[200] || Satan's Angels || Speeltopic - Speeltopics

SPEELTOPIC

De titel zegt het eigenlijk al een beetje. Dit verhaal speelt zich af in die diepste gronden in het kasteel van Satan/ Lucifer. Jij bent als een van de 10 mensen uitgekozen om hem te vergezellen als een van zijn "Angels". Als Angel haal de mensen naar beneden, die in de hell horen, zodra ze dood zijn. Als Angel heb je veel vrijheid en kan je soms je eigen leven opbouwen voor een tijdje als je op aarde bent. Er zijn altijd 3 dagen waarbij je weer naar beneden moet om je krachten op pijl te houden. Elke Angel (vrouwen) of Demon (mannen) heeft zijn eigen unieke kracht om de zielen mee te nemen naar de plek waar ze horen.

Rollen:
Vrouw van Satan: Nemesis Sarris|| 500 jr || maybetonight
Angels (Vrouwen): 1 OVER!
- Sky Rosalie Crowley || 943 jr. || MissVendetta
- Gereserveerd voor LyraPhoenix
- Rose Katherine Lightwood || 1241 jr. || MissVendetta
- Lauren Zinovjev || 70 jr. || Daughters
-

Satan/ Lucifer: Lucifer/ Luc || unknown || BlackDesire
Demons (Mannen): 1 OVER!
- Sebastian/ Seb || 1000 jr ||MarkOfCain
- Vetis Lifeless || 100 jr. || LyraPhoenix
- Alex Carson || 300 jr. || XLaheyX
- Hades || 3599 jr. || MarkOfCain
-


-Alleen ik (Dangerx) mag topics aanmaken!
-Geen gescheld of gepest! Na 2 waarschuwingen word je eruit gezet!
-Minimaal 200 woorden per stukje.
-Er moet minimaal 1 post tussen zitten voordat je weer een post plaats!
-Rollen uitgebreid inleveren en laten nakijken! GEEN PERFECTE MENSEN!
-Beheers alleen je eigen rol en niet dat van iemand anders! Jij hebt je eigen rol en daar bemoei je je ook mee!
-Problemen of vragen? Stuur een pb en leg het graag allemaal uit

- Rollentopic
- Praattopic

[ bericht aangepast op 23 april 2014 - 22:16 ]

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Lauren Zinovjev


Na haar vraag stond Hades op en voor ze het wist stond hij bij haar, veel te dicht bij. Ondanks dat ze zich wat ongemakkelijk voelde bleef ze redelijk rustig. Ook de dwang om te veranderen leek minder te worden. Ze draaide zich weer om naar de muziekinstelatie en keek terug naar Hades zodra hij antwoordde, “Ik heb wel een liedje van Panic! At The Disco, Miss Jackson heb ik wel alleen.” Dat was goed genoeg voor haar. Ze knikte enkel als antwoord en keek toe hoe hij de cd er uit haalde en zijn iPod aan sloot. Het duurde niet lang voor de stem van brendon urie door de boxen kwamen. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht terwijl ze naar zijn stem luisterde. Hij had niet alleen een mooie stem maar ook zijn lichaam was prachtig. Die te zien was in de clip van Girls/girls/boys. Ze merkte dat hades nog steeds naast haar stond en keek dan ook via haar ooghoeken naar hem. Als ze haar arm maar iets bewoog wist ze zeker dat ze hem aan kon raken. Maar ze bleef stil staan zonder zich ook maar te bewegen. Voor ze het wist liep hij van haar weg en leken haar spieren weer onder haar huid te rollen. Wat verbaast staarde ze naar beneden naar haar eigen lichaam. Weer deed ze haar zelf pijn door hard op de binnen kant van haar wang te bijten. Voor het nummer ook maar afgelopen was leek Hades al weer weg te willen gaan. Lauren keek om naar hem en zag dat hij al bezig was voor de terug reis. "Oké" was haar antwoord waarna ze zich omdraaide en zijn kant op liep. Eenmaal naast hem gaf ze hem zijn hand weer en het duurde niet lang voor ze weer terug in de keuken stonden. Lauren liet langzaam hades hand los en keek naar hem. "Dankje dat je me jouw plek liet zien" Vervolgens duurde het niet lang voor er een zwarte kat op de plek van Lauren stond. Blijkbaar wou haar lichaam dat ze rond ging lopen als een kat. Niet dat ze het heel erg vond. Zo was ze voor andere minder zichtbaar als in het lichaam van een zwarte panter. Weer kon ze het niet laten en drukte haar zwarte kleine lijfje tegen de enkel van hades aan waarna ze een klagelijke miauw liet horen. Een miauw die vroeg om geaaid te worden.

