook niet positief op reageren. Na mijn waterval aan woorden zag ik hoe ze op haar lip beet, waarna ze me aankeek en glimlachte. Ik knikte langzaam op het moment dat ik haar woorden verwerkte. Ergens had ze gelijk. We moesten dit gewoon winnen en dit kunnen we ook. Dat weet ik zeker. "We moeten dit gewoon winnen, het maakt niet uit wat er gebeurd. We moeten ze laten zien dat wij de beste zijn, we moeten ver eerste worden en iedereen daar de grond in boren." Ja, daar was de strijdlustige Louis weer. Maar god, als ik eenmaal op dreef was dan kwam er ook geen einde meer aan. Nu wilde ik dan ook kosten wat het kost eerste worden en ik wist zeker dat het ging lukken, dat had Gracie me net verteld. En als iedereen maar bleef herhalen hoe fantastisch ik het wel niet deed dan wist ik zeker dat het goed zou komen. Al was het alleen maar om me dan wat moed in te spreken, want daar ging het ook om. Anders dan zag ik er binnen de korste keren weer zo uit als dat ik er net uit zag en dat moesten we absoluut voorkomen. "Je bent de beste," glimlachte ik naar het meisje, terwijl ik wat ongeduldig met mijn vingers op het bureau trommelde. Nu moest die geweldige ideetjes nog naar boven komen.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Gracie Felicité McCartney.
Louis knikte even terwijl hij mijn woorden in zich opnam. 'We moeten dit gewoon winnen, maakt niet uit wat er gebeurd. We moeten ze laten zien dat wij de beste zijn, we moeten ver eerste worden en iedereen daar de grond in boren,' zei hij strijdlustig, waaraan ik kon merken dat de oude Louis weer terug was.
'Je bent de beste,' zei hij daarna glimlachend tegen mij, waarna hij ongeduldig met zijn vingers op het bureau trommelde. Ik glimlachte ook. 'Weet ik toch,' zei ik, ietwat plagend. 'En we moeten inderdaad winnen. En het gaat ons ook zeker lukken. Niemand kan op tegen jouw ontwerpen, en zeker Styles, Horan, Malik en Payne niet. Ze mogen al blij zijn dat jouw ontwerpen én hun ontwerpen in één show tentoongesteld mogen worden,' prees ik hem nog extra aan. Het kon ons echt lukken, als Louis maar de juiste moed had om te winnen, en al meende ik wat ik zei over zijn ontwerpen, ik zou het nu nog wat extra aandikken.

"Family don’t end in blood”

Liam Payne.
Een kleine grinnik rolde over haar lippen, en ik snapte totaal niet wat er grappig aan was dat waarschijnlijk iedereen hier zijn of haar baan kwijt zou raken. "Weet je, dat is nou zo'n cliché. Dat hele 'hoe kan ik nou rustig zijn. Ik hou wel van clichés. Jonge meiden die er vandoor gaan met hun bazen, stinkend rijke gozers die er vandoor gaan met een model." knipoogde ze, en ik keek haar licht verbaasd aan. "Maar hé, ik ben maar een simpel model, in principe iets heel onbenulligs, waarom heb je mij eigenlijk gebeld? Mijn werk bestaat uit wandelen, gefotografeerd worden, poses waarvan niemand weet waar die op slaan aannemen en stomme pirouettes maken. Hoewel, nu ik hier toch ben." zei ze, en ik keek haar aan. 'Nou, je bent hier omdat jou ideeën al vaker geholpen hebben, en ik vond dat je er recht op had om het te weten.' zei ik. Ze pakte een blaadje en een pen van mijn bureau, en haar decolleté was nog nooit dieper geweest, en nu moest ik echt hard mijn best doen om mijn blik er vanaf te wendden. "Zo, laat eens beginnen bij het begin. De wedstrijd, wat wil je neerzetten. Je concurrenten, hoe kun je op hun zwakke punten inhakken. Welke modellen wil je? Seizoen? En ik denk dat het belangrijk is bij jezelf te blijven, iets wat bij jouw lijn past, maar met een verassende, moderne twist eraan." zei ze, en krabbelde alles op een blaadje. Geïrriteerd duwde ze een van haar rode lokken achter haar oor, waarna ze naar me op keek. 'Dat is het hem nou juist, ik weet niet wat ik wil neerzetten bij de wedstrijd, ik weet niet wat de beste keuzes zijn..' zei ik geïrriteerd, en beet gefrustreerd op het uiteinde van een potlood.

How far is far

I knew I had forgotten something :')
Mijn rol komt morgen kay? c:

That is a perfect copy of reality.

Rickailynn "Rikki" Geanelle Campbell.

Liam kijkt me aan. "Nou, je bent hier omdat jou ideeën al vaker geholpen hebben, en ik vond dat je er recht op had om het te weten." Ik knik en begin pak een pen en een blaadje, dat hij het moeilijk heeft met het te grote shirt merk ik maar al te goed, ik ben namelijk niet achterlijk en ook mijn baas heeft gezonde mannelijke behoeften. Spijt van mijn kledingkeuze heb ik niet, bovenal is Liam een erg aantrekkelijke man, daar kan niemand omheen. Hij raakt geïrriteerd als ik hem heb gevraagd naar zijn ideeën en zuchtend rol ik met mijn ogen.
      "Ik probeer je te helpen, graag of niet." Ik spreek mijn baas niet aan met 'U', het is geen oude man met een bierbuik en vettig, achterovergekamd haar. Ik sta op, draai me om de tafel en leg mijn hand op zijn schouder. "Eerst rustig worden, daarna creëer je iets geniaals, daar ben ik zeker van." Ik glimlach bemoedigend, echt, ik hoop hem moed in te spreken, niet alleen zal ik mijn baan verliezen, maar ook een soort vriend - of wat Liam Payne dan ook is -, ik weet zeker dat hij het kan, immers is hij zeer getalenteerd.

Reality's overrated.

NVM. Haal mijn reservatie maar weg.

That is a perfect copy of reality.

[LucilIe went Malcolm.]

Reality's overrated.