---

Nothing isn't better or worse than anything. Nothing is just nothing - Arya Stark

•Hades•

"Dankje dat je me jouw plek liet zien", hoort hij Lauren zeggen. Hij draait zich naar haar om maar plotseling is ze verdwenen. Hij kijkt fronsend rond tot hij plotseling iets zachts langs zijn bene voelt gaan. Hij kijkt naar beneden en ziet een zwarte kat staan. Lauren. Ze draait rond zijn enkels en hij kijkt haar verbaasd aan. Hij bukt zich dan en aait haar even en zucht dan diep. “Je maakt me echt gek weet je dat?” zegt hij. Hij durfde het nu luid op te zeggen want ze kon toch niks terug zeggen. Of niks dat hij verstond. Hij aait wat afwezig over haar zachte vacht en dan wandelt hij door. Wat afwezig loopt hij maar door, hij moest even alleen zijn, hij werd gek van haar. Hij wandelde de lounge in en schonk zichzelf wat whisky in en liep onmiddellijk door. Als Lauren achter hem zou lopen dan had hij het alleszins niet door. Hij keek wat afwezig vooruit en plotse daarom plotseling op een demon. De demon viel bijna achteruit maar kon zijn evenwicht herwinnen en keek hem met grote ogen aan, alsof er net iets ergs was gebeurd. “Vetis, wat is er gebeurd?” zegt Hades en kijkt hem aan.

[ bericht aangepast op 22 juni 2014 - 22:40 ]

Lauren Zinovjev


Het duurde niet lang voor ze een paar vingers door haar vacht voelde gaan waar door ze begon te spinnen. Ze sloot genietend haar oogjes en drukte haar lichaampje nog meer tegen hem aan. Ze opende verbaast haar ogen toen Hades tegen haar sprak. “Je maakt me echt gek weet je dat?” Ze keek omhoog naar hem en schrok eigenlijk van zijn woorden. Het konden twee betekenisen hebben en ze wist niet eens welke dat nou was. Of hij werd gek van haar op een gestoorde manier of hij werd gek van op een manier die ze eigenlijk helemaal niet wou. Of nouja wou, ze zou het niet aan kunnen. Mannen hadden haar te veel misdaan om haar ooit nog van een te laten houden. Ze probeerde wat te zeggen maar het enigste wat haar keel kwam was gemiauw. Iets waar geen van hen dus iets aan had. Het duurde niet lang voor dat Hades er vandoor ging. Lauren bleef even verbaast staan maar rende toen achter hem aan. Maar al snel was ze hem kwijt. Ze schudde haar kleine kopje en hoorde vervolgens zijn stem niet ver hier vandaan dus ging ze er heen. Ze zag hem met een andere demon. Rustig liep ze de kamer verder in maar verdween vervolgens door een poort naar de mensen wereld. Ze moest hier eens goed over nadenken. Ze veranderde terug naar haar menselijke gedaante en zag nu pas waar ze terecht was gekomen. De begraafplaats waar haar graf nog steeds lag. Diep haalde ze adem waarna ze naar haar eigen graf liep. Door haar knieën ging en het graf schoon probeerde te maken zodat de steen weer zichtbaar was.

---

Nothing isn't better or worse than anything. Nothing is just nothing - Arya Stark

MarkOfCain is nu ProudOfUs

Vetis Lifeless

Vetis had lopen zoeken naar een persoon. Hij had een groote fout begaan. Hij sloeg een hoek om als hij tegen ieman aan botst en nietsvermoedend omhoog keek naar de demon voor hem.
Vetis viel bijna, maar kon nog net op zijn benen blijven staan, en zij vleugels waren gespreid om evenwicht te bewaren. Vetis hoorde de stem van Hades: 'Vetis, wat
is er gebeurd?' vroeg hij en Vetis had een moment nodig om niet te gaan huilen.
Hij was zo onvoorzichtig geweest.
'Ik was door een poort gestapt en wilde bewijzen dat ik alleen een ziel kon pakken, maar toen was er zoon oude man en die had me in mijn demon gedaante gezien en..' Vetis maakte zijn zin niet af, want hij was bang dat hij boos zou worden.
'Wil je het alsjeblieft niet tegen Lucifer willen zeggen,' smeekte hij en hoopte dat hij het niet zou zeggen.

---

Vampire + Servant = Servamp

•Hades•

"Ik was door een poort gestapt en wilde bewijzen dat ik alleen een ziel kon pakken, maar toen was er zoon oude man en die had me in mijn demon gedaante gezien en..”, hakkelt hij terwijl hij terug zijn evenwicht vindt en dan vervolgt hij trillend: “Wil je het alsjeblieft niet tegen Lucifer willen zeggen.” Hades bleef even Vetis aanstaren. Hij knipperde met zijn ogen en probeerde te bevatten wat voor stommiteit hij had uitgehaald. “Wie heeft je nog gezien?” sist hij naar Vetis. Vetis hakkelt wat terug en Hades draait zich bruusk om en stapt ongelofelijk snel van hem weg. Hij maakt met een handgebaar een poort en springt erdoor heen. Hij komt in de zijstraat terecht en in de verte hoort hij de politiesirenes. Hij wandelt snel door en dan komt hij de eerste agent tegen. Hij grijpt hem bij zijn keel vast en stikt hem tot hij dood neervalt. Dan neemt hij het geweer van de agent en gaat hij de hoek om. Kogels fluiten langs hem en sommige raken hem maar ze deden hem geen zeer, hij was te krachtig ,te oud. Hij schoot terug en raakte één voor één alle agenten terwijl hij bleef lopen. Aan de ene kant deed het deugt om hem te laten gaan, om alle twijfels die hij had met Lauren van zich af te schudden en in zijn vertrouwde patroon te gaan van zijn strooptochten die hij in het begin deed. Als hij door de zijstraat is gelopen ,liggen de lijken verspreidt naast hem. Dan ziet hij de jongen staan, achter een politieauto. Hij loopt naar hem en terwijl de jongen jammert als hij hem oppakt doet Hades niks. In plaats daarvan draagt hij hem naar de straat met lijken en zegt hij zacht: “Kijk eens rond je, dit is jouw fout.” Hij laat de jongen vallen en hij kruipt achteruit terwijl de tranen over zijn wangen lopen. De jongen botste tegen een lichaam en dan herlaadt Hades zijn geweer en richt. Een knal weerklinkt en dan valt de jongen met een plof neer naar rechts. De adrenaline ebt weg bij Hades en dan begint het mindere leuke werk, alles opruimen. Hij verzamelt de lijken en legt ze op een hoop, vaag merkt hij dat Vetis naast hem is komen staan. Hades snapte vaak niet waarom Lucifer hem had gekozen, hij kon niks. Zodra alle lijken op een stapeltje lagen, strooide Hades met een benzine en dan liet hij een aansteker vallen en werd het steegje plots belicht.

[ bericht aangepast op 18 juli 2014 - 15:22 ]

Lauren Zinovjev
Zodra haar graf weer mooi genoeg was stond ze zuchtend op. Zo te zien was het al een aantal jaren niet meer bezocht. Vroeger bracht ze hier haar dagen door en bekeek ze de mensen die haar op kwamen zoeken. Maar die waren nu natuurlijk allemaal dood. Die gedachten maakte haar toch verdrietig waar door ze besloot van het kerkhof af te gaan. Zuchtend schudde ze haar hoofd en liep door een poort heen naar een andere deel van de wereld. Hier door kwam ze in een gebied terecht waar ze schoten hoorde. Nieuwsgierig als ze was veranderde ze in een raaf en vloog naar het gebied toe. Eenmaal daar streek ze neer op een dak en veranderde terug naar haar eigen lichaam. Haar blik gleed naar de persoon die het geluid had veroorzaakt en tot haar grote schrik zag ze Hades staan. Moeizaam slikte ze terwijl ze toe keek hoe hij te werk ging met de jongen. Lauren schudde haar hoofd en ging wat door haar knieën in de hoop beter te horen wat de man zei. Ze schrok zodra hij de jongen dood schoot. Ze bleef kijken terwijl hij elk lichaam op pakte en die op een hoopje gooide. Het was hun tijd niet eens om te gaan wist ze. Hoe kon hij zo veel onschuldige mensen vermoorden! Elke man was verdomme het zelfde. Dit zorgde voor woede aan Laurens kant. Ze sprong van het dak af en veranderde weer in de raaf waarna ze naar hen toe vloog en terug veranderde net op het moment dat hij de lichamen vlam liet vallen. Kort bleef ze er naar staren. "Ben je gek geworden?" Sprak ze zacht. Maar er was duidelijk woede in haar woorden te horen. "Je bent net zoals elk andere man, Ergens had ik de hoop dat je anders was Hades." Haar stem werd harder elke keer dat ze sprak. "Maar je bent niks anders dan een gore klootzak die er van houd om te moorden!." "Je bent niks beters dan de nazi's" schoot er door haar hoofd. En ze had meteen spijt van die woorden. Lauren was dan ook maar al te blij dat ze dit niet hard op had gezegd. Ze haatte het om terug te denken aan vroeger. De pijn die ze dan weer voelde. Kort gleed haar hand naar het litteken in haar hals en haalde ze diep adem. Ze voelde alle pijn die ze om haar heen had gezien in die tijd en het liefst stapte ze in het vuur om eindelijk van die pijn af te kunnen zijn. Maar konden demonen wel dood? Want dat was ze, ze was net zo erg als elk ander. Zij was ook iemand die mensen doodde. Maar hun tijd was geweest daarom deed ze het. Die mensen kozen er zelf om en ze had geen andere keus.


(Lauren komt even drama brengen:P)

---

Nothing isn't better or worse than anything. Nothing is just nothing - Arya Stark

Vetis Lifeless
Vetis bleef geschrokken naar de brandende lijken voor hem kijken. Hij durfte niet weg te kijken hoe de geur van brandend vlees door zijn neusgaten drong. Het stuk arm van een van de polite agenten liet los van zijn lijf en brak open door de hitte.
Hij had die mensen zo te grazen genomen alsof het niks was. Hades was woedend dat wist hij, maar Vetis was volledig van de kaart.
'Het spijt me, ik wilde niet...Het was niet mijn bedoeling,' stamelde hij en liep van hem vandaan en ging tegen een muur ver van het licht vandaan zitten. Hij wilde sterker worden. Hij zag dat er iemand bij hem kwam staan, maar ga er geen aandacht aan.
Vetis liet zich in zijn menselijke gedaante veranderen.
'Lucifer vermoord me, ik weet het gewoon.' Hij zei het met een fluistertoon, wat meer voor hemzelf bedoeld was.
'Hades, zou jij tegen mijn zus willen zeggen dat ik voor een tijdje wegblijf. Ik laat gewoon mezelf verbannen,' sprak Vetis en stond op. 'Het was leuk je gekend te hebben en tot ziens,' sprak hij en maakte een poort. Hij had totaal geen zin om onder ogen te komen met Lucifer en hij wist dat hij verbannen zou worden als hij terug zou komen met het nieuws dat hij gezien was.
Hij stapte door de poort die achter hem sloot.

(Krijg ineens een super idee.)

[ bericht aangepast op 18 juli 2014 - 15:19 ]

---

Vampire + Servant = Servamp

•Hades•

Hades draaide zich om naar Vetis die er verslagen bij stond. Waarom voelde hij zich zo, hij was een demon! "Het spijt me, ik wilde niet...Het was niet mijn bedoeling", sprak hij zacht. "Het is je eigen schuld, Vetis", sprak hij stil terug, de lichamen veranderden stillaan in as terwijl Vetis vervolgde: "'Lucifer vermoord me, ik weet het gewoon.Hades, zou jij tegen mijn zus willen zeggen dat ik voor een tijdje wegblijf. Ik laat gewoon mezelf verbannen," zei hij en dan stond hij recht. Hades wou net zeggen dat alles nu goed was omdat de mensen niks konden hebben doorverteld maar hij verdween al door de poort terwijl hij gedag zei. Hades zuchtte en hoorde dan een zachte plof achter hem en zag Lauren staan. "Ben je gek geworden?" sprak ze zacht maar hij hoorde de woede in haar stem. "Je bent net zoals elk andere man, Ergens had ik de hoop dat je anders was Hades. "Maar je bent niks anders dan een gore klootzak die er van houd om te moorden!” zei ze en op het einde brak haar stem. Hades keek haar verbaasd aan en zegt dan ook licht kwaad terug –want wie was zij om hem tegen te houden en hem de les te spellen? – “Deze mensen hadden Vetis in zijn ware gedaante gezien, ze vormden een bedreiging en in plaats van Lucifer alles te laten oplossen en Vetis te laten straffen, ruim ik zijn rommel op en dan ga je me nog beledigen!” Hij balt zijn vuisten en kijkt haar kwaad aan en dan sist hij tussen zijn tanden: “Jij bent het misschien vergeten maar we zijn allebei een demon, dit HOORT er bij!” Dan stormt hij woedend weg en opent hij een poort naar Hel. Wat in zichzelf mompelend wandelt hij naar zijn kamer en slaat hij de deur met een knal achter zich dicht.

[ bericht aangepast op 18 juli 2014 - 15:22 ]

Lauren Zinovjev
Ze keek toe hoe Vetis besloot te verdwijnen, misschien was het maar beter ook voor hem. Aangezien Lucifer hier echt niet vrolijk om zou worden en dat begreep ze maar al te goed. Maar ergens vond ze het ook zielig voor hem. Waarom zorgde Lucifer er gewoon niet voor dat Vetis er les in kreeg van hem zelf. Want hij bleef toch wel de beste vond ze. En daarbij was het zijn taak om dit te doen. Zodat zijn demonen hun werk beter konden doen. En er geen problemen zouden ontstaan. Lauren schudde haar hoofd toen hij begon te spreken. "Kom op Hades, iedereen weet dat ze niet eens zeker wisten wat ze zagen. Denk je echt dat mensen hier wat mee gaan doen!" Reageerde ze meteen op hem. "Wat ik zeg is enkel de waarheid." Antwoordde ze op zijn woorden over dat ze hem beledigden. "Ze zullen nog eerder in een gekken huis woorden gegooid dan dat iemand ze ook maar geloofd!" Vervolgde ze. “Jij bent het misschien vergeten maar we zijn allebei een demon, dit HOORT er bij!” Ow dat was ze zeker niet vergeten. Ze moest bijna elke dag wel iemand naar hel brengen. "Ik weet verdomme dat dit erbij hoort! Denk je dat ik het zo leuk vind om dit te zijn! Geloof me ik wil nog liever eeuwen lang GEMARTELD worden dan dit zijn!" Schreeuwde ze hem achterna waarna ze woedend van het vuur weg liep en terug naar hel ging. In plaats van haar eigen gang te gaan liep ze meteen naar zijn kamer en liep zonder ook maar te kloppen of iets zijn kamer in. "En wat the hel bedoel je met dat je gek van me word!" Ze kon die woorden echt maar niet achter laten. Ze moest weten wat hij daar mee bedoelde. Ze hoopte dat hij het op een slechte manier bedoelde dat zou alleen maar goed uit komen voor haar.

---

Nothing isn't better or worse than anything. Nothing is just nothing - Arya Stark

•Hades•

Hij schreeuwde het uit terwijl hij een hele rij boeken van zijn kast gooide. Waarom raakten haar woorden haar zo! Hij was godverdomme Hades, diegene die vroeger mensen voor de grap vermoorde en werd geëerd als een god! En nadat hij op zijn plaats was gezet ,bleef hij slechte zielen martelen! Dat moest hij doen! Het was zijn job! Maar waarom kon het haar iets schelen! Hij liet nog een kreet uit en leeg plotseling stilstaan. Op dat moment kwam hij tot besef waarom haar woorden hem raakte, want normaal zou hij zonder probleem verder gaan met zijn leven. Plots stormde zíj zijn kamer binnen. "En wat the hel bedoel je met dat je gek van me word!" roept ze als ze binnen stormt. Hades draait zich niet naar haar om. Zo hij de waarheid zeggen. Nee, het was beter van niet, hij zag wat het met Seb had gedaan. “Je maakt me gek omdat je denkt dat je beter bent, omdat je denkt dat je een beter persoon bent maar diep van binnen weet je dat we hetzelfde zijn, want demonen zijn nu allemaal slecht, ik weet het van mezelf, maar jij niet en dat maakt je niet waardig”, zegt hij. De leugens rollen over zijn lippen en hij meent er geen woord van, helemaal niks. “Ga weg, ga alstublieft weg”, zegt hij stil terwijl hij zijn hevige emoties buiten houdt. Hij was een freakin’ demon, hoe kon hij in hemelsnaam op haar verliefd zijn? Hij kon het niet, hij kon haar niet lief hebben want ze verdiende hem niet en als hij haar was, vluchtte hij nu zo ver mogelijk weg. Hij was wie hij was en hij ging niks er aan veranderen, maar zij liet hem twijfelen. In zichzelf en in zijn geloof in Lucifer. Zijn lip begon te trillen en zijn ogen branden en hij hoopte dat ze gewoon naar de deur zou lopen en zou verdwijnen.

(Oke ik heb twee ideeen voor Vetis, alleen ik weet niet welke het gaat worden:
1: Ik laat vetis onder de mensen komen, gewoon leventje.
2: Vetis is dieper in de demonwereld gegaan, om vervolgens wraak te nemen. Of een combinatie ervan.)

---

Vampire + Servant = Servamp

Lazulis schreef:
(Oke ik heb twee ideeen voor Vetis, alleen ik weet niet welke het gaat worden:
1: Ik laat vetis onder de mensen komen, gewoon leventje.
2: Vetis is dieper in de demonwereld gegaan, om vervolgens wraak te nemen. Of een combinatie ervan.)

Wraak op Hades of op wie?

Lauren Zinovjev
Eenmaal binnen keek ze om haar heen en zag wat voor rommel hij had gemaakt. Wat was zijn probleem toch. Ze keek hem terug aan toen hij sprak. “Je maakt me gek omdat je denkt dat je beter bent, omdat je denkt dat je een beter persoon bent maar diep van binnen weet je dat we hetzelfde zijn, want demonen zijn nu allemaal slecht, ik weet het van mezelf, maar jij niet en dat maakt je niet waardig” Kort bleef ze stil en slikte ze moeizaam terwijl ze naar zijn rug keek. "Ik ben niet beter, ik ben net zo erg als ieder ander." Reageerde ze enkel. "Maar dat betekend verdomme niet dat ik mijn best niet kan doen om zo veel mogelijk van mijn menselijkheid te behouden!" Daarom probeerde ze beter te zijn dan de rest. Ze wou haar menselijkheid niet kwijt. Ze wou niet zoals andere worden. Ze wou niet, lauren wou gewoon niet een van de mensen van hitler worden. Maar het ergste dat was ze wel. Ze doodde mensen, ze nam zielen mee naar de hel en liet ze daar links liggen als of het allemaal niks was. En dat, dat maakte haar een van hen. Van de mensen die ze het meest verachtte. En ze was er verdomme zelf een geworden. “Ga weg, ga alstublieft weg” Lauren draaide zich ook om en bracht zich zelf in beweging. Maar in plaats van de deur uit te lopen liep ze naar een stoel en nam daar plaats op waarna ze haar benen over elkaar heen sloeg terwijl ze strak naar zijn rug bleef kijken. Het liefst wou ze ook weg gaan, maar iets hield haar tegen. Dus kon ze niks anders dan blijven zitten en afwachten.

[ bericht aangepast op 18 juli 2014 - 16:03 ]

---

Nothing isn't better or worse than anything. Nothing is just nothing - Arya Stark

•Hades•

Tot zijn irritatie doet ze helemaal niks en zet ze zichzelf zelf neer in één van zijn stoelen. Hades zijn ogen branden nog steeds maar hij deed niks, hij bleef stokstijf staan. Waarom bleef ze zelf nog? Hij was de minst menselijk demon en zij was waarschijnlijk de meeste menselijke. Zelfs Lucifer had meer gevoelens dan hem, maar hij was natuurlijk een gevallen engel maar toch. Mensenlevens interesseerde hem niet, maar door haar bekeek hij zichzelf in een ander daglicht. Hij deed een hand voor zijn mond en sloot zijn ogen. Waarom werd hij verliefd op haar, waarom! Ze voelde voor honderd procent zeker hetzelfde niet, daar was hij zeker van. Hij probeerde koud te klinken toen hij nog een leugen zei: “Ik wil je niet meer zien, ga weg.” Zijn stem trilde een beetje en Hades vervloekte zichzelf stilletjes. Toen hij zag dat ze niet wegging, vluchtte hij zelf maar zijn kamer uit. Door zijn lange benen verdween hij snel. Een traan rolde uit zijn oog en hij wreef hem snel weg. Hij mocht niet zwak zijn, hij mocht godverdomme niet zwak zijn! Hij duwde de deuren open en liep naar buiten. Hij bleef lopen totdat hij bij een lange boom kwam waar de bladeren verdwenen waren. Hij liet zich zakken naast de boom en bleef zo stil zitten en staarde in het niks.